(Mytilenepress) : Τι περιμένουμε από την Χεζμπολάχ στον πόλεμο της Γάζας;
Η Χεζμπολάχ ήταν πάντα ένας σημαντικός παράγοντας στη γενική σύγκρουση στη Μέση Ανατολή, ιδιαίτερα στις αντιπαραθέσεις της με το Ισραήλ.
Έρευνα-Επιμέλεια Άγγελος-
ΔΙΝΩ ΜΑΧΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΚΛΕΙΣΕΙ ΤΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟ-ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟ ΜΕΣΟ ΜΑΖΙΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΕΩΣ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟ ΑΙΓΑΙΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΘΡΑΚΗ. ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΠΙΒΙΩΣΕΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΚΑΙ ΔΙΑΔΟΧΗ. ΕΤΙΚΕΤΕΣ : ΓΕΩΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ–ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ–ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ Φ. ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ–ΥΓΕΙΑ–ΛΑΜΠΡΟΣ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΣ–ΤΕΥΧΗ
ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΓΕΩΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ ΚΑΙ ΠΑΙΔΕΙΑΣ MYTILENEPRESS ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΚΑΙ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ
Η θέση του για την ισραηλινοπαλαιστινιακή σύγκρουση είναι γνωστή, γιατί πάντα εξέφραζε την αλληλεγγύη του στην παλαιστινιακή υπόθεση. Ωστόσο, η πρόβλεψη συγκεκριμένων ενεργειών ή αποφάσεων της Χεζμπολάχ είναι εικασία. Η Χεζμπολάχ θα μπορούσε να ανοίξει ένα μέτωπο στο βόρειο Ισραήλ από τον Λίβανο, κάτι που θα αποτελούσε μια σημαντική κλιμάκωση. Μια τέτοια απόφαση βασίζεται σε ευρύτερη περιφερειακή δυναμική, συμπεριλαμβανομένων των σχέσεων της Χεζμπολάχ με το Ιράν και τη Συρία, καθώς και εσωτερικές εκτιμήσεις εντός του Λιβάνου. Καθώς αυτή η χώρα έχει το μερίδιό της από περίπλοκες πολιτικές και οικονομικές δυσκολίες, οποιαδήποτε απόφαση της Χεζμπολάχ να εντείνει την εμπλοκή της σε μια εξωτερική σύγκρουση θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη τις πιθανές επιπτώσεις στο εσωτερικό, ξεκινώντας από την κοινωνία που την υποστηρίζει.
Η εμπλοκή της Χεζμπολάχ στον πόλεμο της Γάζας
Από τις 8 Οκτωβρίου, τα σύνορα Ισραήλ-Λιβάνου έχουν γίνει το hotspot για στρατιωτικές συγκρούσεις μεταξύ της Χεζμπολάχ και του ισραηλινού στρατού κατοχής. Η περιοχή, η οποία εκτείνεται από 100 έως 120 χλμ. από τη Naqoura στις ακτές της Μεσογείου έως τις αμφισβητούμενες φάρμες Shebaa και τα κατεχόμενα Υψίπεδα του Γκολάν, έχει γίνει το σκηνικό έντονων αψιμαχιών.
Οι επιχειρήσεις της Χεζμπολάχ είχαν στόχο 42 ισραηλινές στρατιωτικές εγκαταστάσεις, συμπεριλαμβανομένων στρατώνων, σταθμών ραντάρ και ηλεκτρονικών κατασκοπευτικών σταθμών. Η ομάδα ισχυρίζεται ότι έχει πλήξει αυτές τις θέσεις 150 φορές με κατευθυνόμενους με λέιζερ πυραύλους. Από την πλευρά του, το Ισραήλ ανέφερε απώλειες, με 120 στρατιώτες να έχουν σκοτωθεί ή τραυματιστεί κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων.
Η ένταση της σύγκρουσης ώθησε το Ισραήλ να αναπτύξει τρεις από τις στρατιωτικές του μεραρχίες και τις επίλεκτες μονάδες ειδικών δυνάμεών του στα σύνορα. Αυτές οι μονάδες είναι ειδικά επιφορτισμένες με την αντιμετώπιση της ελίτ μονάδας al-Redouane της Χεζμπολάχ, γνωστής για την αντάρτικη ανδρεία της. Η παρουσία του al-Redouane προκαλεί μεγάλη ανησυχία για το Ισραήλ, τόσο που έχει εκκενώσει δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους από οικισμούς κατά μήκος των συνόρων. Αυτή η εκκένωση ουσιαστικά σημαίνει ότι μεγάλες περιοχές πρώην κατοικημένων περιοχών βρίσκονται τώρα υπό στρατιωτική κατοχή.
Η θέση της Χεζμπολάχ και οι πολεμικοί ελιγμοί ανάγκασαν το Ισραήλ να χωρίσει τις στρατιωτικές του επιχειρήσεις. Με το βόρειο μέτωπο να είναι πλέον ενεργό, το Ισραήλ πρέπει να παραμείνει σε εγρήγορση σε περίπτωση πιθανών επιτεύξεων από τις ειδικές δυνάμεις της Χεζμπολάχ. Η ομάδα παραδέχτηκε ότι έχασε 50 μαχητές της σε αυτές τις συγκρούσεις. Αυτή η κλιμάκωση σηματοδοτεί μια σημαντική αλλαγή στη δυναμική της περιοχής, με τις δύο πλευρές να επιδεικνύουν τώρα τις στρατιωτικές τους δυνατότητες και αποφασιστικότητα.
Οι τρέχουσες εντάσεις στα σύνορα Ισραήλ-Λιβάνου έχουν φτάσει σε πρωτοφανή επίπεδα. Περισσότεροι από 60.000 Ισραηλινοί έποικοι έχουν εκκενωθεί από περιοχές που γειτνιάζουν με το τείχος, υπογραμμίζοντας τη σοβαρότητα της απειλής. Η εκκένωση δεν είναι μονομερής. Από την πλευρά του Λιβάνου, η Χεζμπολάχ έχει επίσης μεταφέρει χιλιάδες κατοίκους της σε ασφαλέστερες τοποθεσίες. Αυτή η αμοιβαία εκκένωση δείχνει ότι αναμένεται μια μεγάλης κλίμακας σύγκρουση και οι δύο πλευρές φαίνεται να λαμβάνουν όλες τις απαραίτητες προφυλάξεις για να ελαχιστοποιήσουν τις απώλειες αμάχων.
Είναι ενδιαφέρον ότι, παρά τις εχθροπραξίες, φαίνεται να υπάρχει ένας άρρητος κανόνας εμπλοκής. Μέχρι στιγμής, και οι δύο πλευρές έχουν στοχεύσει κυρίως στρατιωτικές εγκαταστάσεις, αποφεύγοντας πολλές απώλειες αμάχων. Αυτός ο περιορισμός, ειδικά από έναν μη κρατικό παράγοντα όπως η Χεζμπολάχ, είναι αξιοσημείωτος. Επιδεικνύει ωριμότητα και στρατηγική σκέψη με στόχο την αποφυγή των διεθνών επιπτώσεων που συνδέονται με απώλειες αμάχων.
Η χρήση πυραύλων ακριβείας καθοδήγησης από τη Χεζμπολάχ, ακόμη και ενάντια σε φαινομενικά ασήμαντους στόχους όπως ο εξοπλισμός επικοινωνιών, στέλνει ένα σαφές μήνυμα. Δεν πρόκειται μόνο για την καταστροφή του στόχου, αλλά και για την επίδειξη των δυνατοτήτων του. Η χρήση τέτοιων εξελιγμένων όπλων εναντίον μικρότερων στόχων απαιτεί καλή εκπαίδευση και μεγάλο απόθεμα αυτών των πυραύλων, υποδηλώνοντας την προθυμία να εμπλακούν σε μια παρατεταμένη σύγκρουση. Αυτή η «επίδειξη δύναμης» έχει αποτρεπτικό αποτέλεσμα, σηματοδοτώντας στο Ισραήλ πόσο θα μπορούσε να του κοστίσει μια μεγάλης κλίμακας εισβολή ή επίθεση.
Τα παραπάνω είναι ένα κλασικό παράδειγμα της λεπτής ισορροπίας δυνάμεων που επικρατεί στον σύγχρονο πόλεμο. Ακόμη και οι μη κρατικοί παράγοντες μπορούν, με τους κατάλληλους πόρους και στρατηγική, να επιβάλουν μια κατάσταση αποτροπής στις κατεστημένες στρατιωτικές δυνάμεις. Οι επόμενες μέρες θα καθορίσουν πώς θα εξελιχθεί αυτή η ισορροπία και αν οι τρέχουσες εντάσεις θα κλιμακωθούν σε μια ευρύτερη σύγκρουση.
Η εμπλοκή της Χεζμπολάχ στην τρέχουσα σύγκρουση είναι στρατηγική και μετρημένη. Η ομάδα έχει θέσει σαφή όρια στην εμπλοκή της, την οποία το Ισραήλ φαίνεται να σέβεται, πιθανότατα για να αποφύγει το άνοιγμα ενός δεύτερου μετώπου στο βορρά ενώ έχει ήδη εμπλακεί στη Γάζα. Η δυναμική της σύγκρουσης στη Γάζα, όπου η Χαμάς και η Ισλαμική Τζιχάντ διατηρούν τη δύναμη πυρός και την ετοιμότητά τους, δεν απαιτεί αυτή τη στιγμή την επέμβαση της Χεζμπολάχ στο βόρειο μέτωπο.
Περαιτέρω περίπλοκη της κατάστασης είναι η ασάφεια των στόχων του Ισραήλ στην χερσαία εισβολή του. Αν και οι αρχικοί στόχοι του Ισραήλ δεν έχουν δηλωθεί ρητά, μπορεί να εξελιχθούν ανάλογα με την πραγματικότητα στο έδαφος, ειδικά εάν οι ισραηλινές δυνάμεις κατοχής υποστούν σημαντικές απώλειες.
Η απόφαση του Ισραήλ να μην αποκαλύψει τους απώτερους στόχους του κατά τη χερσαία εισβολή στη Γάζα είναι μια στρατηγική απόφαση που του δίνει ευελιξία στις στρατιωτικές του επιχειρήσεις και κρατά τους αντιπάλους του σε αβεβαιότητα. Με το να μην αποκαλύπτει εάν σκοπεύει να καταλάβει ολόκληρη τη Λωρίδα της Γάζας, το Ισραήλ διατηρεί ένα στοιχείο απρόβλεπτου, το οποίο μπορεί να αποτελέσει τακτικό πλεονέκτημα στον πόλεμο.
Οι εικασίες γύρω από τη μετακατοχική διοίκηση της Λωρίδας της Γάζας υποδηλώνουν ότι το Ισραήλ εξετάζει μακροπρόθεσμες επιπτώσεις και σενάρια. Ωστόσο, μια πλήρης κατάληψη της Γάζας θα αποτελούσε μια σημαντική κλιμάκωση με βαθιές πολιτικές, ανθρωπιστικές επιπτώσεις και επιπτώσεις στην ασφάλεια. Εκτός από την εντατικοποίηση της σύγκρουσης στη Γάζα, μια τέτοια κίνηση θα μπορούσε επίσης να διευρύνει την κλίμακα του πολέμου προσελκύοντας άλλους περιφερειακούς παράγοντες.
Διατηρώντας την ασάφεια σε σχέση με τους στόχους του, το Ισραήλ ακολουθεί μια στρατηγική απρόβλεπτου. Αυτή η προσέγγιση μπορεί να εξυπηρετήσει πολλούς σκοπούς:
Τακτικό πλεονέκτημα: Με το να μην αποκαλύψει τις προθέσεις του, το Ισραήλ μπορεί να αποσταθεροποιήσει τη Χαμάς και άλλες ομάδες και έτσι να τις εμποδίσει να προετοιμαστούν και να ανταποκριθούν αποτελεσματικά.
Στρατηγική ευελιξία: Με τη μη δέσμευση για ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα, το Ισραήλ μπορεί να τροποποιήσει τις επιχειρήσεις του με βάση τη μεταβαλλόμενη κατάσταση στο έδαφος, είτε λόγω διεθνών πιέσεων, στρατιωτικών εξελίξεων ή άλλων παραγόντων.
Ψυχολογικός αντίκτυπος: Η αβεβαιότητα μπορεί να έχει ψυχολογική επίδραση στους ηγέτες και τον λαό της Γάζας, δημιουργώντας σύγχυση και πιθανώς σπέρνοντας διχόνοια μεταξύ του πληθυσμού και της Παλαιστινιακής Αντίστασης.
Αποτροπή: Το απρόβλεπτο μπορεί να έχει αποτρεπτικό αποτέλεσμα σε άλλους περιφερειακούς παράγοντες, όπως η Χεζμπολάχ, αποτρέποντάς τους να ανοίξουν ένα νέο μέτωπο χωρίς να γνωρίζουν ρητά τις προθέσεις του Ισραήλ στη Γάζα.
Αλλά αυτή η στρατηγική εγκυμονεί κινδύνους. Η απουσία σαφούς στόχου μπορεί να προκαλέσει την απομάκρυνση της αποστολής, επεκτείνοντας τη στρατιωτική επιχείρηση πέρα από το αρχικό της πεδίο. Μπορεί επίσης να αποτελέσει αντικείμενο διεθνούς κριτικής εάν η διαδικασία θεωρείται άσκοπη ή υπερβολικά επιθετική χωρίς σαφή αιτιολόγηση.
Η Χεζμπολάχ, ειδικότερα, θα παρακολουθεί στενά την κατάσταση. Η πλήρης κατάληψη της Γάζας θα μπορούσε να θεωρηθεί ως άμεση απειλή που θα ωθήσει τη Χεζμπολάχ να ανοίξει ένα δεύτερο μέτωπο από τα βόρεια. Αυτό θα επιβάρυνε τις στρατιωτικές δυνατότητες του Ισραήλ και θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια πολύ ευρύτερη και πιο περίπλοκη περιφερειακή σύγκρουση.
Ο λόγος του Sayyed Nasrallah και η θέση της Hezbollah
Αποκαλυπτικό είναι το κάλεσμα του γενικού γραμματέα της Χεζμπολάχ για μεγάλη συγκέντρωση την Παρασκευή σε αρκετές περιοχές του Λιβάνου. Η φιλοξενία μιας εκδήλωσης αυτού του μεγέθους, ιδιαίτερα στο τρέχον πλαίσιο αστάθειας, υποδηλώνει έναν ορισμένο βαθμό εμπιστοσύνης εκ μέρους της Χεζμπολάχ. Πιστεύει ότι το Ισραήλ έχει αποτραπεί αρκετά και δεν θα διακινδύνευε να στοχεύσει μια τέτοια συγκέντρωση. Η έκκληση για μια δημόσια συγκέντρωση υποδηλώνει ότι η Χεζμπολάχ δεν βρίσκεται ακόμη σε πλήρη πόλεμο με το Ισραήλ, ότι η σύγκρουση μέχρι στιγμής έχει περιοριστεί σε μια συνοριακή μάχη.
Ο Σαγιέντ Χασάν Νασράλα, ο γενικός γραμματέας της Χεζμπολάχ, έχει τη συνήθεια να εκφωνεί στρατηγικές και συμβολικές ομιλίες που συχνά αφορούν περιφερειακά γεγονότα, ιδιαίτερα σχετικά με το Ισραήλ και την Παλαιστινιακή υπόθεση. Δείτε τι θα μπορούσε να καλύψει ο Nasrallah στην επόμενη ομιλία του:
Τα επιτεύγματα της Παλαιστινιακής αντίστασης: Ο Sayyed Nasrallah πιθανότατα θα επαινέσει την παλαιστινιακή αντίσταση και τα επιτεύγματά της κατά του Ισραήλ, τονίζοντας τα εκπληκτικά αποτελέσματα που επιτεύχθηκαν παρά τη μεγάλη διαφορά στις στρατιωτικές δυνατότητες.
Η ευθραυστότητα του Ισραήλ: Προκαλώντας τις γρήγορες επιτυχίες της Παλαιστινιακής Αντίστασης ενάντια στη «διαίρεση της Γάζας», ο Nasrallah θα μπορούσε να επιδιώξει να δείξει ότι ο ισραηλινός στρατός απέχει πολύ από το να είναι τόσο αήττητος όσο φαίνεται, ακόμη και με τη μηχανή του τελειοποιημένου πολέμου. αποδεικνύεται από την ήττα της «μεραρχίας της Γάζας» σε λίγες μόνο ώρες στις 7 Οκτωβρίου. Επιπλέον, η Παλαιστινιακή Αντίσταση επιτέθηκε δύο φορές στο πέρασμα Erez πίσω από τις εχθρικές γραμμές στο πλαίσιο ειδικών επιχειρήσεων, ενώ ισραηλινές μηχανικές μονάδες πραγματοποίησαν ελιγμούς και βομβάρδισαν τον άμαχο πληθυσμό.
Ανασφάλεια εποίκων: Ο Sayyed Nasrallah θα μπορούσε να αναφέρεται στην ανασφάλεια των μεταναστών, οι οποίοι έχουν χάσει την εμπιστοσύνη τους στον στρατό τους, καθώς και στην αποτυχία της κυβέρνησης να τους παράσχει την απαραίτητη ασφάλεια για να παραμείνουν στο Ισραήλ μετά την ηρωική πράξη της Παλαιστινιακής Αντίστασης.
Υποστήριξη ΗΠΑ και ΕΕ για το Ισραήλ: Ο Νασράλα θα μπορούσε να επικρίνει την ακλόνητη υποστήριξη που λαμβάνει το Ισραήλ από τους ηγέτες των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, παρουσιάζοντάς την ως μια έντονη αντίθεση με τα δεινά των Παλαιστινίων.
Τα δεινά των Παλαιστινίων αμάχων: Ο Νασράλα πιθανότατα θα επικεντρωθεί στην ανθρωπιστική κρίση στη Γάζα, τονίζοντας τον υψηλό αριθμό θυμάτων αμάχων, ιδιαίτερα μεταξύ παιδιών και γυναικών. Θα μπορούσε να υποστηρίξει ότι η στρατηγική του Ισραήλ είναι να αποφύγει την αντιπαράθεση με τη Χαμάς και να καταφύγει σε βομβαρδισμούς κατοικημένων περιοχών.
Δήλωση του Ισραηλινού Υπουργού Άμυνας: Μια αναφορά στη δήλωση του Ισραηλινού υπουργού Άμυνας Yoav Gallant ότι «το Ισραήλ δεν έχει όρεξη για πόλεμο» θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να τονίσει την απροθυμία του Ισραήλ να εμπλακεί σε μια ευρύτερη σύγκρουση.
Φόβος ενός δεύτερου μετώπου: Η ανάπτυξη αμερικανικών αεροπλανοφόρων στη Μέση Ανατολή και η εισροή αμερικανικών ειδικών δυνάμεων στο Ισραήλ θα μπορούσαν να παρουσιαστούν ως απόδειξη του φόβου του Ισραήλ να ανοίξει ένα δεύτερο μέτωπο, ιδιαίτερα ενάντια σε μια τρομερή δύναμη όπως η Χεζμπολάχ. Η Χεζμπολάχ έχει προσελκύσει τρεις ισραηλινές μεραρχίες στα σύνορά της, αναγκάζοντας το Ισραήλ να διχάσει τον στρατό του από φόβο μήπως χρειαστεί να διαχειριστεί δύο μέτωπα (Γάζα και Λίβανος).
Διπλωματικά μηνύματα: Ο Νασράλα θα μπορούσε να μιλήσει για τους διπλωματικούς διαύλους που χρησιμοποιούν οι Ηνωμένες Πολιτείες για να επικοινωνούν με το Ιράν και τον Λίβανο μέσω μεσάζων, για παράδειγμα τη συνάντηση του Γάλλου υπουργού Εξωτερικών με τον πρωθυπουργό του Λιβάνου, προκειμένου να τονίσει τις διεθνείς προσπάθειες να αποτρέψει το άνοιγμα της Χεζμπολάχ ένα νέο μέτωπο. Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν στείλει πολλά μηνύματα στο Ιράν εκφράζοντας την έλλειψη όρεξης για πόλεμο, καλώντας το Ιράν να μην επέμβει εναντίον του Ισραήλ.
Συνοριακές συγκρούσεις: Αναφέροντας τις επιθέσεις της Χεζμπολάχ σε ισραηλινούς στόχους κατά μήκος των λιβανικών συνόρων, ο Νασράλα μπορεί να επιδιώκει να επιδείξει τις ικανότητες της Χεζμπολάχ και την αποτρεπτική δύναμη που έχει δημιουργήσει εναντίον του Ισραήλ.
Ο αγώνας σε εχθρικό έδαφος: Αυτό θα σηματοδοτούσε μια στρατηγική στροφή από την πλευρά της Χεζμπολάχ, η οποία θα συνίστατο στη μεταφορά της μάχης στο ισραηλινό έδαφος, σε αντίθεση με την ιστορική προσέγγιση του Ισραήλ που πάντα συνίστατο στη μάχη σε ξένο έδαφος.
Το τραπέζι των διαπραγματεύσεων: Ο Nasrallah θα μπορούσε να τονίσει το αναπόφευκτο των διαπραγματεύσεων, τονίζοντας ότι το Ισραήλ θα πρέπει τελικά να διαπραγματευτεί την απελευθέρωση των αιχμαλώτων με αντάλλαγμα Παλαιστίνιους κρατούμενους.
Η θέση των αραβικών κρατών απέναντι στη σύγκρουση: Ο Sayyed Nasrallah θα μπορούσε να εκφράσει την απογοήτευσή του και την κριτική του προς τα αραβικά κράτη για την προφανή αδράνειά τους και την αδυναμία τους να ασκήσουν επαρκή πίεση στο Ισραήλ για να τερματίσει τις στρατιωτικές του επιχειρήσεις στη Γάζα. Θα μπορούσε να αντιπαραβάλει τα τολμηρά βήματα που έγιναν από χώρες όπως η Βολιβία, η οποία διέκοψε τις διπλωματικές σχέσεις και απέλασε τον Ισραηλινό πρεσβευτή, με την πιο παθητική, ακόμη και συνεργατική, στάση χωρών όπως τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Μπαχρέιν και το Μαρόκο. Ο Nasrallah θα μπορούσε να τονίσει ότι αυτά τα αραβικά έθνη, δεδομένων των ιστορικών και πολιτιστικών δεσμών τους με την Παλαιστίνη, έχουν ηθική και περιφερειακή ευθύνη να σταθούν αλληλέγγυα με την παλαιστινιακή υπόθεση. Η αποτυχία τους να το πράξουν ή να ομαλοποιήσουν ανοιχτά τις σχέσεις με το Ισραήλ θα μπορούσε να παρουσιαστεί ως προδοσία του παλαιστινιακού λαού και της ευρύτερης αραβικής ταυτότητας. Αυτό το σημείο θα μπορούσε να χρησιμεύσει για να τονίσει τη μεταβαλλόμενη γεωπολιτική της περιοχής και την αντιληπτή εγκατάλειψη της παλαιστινιακής υπόθεσης από ορισμένους παραδοσιακούς συμμάχους.
Κίνδυνος κλιμάκωσης της σύγκρουσης: Το Ισραήλ θα μπορούσε να προειδοποιηθεί για τις πιθανές συνέπειες περαιτέρω εισβολών στη Γάζα, υποδηλώνοντας ότι θα μπορούσαν να σύρουν τη Χεζμπολάχ στη σύγκρουση. Θα μπορούσε επίσης να εξεταστεί ο ρόλος των περιφερειακών συμμάχων Συρίας, Ιράκ και Υεμένης στην υπεράσπιση της Παλαιστίνης σε περίπτωση κλιμάκωσης της σύγκρουσης.
Η Χεζμπολάχ, το Ισραήλ και οι παγκόσμιες επιπτώσεις
Στον πολύπλοκο ιστό της γεωπολιτικής της Μέσης Ανατολής, η πιθανότητα αντιπαράθεσης μεταξύ Ισραήλ και Χεζμπολάχ είναι ένα σενάριο γεμάτο κινδύνους, όχι μόνο για τους άμεσους παράγοντες, αλλά και για τις παγκόσμιες υπερδυνάμεις.
Το Ισραήλ, του οποίου ο στρατός είναι τεχνολογικά προηγμένος, θα χρειαζόταν αναμφίβολα ένα μεγάλο απόθεμα πυρομαχικών και την πλήρη δέσμευση των ενόπλων δυνάμεών του για να αντιμετωπίσει τη Χεζμπολάχ, μια ομάδα γνωστή για τις στρατηγικές της επιλογές και το τρομερό οπλοστάσιο της. Μια τέτοια σύγκρουση πιθανότατα θα οδηγήσει σε υψηλές απώλειες και στις δύο πλευρές, δεδομένης της ικανότητας της Χεζμπολάχ να εξαπολύει επιθέσεις με ρουκέτες ακριβείας βαθιά στο ισραηλινό έδαφος. Το εσωτερικό μέτωπο του Ισραήλ, που συχνά θεωρείται η αχίλλειος πτέρνα του έθνους, θα μπορούσε να υποστεί άνευ προηγουμένου καταστροφή, δοκιμάζοντας την ανθεκτικότητα του άμαχου πληθυσμού και των υποδομών.
Αλλά οι συνέπειες μιας τέτοιας σύγκρουσης θα αντηχούσαν πολύ πέρα από τα σύνορα του Ισραήλ και του Λιβάνου. Οι αμερικανικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις και πόροι στην περιοχή πιθανότατα θα στοχοποιηθούν, υπογραμμίζοντας την ευπάθεια των αμερικανικών δυνάμεων που σταθμεύουν σε αυτή που είναι αναμφισβήτητα η πιο ασταθής περιοχή στον κόσμο. Τέτοιες επιθέσεις όχι μόνο θα υπονόμευαν την αντίληψη των Ηνωμένων Πολιτειών ως κυρίαρχης παγκόσμιας δύναμης, αλλά θα κινδύνευαν επίσης να τις τραβήξουν βαθύτερα σε μια σύγκρουση που θα ήταν απρόθυμη να κλιμακωθεί.
Αυτό το σενάριο θα προσέλκυε αναπόφευκτα την προσοχή άλλων παγκόσμιων παραγόντων, ιδίως της Ρωσίας. Δεδομένων των συμφερόντων της στη Μέση Ανατολή, ιδιαίτερα στη Συρία, η Ρωσία θα ανησυχούσε για μεγάλης κλίμακας αποσταθεροποίηση. Στα Ηνωμένα Έθνη, η Μόσχα πιθανότατα θα χρησιμοποιούσε την πλατφόρμα της για να προειδοποιήσει την Ουάσιγκτον ότι δεν θα μείνει άπραγη και δεν θα παρακολουθήσει τη Μέση Ανατολή να βυθίζεται στο χάος. Μια τέτοια προειδοποίηση θα υπογραμμίσει τα ευρύτερα γεωπολιτικά ζητήματα που διακυβεύονται και θα υποδηλώνει ότι η σύγκρουση θα μπορούσε να κλιμακωθεί σε μια ευρύτερη διεθνή αντιπαράθεση. Η Ρωσία και η Κίνα έχουν ήδη στείλει τις απαραίτητες στρατιωτικές ενισχύσεις στη Δυτική Ασία μετά την υπερβολική στρατιωτική παρουσία των ΗΠΑ στη Μεσόγειο.
Για τη Χεζμπολάχ, η συμμετοχή σε μια τέτοια μάχη μπορεί να φαίνεται επωφελής, ειδικά αν πιστεύει ότι μπορεί να προκαλέσει σημαντική ζημιά στο Ισραήλ και να εστιάσει τη διεθνή προσοχή στον παλαιστινιακό σκοπό σε μια εποχή που το Ισραήλ είναι εύθραυστο.
Ωστόσο, οι ηγέτες της ομάδας, ιδιαίτερα ο Sayyed Hassan Nasrallah, φαίνεται να είναι προσεκτικοί. Η τελευταία ισραηλινή εισβολή στη Γάζα, η οποία ξεκίνησε μόλις πριν από μια εβδομάδα, πρόσθεσε ένα επιπλέον επίπεδο πολυπλοκότητας στην περιφερειακή δυναμική. Ο Νασράλα, γνωστός για τη στρατηγική του διορατικότητα, μπορεί να σταθμίζει τα άμεσα οφέλη από την ένταξη στη μάχη ενάντια στις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις για τη Χεζμπολάχ και τον Άξονα της Αντίστασης υπό την έννοια αυτή.
Σε αυτό το υψηλού κινδύνου γεωπολιτικό παιχνίδι σκακιού, κάθε κίνηση έχει συνέπειες και οι αποφάσεις που λαμβάνονται από βασικούς παίκτες τις επόμενες ημέρες και εβδομάδες θα μπορούσαν να διαμορφώσουν την τροχιά της Μέσης Ανατολής για τα επόμενα χρόνια.
Ο στρατηγικός λογισμός της Χεζμπολάχ: μια ιστορία δύο ταύρων και οι επιπτώσεις της στη Μέση Ανατολή
Στο σύνθετο μπαλέτο που είναι η γεωπολιτική της Μέσης Ανατολής, οι αλληγορίες μας βοηθούν συχνά να κατανοήσουμε καλύτερα τα κίνητρα και τις στρατηγικές των βασικών παικτών. Ο μύθος του λευκού ταύρου, του μαύρου ταύρου και του λιονταριού αντηχεί βαθιά στους ηγέτες της Χεζμπολάχ.
Σε αυτόν τον μύθο, ένα πεινασμένο λιοντάρι επιτίθεται σε δύο ταύρους, τον έναν λευκό και τον άλλο μαύρο. Αναγνωρίζοντας την κοινή τους δύναμη, οι ταύροι αρχίζουν να ενώνονται και καταφέρνουν να αποκρούσουν τις επιθέσεις του λιονταριού. Αλλά το λιοντάρι, πονηρό και στρατηγός, κάνει μια πρόταση στον λευκό ταύρο: αν αφήσει το λιοντάρι να καταβροχθίσει τον μαύρο ταύρο, ο λευκός ταύρος θα γλιτώσει. Ο τελευταίος, βλέποντας αυτό ως ευκαιρία απόδρασης, δέχεται. Μόλις όμως καταβροχθιστεί ο μαύρος ταύρος, το λιοντάρι, εξακολουθώντας να οδηγείται από την πείνα, αθετεί την υπόσχεσή του και στρέφεται εναντίον του λευκού ταύρου, σφραγίζοντας έτσι τη μοίρα του. Στην πραγματικότητα, μόλις ο μαύρος ταύρος άρχισε να καταβροχθίζεται, η μοίρα του λευκού ταύρου σφραγίστηκε.
Για τη Χεζμπολάχ, αυτή η αλληγορία είναι μια έντονη υπενθύμιση των κινδύνων και των πιθανών συνεπειών της θυσίας ενός συντρόφου. Η πτώση της Γάζας, από τη σκοπιά του, θα έμοιαζε με τον καταβροχθισμένο μαύρο ταύρο. Ας υποθέσουμε ότι η αντίσταση στη Γάζα αποδυναμώνεται ή εξουδετερώνεται. Τότε θα ήταν μόνο θέμα χρόνου οι δυνάμεις που επιδιώκουν την υποταγή να στρέψουν την προσοχή τους στη Χεζμπολάχ, τον λευκό ταύρο σε αυτή την περίπτωση.
Οι ηγέτες της Χεζμπολάχ πιστεύουν ότι η απώλεια των αντιστασιακών δυνατοτήτων της Γάζας θα ενθάρρυνε το Ισραήλ και θα μπορούσε να οδηγήσει σε έναν ευρύτερο χρηματοοικονομικό και στρατιωτικό συνασπισμό υποστηριζόμενη από τις ΗΠΑ που θα στοχεύει στην εξουδετέρωση της ισχύος της Χεζμπολάχ στην περιοχή. Ένας τέτοιος συνασπισμός θα επιδιώξει να διαλύσει το τρομερό οπλοστάσιο της ομάδας και να μειώσει την επιρροή της, όχι μόνο στον Λίβανο, αλλά σε ολόκληρη τη Μέση Ανατολή.
Σε αυτό το πλαίσιο, η μοίρα της Γάζας δεν είναι μόνο ζήτημα αλληλεγγύης για τη Χεζμπολάχ, αλλά στρατηγική επιταγή. Η ομάδα αναγνωρίζει ότι η δύναμη του Άξονα της Αντίστασης βρίσκεται στην ενότητά του. Οποιαδήποτε αποδυνάμωση μιας συνιστώσας, είτε στη Γάζα, είτε στον Λίβανο είτε αλλού, έχει επιπτώσεις στο σύνολό της.
Καθώς η κατάσταση στη Γάζα εξελίσσεται, οι αποφάσεις της Χεζμπολάχ θα επηρεαστούν όχι μόνο από άμεσες τακτικές εκτιμήσεις, αλλά και από ευρύτερες στρατηγικές εκτιμήσεις. Η ιστορία των δύο ταύρων είναι μια προειδοποιητική ιστορία: στο παιχνίδι υψηλού στοιχήματος της περιφερειακής γεωπολιτικής, τα βραχυπρόθεσμα κέρδη μπορούν να οδηγήσουν σε μακροπρόθεσμες ευπάθειες.
πηγή: Elijah J. Magnier
