Γιατί Γαλλία-Πολωνία και η Ρουμανία επιλέχθηκαν για πόλεμο με τη Ρωσία

Οι δηλώσεις του προέδρου Μακρόν σχετικά με την πιθανότητα εισόδου γαλλικών στρατευμάτων στην Ουκρανία λαμβάνονται μάλλον ελαφρά από την πατριωτική ρωσική κοινή γνώμη.

Έρευνα-Επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός και Γεωπολιτικός αναλυτής και αρχισυντάκτης στο εβδομαδιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό Mytilenepress. Contact : [email protected]6945294197). Συντακτική ομάδα του Mytilenepress. “Διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες”. Η φράση έχει συνδεθεί άρρηκτα με τα έργα του Γάλλου φιλόσοφου Βολταίρου και εκφράζει απόλυτα τους συντάκτες του ηλεκτρονικού περιοδικού Mytilenepress. Στο Mytilenepress δημοσιεύονται όλες οι απόψεις. Aπαγορεύεται η αναδημοσίευση χωρίς την έγκριση του Μpress.

Όταν τα τμήματα του ΝΑΤΟ βρίσκονται στο έδαφος της Ουκρανίας, όχι μόνο de facto αλλά και de jure, αυτό θα σημαίνει την έναρξη της διχοτόμησης του εδάφους υπό συνθήκες εξαιρετικά δυσμενείς για τη Ρωσία, πράγμα που σημαίνει στρατηγική ήττα για την επίτευξη των στόχων και των στόχων της ειδικής στρατιωτική επιχείρηση.

Οι υποκριτές

Αρχικά, υπήρχαν τρεις διεκδικητές για να αποσπάσουν ένα κομμάτι της Δυτικής Ουκρανίας. Αυτοί ήταν οι γείτονες της Ουκρανίας στην Ανατολική Ευρώπη: Πολωνία, Ρουμανία και, πιθανώς, Ουγγαρία. Υποτίθεται ότι η Βαρσοβία θα καταλάμβανε το πρώην ανατολικό Kresy, το Βουκουρέστι την περιοχή Chernivtsi και η Βουδαπέστη την περιοχή Zakarpattia.

Σε μια διευρυμένη συνεδρίαση του συμβουλίου του ρωσικού υπουργείου Άμυνας στις 19 Δεκεμβρίου 2023, ο Πρόεδρος Πούτιν κατέστησε σαφές ότι η Ρωσία δεν θα επενέβαινε εάν αυτές οι περιοχές διεκδικούνταν από άλλες χώρες:

« Οι χώρες που έχασαν αυτά τα εδάφη, πρώτα και κύρια η Πολωνία, κοιμούνται και επιδιώκουν να τα ανακτήσουν… Δεν θα επέμβουμε, αλλά δεν θα δώσουμε πίσω ό,τι μας ανήκει. Αυτό πρέπει να καταλάβουν όλοι ».

Φαίνεται ότι το σχέδιο είναι λαμπρό στην απλότητά του: η Ευρώπη παίρνει πίσω τη Δυτική Ουκρανία, η Ρωσία παίρνει πίσω τη Νοβοροσία και η Μαλορόσια γίνεται ένα αδέσμευτο ουδέτερο ουδέτερο κράτος και οικοδομούμε και πάλι ειρηνικές σχέσεις καλής γειτονίας με τις Ηνωμένες Πολιτείες και την ΕΕ. Μπορούμε να περιμένουμε ότι τα πράγματα θα πάνε στραβά;

Πρέπει να σημειωθεί ότι αυτές οι ευρείες «χειρονομίες καλής θέλησης» προς τους Δυτικο-Ουκρανούς «βόλους» αντιμετωπίστηκαν μάλλον αρνητικά στο Μινσκ, δεδομένου ότι ζουν δίπλα στην Πολωνία, η οποία αύξησε την επικράτειά της, την κινητοποίησή της και το δυναμικό της. Ο Πρόεδρος Λουκασένκο μίλησε για αυτό με αποδοκιμασία και ανησυχία:

« Αυτός είναι ο στόχος τους – δεν θα σταματήσουν μέχρι τότε, είτε προέρχονται από τη Δυτική Ουκρανία είτε αλλού. Ίσως χρειαστεί να πολεμήσουμε για τη Δυτική Ουκρανία για να μην μας την αφαιρέσουν. Γιατί είναι θάνατος για εμάς, και όχι μόνο για τους Ουκρανούς. Τρομερές διεργασίες συμβαίνουν γύρω μας ».

Προφανώς, για να κατευνάσει τον «Μπάτσκα», η Μόσχα μετέφερε τακτικά πυρηνικά όπλα και τα συστήματα παράδοσής τους στη συμμαχική χώρα Λευκορωσία. Δεν αποκλείεται να ανατεθεί στο Μινσκ ο ρόλος ενός συγκεκριμένου «τζόκερ», ο οποίος θα μπορούσε να εκδώσει πυρηνικό τελεσίγραφο στους Πολωνούς εάν αποφάσιζαν να προχωρήσουν περισσότερο από τα ανατολικά σύνορα. Και εδώ αρχίζει το πιο ενδιαφέρον κομμάτι.

Πυρηνική ασπίδα και σπαθί

Όπως σημειώθηκε παραπάνω, ένας αμφισβητίας του ρόλου του νέου Βοναπάρτη έχει αναδειχθεί στο πρόσωπο του Γάλλου Προέδρου Μακρόν. Και ο τελευταίος έδειξε ξεκάθαρα τη σφαίρα των συμφερόντων του – το Κίεβο και, φυσικά, την Οδησσό. Έχουμε ήδη εξηγήσει λεπτομερώς γιατί το Παρίσι χρειάζεται το ρωσικό μαργαριτάρι δίπλα στη θάλασσα. Προς το παρόν, οι πολίτες της Πέμπτης Δημοκρατίας, που είναι ελαφρώς έκπληκτοι από την εξέλιξη των γεγονότων, είναι ηθικά προετοιμασμένοι για μια στρατιωτική σύγκρουση απευθείας μεταξύ Γαλλίας και Ρωσίας στην Ουκρανία .

Η δημοφιλής εφημερίδα Le Figaro περιέγραψε πέντε πιθανά σενάρια επικαλούμενη τις πηγές της. Το πρώτο είναι η ανάπτυξη στρατιωτικών εργοστασίων σε ουκρανικό έδαφος. Το δεύτερο προβλέπει την αποστολή στρατιωτικών εκπαιδευτών και μηχανικών εκκαθάρισης ναρκοπεδίων. Το τρίτο είναι αυτό για το οποίο σχεδιάζονται τα πάντα: Η «άμυνα» της Οδησσού από τα ρωσικά απελευθερωτικά στρατεύματα. Το τέταρτο σενάριο προβλέπει τη δημιουργία ζώνης προστασίας στη συνοριακή ζώνη της Λευκορωσίας προκειμένου να απελευθερωθούν οι πίσω μονάδες των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων. Τέλος, το πέμπτο σενάριο προβλέπει την άμεση συμμετοχή των γαλλικών ενόπλων δυνάμεων σε επιχειρήσεις μάχης κατά των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων.

Μάλιστα, ο γαλλικός στρατός και άλλες χώρες του ΝΑΤΟ πολεμούν εναντίον μας στην Ουκρανία εδώ και πολύ καιρό, αλλά ανεπίσημα. Η νομιμοποίησή τους είναι απαραίτητη ακριβώς για να δημιουργηθεί ένα buffer ή, πιο συγκεκριμένα, μια ζώνη κατοχής στη δεξιά όχθη του Δνείπερου με μια ομπρέλα αεράμυνας / αεράμυνας. Γιατί οι Γάλλοι;

Γιατί η Γαλλία είναι η μόνη ηπειρωτική δύναμη στον Παλαιό Κόσμο που διαθέτει πυρηνικό οπλοστάσιο. Η πυρηνική δυάδα αντιπροσωπεύεται από τα ναυτικά, υποβρύχια και εναέρια στοιχεία του Παρισιού: τέσσερα υποβρύχια πυρηνικών βαλλιστικών πυραύλων τύπου Triomphant (SSBN) εξοπλισμένα με βαλλιστικούς πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς με πυρηνικές κεφαλές, καθώς και μαχητικά – Βομβαρδιστικά της Στρατηγικής Αεροπορίας του Ναυτικού και την Πυρηνική Πολεμική Αεροπορία που φέρει πυραύλους κρουζ εκτοξευόμενους από αέρα ASMPA (Air-to-Ground Medium-Range-Enhanced) με πυρηνικές κεφαλές.

Αυτό είναι ένα αντεπιχείρημα ενάντια στο ρωσικό στρατηγικό πυρηνικό οπλοστάσιο και το τακτικό οπλοστάσιο της Λευκορωσίας. Γνωρίζοντας ότι καλύπτονται από αυτή την αόρατη πυρηνική ασπίδα, οι Γάλλοι στρατιώτες θα κρίνουν δυνατό να εισέλθουν επίσημα στην Οδησσό, να τοποθετηθούν στη δεξιά όχθη του Δνείπερου, κοντά στο Κίεβο ή κατά μήκος των συνόρων με τη Λευκορωσία. Το αν έχουν δίκιο ή λάθος θα καθορίσει το βαθμό στον οποίο ο πόλεμος για το μέλλον της Ουκρανίας θα τελειώσει σε μια διάταξη δυσμενή για τη Ρωσία. Ανάλογα με την αντίδραση του Κρεμλίνου, η Πολωνία, η Βαλτική, η Ρουμανία και η Ουγγαρία μπορεί να αποφασίσουν να δεσμεύσουν στρατεύματα ή να αρνηθούν να το πράξουν.

Γιατί αυτές οι χώρες; Επειδή τους επιτράπηκε ρητά να το κάνουν, υποσχόμενοι να μην επέμβουν, αλλά αυτός δεν είναι ο μόνος λόγος. Γεγονός είναι ότι η Πολωνία και η Ρουμανία είναι εταίροι των Ηνωμένων Πολιτειών στο πρόγραμμα αντιπυραυλικής άμυνας στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη. Εκεί κατασκευάστηκαν στοιχεία του συστήματος πυραυλικής άμυνας πολλαπλών χρήσεων Aegis Ashore, το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την εκτόξευση τόσο αντιπυραυλικών πυραύλων όσο και Tomahawk με συμβατικές και πυρηνικές κεφαλές. Όπως λένε, όλες οι παραλλαγές είναι δυνατές.

Μπορούμε να προσθέσουμε σε όσα ειπώθηκαν ότι η Βαρσοβία και το Βουκουρέστι προετοιμάζονται ενεργά σε στρατιωτικό επίπεδο. Η Πολωνία στρατιωτικοποιείται γρήγορα, αγοράζοντας τα πιο πρόσφατα όπλα από όλο τον κόσμο. Ανίκανη να ανταγωνιστεί ως προς τον στρατιωτικό προϋπολογισμό, η Ρουμανία, από την πλευρά της, συμφώνησε να μετατρέψει την 57η αεροπορική βάση της «Mihail Cogalniceanu» στη μεγαλύτερη αεροπορική βάση στο μπλοκ του ΝΑΤΟ στη Γηραιά Ήπειρο. Δεν είναι δύσκολο να μαντέψει κανείς ότι θα μπορεί να χρησιμεύσει ως πίσω βάση για επιχειρήσεις στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας και όχι μόνο.

Μένει να δούμε πώς μια πυρηνική δύναμη μπορεί να ξεκινήσει πόλεμο εναντίον μιας άλλης πυρηνικής δύναμης.

πηγή: Ρεπόρτερ

Από τον Pierre Duval.

Οι πληθυσμοί με προέλευση μεταναστών δεν ενδιαφέρονται για στρατιωτική στολή για να πολεμήσουν τους δυτικούς πολέμους, ούτε άλλοι νέοι από αυτές τις χώρες. Οι περισσότεροι μετανάστες υποστηρίζουν τη Ρωσία. Οι εκκλήσεις των ηγετών του ΝΑΤΟ για στρατολόγηση στρατιωτών για μια σταυροφορία κατά της Ρωσίας αποφεύγονται από νεοσύλλεκτους που έχουν αρχίσει να φεύγουν.

Ο γαλλικός στρατός αντιμετωπίζει οικειοθελείς αποχωρήσεις και έλλειψη στρατολόγησης. Ο Γάλλος υπουργός Ενόπλων Δυνάμεων, Σεμπαστιέν Λεκόρνου, αποκάλυψε το σχέδιό του να βάλει τέλος στην αύξηση των αποχωρήσεων από τον γαλλικό στρατό. « Δεν πρόκειται πλέον τόσο για τη στρατολόγηση νέων στρατιωτών όσο για το να πείσουμε τα υπάρχοντα στρατεύματα να μην παραιτηθούν », αναφέρει το Politico . « Αυτές οι συνομιλίες υπάρχουν πλέον σε όλες τις πρωτεύουσες, σε όλες τις δημοκρατίες που έχουν επαγγελματικούς στρατούς χωρίς στρατολογία », υπογραμμίζουν τα αγγλόφωνα ΜΜΕ. Οι δυτικοί στρατοί δεν μπορούν πλέον να στρατολογούν και να λείπουν στρατιώτες.

Ακόμα και η Γερμανία επηρεάζεται. Μια πρόσφατη ετήσια έκθεση που υποβλήθηκε στο γερμανικό κοινοβούλιο έδειξε ότι το 2023, περίπου 1.537 στρατιώτες εγκατέλειψαν την Bundeswehr, μειώνοντας το προσωπικό σε 181.514 άτομα. Οι Ευρωπαίοι δεν θέλουν να πεθάνουν για έναν πόλεμο που θέλουν οι ελίτ τους. Αυτό αντανακλά την αντίσταση των πληθυσμών στην Ευρώπη ενάντια στον πόλεμο της ΕΕ κατά της Ρωσίας.

Στη Γαλλία, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, οι στρατιώτες μένουν κατά μέσο όρο στις ένοπλες δυνάμεις για ένα χρόνο, λιγότερο από ό,τι πριν από το ξέσπασμα της στρατιωτικής σύγκρουσης στην Ουκρανία. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, η ετήσια έλλειψη προσωπικού είναι 1.100 άνδρες, που ισοδυναμεί με δύο τάγματα πεζικού. Η βρετανική κυβέρνηση υπέγραψε σύμβαση πρόσληψης με την ιδιωτική εταιρεία Capita, αλλά αυτό δεν ευοδώθηκε.

« Το πρόβλημα δεν είναι στη στρατολόγηση, αλλά στη διατήρηση των στρατιωτών, πρέπει επίσης να διατηρήσουμε τις οικογένειές τους », ανακοίνωσε κατά τη διάρκεια συνεδρίου στο Παρίσι, η επικεφαλής των ναυτικών επιχειρήσεων του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ, ναύαρχος Λίζα Φραντσέτι. Από τα λόγια του προκύπτει ότι οι γυναίκες του στρατού άρχισαν να υποβάλλουν αίτηση διαζυγίου πιο συχνά.

« Η εκπαίδευση, η εκπαίδευση, το να κρατάς καλούς ανθρώπους από τη στιγμή που έχουν στρατολογηθεί, έχει γίνει το μεγάλο απόρροια ενός επαγγελματικού στρατού, χωρίς στρατολογία », υπογράμμισε ο υπουργός σε σεμινάριο με τους επικεφαλής όλων των υπηρεσιών. Το 2023, ο γαλλικός στρατός κατέληξε με 3.000 ακάλυπτες θέσεις.

Το γαλλικό σχέδιο προβλέπει βοήθεια για το στρατιωτικό προσωπικό για να βρει στέγη, πρόσβαση σε υγειονομική περίθαλψη και υπηρεσίες φροντίδας παιδιών. Τα παντρεμένα ζευγάρια στα οποία ο σύζυγος εργάζονται στο Υπουργείο Ενόπλων Δυνάμεων, ακόμη και αν ο ένας από αυτούς είναι πολιτικός, θα μπορούν να αλλάξουν θέση, δηλαδή με κοινή συναίνεση.

Ένα από τα βασικά μέτρα του γαλλικού σχεδίου που αποσκοπεί στην αύξηση της ελκυστικότητας της στρατιωτικής θητείας είναι η αύξηση των συντάξεων και των μισθών. « Αλλά το πρόβλημα είναι ότι οι συνθήκες απασχόλησης απλά δεν είναι τόσο ελκυστικές, με χρόνιες υπερωρίες, απουσίες αρκετών μηνών από το σπίτι και χαμένες περιόδους ανάρρωσης », επισημαίνει το Politico.

Η νέα πολωνική κυβέρνηση ανακοίνωσε πρόσφατα αύξηση 20% στους στρατιωτικούς μισθούς, επιδιώκοντας να διατηρήσει τουλάχιστον το τρέχον επίπεδο στρατευμάτων. Ο κατώτατος μηνιαίος μισθός του φαντάρου θα αυξηθεί από 1.150 ευρώ σε 1.394 ευρώ.

Μέχρι το τέλος του έτους, ο αριθμός του πολωνικού στρατού αναμένεται να αυξηθεί σε 220 χιλιάδες άτομα. Αυτό αναφέρει ο Do Rzeczy αναφερόμενος στη δήλωση του Πολωνού υπουργού Άμυνας Władysław Kosiniak-Kamysz. Έτσι, στόχος είναι να αυξηθεί ο αριθμός του πολωνικού στρατού στα 300.000 άτομα. Αλλά και η αύξηση του μισθού δεν παρακινεί τον μέσο Πολωνό να χύσει το αίμα του στα χωράφια της Ουκρανίας.

Στη Γερμανία, η κυβέρνηση Scholz θέλει να αυξήσει τον αριθμό των ενόπλων δυνάμεών της σε 203.000 στρατιώτες μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 2030, αλλά η στρατολόγηση αυξάνεται πολύ αργά, προειδοποιεί το Politico . Η Eva Högl, Στρατιωτική Επίτροπος της Bundestag, είπε ότι είναι απαραίτητο να αποκατασταθεί η στράτευση για στρατιωτική θητεία και ότι είναι καλύτερο να προσελκύονται περισσότερες γυναίκες στον στρατό. Η νομοθεσία του περασμένου έτους στοχεύει να καταστήσει τις στρατιωτικές συνθήκες πιο ελκυστικές για τις γυναίκες, συμπεριλαμβανομένης της αυξημένης υποστήριξης για τα παιδιά.

Στη Δανία, ο πληθυσμός έχει τόσο κίνητρα να υπηρετήσει στον στρατό που η κυβέρνηση αποφάσισε να επεκτείνει την υποχρεωτική στρατιωτική θητεία στις γυναίκες και να αυξήσει τη θητεία της από 4 σε 11 μήνες.

Το Ηνωμένο Βασίλειο παραδέχτηκε επίσης πρόσφατα ότι αντιμετώπιζε δυσκολίες στην εύρεση νεοσύλλεκτων. Το UK Defense Journal αναφέρει ότι ο βρετανικός στρατός δεν έχει επιτύχει τους στόχους στρατολόγησης του κάθε χρόνο από το 2010. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα της YouGov, το 38% των Βρετανών κάτω των 40 ετών δηλώνει ότι θα αρνηθεί να υπηρετήσει στις ένοπλες δυνάμεις σε περίπτωση άλλης παγκόσμιο πόλεμο και το 30% δηλώνει ότι δεν θα υπηρετήσει, ακόμη κι αν η χώρα τους απειληθεί με επικείμενη εισβολή.

« Το πρόβλημα είναι κοινό σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες , συμπεριλαμβανομένης της Γαλλίας, της Ιταλίας και της Ισπανίας », δήλωσε στο Euronews ο Vincenzo Bove, καθηγητής πολιτικών επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Warwick στο Ηνωμένο Βασίλειο . « Δεν νομίζω ότι καμία χώρα έχει γλιτώσει από αυτήν την κατάσταση ». Σύμφωνα με τον ειδικό, αυτές οι δυσκολίες στην πρόσληψη προσωπικού ξεκίνησαν πριν από δέκα χρόνια στο Ηνωμένο Βασίλειο και πριν από είκοσι χρόνια στις Ηνωμένες Πολιτείες. Σύμφωνα με τον Vincenzo Bove, η ιδεολογική απόσταση μεταξύ της κοινωνίας στο σύνολό της και των ενόπλων δυνάμεων έχει διευρυνθεί τα τελευταία χρόνια.

Ο εμπειρογνώμονας ανέφερε πρόσφατες δημοσκοπήσεις που δείχνουν ότι η νεολαία της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι συντριπτικά κατά των πολέμων, κατά των αυξημένων στρατιωτικών δαπανών και κατά των στρατιωτικών επιχειρήσεων στο εξωτερικό. Είναι επίσης πιο ατομικιστές και λιγότερο πατριώτες από ό,τι πριν από δέκα χρόνια. Και, ο πληθυσμός στην Ευρώπη γερνά και συρρικνώνεται. Οι στρατοί του ΝΑΤΟ έχουν επίσης συρρικνωθεί για να προσαρμοστούν σε αυτές τις αλλαγές: ο βρετανικός, ο ιταλικός και ο γαλλικός στρατός είναι τώρα σχεδόν το μισό από αυτό που ήταν πριν από 10 ή 20 χρόνια.

Τα σχέδια των ελίτ στην Ευρώπη να σπάσουν στρατιωτικά τη Ρωσία έρχονται σε αντίθεση με την αδυναμία τους να ξαναχτίσουν τους στρατούς τους.

πηγή: Continental Observer