Ο ΣΤΑΛΙΝ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Η ΗΜΕΡΑ ΠΟΥ Ο ΟΡΟΣ ‘’ΕΛΛΗΝΑΣ’’ ΜΕΤΑΤΡΑΠΗΚΕ ΣΕ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ    

GEWKWN 

Σημείωση GEWKWN: το άρθρο αναφέρει την εξόντωση χιλιάδων Ελλήνων της Ρωσίας από τον Στάλιν και την Σοβιετική Ένωση………. πολλοί δεν θέλουν να τα πιστεύουν αυτά.

Ο Β. ΠΟΥΤΙΝ όμως το 2014 είπε : ‘’Έχω υπογράψει ένα διάταγμα για να αποκατασταθούν οι Έλληνες, και άλλοι πληθυσμοί, όλοι εκείνοι που υπέφεραν στη διάρκεια των ΔΙΩΞΕΩΝ ΤΟΥ ΣΤΑΛΙΝ ‘’ αυτό δήλωσε ο Πούτιν κατά τη συνεδρίαση του Κρατικού Συμβουλίου.   

Ο ΣΤΑΛΙΝ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΕΛΛΗΝΩΝ 

«Ελληνική Επιχείρηση», όπως ακριβώς ήταν η ονομασία του «σχεδίου εκκαθάρισης του ελληνικού πληθυσμού το οποίο, με την υπογραφή του Στάλιν τέθηκε σε εφαρμογή από τον Δεκεμβρίου του 1937, με μαζικές συλλήψεις κατά των μελών της ελληνικής μειονότητας στη Σοβιετική Ένωση. Οι διώξεις συμπεριέλαβαν όλους τους άρρενες Έλληνες ανεξάρτητα από την πολιτική ή κοινωνική τους θέση……

Με την έναρξη των διώξεων, ολόκληρη η ελληνική ηγεσία και μαζί της και η πλειονότητα των ενηλίκων Ελλήνων συνελήφθη και εξοντώθηκε. Πραγματοποιήθηκαν τέσσερα διαδοχικά κύματα μαζικών διώξεων, τα οποία ξεκίνησαν στις παρακάτω ημερομηνίες: 30 Οκτωβρίου 1937, 8 Φεβρουαρίου 1938, 29 Ιουλίου 1938 και 26 Φεβρουαρίου 1939.[12] Στην πρώτη περίοδο των διώξεων οι μαζικές συλλήψεις των Ελλήνων κορυφώθηκαν στις 17 Δεκεμβρίου 1937 και συνεχίστηκαν έως το τέλος Φεβρουαρίου 1938.

Το 1937 εκδόθηκε διαταγή, η οποία επέτρεπε τη σύλληψη παιδιών ως 12 ετών και την καταδίκη τους, ακόμα και με τις βαρύτερες ποινές. Αυτή η διαταγή διευκόλυνε την εξόντωση των παιδιών των «εχθρών του λαού». Τα παιδιά των συλληφθέντων οδηγούνταν σε ορφανοτροφεία. Αναγκάζονταν να αλλάξουν το όνομά τους, αρνούμενα έτσι τους κατάδικους γονείς τους. Αν δε δέχονταν την αλλαγή του ονόματος, τα κακομεταχειρίζονταν και τα περνούσαν από δίκη, σαν «παιδιά εχθρών του λαού» ή σαν «συγγενείς εχθρών του λαού». Ανήλικοι βασανίστηκαν σκληρά για υποτιθέμενη συμμετοχή τους σε συνωμοσίες. Υπήρχαν περιπτώσεις ανηλίκων, 16-17 χρόνων, που δικάστηκαν και εκτελέστηκαν. Ορισμένες φορές, ενώ η ποινή ήταν 2-3 χρόνια φυλάκιση, τελικά παρέμειναν έγκλειστοι για 15-20 χρόνια.

Μεγάλες περιοχές με συμπαγή ελληνικό πληθυσμό εκκαθαρίστηκαν, χιλιάδες Έλληνες εκτελέστηκαν με την κατηγορία του «εχθρού του λαού» ή εξορίστηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης της Σιβηρίας

Τον Αύγουστο του 1938, δίχως να έχει προηγηθεί δημόσια ανακοίνωση, έκλεισαν όλα τα ελληνικά σχολεία, στον Καύκασο, την περιοχή Κρασνοντάρ (Νότια Ρωσία), την Κριμαία και την περιοχή της Αζοφικής (Μαριούπολη-Ντονιέτσκ).   τα οποία ανέρχονταν σε 250 με απόφαση  της Κ.Ε. του Κομμουνιστικού Κόμματος με την οποία η ύπαρξη εθνικών σχολείων (ελληνικών κ.λπ.) θεωρείτο «επιβλαβής» για τον σοβιετικό σοσιαλισμό……

Σταμάτησαν την έκδοση των ελληνικών εφημερίδων και περιοδικών, ενώ έκλεισαν και οι ελληνικοί εκδοτικοί οίκοι. Αντίστοιχη ήταν και η τύχη των ελληνικών εκκλησιών.

 Οι ιερείς ήταν από τους πρώτους που συνελήφθησαν. Αρκετοί από αυτούς εξαναγκάστηκαν να ποδοπατήσουν τις εικόνες. Μια τέτοια περίπτωση ήταν ο ιερέας Βασίλειος Τρανταφυλλίδης, το 1937 συνελήφθη και υποχρεώθηκε από τα όργανα του σταλινικού καθεστώτος να ποδοπατήσει μια εικόνα που είχαν πετάξει κάτω. Αυτός αρνήθηκε……..την τελευταία του πνοή ο ιερέας Τριανταφυλλίδης την άφησε το 1939, εξορισμένος κάπου στα Ουράλια. 

Οι εκκλησίες άλλαξαν χρήση. Η μεγάλη ελληνική εκκλησία στο Σοχούμι μετατράπηκε σε κοινόβιο μαθητών. Η μητρόπολη του Γελεντζίκ έγινε αποθήκη σιτηρών και στο τέλος στέγασε την Κomsomol. Η εκκλησία του χωριού Ντάκγβα ανατινάχτηκε. Το ίδιο έγινε και με την εκκλησία του χωριού Μερτσάν στην Ελληνική Περιοχή. Η εκκλησία του χωριού Αχαλσιόν μετατράπηκε και αυτή σε αποθήκη σιτηρών, ενώ ο ιερέας και ο ψάλτης συνελήφθησαν και στάλθηκαν στη Σιβηρία.

Με εντολή του γενικού εισαγγελέα της ΕΣΣΔ Βισίνσκι οι θανατικές καταδίκες συμπληρώνονταν με την υπόδειξη: «Με κατάσχεση όλων των περιουσιακών τους στοιχείων». Οι διώξεις κατά των Ελλήνων πήραν τέτοια έκταση, ώστε ο πρέσβης της Βρετανίας στη Μόσχα δήλωσε ότι εάν η κυβέρνηση της Σοβιετικής Ένωσης δεν άλλαζε πολιτική και δε σταματούσε τις συλλήψεις και τον εκτοπισμό των Ελλήνων, σύντομα θα έκλεινε το κεφάλαιο του ελληνισμού που είχε ανοίξει επτά αιώνες προ Χριστού. 

Το 1946 εξορίστηκε στο Καζακστάν, στην περιοχή ανάμεσα στην Άλμα Άτα και στη Τζαμπούλ, ένα μεγάλο μέρος από τους Έλληνες του Κουμπάν που είχε αποφύγει την πρώτη εκτόπιση. Οι συνθήκες μεταφοράς ήταν άθλιες. Τρεις μήνες έκαναν οι εξορισμένοι να φτάσουν στους τόπους της εξορίας τους. Μεγάλο μέρος τους πέθανε από τις κακουχίες στο δρόμο.

Το 1949 δεκάδες χιλιάδες Έλληνες Πόντιοι του Καυκάσου, κατατάχτηκαν στην κατηγορία των «ειδικώς απελαθέντων» και εξορίστηκαν στις 13 Ιουνίου 1949 στην Κεντρική Ασία.[142] Ειδικές δυνάμεις της Κρατικής Ασφάλειας περικύκλωναν τη νύχτα τα ποντιακά χωριά και υποχρέωναν με τα όπλα τους χωρικούς να ετοιμαστούν μέσα σε λίγες ώρες.[143] Δίνοντας διορία σαράντα λεπτών στους κατοίκους, τους ανέβαζαν σε στρατιωτικά φορτηγά. Τους μετέφεραν σε κοντινούς σιδηροδρομικούς σταθμούς, απ’ όπου τους επιβίβαζαν σε τραίνα και τους έστελναν στην Κεντρική Ασία.

Ο συνολικός αριθμός των Ελλήνων που εκτοπίστηκε στην Κεντρική Ασία και στη Σιβηρία τη δεκαετία του ’40, είναι δύσκολο να υπολογιστεί με ακρίβεια. Οι διάφορες, πρόχειρες, εκτιμήσεις των ερευνητών υπολογίζουν το συνολικό αριθμό των εκτοπισμένων Ελλήνων σε 200.000. Σε υπόμνημα που υπέβαλε το 1986 η Επιτροπή για την Αποκατάσταση των Δικαιωμάτων των Ελλήνων από τον Πόντο που ζούν στην ΕΣΣΔ, αναφέρεται ο  αριθμός των 350.000

Ο R. Gordeziani, διευθυντής του Ινστιντούτου Μεσογειακών Μελετών του Πανεπιστημίου της Τιφλίδας, αναφέρει ότι η εκτόπιση των Ελλήνων εντάσσεται στην προσπάθεια του Στάλιν για εκκαθάριση των συνοριακών περιοχών

Ο Ρώσος ιστορικός Ν. Boukai υποστηρίζει ότι η εκτόπιση του ελληνικού πληθυσμού έγινε με απόφαση του ίδιου του Στάλιν για να απομακρύνει από τις συνοριακές περιοχές τους εκπροσώπους των «μη έμπιστων» εθνικοτήτων, οι Έλληνες της Σοβιετικής Ένωσης αποκάλεσαν «γενοκτονία και εθνοκτονία μαζί…» τις διώξεις, οι οποίες άλλαξαν ριζικά την δημογραφική κατάσταση στις παραθαλάσσιες περιοχές του Κουμπάν, της ανατολικής Κριμαίας, του Δονμπάς και άλλων περιοχών όπου παραδοσιακά κατοικούσαν οι Έλληνες. 

Η “μυστική έκθεση” στο 20ο συνέδριο του ΚΚΣΕ : Νικήτα Χρουστσόφ  

ο τίτλος της έκθεσης του Χρουστσόφ φαινόταν παράξενος και εντελώς αναπάντεχος: «Για την προσωπολατρία και τις επιπτώσεις της». Οι εμβρόντητοι αντιπρόσωποι και οι προσκεκλημένοι ειδικά για την περίσταση βετεράνοι του Κόμματος άκουγαν τον Χρουστσόφ μέσα σε μια σιωπή γεμάτη κατάπληξη, και μόνο περιστασιακά τον διέκοπταν με επιφωνήματα έκπληξης ή αγανάκτησης. Αρκετοί ένιωσαν αδιαθεσία και χρειάστηκε να τους συνοδεύσουν ή να τους μεταφέρουν έξω από την αίθουσα. 
Ο Χρουστσόφ δήλωσε ευθύς εξαρχής ότι δεν είχε πρόθεση να συζητήσει τα χαρίσματα ή τα επιτεύγματα του Στάλιν, για τα οποία είχαν ήδη γραφτεί τόσα πολλά. Θα επικεντρωνόταν σε φαινόμενα που μόνο πρόσφατα είχαν έρθει στο φως από το Πρεζίντιουμ και μέχρι εκείνη τη στιγμή ήταν άγνωστα στο Κόμμα. Ξεκίνησε με μια ανασκόπηση της σύγκρουσης ανάμεσα στον Λένιν και τον Στάλιν, που έλαβε χώρα τους τελευταίους μήνες της ζωής του Λένιν και η οποία τον οδήγησε να προτείνει την απομάκρυνση του Στάλιν -τον οποίο κατηγορούσε ως υπερβολικά αγενή, ιδιότροπο και δόλιο- από τη θέση του γενικού γραμματέα. Ο Χρουστσόφ μίλησε για τις ασαφείς συνθήκες που περιέβαλαν τη δολοφονία του Κίροφ και παρουσίασε στοιχεία που υπαινίσσονταν σαφέστατα πιθανή εμπλοκή του Στάλιν.

 Συνέχισε περιγράφοντας τις παράνομες εκστρατείες μαζικής καταστολής, οι οποίες πραγματοποιήθηκαν με την έγκριση του Στάλιν, και τα απάνθρωπα βασανιστήρια που υπέστησαν κρατούμενοι, μεταξύ των οποίων και άνθρωποι που μέχρι πριν από λίγο ήταν μέλη του Πολιτμπιρό.

 Ο Χρουστσόφ ανέφερε ότι ο Στάλιν είχε εξοντώσει περισσότερους από τους μισούς αντιπροσώπους στο 17ο Συνέδριο του Κόμματος, το οποίο ήταν γνωστό -τι ειρωνεία!- ως «το συνέδριο των νικητών» επιπλέον, πάνω από τα δύο τρίτα των μελών της Κεντρικής Επιτροπής που είχε εκλέξει εκείνο το συνέδριο είχαν επίσης εξολοθρευτεί. Ο Χρουστσόφ κατηγόρησε τον Στάλιν για σκανδαλώδη λάθη στα προπολεμικά χρόνια και του επιτέθηκε για την εξόντωση των καλύτερων αξιωματικών του στρατού και του ναυτικού…….Μετά τον πόλεμο, μέλη του Κόμματος στο Λένινγκραντ έπεσαν θύματα παράνομης καταστολής και αρκετά μέλη της Κεντρικής Επιτροπής εκτελέστηκαν. Στις αρχές της δεκαετίας του 1950 ο Στάλιν προετοίμαζε νέα κατασταλτικά μέτρα, ενώ στελέχη του μεγέθους των Μόλοτοφ, Μικογιάν, Καγκανόβιτς και Βοροσίλοφ τέθηκαν με δραστικό τρόπο στο περιθώριο και αποκλείστηκαν από την ηγεσία. Ο Χρουστσόφ κήρυξε τον Στάλιν σε με-γάλο βαθμό υπεύθυνο για την κρίσιμη κατάσταση της σοβιετικής γεωργίας και για σοβαρά σφάλματα στην κατεύθυνση της εξωτε¬ρικής πολιτικής. Ενθάρρυνε την ανάπτυξη της λατρείας προς το πρόσωπο του, πλαστογράφησε την ιστορία του Κόμματος και εί¬χε εισαγάγει προσωπικά στην ίδια του τη βιογραφία ολόκληρες σελίδες εξωφρενικών επαίνων.

 Σε αυτή την κλειστή συνεδρίαση δεν κρατήθηκαν στενογραφημένα πρακτικά ούτε επιτράπηκε διάλογος μετά την έκθεση του Χρουστσόφ. Οι αντιπρόσωποι βγήκαν από την αίθουσα σε μια κατάσταση σύγχυσης……… 

December 15, 1937 – Stalin Begins Purge Of Soviet Greeks

ΠΗΓΕΣ :

– Νικήτα Χρουστσώφ, Η μυστική έκθεση στο 20ο Συνέδριο του ΚΚΣΕ

– A. Σολζενίτσιν, Αρχιπέλαγος Γκουλάγκ

– Πιερ Γιακίρ, Αναμνήσεις από τα παιδικά χρόνια. Από τις μεγάλες εκκαθαρίσεις του Στάλιν,

– Vlasis Agtzidis, «The persecution of Pontic Greeks in the Soviet Union», Οι διώξεις των Ελλήνων του Πόντου στη Σοβιετική Ένωση

– Πολυχρόνης Μπουμπουρίδης, «Η τραγωδία των Ελλήνων Ποντίων επί σταλινισμού»

– Der Kamerad   

– anixneuseis 
–  Ivan Tzouha στο βιβλίο του «Gretseskayia Operatsia» («Ελληνική Επιχείρηση»)