Γιατί οι παράγοντες του Διονυσιακού πολιτισμού πλαστογραφούν συστηματικά την ιστορία σχετικά με τους κορυφαίους της παγκόσμιας ιστορίας (Χριστός, Κωνσταντίνος, Ηράκλειος και Μέγας Βασίλειος) ; Μέρος Α.

Δεν ήταν τυχαία ιστορικά γεγονότα ότι ο Τίμιος Σταυρός βρέθηκε για πρώτη φορά επί βασιλείας του Αγίου Κωνσταντίνου, όταν παραχωρήθηκε η Ρωμαϊκή εξουσία στους Έλληνες και επέστρεψε στα Ιεροσόλυμα από τον πρώτο Έλληνα αυτοκράτορα που ανέβηκε στον Ρωμαϊκό θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως.

Τα δύο αυτά μεγίστης-παγκόσμιας σημασίας γεγονότα δείχνουν ότι οι αναγεννημένοι από την Ορθοδοξία Έλληνες, είχαν την ευλογία και την απόλυτη στήριξη του Χριστού να διοικήσουν την παγκόσμια Ρωμαϊκή αυτοκρατορία για να διδάξουν τον Θεό-Δημιουργό του Μέγα Αριστοκλή και τον Ελληνικό πολιτισμό στα έθνη κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους. Οι αναγεννημένοι από την Ορθοδοξία Έλληνες είχαν την ευλογία και την απόλυτη στήριξη του Θεού να διοικήσουν την παγκόσμια Ρωμαϊκή αυτοκρατορία για να διδάξουν τον Ελληνικό πολιτισμό-Ορθοδοξία στα έθνη κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους.

Όταν αρνήθηκαν οι Ισραηλίτες τον  Χριστό, τον αποδέχτηκαν οι Έλληνες των πρωτοχριστιανικών αιώνων και του μεσαίωνα, οι οποίοι έκαναν τον Ιουδαϊκό Χριστιανισμό Ελληνικό.

Για αυτό οι πρόγονοι μας από σκλάβοι έγιναν διοικητές του Ρωμαϊκού κράτους. Η ίδρυση της παγκόσμιας Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας από τους Ιουδαίους ένωσε όλη την οικουμένη.  Αυτό έφερε την υποταγή των εθνών, κατάργησε τα σύνορα στην Μεσόγειο, Ευρώπη, Μικρά Ασία. Βόρεια Αφρική, Συρία, Ισραήλ σχημάτισε την πατρίδα που γεννήθηκε η Ελληνορθοδοξία και δημιούργησε τις προυποθέσεις για την απελευθέρωση του Ελληνικού έθνους, το οποίο έφτασε στο απόγειο του, με την ανάληψη διοικήσεως του Ρωμαϊκού κράτους. Οι Έλληνες των μεσαιωνικών αιώνων μέσα από την ηθική, την πίστη και την παιδεία έγιναν κληρονόμοι μιας παγκόσμιας αυτοκρατορίας (Ρωμαϊκή) και μια παγκόσμιας θρησκείας (Χριστιανισμός). Ο Χριστιανισμός αναδύθηκε και έγινε παγκόσμια θρησκεία με την εισαγωγή των Πλατωνικών διδασκαλιών από τους τρεις ιεράρχες και η αρχαία Ελληνική σοφία διασώθηκε και διατηρήθηκε στους αιώνες μέσα από την ενσωμάτωση της στην Ορθόδοξη-Χριστιανική πίστη. Κυριολεκτικά ο Ελληνισμός αναστήθηκε από την Ορθοδοξία.

Ότι είμαστε ως έθνος το οφείλουμε στον Χριστό, τον Άγιο Κωνσταντίνο, την Αγία Ελένη, τον Μέγα Αριστοκλή, τον Ηρόδοτο και στους τρεις Ιεράρχες. Για την αλλαγή της παγκόσμιας ιστορίας, για όλα τα κοσμοϊστορικά γεγονότα αιτία είναι ο Ιησούς Χριστός, ο Άγιος Κωνσταντίνος, η Αγία Ελένη, οι τρεις ιεράρχες και ο Μέγας Αριστοκλής. Εκείνοι άλλαξαν την ιστορία της ανθρωπότητας. Ήταν η αιτία για την δημιουργία της πρώτης και μοναδικής Ορθόδοξης- παγκόσμιας αυτοκρατορίας. Οι δύο Άγιοι (Κωνσταντίνος και Ελένη) είναι οι μεγαλύτεροι ευεργέτες του Ελληνικού έθνους. Άλλαξαν την Ελληνική και την παγκόσμια ιστορία. Έκαναν τους προγόνους μας από σκλάβους, διοικητές του Ρωμαϊκού κράτους.

Ο Κωνσταντίνος αντιλαμβάνεται ότι ήδη έχουμε μια αλλαγή στην παγκόσμια ιστορία καθώς ο Ιουδαϊκός χριστιανισμός άρχισε να εξελληνίζεται μέσα από την χρήση της Ελληνικής γλώσσας και του πολιτισμού. Την αλλαγή αυτή την θεμελίωσαν οριστικά οι τρεις ιεράρχες με την είσοδο των διδαχών του Αριστοκλή στον χριστιανισμό. Η μεταστροφή της Ορθοδόξου πίστεως από τον Διονυσιακό-Ιουδαϊκό στον Ελληνικό πολιτισμό, δημιούργησε τις προυποθέσεις για την παγκοσμιότητα της Ορθοδοξίας, του Ευαγγελίου, του κλασικού πολιτισμού και της Ελληνικού Imperium Romanu. Ο Μέγας Αριστοκλής μαζί με τον σωτήρα Ιησού Χριστό διαμόρφωσαν ηθικά και πνευματικά ολόκληρη την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, διότι εξ αρχής ο Χριστιανισμός με τον Ελληνισμό, είχαν τα ίδια ηθικά αξιώματα, στους περισσότερους τομείς.

Ενδεικτικό περί αυτού ήταν ότι τρία από τα τέσσερα Ευαγγέλια γράφτηκαν απευθείας στην Ελληνική γλώσσα, όπως επίσης οι πράξεις των Αποστόλων, οι επιστολές του Αποστόλου των εθνών Παύλου, καθώς και τα πρώτα άρθρα της Ορθόδοξης, Χριστιανικής θεολογίας. Ο Κωνσταντίνος ως Αύγουστος θέσπισε μια σειρά διαταγμάτων. Εν τούτοις το σημαντικότερο όλων ήταν το Διάταγμα των Μεδιολάνων περί ανεξιθρησκείας, με το οποίο άλλαξε την παγκόσμια ιστορία και την μοίρα του Ελληνικού έθνους. Με το διάταγμα νομιμοποιήθηκε η χριστιανική θρησκεία (Religio licita), οι πιστοί  της οποίας έπρεπε να προσεύχονται στον δικό τους θεό για την ευτυχία του κράτους (Pax Romana). Eπίσης με το διάταγμα αυτό έδωσε στο Χριστιανικό ιερατείο όλα τα δικαιώματα που είχαν οι παγανιστές ιερείς. Οι Χριστιανοί ιερωμένοι είχαν απαλλαγεί από τις φορολογικές και κάθε άλλου είδους υποχρεώσεις, προς το imperium romanum, ώστε να επιτελούν απερίσπαστοι τα ιερατικά τους καθήκοντα.  Με τη διακήρυξη τής θρησκευτικής ελευθερίας από τον μέγιστο των Εθνικών μας ευεργετών, αναγνωριζόταν και η νομική υπόσταση κάθε χριστιανικής κοινότητας. Από νομικής πλευράς.

Η Ορθοδοξία βρίσκεται σε νέο νομικό καθεστώς. Πολύ αξιόλογα προνόμια δόθηκαν στην Εκκλησιαστική δικαιοσύνη. Ο κάθε Χριστιανός είχε το δικαίωμα να ζητήσει να εκδικαστεί  μια αγωγή έστω και μη εκκλησιαστικής φύσεως, στο Εκκλησιαστικό Δικαστήριο, ακόμη και αν η εκδίκαση τής υποθέσεως είχε ήδη αρχίσει σε πολιτικό-Ρωμαϊκό Δικαστήριο. Προς το τέλος τής βασιλείας τού Κωνσταντίνου τα δικαιώματα τών Εκκλησιαστικών Δικαστηρίων αυξήθηκαν ακόμη περισσότερο: Σταδιακά η ορθόδοξη Εκκλησία άρχισε να αποκτά δύναμη και εξουσία μέσα από τις δωρεές που λάμβανε από διάφορες  προσφορές σε κτήματα και χρυσά νομίσματα. Μια ακόμη ευεργετική διάταξη του νόμου ήταν ότι οι χριστιανοί δεν ήταν υποχρεωμένοι να συμμετέχουν σε ειδωλολατρικές γιορτές. Το όνομα τού Κωνσταντίνου συνδέεται με την ανέγερση πολλών ναών σε όλα τα μέρη τής τεράστιας Αυτοκρατορίας του.

Η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία με πρωτεύουσα την αρχαία Ρώμη, ήταν δημιούργημα των Σιωνιστών-παγανιστών. Οι ίδιοι οι Ρωμαίοι συγκλητικοί δημοσίως με μεγάλη υπερηφάνεια έλεγαν ότι η αρχαία Ρώμη ήταν η νέα πόρνη Βαβυλώνα (G Beck-Η Bυζαντινή χιλιετία). Για όσους δεν γνωρίζουν η Βαβυλώνα ήταν πριν από την Ρώμη το παγκόσμιο κέντρο της αρχαίας θρησκείας. Οι Ιουδαίοι προσπάθησαν με κάθε τρόπο, να πάρουν πίσω την αυτοκρατορία τους, από την ημέρα, που ανέλαβαν, την διοίκηση του Ρωμαϊκού κράτους, οι Έλληνες. Δεν μπορούσαν να δεχτούν ότι το κράτος των σιωνιστών και του Εωσφόρου, έγινε η Αυτοκρατορία του Χριστού και των Ελλήνων.

Οι αρχαίοι Σιωνιστές ως γνήσιοι συνεχιστές των παραδόσεων τους ήταν παγανιστές και πίστευαν στον θεό Savazio, για αυτό έφεραν την Ολύμπια θρησκεία στην Ελλάδα

Στην Ελληνική μυθολογία-ιστορία με το όνομα Σαβάζιος είναι γνωστή μία αρχαία θεότητα. Ετυμολογικά το δεύτερο συνθετικό του ονόματος (-ζιος) προέρχεται από την ρίζα Dyeus. Aπό εκεί βγαίνουν και οι λέξεις Δίας και θεός, (Λατινικά deus). Στην κλασική Ελλάδα τον ονόμασαν Διόνυσο. Ο “θεός” Σαβάζιος είναι ο Διόνυσος (Λεξικό Σούδα). Ο Σαβάζιος αποτελεί τον βασικότερο και σημαντικότερο “θεό” του Ιουδαϊκού έθνους. Ο βιογράφος, φιλόσοφος, ιστορικός, θεουργός και αρχιερέας του μαντείου των Δελφών Πλούταρχος γράφει στα Συμποσιακά του (ΙV 6) ,ότι οι Εβραίοι λάτρευαν τον Διόνυσο, και ότι η ημέρα των Σαββάτων ήταν εορτή του Σαβαζίου !!! Ένας μύστης αναφέρει την πραγματική θρησκεία των Ισραηλιτών. Διαβάστε σχετικά το αρχαίο κείμενο των Συμποσιακών. (1) O Φρυγικός Savazios είναι ο “θεός” των αχαλίνωτων ερωτικών οργίων-σεξουαλική μαγεία και των καταστροφών. Για αυτό μοιραζόταν την διοίκηση του Φοινικικού μαντείου των Δελφών με τον έτερο “θεό” των καταστροφών, τον Ιουδαϊκής καταγωγής Απόλλων.

ΟΙ ΠΑΓΑΝΙΣΤΙΚΕΣ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΕΣ.

Οι παράγοντες της αρχαίας θρησκείας μισούσαν θανάσιμα τον Άγιο Κωνσταντίνο διότι έκανε τους Έλληνες διοικητές, της παγκόσμιας Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Επίσης τον εχθρευόταν γιατί διέταξε το κλείσιμο, ενός ναού της Αφροδίτης στα Ιεροσόλυμα. Εκεί εκτός από γυναίκες, εκδιδόταν και άνδρες, ως παθητικοί κίναιδοι. Όλες αυτές οι ενέργειες υπέρ των Ελλήνων έκαναν τα σκοτεινά ιερατεία της Ολύμπιας θρησκείας, να μνησικακούν εναντίον του Αγίου Κωνσταντίνου. Για αυτό ετεροχρονισμένα σχεδόν 100 χρόνια μετά τον θάνατο του Αγίου, έβαλαν δικούς τους  χρονογράφους να τον κατηγορούν ως “δολοφόνο”. Ο Κωνσταντίνος είχε παντρευτεί την Φαύστα.

Με τον Μαξέντιο που ήταν αδελφός της Φαύστας, πολέμησε ο Άγιος Κωνσταντίνος. Η Φαύστα θεωρούσε τον Άγιο υπαίτιο για τον θάνατο του αδελφού της,  ο οποίος έχασε την ζωή του από πνιγμό κατά την διάρκεια της μάχης. Επίσης η Φαύστα φθονούσε τον Κρίσπο που ήταν γιος του Αυτοκράτορα, γιατί τον είχε αποκτήσει με άλλη γυναίκα. Η Φαύστα έβλεπε τις ικανότητες του Κρίσπου για αυτό τον ζήλευε πολύ, καθώς οι γιοι που απέκτησε εκείνη με τον Αύγουστο, δεν είχαν ανάλογες ικανότητες με αυτές του Κρίσπου. Η ραδιούργα Φαύστα έψαχνε τρόπους να βγάλει από την μέση τον Κρίσπο, για αυτό του έστησε πλεκτάνη κατηγορώντας τον ότι δήθεν της επιτέθηκε για να την “βιάσει”. Βέβαια δεν έμεινε εκεί καθώς ισχυριζόταν ότι “συνωμοτούσε” εναντίον του Αγίου Κωνσταντίνου, με σκοπό να του πάρει τον θρόνο. Ο Άγιος Κωνσταντίνος διέταξε να πιάσουν τον Κρίσπο, και να τον βάλουν στην φυλακή.

Κατά την διάρκεια κρατήσεως του Κρίσπου εκεί, κάποιοι  πλαστογράφησαν την υπογραφή του αυτοκράτορα και σκότωσαν τον Κρίσπο, χωρίς εκείνος να έχει δώσει τέτοια εντολή. Πολύ σημαντικό είναι ότι ένας από τους μεγαλύτερους διώκτες του Αγίου Κωνσταντίνου, ο ειδωλολάτρης Ζώσιμος, αναγνωρίζει ότι όλα αυτά ήταν πλεκτάνες της Φαύστας. Όταν επέστρεψε η Αγία Ελένη στην Ρώμη, έμαθε για τις πλεκτάνες της Φαύστας εναντίον του εγγονού της, του Κρίσπου. Αμέσως η Αγία Ελένη τα ανέφερε όλα στον Άγιο Κωνσταντίνο. Ο Άγιος δεν αντέδρασε σε όσα του είπε η μητέρα του, ενώ η σύζυγος του Φαύστα πέθανε μερικά χρόνια αργότερα από μόνη της, όπως μας αναφέρει ο Ιερώνυμος ένας λατίνος χρονογράφος.

Εν τούτοις οι παγανιστές για να εκδικηθούν ετεροχρονισμένα τον Άγιο, με τους φιλικά προσκείμενους προς εκείνους χρονογράφους Ευτρόπιο, Σωκράτη  Σχολαστικό και άλλους, ισχυρίστηκαν ψευδώς ότι ο Άγιος Κωνσταντίνος ήταν “δολοφόνος’, με στόχο να αμαυρώσουν την μνήμη του. Για τις ίδιες ακριβώς αιτίες αναφέρουν ότι η Ισαπόστολος-Αγία Ελένη, ήταν “εκδιδόμενη” σε πανδοχεία της Βιθυνίας. Στο σημείο αυτό να αναφέρω ότι τις συκοφαντίες περί δολοφονιών από τον Αύγουστο, δεν τις αποδέχεται ούτε ένας από τους μεγαλύτερους ανθέλληνες όλων των εποχών ο Έντουαρντ Γκίμπον. Ο Γκίμπον αναφέρει ότι η Φαύστα έζησε και δεν την δολοφόνησε ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος. Επίσης αναφέρει ο Άγγλος ιστορικός ότι όταν πέθανε ο γιος της Κωνσταντίνος ο νεώτερος, η Φαύστα ήταν εν ζωή, και τον έκλαψε ως μητέρα (Έντουαρντ Γκίμπον, The history of the dicline and fall of the roman empire, κεφάλαιο XVIII). O Γκίμπον όπως σας προανέφερα ως ένας από τους μεγαλύτερους ανθέλληνες, Όμως δεν δέχεται σε καμία των περιπτώσεων, τα ψεύδη εις βάρος του Αγίου περί δολοφονιών. Όλα αυτά είναι κατασκευασμένες πλεκτάνες, από σατανιστές χρονογράφους, οι οποίοι δεν ζούσαν καν την εποχή του Αγίου Κωνσταντίνου.

Δεν έχω τίποτε πιο πολυτιμότερο από την θρησκεία έγραψε σε μια επιστολή του ο Μέγας Κωνσταντίνος, ο Θεόσταλτος  αυτοκράτορας και υπέρμαχος του Χριστιανισμού.

ΜΕΓΑΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΣ.

Στις 12 Δεκεμβρίου ο Ελληνισμός και η Ορθοδοξία, θα φτάσουν στο απόγειο τους σε στρατιωτικό και πολιτιστικό επίπεδο. Κανένα άλλο έθνος στην ιστορία της ανθρωπότητας, πλην του Ελληνικού δεν έχει επιτύχει τόσο πολλά και θαυμαστά πολιτιστικά-πνευματικά, στρατιωτικά, πολιτικά και κοινωνικά επιτεύγματα. Η Μάχη της Νινευή αποτελεί το μεγαλύτερο στρατιωτικό επίτευγμα στην παγκόσμια ιστορία.

Η Μάχη της Νινευή αποτελεί το μεγαλύτερο στρατιωτικό κατόρθωμα στην παγκόσμια ιστορία. Μέσα από την αστείρευτη δύναμη του πολιτισμού και της Ορθοδοξίας οι πρόγονοι μας νίκησαν οριστικά και αμετάκλητα στους Ελληνοπερσικούς πολέμους μετά από 1158 χρόνια διαμάχης και εχθροπραξιών. Το διάστημα 612-628 μ.Χ. έχουμε την πρώτη πολεμική αναμέτρηση του εωσφορισμού με την Ορθοδοξία, με τους Έλληνες του μεσαίωνα να βρίσκονται σε νόμιμη άμυνα.

Ο πόλεμος Ελλήνων-Ρωμαίων και Περσών ήταν ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος, μεταξύ Ελλήνων-Χριστιανών και Εωσφοριστών-παγανιστών νεοταξιτών καθώς πολέμησαν οι δύο υπερδυνάμεις της μεσαιωνικής εποχής μεταξύ τους. Πολέμησαν για θρησκευτικές και εν συνεχεία για πολιτιστικές-κοινωνικές, οικονομικές αιτίες. Γεωστρατηγικά έχουμε ένα εκτενέστατο θρησκευτικό πολιτικό-στρατιωτικό, πολιτιστικό πλέγμα συμφερόντων και κυριαρχίας ανάμεσα στις δύο αυτοκρατορίες-υπερδυνάμεις. Από τον Δούναβη μέχρι την Ινδία και από τον Καύκασο εως την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, εκτείνονταν τα σύνορα των δύο κρατών. Σε αυτόν τον αδυσώπητο πόλεμο δίχως αύριο όπως αποδείχτηκε ο νικητής θα έμενε για πάντα, και ο ηττημένος θα αφανιζόταν από το παγκόσμιο στερέωμα.

Μετά τους Μιλτιάδη, Θεμιστοκλή και Παυσανία ήταν η σειρά του Έλληνα Ηράκλειου από την Αγιοτόκο Καππαδοκία να υπερασπιστεί τον Ελληνισμό και το Ρωμαϊκό κράτος. Τα δύο κράτη-αυτοκρατορίες χρησιμοποίησαν κάθε απόθεμα σε πνευματικό, πολιτιστικό, οικονομικό σκέλος, για την εξυπηρέτηση των πολεμικών αναγκών, με στόχο την σύγκρουση και την τελική επικράτηση. Για αυτό εξαντλήθηκαν οικονομικά, πολιτικά, στρατιωτικά και όχι μόνον σε σημαντικό βαθμό.

Η βασικότερη αιτία του πολέμου ήταν θρησκευτικής και πολιτιστικής φύσεως. Οι πόλεμοι αυτοί ήταν η συνέχεια των αρχαίων Ελληνοπερσικών πολέμων. Οι δύο παγκόσμιοι πολιτισμοί ήρθαν εκ νέου σε σύγκρουση όπως γίνονταν από την εποχή των Τρωικών πολέμου.

Οι παγανιστές Πέρσες είχαν στο πλευρό τους ακόμη δύο έθνη. Τους Εβραίους και τους Φράγκους (Γερμανικό φύλο) οι οποίοι ήταν ομόθρησκοι τους (Διονυσιακός πολιτισμός-νέα τάξη πραγμάτων. Όλοι αυτοί εκπροσωπούσαν τα Βακχικά αξιώματα. Επίσης οι Πέρσες είχαν ως συμμάχους τους αιρετικούς Χριστιανούς, που δεν αναγνώριζαν την Αγία Δ Οικουμενική Σύνοδο (Νεστοριανούς, Μονοφυσίτες), για την επίτευξη των θρησκευτικών και πολιτικών τους στόχων. Στο άλλο στρατόπεδο οι Έλληνες-Ρωμαίοι του μεσαίωνα, εκπροσωπούσαν τον αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό και την Ορθοδοξία. Η καταστροφή του Πανάγιου Τάφου από τους Πέρσες και η ισοπέδωση των Ζωροαστρικών ναών από τους Έλληνες, υπάγονται στα πλαίσια αυτών των γεωστρατηγικών στόχων.

Οι Έλληνες και οι Πέρσες χρειάζονταν την ειρήνη και την ηρεμία, για να μπορέσουν να ανορθώσουν σε οικονομικό, διοικητικό, πολιτικό, στρατιωτικό και κοινωνικό επίπεδο καθώς είχαν διαλυθεί από τον μακροχρόνιο πόλεμο. Κατά την διάρκεια του πρώτου παγκοσμίου πολέμου, μέσα από την Αραβική χερσόνησο αναδύθηκε μια νέα θρησκεία και εν συνεχεία μια αυτοκρατορία με ηγέτη τον Μωάμεθ. Το Ισλάμ επιτέθηκε την δεκαετία 630-640 μ.Χ.. και έπληξε τις δύο εξαντλημένες υπερδυνάμεις. Οι γηγενείς λαοί εξαντλημένοι από τους μακροχρόνιους πολέμους, την βαριά φορολογία και τις θεολογικές διαφορές με την Ορθοδοξία, υποδέχθηκαν τους Άραβες ως “ελευθερωτές-λυτρωτές και σωτήρες”.

Μέσα σε μια δεκαετία οι Άραβες κατέκτησαν ολόκληρη την Περσία και στέρησαν από το Ρωμαϊκό κράτος την Αφρική, την Αίγυπτο, την Συρία και την Παλαιστίνη. Η Περσία κατακτήθηκε και αφομοιώθηκε από τους Ισμαηλίτες. Εν τούτοις η Ελληνική Ρωμαϊκή αυτοκρατορία με βάσεις την Ορθοδοξία, τον αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό και εξαιτίας της πιο καθοριστικής νίκης στην παγκόσμια ιστορία στην μάχη της Νινευί με την Περσική αυτοκρατορία επιβίωσε.

Σε συνδυασμό με την νέα στρατιωτική οργάνωση που έκανε ο Ηράκλειος, με την δημιουργία εθνικού στρατού από Έλληνες αγρότες, στρατιώτες-γεωργούς, το Imperium Romanum θα έχει μέγάλη διάρκεια ζωής. Ο περιορισμός του Ρωμαϊκού κράτους, στην μητροπολιτική Ελλάδα και την Μικρά Ασία, δημιούργησε μια συμπαγείς εθνική και θρησκευτική ομοιογένεια-ενότητα. Ήδη από το 620 μ.Χ. ο Ηράκλειος άλλαξε την επίσημη γλώσσα του κράτους από τα Λατινικά στα Ελληνικά , τα οποία μιλούσε ο λαός. Ο αυτοκράτορας Ηράκλειος ξεπέρασε με την βοήθεια του Χριστού, σε πολλούς τομείς τον Μέγα Αλέξανδρο. Εάν δεν υπήρχε ο Ηράκλειος παρά τα χρηστά ήθη των προγόνων μας η Ελλάδα θα είχε σκλαβωθεί στους Πέρσες. Η αρχαία Περσική αυτοκρατορία των Αχαιμενιδών είχε αναστηθεί από την νέα δυναστεία των Σασσανιδών.

Η Περσία βρισκόταν ξανά στο απόγειο της δύναμης της και ήταν ανώτερη από την αυτοκρατορία των Αχαιμενιδών. Όλα αυτά έλαβαν χώρα ακριβώς την ώρα που καθόταν ο πρώτος Έλληνας, στον Αυτοκρατορικό Ρωμαϊκό θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως. Την χρονική στιγμή που η Σασσανιδική-Περσική αυτοκρατορία βρίσκεται στο απόγειο της δυνάμεως της από την ημέρα που δημιουργήθηκε, αντίστοιχα το Ελληνικό-Ρωμαϊκό κράτος ήταν σε πλήρη αδυναμία, εξαιτίας της μεγαλύτερης χρεοκοπίας στην ιστορία του έθνους μας.

Ο βασιλιάς από την Καππαδοκία χωρίς καθόλου κρατικά έσοδα, με ένα χρεοκοπημένο κράτος, χωρίς στρατό, απελπισμένος είχε πάρει με πολύ βαριά καρδιά, την απόφαση να μεταφέρει την πρωτεύουσα του Ελληνικού-Ρωμαϊκού κράτους και να την πάει στην Καρχηδόνα, παραδίδοντας με αυτόν τον τρόπο το 80% του κράτους αμαχητί χωρίς πόλεμο, χωρίς καμία αντίσταση. Ενδεικτικό ήταν ότι όταν άνοιξε τους στρατιωτικούς καταλόγους, διαπίστωσε ότι από τις πολλές χιλιάδες στρατού που είχαν αναγορεύσει αυτοκράτορα τον συντοπίτη του από την Αγιοτόκο Καππαδοκία τον Μαυρίκιο, είχαν απομείνει μόνον δύο εν ενεργεία στρατιώτες. Οι ελάχιστοι στρατιώτες που υπήρχαν, ήταν απλήρωτοι και σε άθλια κατάσταση. Πολύ σημαντικότατο ρόλο σε αυτήν την οικονομική καταστροφή έπαιξαν, οι άσκοποι-επεκτατικοί πόλεμοι του Ιουστινιανού του Α.

Το Ελληνικό έθνος θα κληθεί να αντιμετωπίσει την πιο θανάσιμη απειλή στην ιστορία του, χωρίς στρατό, και χρήματα. Μέσα σε όλη αυτήν την απελπιστική οικονομική κατάσταση ήρθε ο μέγας πατριάρχης Σέργιος με την πανίσχυρη Ελληνική-Ορθόδοξη Εκκλησία η οποία βοήθησε τα μέγιστα σχετικά με την οικονομική ενίσχυση, το πτωχευμένο κράτος, καθώς έθεσε όλους τους υπερπολύτιμους Εκκλησιαστικούς θησαυρούς στην διάθεση του Ηράκλειου. Ο αυτοκράτορας επέτυχε σε συνδυασμό με τις πολύ σημαντικές οικονομικές-διοικητικές μεταρρυθμίσεις να είναι έτοιμη πλέον η Ελληνική-Ρωμαϊκή αυτοκρατορία να περάσει στην Μ. Ασία για να δώσει την μεγαλύτερη μάχη ζωής και θανάτου, στην ιστορία της.

TΟ ΑΠΟΓΕΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ. Στην μάχη της Νινευή, κοντά στα Γαυγάμηλα, επέτυχαν οι Έλληνες να συντρίψουν τους Πέρσες και να ανακτήσουν όλες τις Ελληνικές επαρχίες στην Ανατολή και να κατακτήσουν την Περσική αυτοκρατορία. Η αποφασιστική μάχη έγινε στις 12 Δεκεμβρίου του 627, και έκρινε το τέλος του πολέμου. «Αλλ’ εξυμνούσι μόνον άπαντες την προσωπικήν του Ηρακλείου ανδρείαν, ήτις κατά την αείμνηστον ταύτην ημέραν ανεδείχθη φαίνεται ενάμιλλος της ακατασχέτου ορμής του Αλεξάνδρου» (Κ. Παπαρρηγόπουλος).

Πριν από την καθοριστική μάχη οι “σύμμαχοί ” μας, οι Χαζάροι μας εγκατέλειψαν, για αυτό και ο Ηράκλειος στην ομιλία του, εiπε ότι όλοι μας εγκατέλειψαν, εκτός από τον Ιησού Χριστό και την τεκούσαν Θεοτόκον. Όταν έδωσε εντολή, ολόκληρο το στράτευμα δiστασε εξαιτίας του τεράστιου αριθμού των Περσών. Τότε ο Ηράκλειος επιτέθηκε ολομόναχος ενάντια στους Πέρσες. Ήταν επάνω στο άλογό του, τον Δόρκωνα, παρ’ ότι πληγωμένος στο χείλος και στο πόδι, σκότωσε τρεις από τους κυριότερους στρατηγούς των Περσών καθώς επίσης και τον επικεφαλή στρατηγό των Περσών Ραζάτη. Ο Ηράκλειος επέστρεψε στους στρατιώτες του, κρατώντας στο χέρι του το κομμένο κεφάλι του αρχιστράτηγου Ραζάτη. Αμέσως τότε εκστασιασμένοι επιτέθηκαν οι Έλληνες στους Πέρσες και κερδiσαμε την καθοριστική μάχη. Οι απώλειες των Περσών ήταν πολύ μεγάλες. Όσοι γλίτωσαν τον θάνατο ή δεν πιάστηκαν αιχμάλωτοι τράπηκαν σε φυγή. Το αποτέλεσμα της μάχης ήταν μία κατά κράτος επικράτηση του Ελληνικού στρατού και η κατάκτηση της Περσικής αυτοκρατορίας. Η Υπεραγία Θεοτόκος βοήθησε και ευλόγησε το Ελληνικό έθνος να κερδίσει την πιο κρίσιμη μάχη στην ιστορία του.

ΤΑ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑΤΑ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ. Ο αυτοκράτορας Ηράκλειος ξεπέρασε με την βοήθεια του Χριστού, σε πολλούς τομείς τον Μέγα Αλέξανδρο. Εάν δεν υπήρχε ο Ηράκλειος, παρά τα χρηστά ήθη των προγόνων μας η Ελλάδα θα είχε σκλαβωθεί στους Πέρσες. Διότι οι Πέρσες είχαν κλέψει τον Τίμιο Σταυρό, το ιερότερο κειμήλιο του Χριστιανισμού, οι εκστρατείες του Ηρακλείου προσέλαβαν θρησκευτικό χαρακτήρα. Όταν λοιπόν ο Έλληνας Ηράκλειος από την Καππαδοκία της Μικράς Ασίας, ανέβηκε στον Ελληνικό-Ρωμαϊκό θρόνο, το κράτος ήταν τελείως χρεοκοπημένο.

Ταυτόχρονα για πρώτη φορά στην παγκόσμια ιστορία, είχαμε την εισβολή και την κατάκτηση της μισής Ελληνικής-Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, από τους Πέρσες. Είχαμε πολλές χιλιάδες σφαγμένων Ελλήνων. Έγιναν κλοπές, εμπρησμοί, βιασμοί, σκλάβωμα γυναικών κλπ. Επίσης για πρώτη φορά στα παγκόσμια χρονικά έγινε εισβολή από τους Πέρσες στα Ιεροσόλυμα, όπου εκεί έλαβαν χώρα άγριες σφαγές, κλοπές, εμπρησμοί, βιασμοί, και σκλάβωμα Χριστιανών. Επίσης έκαψαν τον ναό του Παναγίου τάφου, έκλεψαν τον Τίμιο Σταυρό, και πήραν μαζί τους αιχμάλωτο τον πατριάρχη Ζαχαρία. Εντούτοις με όπλο τα χρηστά ήθη και την σωστή παιδεία, μέσα σε επτά μόνον χρόνια, οι Έλληνες ανέκαμψαν, με αποτέλεσμα να πάρουν πίσω όλα τα κατακτημένα εδάφη από τους Πέρσες.

Όμως οι προγονοί μας δεν σταμάτησαν εκεί αλλά πέρασαν στην αντεπίθεση, κατακτώντας ολόκληρη την Περσική αυτοκρατορία. Αυτό το έκανε ο Ηράκλειος με έναν τελείως απειροπόλεμο στρατό. Έναν Ελληνικό στρατό τον οποίο δημιούργησε εκ του μηδενός μέσα σε δέκα μήνες. Είδατε τι επέτυχαν οι Ένδοξοι πρόγονοι εξαιτίας των χρηστών ηθών, και της σωστής παιδείας ; Ακόμη και ο Μ. Αλέξανδρος με πολύ έμπειρους και περισσότερους στρατιώτες, με ένα πανίσχυρο Ελληνικό Μακεδονικό βασίλειο πολιτικά-οικονομικά, και στρατιωτικά έκανε περισσότερο χρονικό διάστημα να κατακτήσει την Περσική αυτοκρατορία, σε σχέση με τον Ηράκλειο. Την εποχή του Μ. Αλέξανδρου δεν ήταν κατακτημένη η Ελλάδα και το Μακεδονικό βασίλειο. Στον αντίποδα κατά την βασιλεία του Ηράκλειου επικρατούσε χάος και όλεθρος.

Την εποχή του Ιουστινιανού Α, όπως και στην εποχή του Θεοδόσιου, του Αρκάδιου, του Θεοδόσιου Β, του Ιουστίνου Α, του Ιουστίνου Β, είχαμε μόνον συνοριακούς πολέμους, και περιόδους ειρήνης με τους Πέρσες. Μόνον όταν ανέβηκε στον θρόνο, ο πρώτος Έλληνας Χριστιανός-βασιλιάς, ο Ηράκλειος από την Καππαδοκία έκαναν οι Πέρσες όλα αυτά τα τρομερά πράγματα εις βάρος των Ελλήνων, τα οποία, δεν είχαν ξαναγίνει ποτέ από μέρος των Μηδων. Το απόγειον της Ελληνορθοδοξίας ήταν όταν ο Έλληνας Αυτοκράτορας Ηράκλειος πήρε πίσω από τους Πέρσες τον Τίμιο Σταυρό, τον οποίο πήγε ο ίδιος πίσω στα Ιεροσόλυμα.

Ο θρίαμβος των Ελλήνων ήταν ολοκληρωτικός. Δεκατέσσερα χρόνια πριν, το 614 μ.Χ., το Ελληνικό-Ρωμαϊκό κράτος ήταν κατακτημένο κατά το ήμισυ από τους Πέρσες, ενώ παράλληλα ήταν και για πρώτη φορά στην ιστορία του σκόπιμα χρεοκοπημένο, εξαιτίας των αλλοδαπών βασιλέων-αυτοκρατόρων. Ήταν η εποχή που έδωσαν οι Πέρσες τελεσίγραφο στους προγόνους μας, ότι ή θα εγκαταλείψουν όλοι τον Ιησού Χριστό, η δεν θα ξαναδούν ποτέ τον ήλιο.

Τελικά ο υπερόπτης εωσφοριστής Χοσρόης ο οποίος αποκαλούσε τον Ηράκλειο, δούλο του, έχασε την ζωή του, και ο γιος του έκανε κηδεμόνα-δούλο, το παιδί του στον Έλληνα αυτοκράτορα Ηράκλειο. Αυτό ειναι το απόγειο της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού. Ο Χριστός και η Ελληνική-Ρωμαϊκή αυτοκρατορία είχαν κερδίσει κατά κράτος τον Εωσφόρο και την αυτοκρατορία του. Η Περσική αυτοκρατορία επί 1158 χρόνια προσπαθούσε να αφανίσει δια παντός τον Ελληνισμό. Εξαιτίας της γενναιότητας, του ήθους, της πίστης, των χρηστών ηθών, και της βοήθειας του Ιησού Χριστού, οι πρόγονοι μας κατέβαλαν δια παντός τον προαιώνιο εχθρό του Ελληνικού έθνους. To Eλληνικό έθνος έφτασε στο στρατιωτικό απόγειο του με τις δύο κατακτήσεις της Περσικής αυτοκρατορίας (Μ. Αλέξανδρος, Μ. Ηράκλειος). Αυτά εiναι τα δυο μεγαλύτερα στρατιωτικά επιτεύγματα όλων των εποχών.

Το μεγαλύτερο αριθμητικά στράτευμα την αρχαία και την μεσαιωνική περίοδο το είχε η Περσική αυτοκρατορία των Αχαιμενιδών-Σασσανιδών, με 150000 εως 2000000 στρατιώτες. Όμως μετά τις συντριπτικές ήττες σε Μαραθώνα, Σαλαμίνα, Πλαταιές, Μυκάλη σε συνδυασμό με τα Διονυσιακά αξιώματα, μέσα σε έντεκα χρόνια η κορυφαία αυτοκρατορία του κόσμου, από την σφοδρότητα των πολέμων οδηγήθηκε στην παρακμή και όχι μόνον δεν εκστράτευσε ξανά εναντίον του Ελληνικού έθνους, αλλά εν συνεχεία κατακτήθηκε από τον Μ. Αλέξανδρο. Το ίδιο ακριβώς συνέβη και τον μεσαίωνα από τον Μέγα Ηράκλειο.

Ο Αυτοκράτορας από την Αγιοτόκο Καππαδοκία κατέκτησε την Περσική αυτοκρατορία μέσα σε έξι χρόνια και την οδήγησε στον οριστικό αφανισμό και στην Αραβική κατάκτηση. Από την ένταση του πολέμου και την σκληρότητα των μαχών με τους Έλληνες του Ρωμαϊκού κράτους, μια παγκόσμια αυτοκρατορία χάθηκε οριστικά μέσα σε τριάντα χρόνια. Δυο φορές από την σφοδρότητα των πολέμων και την αποδοχή του Διονυσιακού πολιτισμού, διαλύθηκε μια παγκόσμια αυτοκρατορία, από τον Αλέξανδρο και τον Ηράκλειο.

Aνέκαθεν το Ελληνικό έθνος αγωνιζόταν ολομόναχο να επιβιώσει με συμμάχους την Ορθοδοξία και τον Αριστόκλειο πολιτισμό. Την εποχή του αυτοκράτορα Ηράκλειου ο Ελληνισμός βρέθηκε στην πιο κρίσιμη ιστορικά στιγμή από την δημιουργία του έθνους. Εν τούτοις με το πέρασμα των αιώνων στα πλαίσια της σύγκρουσης των δύο πολιτισμών (Αριστόκλειος-Διονυσιακός) κατά την σύγχρονη εποχή το έθνος των Ελλήνων είναι σε επιθανάτια κατάσταση

Η Τουρκική ΜΙΤ ισχυρίζεται ότι ο μεγαλύτερος στρατηλάτης στην παγκόσμια ιστορία έχει καταγωγή από τον Περσικό-βασιλικό οίκο των Aρσακιδών.

Αυτό φυσικά δεν ευσταθεί καθώς ο Μέγας Ηράκλειος πολέμησε ενάντια στην Περσική αυτοκρατορία για την ανάκτηση του Τιμίου Σταυρού. Επίσης ο πατέρας του, ο στρατηγός Ηράκλειος ο Πρεσβύτερος, πολέμησε ενάντια στους Αρμένιους.

Στα πλαίσια της ιστορικής πλαστογραφήσεως εμφανίζουν τον Ηράκλειο να ομιλεί δύο γλώσσες (Ελληνική-Αρμενική). Σκοπίμως αγνοούν ότι για να ήταν κάποιος αξιωματικός στον Ρωμαϊκό αυτοκρατορικό στρατό, θα έπρεπε να μιλά άπταιστα την Λατινική. Κανείς δεν μπορούσε να πάρει δημόσια αξίωμα-θέση στο Ρωμαϊκό κράτος εάν δεν μιλούσε την Λατινική γλώσσα.  Μέσα από την παραποιημένη ιστορία και την δήθεν “Αρμενική” καταγωγή του Ηρακλείου, αποκαλούν την εποχή από το 582 μ.Χ., εως το 797 μ.Χ. ως την πρώτη “Αρμενική” περίοδο της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.

Ιστορική πηγή αναφέρει πως όταν έφτασε ο Ηράκλειος στην Ταρσό, συνέταξε επιστολές που έλεγαν ότι θα πήγαινε στην Αρμενία, για να παραδώσει τον στρατό στον Ναρσή, τον διοικητή της Κωνσταντινής. Την εποχή εκείνη ο αυτοκράτορας Μαυρίκιος αντικατέστησε τον Φιλιππικό με τον Πρίσκο, στην θέση του στρατηγού στο Ανατολικό θέμα. Ο Φιλιππικός διέταξε τον Ηράκλειο, να επιστρέψει στην Αρμενία.

Υπάρχουν και οι ιστορικοί οι οποίοι καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι ο Ηράκλειος πιθανόν να είχε  την θέση του στρατηγού του θέματος των Αρμενιακών, το οποίο είχε ως έδρα την Θεοδοσιούπολη. Η διαταγή του Φιλιππικού αφορούσε την στρατιωτική βάση και όχι την πόλη καταγωγής του Ηρακλείου, όπως ισχυρίζονται αβάσιμα και κακόβουλα οι νεοταξίτες ιστορικοί. Ο Φιλιππικός μαζί με τον Ηράκλειο πριν από ένα έτος είχαν ξεχειμωνιάσει στην Θεοδοσιούπολη, τον χειμώνα του 586 – 587 μ.Χ.  Ενδεικτικό ήταν το ιστορικό γεγονός ότι ο πατέρας του Ηράκλειου, ο Ηράκλειος πρεσβύτερος διοικητής του Εξαρχάτου της Καρχηδόνας, ήταν παντρεμένος με την Επιφανεία και είχε τρία παιδιά τον Ηράκλειο, τον Θεόδωρο και την Μαρία. Τα ονόματα των απογόνων του πρεσβυτέρου Ηρακλείου, είναι όλα Ελληνικά-Ρωμαϊκά. Κανένα από αυτά δεν είναι Αρμενικό.

Το όνομα Ηράκλειος το συναντάμε αρκετούς αιώνες πριν. Άνθρωποι με το όνομα αυτό ήταν ο Άγιος Μάρτυς Ηράκλειος ο Αθηναίος, τον τρίτο αιώνα, ο φιλόσοφος Ηράκλειος Κυνικός (4ος αιώνας μ.Χ.),  ο Ηράκλειος ευνούχος, επί βασιλείας, του Αρειανού-αυτοκράτορα Ουάλεντος. Χαρακτηριστικά της Ελληνικότητας του Ηρακλείου ήταν ότι έκανε επίσημη γλώσσα του Ρωμαϊκού κράτους, τα Ελληνικά, καθώς μέχρι τότε, ήταν τα Λατινικά. Ακόμη η αλλαγή του αυτοκρατορικού-Ρωμαϊκού τίτλου, από Αύγουστος-Καίσαρ, Αυτοκράτωρ, σε «Πιστός ἐν Χριστῷ τω Θεώ Βασιλεύς και η λειτουργία της ανωτάτης Φιλοσοφικής σχολής (Πανδιδακτήριον), με βάση τον αρχαίο τρόπο, που δίδασκαν οι Έλληνες σοφοί. Ο Ηράκλειος έφερε στην Κωνσταντινούπολη τον Στέφανο Αλεξανδρινό, για να διδάξει στην φιλοσοφική σχολή Κωνσταντινουπόλεως. Η φιλοσοφική σχολή ονομαζόταν  πανδιδακτήριο.

Επίσης ο Ηράκλειος έγραψε δύο εργασίες με τίτλους ”υπόμνημα είς την μεγάλην του Πτολεμαίου σύνταξιν” και ‘περί κατασκευής σφαίρας του αρατού”, εμπνευσμένος από τον Ύπατο των Φιλοσόφων, τον Αριστοκλή. Στο Πανδιδακτήριον διδασκόταν γεωμετρία, μουσική, αστρονομία, ηθική-φιλοσοφία, φιλολογία. Μεταξύ άλλων η αλλαγή του ονόματος της γυναίκας του από Φαβια σε Ευδοκία. Αυτό είναι μια ακόμη απόδειξη για την Ελληνικότητα, του Ηράκλειου από την Αγιοτόκο Καππαδοκία.

Με την άνοδο του Έλληνα Ηράκλειου από την Καππαδοκία στον Ρωμαϊκό θρόνο, η αυτοκρατορία γίνεται ολοκληρωτικά Ελληνική.  Με ανθελληνικά κίνητρα επέλεξαν τον κορυφαίο βασιλιά, της Ελληνικής-Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Σύμφωνα με τους Τούρκους ο Έλληνας-Χριστιανός Ηράκλειος “αποδέχτηκε” την πρόταση να γίνει Μωαμεθανός, διότι ήταν βέβαιος ότι ο Μωάμεθ υπήρξε ο προφήτης τον οποίο ανέμεναν εκείνη την εποχή οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί.

Οι Τούρκοι παρουσιάζουν τον Ηράκλειο ότι είπε : “Μακάρι να ήμουν με τον Μωάμεθ και να του έπλυνα τα πόδια”!!! Με βάση τις αναφορές του Άραβα ιστορικού Ταμπαρί, οι Τούρκοι παρουσιάζουν τον Έλληνα αυτοκράτορα ως Περσικής είτε ως Αρμενικής καταγωγή που ασπάστηκε το Ισλάμ. Εν τούτοις “εμποδίστηκε” από τους Έλληνες αξιωματούχους, αν και “ομολόγησε” την πίστη του στον Μωάμεθ. Οι ενέργειες αυτές δείχνουν την δολιότητα και το διαχρονικό μίσος των Τούρκων για πολλοστή φορά. Εμφανίζουν  τον Έλληνα-Χριστιανό βασιλιά που πολεμούσε στην πρώτη γραμμή του μετώπου με τους Πέρσες για του Χριστού την πίστη την Αγία, για να ανακτήσει το Ιερότερο σύμβολο της Ορθοδοξίας τον Τίμιο Σταυρό ως “Σαρακηνό” και “δούλο” του Μωάμεθ. Τον βασιλιά που πήγε πίσω ο ίδιος τον Τίμιο Σταυρό, στους Αγίους Τόπους !!!

Στα πλαίσια αυτών των πολύ επικίνδυνων σκοπών η Τουρκία παρουσίασε μια σπάνια επιστολή από τον ιδρυτή του Αγαρηνού θρησκεύματος τον Μωάμεθ, προς τον πρώτο Έλληνα αυτοκράτορα της Ελληνικής-Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας τον Ηράκλειο. Η επιστολή είχε πολύ απειλητικό-προσβλητικό ύφος και την δημοσίευσε ο Τουρκικός τύπος. Η επιστολή έχει μεγάλη ιστορική αξία καθώς αναφέρεται στην πρώτη επαφή των Ισμαηλιτών με τους Έλληνες Χριστιανούς.  Η επιστολή έχει σαφέστατα απειλητικό ύφος καθώς γράφει ότι εάν δεν δεχτούν οι Χριστιανοί να γίνουν Σαρακηνοί, τότε θα αντιμετωπίσουν φοβερές συμφορές.

Η επιστολή γράφτηκε την εποχή πού είχε επικρατήσει ο Μωαμεθανισμός σε όλη την Αραβική χερσόνησο και ξεκινούσε ο επεκτατισμός προς βορά, ανατολή και δύση. Η επιστολή του Μωάμεθ επιδόθηκε το έτος 628 μ Χ. από τον πρέσβη του Μωάμεθ, Diheytül Kalbi, στον αυτοκράτορα Ηράκλειο στην Κωνσταντινούπολη. Ο Μωάμεθ κάνει γνωστό στον Έλληνα αυτοκράτορα Ηράκλειο την ίδρυση της νέας θρησκείας και την μοναδικότητα της. Επίσης ο Μωάμεθ κάλεσε τον Έλληνα Ηράκλειο το συντομότερο να γίνει Αγαρηνός. Στην επιστολή ζητούσε να ασπαστούν το κοράνι ο βασιλιάς και οι Έλληνες-Χριστιανοί υπήκοοι της αυτοκρατορίας του. Σε αντίθετη περίπτωση όπως αναφέρει ενδεικτικά θα το μετανιώσει και τρομερές συμφορές θα επέλθουν στην Ρωμαϊκή αυτοκρατορία.

Η πραγματική απάντηση του αυτοκράτορα Ηράκλειου προς τον Μωάμεθ ήταν ότι δεν υπάρχει άλλο ιερό βιβλίο εκτός από τα Ευαγγέλια, τα οποία παρουσιάζουν τον Ιησού ως τον Θεάνθρωπο και τον Σωτήρα της οικουμένης. Στην επιστολή του ο Ηράκλειος αναφέρει ότι ρώτησε τους Έλληνες, όμως κανένας δεν δέχτηκε να συζητήσει σχετικά με την αποδοχή της νέας θρησκείας. Η απάντηση του αυτοκράτορα Ηράκλειου ήταν η πατροπαράδοτη και διαχρονική. Μολών Λαβέ και δείχνει την ακλόνητη πίστη του αυτοκράτορα και των υπολοίπων Ελλήνων, στον Ιησού Χριστό και την σαφέστατη απόρριψη της νέας Σαρακηνής θρησκείας.

Ήταν η πρώτη απόρριψη του Ισλάμ από τους Έλληνες. Το ενδιαφέρον είναι πως το πρότυπο της επιστολής του Μωάμεθ προς τον αυτοκράτορα Ηράκλειο, όπως υποστηρίζουν Τούρκοι ιστορικοί και ειδικοί ερευνητές, πρέπει να βρίσκεται στο Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης και εκεί θα πρέπει να αναζητηθεί. Αυτή την επιστολή αναζητούν αγωνιωδώς, οι Τούρκοι πράκτορες, ώστε να προκαλέσουν μαζική μεταστροφή των Ελλήνων-Χριστιανών, προς τον Μωαμεθανισμό.

Πρώτος διδάξας σε αυτές τις ανθελληνικές τακτικές και στην παραποίηση της Ελληνικής ιστορίας υπήρξε ο Γίββων.

Πολλοί  Έλληνες νομίζουν ότι ο Έντουαρντ Γίββων (Γκίμπον), ήταν φιλέλληνας. Στην σημερινή μου εργασία θα αποδείξω γιατί δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Ο Γίββων έγραψε σχετικά με τον Ηράκλειο ότι είναι ο πιο “ανώμαλος” χαρακτήρας της ιστορίας. Ο Έλληνας αυτοκράτορας, σύμφωνα με τον Γίββων, ήταν ένα “παράδοξο”, ένα ακατανόητο φαινόμενο. Όλα αυτά διότι ο Καππαδόκης βασιλιάς “ήταν” σε όλη του την ζωή, “δούλος” της αργίας, της ηδονής, της δεισιδαιμονίας, και αδιάφορος θεατής των δημοσίων συμφορών. Αυτό που ισχυρίζεται για τον Ηράκλειο, είναι ότι έκανε σεξουαλικές ανωμαλίες- όργια, και ότι “αδιαφορουσε”,\ για τα δεινά του Ελληνικού λαού !!!

Εν τούτοις εντελώς “απρόσμενα” μέσα σε αυτήν την αδράνεια-παρακμή, ο Ηράκλειος είχε μια αναλαμπή έξι ετών. Το αποτέλεσμα αυτής της αλλαγής ήταν να πάρει πίσω το μισό Ελληνικό-Ρωμαϊκό κράτος και να κατακτήσει ολόκληρη την Περσική αυτοκρατορία. Το πόσο μεγάλος είναι ο δόλος του Γίββων σχετικά με τον Έλληνα Ηράκλειο, φαίνεται από τον τρόπο με τον οποίο εξυμνεί τον Ανδρόνικο Α Κομνηνό.

Αναφέρει ο Γίββων ότι ο Ανδρόνικος Α Κομνηνός ήταν από τους πιο ενδιαφέροντες χαρακτήρες του μεσαίωνα, για αυτό η ζωή του πρέπει να γίνει βιβλίο. Για όσους δεν γνωρίζουν, ο Ανδρόνικος ήταν εξάδελφος του Μανουήλ του Α Κομνηνού. Μανουήλ και Ανδρόνικος, μεγάλωσαν μαζί από παιδιά, μαζί στις στρατιωτικές ασκήσεις και στους έρωτες.

Επίσης τον ηράσθη φλογερώς η πριγκίπισσα Φιλίππα, αδελφή της Μαρίας της Αντιόχειας και της Ευδοκίας που ήταν επίσης ευγενικής καταγωγής. Όλη του την ζωή ο Ανδρόνικος την πέρασε με σεξουαλικά όργια, σκάνδαλα και συνωμοσίες εναντίον του εξαδέλφου του και νόμιμου αυτοκράτορα, του Μανουήλ του Α Κομνηνού. Για να δείτε το ανθελληνικό μένος ο Γίββων εξυμνεί τον Ανδρόνικο για όλα αυτά τα όργια και τα αίσχη, και για τις κατάπτυστες πράξεις του. Ταυτόχρονα για τις ίδιες πράξεις εάν υποθέσουμε ότι τις έκανε ο Μέγας Ηράκλειος, τον κατηγορεί ως έναν από τους χειρότερους αυτοκράτορες στην ιστορία. Ο ανθέλληνας Γίββων, τα έγραψε όλα αυτά για δύο λόγους. Ο πρώτος λόγος ήταν να μειώσει τον δεύτερο μεγαλύτερο αυτοκράτορα όλων των εποχών, που κατέκτησε την Εωσφορική Περσική αυτοκρατορία.

Ο δεύτερος λόγος ήταν ότι ακόμη και μετά από την μεγαλύτερη ήττα όλων των εποχών (Νινευί 12 /12/ 627 μ.Χ.) για εκείνους, οι Εωσφοριστές-νεοταξίτες, ήθελαν να έχουν ετεροχρονισμένα όφελος. Ήθελαν να παρουσιάσουν στις μελλοντικές γενιές των Ελλήνων τον Ηράκλειο, ως το μεγαλύτερο πρότυπο σεξουαλικών ανωμαλιών, οργίων και ανηθικότητας. Μέσα από τα τρομερά επιτεύγματα του Ήρωα-‘Έλληνα Ηράκλειου, ο οποίος αποτελεί παγκόσμιο πρότυπο γενναιότητος, στρατηγικής, πίστεως, οι προαιώνιοι εχθροί του Ελληνισμού, ήθελαν, να περάσουν στις επερχόμενες γενιές των Ελλήνων, τον διαχρονικά καταστροφικό τρόπο ζωής για την Ελλάδα και την ανθρωπότητα.

Αυτός δεν είναι άλλος από τον Διονυσιακό πολιτισμό, που περιλαμβάνει την σεξουαλική διαφθορά, τα όργια, τις άσκοπες και άχρηστες διασκεδάσεις, τις κοινωνικές αδικίες, τους επεκτατικούς πολέμους, και την αδιαφορία για τα δεινά των συνανθρώπων μας. Σε περίπτωση που είχε κάνει ο Ηράκλειος όλα αυτά τα αίσχη, τότε θα είχε κατακτηθεί η Ελλάδα από τους Πέρσες και του Γερμανούς (Γότθους, Ούννους, Βάνδαλους κλπ), κατά την διάρκεια της βασιλείας του.

Ακόμη και ένας άνθρωπος με τόσο ξεχωριστές ικανότητες όπως ο Βασιλιάς Ηράκλειος, ο οποίος ξεπέρασε σε αρκετούς τομείς τον Μέγα Αλέξανδρο, σε περίπτωση που έκανε όλα αυτά που τον κατηγορεί ο Γίββων, θα ήταν αδύνατον να επανέλθει μετά από τόσα χρόνια οργίων, σεξουαλικών ανωμαλιών, διασκεδάσεων κλπ. Ειδικά οι καταστάσεις τις οποίες αντιμετώπισε η αυτοκρατορία με την εισβολή των Περσών και την κατάκτηση του μισού Ελληνικού-Ρωμαϊκού κράτους, απαιτούσε πλήρη διαύγεια, γενναιότητα, αντίληψη.

Για να αντιμετωπιστούν οι Πέρσες χρειαζόταν ένας αυτοκράτορας σε πλήρη ετοιμότητα, και ακμή όπως αποδείχτηκε ότι ήταν ο Ηράκλειος. Ιστορικά και διαχρονικά αποδεδειγμένο, ότι άνθρωποι, οι οποίοι έχουν πάρα πολύ μεγάλες ικανότητες μετά από τόσα χρόνια σεξουαλικών ανωμαλιών και διαφθοράς, οργίων κλπ, είναι τελείως αδύνατον να αντιμετωπίσουν, τόσο κρίσιμες και επικίνδυνες καταστάσεις. Στα βήματα του ανθέλληνα Γίββων, βαδίζει και η Τουρκική μίτ, η οποία χρησιμοποιεί ακριβώς την ίδια τακτική.

Από την στιγμή που ο Άγγλος ιστορικός διέπραξε μια τρομερή κακουργία εις βάρος του μεγαλύτερου στρατηλάτη όλων των εποχών, δεν μας προκαλεί καμία εντύπωση οι συκοφαντίες του, περί “δολοφονίας” της Υπατίας από Χριστιανούς.

Κλείνοντας να αναφέρω μια ακόμη αιτία για την οποία ο Ηράκλειος δεν ονομάστηκε Μέγας. Αυτό έγινε γιατί δεν ήταν παγανιστής και η μητέρα του ήταν Ορθόδοξη μονογαμική και θεοσεβούμενη Χριστιανή. Στον αντίποδα ο Αλέξανδρος ονομάστηκε Μέγας διότι η μητέρα του ήταν μια από τις μεγαλύτερες μάγισσες-θεουργούς στην παγκόσμια ιστορία. Η Ολυμπιάδα ήταν ιεραρχικά μετά την Μήδεια, την Κίρκη, την Εκάτη και την ωραία Ελένη. Η Ολυμπιάδα όπως όλες οι μάγισσες ασκούσε την σεξουαλική μαγεία και για αυτό συμμετείχε σε σεξουαλικά όργια και παρά φύσιν ερωτικές πράξεις. Να περάσουμε να δούμε τι αναφέρει για την παλλακίδα του αρχιδαίμονα Savaziou o Θεολόγος της Αρχιεπισκοπής Αθηνών και πάσης Ελλάδος, επί των αιρέσεων και των παραθρησκειών Λάμπρος Κ. Σκόντζος :

“Διαβόητη μάγισσα αναφέρεται και η Ολυμπιάς, η μητέρα του Μ. Αλεξάνδρου, η οποία στις θρησκευτικές τελετές μάγευε φίδια (H.G. Wells, όπου ανωτ.σελ.266). Επίσης η εν λόγω θρησκόληπτη λάτρισσα των Καβειρίων μυστηρίων της Σαμοθράκης, και φανατική μαινάδα του Διονύσου, κατά την απουσία του Αλεξάνδρου, «εφόνευσε το βρέφος της αντιζήλου της εις τας αγκάλας της μητρός του, αυτήν δε αφού εξευτέλισεν, ύστερα την στραγγάλισεν» (H.G.Wells,όπου ανωτ. σελ.268) σε θρησκευτική τελετή! “

Μεταξύ άλλων ενδεικτικό είναι ότι  ο Αλέξανδρος έγινε δεκάδες ταινίες από το παγανιστικό Χόλυγουντ και ο Ηράκλειος καμία.

ΓΤΗΕ ΤΙΜΕS OF VOULGAROKTONOS ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΚΑΙ ΔΙΤΕ ΤΙΣ ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ