Η εξουδετέρωση του ΝΑΤΟ το νέο ρωσο-κινεζικό έργο
Από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, η ευρωατλαντική περιοχή δεν γνώρισε κρίση όπως σήμερα.
 |
Έρευνα-Επιμέλεια Άγγελος-
Το ευρωατλαντικό σύστημα ασφαλείας που βασίζεται στην ισότιμη και αδιαίρετη ασφάλεια δεν υφίσταται πλέον. Η κατάρρευση αυτού του έργου αναδεικνύει την ανάγκη για μια νέα δομή βασισμένη σε άλλες αρχές και άλλα θεμέλια.
Στην ετήσια ομιλία του στην Ομοσπονδιακή Συνέλευση στις 29 Φεβρουαρίου 2024, ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν τόνισε την ανάγκη να δημιουργηθεί ένα νέο δίκαιο και αδιαίρετο πλαίσιο ασφάλειας στην Ευρασία, δείχνοντας έτοιμος να ξεκινήσει επίσης έναν ουσιαστικό διάλογο με αυτή την έννοια με τα κόμματα και τους οργανισμούς. ενδιαφερόμενος.
Ήδη τον Απρίλιο, αυτή η πρωτοβουλία αναπτύχθηκε κατά την επίσκεψη του Ρώσου υπουργού Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ στην Κίνα. Ο επικεφαλής της ρωσικής διπλωματίας ανακοίνωσε στον Τύπο ότι η Ρωσία και η Κίνα κατέληξαν σε συμφωνία με στόχο την έναρξη συζητήσεων για τη δομή ασφαλείας στην Ευρασία, ένα θέμα που τέθηκε κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του Σεργκέι Λαβρόφ. Το γεγονός ότι αυτή η πρόταση του Πούτιν ήταν στην ατζέντα αυτών των δύο μεγάλων χωρών υποδηλώνει ότι θα μπορούσε να λάβει συγκεκριμένη μορφή τόσο στη θεωρία όσο και στην πολιτική πράξη.
Η ιδέα της ευρασιατικής ασφάλειας, φυσικά, εγείρει ερωτήματα για άλλες αντίστοιχες πρωτοβουλίες. Κατά την επίσκεψή του στο Πεκίνο, ο Σεργκέι Λαβρόφ συνέδεσε άμεσα την ανάγκη δημιουργίας αυτού του νέου πλαισίου με τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η ευρωατλαντική ασφάλεια, με βάση το ΝΑΤΟ και τον Οργανισμό για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ). Αυτή η αναφορά στην ευρωατλαντική εμπειρία είναι πολύ σημαντική για δύο λόγους.
Οι εντάσεις ΝΑΤΟ-Ρωσίας που συνέχισαν να αυξάνονται
Πρώτον, το ευρωατλαντικό σχέδιο ασφάλειας χαρακτηρίζεται από υψηλό βαθμό θεσμικής ολοκλήρωσης. Στην πραγματικότητα, βασίζεται γύρω από ένα στρατιωτικό μπλοκ, το ΝΑΤΟ, τα μέλη του οποίου υπόκεινται σε αυστηρές δεσμεύσεις. Ενώ τελείωσε ο Ψυχρός Πόλεμος, η Βορειοατλαντική Συμμαχία όχι μόνο επέζησε, αλλά επεκτάθηκε για να ενσωματώσει πρώην μέλη του Συμφώνου της Βαρσοβίας. Το ΝΑΤΟ είναι το μεγαλύτερο και πιο σταθερό ιστορικά μπλοκ.
Δεύτερον, το μεταψυχρό πόλεμο ευρωατλαντικό σχέδιο ασφάλειας δεν μπόρεσε να επιλύσει το πρόβλημα της κοινής και αδιαίρετης ασφάλειας για όλα τα έθνη της περιοχής. Θεωρητικά, ο ΟΑΣΕ θα μπορούσε να έχει συγκεντρώσει, σε μια ενιαία κοινότητα, τόσο χώρες μέλη του ΝΑΤΟ όσο και χώρες εκτός ΝΑΤΟ, συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας. Αλλά από τη δεκαετία του 2000, γίναμε μάρτυρες μιας διαδικασίας πολιτικοποίησης του ΟΑΣΕ υπέρ των συμφερόντων των δυτικών χωρών.
Ως αποτέλεσμα, η Ρωσία βλέπει όλο και περισσότερο την επέκταση του ΝΑΤΟ ως απειλή για τη δική της ασφάλεια. Μέσα όπως το Συμβούλιο ΝΑΤΟ-Ρωσίας δεν κατάφεραν να αμβλύνουν τις αυξανόμενες εντάσεις. Η έλλειψη αποτελεσματικών και δίκαιων θεσμών που θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν τις ανησυχίες της Ρωσίας και να ενσωματώσουν τη χώρα αυτή σε ένα νέο πλαίσιο ασφάλειας, οδήγησε μόνο σε αυξανόμενη παρεξήγηση και, τελικά, σε κρίση στις σχέσεις Ρωσίας-Δύσης.
Το ευρωατλαντικό πλαίσιο ασφάλειας έχει πάψει να υφίσταται
Στο πλαίσιο των στρατιωτικών επιχειρήσεων των Ηνωμένων Πολιτειών και των συμμάχων τους και της παρέμβασης στις εσωτερικές υποθέσεις των χωρών της πρώην ΕΣΣΔ, η εξέλιξη των γεγονότων συνοδεύτηκε από αποδυνάμωση του ελέγχου των εξοπλισμών και διάβρωση των προτύπων ασφαλείας. Το αποκορύφωμα ήταν η ουκρανική κρίση, της οποίας η στρατιωτική ανάπτυξη καθόρισε τα ρήγματα στην Ευρώπη.
Από την έναρξη της τρέχουσας ρωσο-ουκρανικής σύγκρουσης, η αντιπαράθεση μεταξύ Ρωσίας και ΝΑΤΟ έχει αρχίσει να εντείνεται. Προς το παρόν, αυτή η σύγκρουση δεν έχει μετατραπεί σε μια μεγάλης κλίμακας στρατιωτική φάση, αλλά εκδηλώνεται σε πολλές άλλες διαστάσεις αντιπαράθεσης, από τον πόλεμο πληροφοριών έως την άμεση στρατιωτική βοήθεια και σε όλα τα επίπεδα που οι χώρες της Δύσης προσφέρουν στην Ουκρανία. Από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, η ευρωατλαντική περιοχή δεν γνώρισε κρίση όπως σήμερα. Αυτό υποδηλώνει ότι το ευρωατλαντικό πλαίσιο ασφάλειας έχει πάψει να υφίσταται.
Στην καλύτερη περίπτωση, μπορούμε να περιμένουμε ότι η σφοδρότητα της κρίσης θα μειωθεί με την εξισορρόπηση των δυνάμεων και την αμοιβαία υποστήριξη, αν και τα ρήγματα θα επιμείνουν. Στη χειρότερη περίπτωση, θα είναι μια άμεση σύγκρουση με τη Ρωσία και το ΝΑΤΟ με προοπτική πυρηνικής κλιμάκωσης.
Προς πολυδιάστατη ασφάλεια
Η εμπειρία από τη βύθιση του ευρωατλαντικού έργου αναδεικνύει την ανάγκη για μια νέα δομή βασισμένη σε άλλες αρχές και άλλα θεμέλια. Πρώτον, αυτό το νέο πλαίσιο πρέπει να βασίζεται στη συνεργασία μεταξύ πολλών παραγόντων χωρίς να περιορίζεται μόνο στην κυριαρχία ενός μόνο κόμματος, όπως συνέβη με τις Ηνωμένες Πολιτείες ή το ΝΑΤΟ. Από αυτή την άποψη, ιδιαίτερη σημασία έχει η έναρξη διαβουλεύσεων για την ευρασιατική ασφάλεια μεταξύ Ρωσίας και Κίνας, δύο μεγάλων δυνάμεων και μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ.
Αυτό καταδεικνύει ότι τα πρώτα βήματα προς τη δημιουργία ενός νέου πλαισίου ασφαλείας έγιναν στη βάση του διαλόγου και της κοινής ευθύνης και όχι της κυριαρχίας μιας ενιαίας δύναμης. Τα βήματα αυτά δεν περιορίζονται, ωστόσο, στη ρωσο-κινεζική διμερή σχέση, αφήνοντας χώρο για τη συμμετοχή και άλλων ενδιαφερόμενων κρατών. Οι αρχές της κοινής ευθύνης και της άρνησης της κυριαρχίας θα μπορούσαν να είναι μεταξύ των θεμελιωδών θεμελίων ενός νέου οργανισμού.
Μια άλλη σημαντική αρχή που απαιτείται είναι αυτή της πολυδιάστατης ασφάλειας. Επομένως, δεν πρέπει να περιορίζεται σε στρατιωτικά ζητήματα (ακόμα και αν αυτά παραμένουν θεμελιώδη), αλλά να περιλαμβάνει ένα ευρύτερο φάσμα ερωτημάτων, συμπεριλαμβανομένων των «υβριδικών απειλών», όπως ο πόλεμος πληροφοριών, η κυβερνοασφάλεια, η παρέμβαση στις εσωτερικές υποθέσεις και τέλος η πολιτικοποίηση της οικονομίας και των οικονομικών . Η μη επίλυση αυτών των προβλημάτων στις ρωσο-δυτικές σχέσεις ήταν μια από τις απαρχές της τρέχουσας κρίσης. Οι συζητήσεις για μια νέα δομή ασφαλείας θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν αυτού του είδους τα ζητήματα αμέσως. Η αδιαίρετη φύση της ασφάλειας που δεν έχει πραγματοποιηθεί στο ευρωατλαντικό σχέδιο ασφάλειας θα μπορούσε και θα έπρεπε να αποτελεί τη βασική αρχή της ευρασιατικής ασφάλειας.
Μια δομή ασφαλείας που προορίζεται για αποτροπή
Η έναρξη των διαβουλεύσεων μεταξύ Μόσχας και Πεκίνου για τη θέσπιση ενός νέου πλαισίου ασφαλείας δεν σημαίνει, φυσικά, απαραίτητα ότι θα δημιουργηθεί μια άλλη πολιτικοστρατιωτική συμμαχία κατά την εικόνα του ΝΑΤΟ. Από την άλλη, είναι πιθανό να δούμε μια παρατεταμένη διαδικασία ανάπτυξης, καθώς και βελτίωση των περιγραμμάτων και των προδιαγραφών ενός νέου πλαισίου ασφαλείας. Αρχικά, αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει μια πλατφόρμα για διάλογο και συζητήσεις μεταξύ των ενδιαφερομένων μερών χωρίς να αναλαμβάνουν υπερβολικές θεσμικές και οργανωτικές δεσμεύσεις. Η επακόλουθη αλληλεπίδραση θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί κατά περίπτωση, δηλαδή ανταποκρινόμενη σε συγκεκριμένες ανησυχίες, συμπεριλαμβανομένης της ψηφιακής ασφάλειας. Για τους σκοπούς αυτούς θα μπορούσε επίσης να χρησιμοποιηθεί το δυναμικό των υφιστάμενων ιδρυμάτων και οργανισμών, όπως ο Οργανισμός Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO). Η εμπειρία που αποκτήθηκε θα μπορούσε τελικά να οδηγήσει στη δημιουργία μόνιμων θεσμών που θα εστιάζουν σε ένα ευρύτερο φάσμα προκλήσεων ασφάλειας.
Οι λειτουργίες της νέας δομής ασφαλείας θα είναι ένα σημαντικό ερώτημα. Το ΝΑΤΟ σχεδιάστηκε αρχικά ως μέσο αποτροπής της Σοβιετικής Ένωσης. Σήμερα, έχει βρει μια νέα πνοή, καθιστώντας δυνατό να κρατήσει υπό έλεγχο τη Ρωσία.
Τόσο η Ρωσία όσο και η Κίνα βρίσκονται σε κατάσταση ανταγωνισμού και ανταγωνισμού με τις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά στην περίπτωση της Ρωσίας, η Μόσχα έχει εισέλθει στην ανοιχτή φάση αυτής της αντιπαράθεσης, ενώ για την Κίνα δεν εκδηλώνεται ακόμη στον μέγιστο βαθμό. Ανεξάρτητα από αυτό, η ιδέα μιας κοινής αντιπολίτευσης στις Ηνωμένες Πολιτείες βρίσκει υποστήριξη τόσο στη Μόσχα όσο και στο Πεκίνο.
Ταυτόχρονα, η οικοδόμηση μιας δομής ασφαλείας που αποτελείται αποκλειστικά από την καταπολέμηση της Ουάσιγκτον περιορίζει τη δυνατότητα περιεκτικότητας αυτού του έργου. Ορισμένος αριθμός ευρασιατικών κρατών ποντάρουν σε μια πολυδιανυσματική πολιτική. Επομένως, είναι απίθανο να θέλουν να είναι μέρος μιας δομής που στοχεύει να ανταγωνιστεί τις Ηνωμένες Πολιτείες. Από την άλλη πλευρά, η υπερβολική συμπερίληψη θα μπορούσε να μειώσει την ατζέντα για την ασφάλεια, περιορίζοντας την σε ένα γενικό θέμα που δεν απαιτεί συγκεκριμένες ενέργειες και συντονισμένες ενέργειες. Υπάρχουν ακόμη πολλά ερωτήματα σχετικά με τις παραμέτρους αυτού του ευρασιατικού πλαισίου ασφαλείας. Θα πρέπει να επιλυθούν τόσο μέσω της διπλωματικής οδού όσο και μέσω του διαλόγου μεταξύ διεθνών εμπειρογνωμόνων από τις ενδιαφερόμενες χώρες.
.png)
Το Mytilenepress.είναι ένα εναλλακτικό ΜΜΕ και περιοδικό ειδικού σκοπού όπως αναφέρουν εδώ και χρόνια οι αναγνώστες του. Ενισχύστε την ελεύθερη ενημέρωση -συνέχεια του Mytilenepress.το οποίο έχει πολλές παγκόσμιες-πανελλήνιες πρωτιές στην Γεωστρατηγική-ιστορία και τον κλάδο του υβριδικού πολέμου (Εμπρησμοί-Καταστροφές και “ατυχήματα”). Γίνεται συνδρομητές-υποτστηρικτές μεέ να συμβολικό πόσο 2.99 Ευρώ τον μήνα €. Tο Mytilenepress δεν έχει σκοπό το κέρδος αλλά την επιβίωση του έθνους και της κοινωνίας καθώς ο υβριδικός πόλεμος βρίσκεται στην κορύφωση του.
Εάν σας ενδιαφέρουν όλο τα προαναφερόμενα υποστηρίξτε το Mytilenepress με μια μικρή δωρεά. ΑΡΙΘΜΟΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥ (ΕΛΤΑ ΙΒΑΝ GR : 10010439601).
“Διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες”. Η φράση έχει συνδεθεί άρρηκτα με τα έργα του Γάλλου φιλόσοφου Βολταίρου και εκφράζει απόλυτα τους συντάκτες του ηλεκτρονικού περιοδικού Mytilenepress. Εν τούτοις ο Βολταίρος δεν έγραψε και δεν είπε ποτέ αυτά τα διάσημα λόγια, αν και το νόημα τους συμφωνούσε απόλυτα με την ιδεολογία του.
Τα λόγια ανήκουν στην Βρετανίδα συγγραφέα Έβελιν-Μπίατρις Χολ την βιογράφο του Βολταίρου, η οποία υπέγραφε με το ψευδώνυμο S. G. Tallentyre. Το 1903 εκδόθηκε η βιογραφία που έγραψε για τον Βολταίρο και το 1906 το βιβλίο της με τίτλο «Οι Φίλοι του Βολταίρου», όπου και εμφανίστηκε για πρώτη φορά η διάσημη φράση.
Επάνω σε όλα αυτά τα προαναφερόμενα φιλοσοφικά-ηθικά αξιώματα ιδρύθηκε το εβδομαδιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό Mytilenepress. Η δημοκρατία και η ελευθερία του λόγου- έκφρασης, αποτελούν τα θεμέλια για μια σωστή-υγιής κοινωνία. Το Mytilenepress έχει ως θεματολογία τα εθνικά θέματα, την γεωστρατηγική-γεωπολιτική, τις σχέσεις Ελλάδας-Τουρκίας, τις διεθνείς εξελίξεις και την παιδεία. Eπίσης υπάρχουν και θέματα για την τοπική επικαιρότητα και την υγεία. Εκτός από τα άρθρα Γεωστρατηγικής-Ιστορίας και Θεολογίας, η συντριπτική πλειοψηφία των άρθρων του Mytileneprss είναι από μεταφράσεις που κάνει από τα κορυφαία ιστολόγια της Ευρώπης, της Ρωσίας και της Αμερικής ο αρχισυντάκτης του Μpress Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος.
Το Mytilenepress είναι το πρώτο ελεύθερο-δημοκρατικό, μοναδικό ιστολόγιο στον νομό Λέσβου και σε όλο το Αιγαίο-Θράκη. Αυτό είναι εμφανές από την επιλογή των θεμάτων για τα Ελληνοτουρκικά, την γεωστρατηγική-γεωπολιτική, τα εθνικά ζητήματα, τις διεθνείς εξελίξεις και την παιδεία. Eπίσης μέρος της θεματολογίας του Mpress δεν υπάρχει σε ολόκληρη την επικράτεια. Το Mytilenepress ε
Αγαπητοί φίλοι-αναγνώστες. Η επταετία 2023-2030 θα είναι μια σημαντική για την αποκάλυψη όλων των ψεμάτων που επέτρεψαν σε ορισμένες δυνάμεις να κυριαρχήσουν σε ολόκληρη την ανθρωπότητα και ειδικά στον Ελληνισμό. Η Μεγάλη Επαναφορά προετοιμάζεται για να πραγματοποιηθεί τα επόμενα χρόνια όπως ανακοίνωσε το WEF στο Νταβός.
Η ανάγκη μιας κοινωνίας για εναλλακτικά μέσα ενημέρωσης που είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν τις κίβδηλες ειδήσεις είναι κάτι παραπάνω από επιτακτική. Για αυτό, χρειαζόμαστε εσάς και την υποστήριξή σας.
Οι συστημικοί δημοσιογράφοι πληρώνονται για να προωθούν πολέμους, να πυροδοτούν τον φόβο των πανδημιών, των εμπρησμών, της βίας και των δολοφονιών ναζί. Παράλληλα παρουσιάζουν ψέματα για την κλιματική αλλαγή ως αλήθεια και διαπράττουν αμέτρητες άλλες προδοσίες κατά της ανθρωπότητας. Επίσης στα πλαίσια των δραστηριοτήτων τους είναι η προώθηση της Διονυσιακής κουλτούρας, η κατάργηση της παιδείας, η προώθηση της βίας και οτιδήποτε προκαλεί ανομία, αταξία και καταστροφή. Η ασύμμετρη απειλή γεωστρατηγικά είναι όταν ένα κράτος δέχεται επίθεση από άλλα “συμμαχικά” κράτη (ΝΑΤΟ), είτε από την ανθελληνική νέα τάξη πραγμάτων. Οι επιθέσεις αυτές δεν είναι υποχρεωτικά στρατιωτικές. Είναι πολιτικές-κοινωνικές, οικονομικές, ηθικές, πνευματικές-πολιτιστικές, οικολογικές, ψυχολογικές, εγκληματικές, μεταναστευτικές, διαδικτυακές και Διονυσιακές.
Οι ισχυρότερες και φοβερότερες επιθέσεις που δεχτήκαμε ήταν στον πνευματικό και στον ηθικό τομέα. Η πατρίδα μας υπέστη, όλες τις μορφές ασύμμετρων απειλών, για να την υποτάξουν, να την διαλύσουν πνευματικά-ηθικά, πολιτικά-στρατιωτικά και κοινωνικά για να αφαιρέσουν παράνομα τον ορυκτό πλούτο (ενέργεια) και λόγω της Γεωστρατηγικής μας θέσεως. Το φαινόμενο του πολέμου αποτελεί διαχρονικό αντικείμενο επιστημονικών μελετών στην γεωστρατηγική-γεωπολτική, τις Διεθνείς σπουδές και τις στρατιωτικές σχολές. Ο πόλεμος είναι μια πράξη βίας με στόχο την υποταγή-εξαναγκασμό στις επιθυμίες του αντιπάλου.
Ο επεκτατικός πόλεμος είναι το μέσον για την επίτευξη άνομων σκοπών επί του αντιπάλου. Την σημερινή εποχή κυρίαρχο είδος πολέμου δεν είναι ο συμβατικός πόλεμος με όπλα, μαχητικά αεροπλάνα, πυραύλους, τεθωρακισμένα και πλοία. Το κορυφαίο είδος πολέμου είναι ο υβριδικός. Ο υβριδικός πόλεμος χωρίζεται σε πνευματικό-πολιτιστικό, οικονομικό, οικολογικό, διαδικτυακό, κοινωνικό, ψυχολογικό εγκληματικό και Διονυσιακό. Αυτά είναι τα κυριότερα είδη όταν ένα έθνος αντιμετωπίζει υβριδική απειλή. Επίσης κάποιες φορές έχουμε παράλληλα τον συνδυασμό υβριδικού και συμβατικού πολέμου. Βασικότατο σκέλος του υβριδικού πολέμου αποτελεί η εγκληματικότητα. Χωρίς βία-εγκλήματα και πάσης φύσεως κακουργίες δεν είναι εφικτή η νίκη και η κυριαρχία έναντι του αντιπάλου έθνους.
Το επιτιθέμενο κράτος που διεξάγει μη συμβατικό πόλεμο μέσα από την εγκληματικότητα-πορνεία (Διονυσιακός πολιτισμός), προκαλεί στο αντίπαλο έθνος παράλυση. Τρόμος-οργή, υποταγή-αδυναμία, σύγχυση και αποσταθεροποίηση. Η τρομοκρατία-βία και τα ελεύθερα ήθη ενάντια στο κράτος που διεξάγεται ο υβριδικός πόλεμος αποτελούν το βασικότερα σημεία για την κατάκτηση του. Μέσα από την ανελέητη βία και την προστυχιά (Διονυσιακά Αξιώματα), επιφέρουν ανασφάλεια-απελπισία, πολιτική, κοινωνική και οικονομική αστάθεια.
Όσο πιο στυγερά είναι τα εγκλήματα, τα υποτιθέμενα ατυχήματα και η ερωτική διαφθορά, αυξάνεται σε υπερθετικό βαθμό η αδυναμία και ο φόβος. Μεταξύ άλλων συνδυάζουν την εγκληματικότητα και τον ψυχολογικό πόλεμο ταυτόχρονα. Σαστισμένος ο Ελληνικός λαός δεν έχει δυνάμεις να αντισταθεί, μειώνονται-εκμηδενίζονται οι αντιδράσεις και στην συνέχεια σε καθεστώς παραλυσίας υποκύπτει στην βούληση του αντιπάλου.
Όλοι οι αξιόπιστοι γεωπολιτικοί και γεωστρατηγικοί αναλυτές με αδιάσειστα στοιχεία απέδειξαν ότι στην Ελλάδα διεξάγεται υβριδικός πόλεμος. Έχουμε νεκρούς από εμπρησμούς, ουσίες, εγκληματικότητα, Covid-19, μνημόνια και άλλες κακουργηματικές πράξεις. Στην σύγχρονη Ελληνική κοινωνία επικρατεί παρακμή-αμάθεια, έλλειψη αρχών και διχασμός. Η έλλειψη παιδείας-αγωγής οδηγεί στην απάθεια και στην αδιαφορία. Αυτά είναι από τα πιο επικίνδυνα συμπτώματα μιας κοινωνίας σε μεγάλη παρακμή και σήψη. Οι κάτοικοι είναι προκλητικά-τραγικά απαθείς-αδιάφοροι απέναντι στους εμπρησμούς, τον Covid-19, τα μνημόνια, την εισβολή και τις εθνοκτόνες συνέπειες. Aυτό συμβαίνει διότι αρκετοί δεν έχουν παιδεία και θεωρούν ότι τα προβλήματα πρέπει να απασχολούν όλους τους άλλους, εκτός από τους ίδιους.
Όταν διαπιστώσουν ότι αυτές οι κοινωνικές-εθνικές μάστιγες, ήταν και είναι υπόθεση όλων μας τότε είναι πολύ αργά, καθώς έχουν ήδη υποστεί οι ίδιοι ή κάποια από τα συγγενικά-φιλικά τους πρόσωπα θανάτους και απώλειες εξαιτίας του υβριδικού πολέμου. Η διαχρονική δύναμη των Ελλήνων είναι η παιδεία-πολιτισμός.
Σε περιόδους έντονης ανησυχίας-δυστυχίας, βίας και πολέμων οι άνθρωποι βιώνουν καταστάσεις τις οποίες δεν μπορούν να διαχειριστούν με το πνεύμα και την ηθική. Φοβούνται-αρνούνται να σκεφτούν και να ερευνήσουν. Για αυτό στρέφονται προς το κακό, τις βίαιες πράξεις, την ηθική ελευθεριότητα-Διονυσιακή Κουλτούρα, τον φασισμό και την φίμωση. Συνέπεια όλων αυτών είναι να μην υπάρχουν αξίες-ηθική, εξέλιξη, δημιουργικότητα, πολιτιστικό επίπεδο και ελευθερία λόγου στα ΜΜΕ. Τα μοναδικά-διαχρονικά στηρίγματα του Ελληνικού έθνους είναι ο Αριστόκλειος Πολιτισμός.
https://mytilenepress.
Οι απόψεις των αρθρογράφων και των αναλυτών δεν αντιπροσωπεύουν απαραίτητα εκείνες του Μytilenepres
πηγή: RT France
