Μυτιλήνη (Mytilenepress) : Η γεωπολιτική του πολέμου μεταξύ Υεμένης και Ισραήλ
Ενώ η Παλαιστινιακή Αντίσταση διεξάγει κλασικό αστικό ανταρτοπόλεμο κατά του IDF και η Χεζμπολάχ πραγματοποιεί ενέργειες εκτροπής στο βόρειο Ισραήλ με στόχο να καθηλώσει τις ισραηλινές δυνάμεις και να τις εξουθενώσει, η δύναμη της Υεμένης Ansarullah (γνωστοί ως «Χούτι») θα πρέπει να θεωρείται του Άξονα της Αντίστασης που επέφερε τα πιο θανατηφόρα πλήγματα στο Σιωνιστικό κράτος.
Έρευνα-Επιμέλεια Άγγελος-
Και αυτό δεν οφείλεται στους σποραδικούς πυραύλους που εκτοξεύθηκαν από τους Υεμενίτες προς το Ισραήλ, αλλά λόγω της κατάληψης τριών φορτηγών πλοίων και της επίθεσης drone σε άλλο φορτηγό πλοίο, όλες αυτές οι επιχειρήσεις πραγματοποιήθηκαν για να εκμεταλλευτούν το Μπαμπ-ελ- Mandeb, η πύλη των δακρύων, ένα από τα πιο σημαντικά σημεία για το παγκόσμιο εμπόριο.
Υπό αυτή την έννοια, ο Ansarullah μπορεί να ειπωθεί ότι κατανοεί την κλασική γεωπολιτική.
Ο Άλφρεντ Μάχαν, Αμερικανός αξιωματικός του ναυτικού που θεωρείται ο πατέρας της θαλασσοκρατικής γεωπολιτικής θεώρησε ότι για να αποκτήσει ένα έθνος το καθεστώς της ηγεμονίας, πρέπει να ελέγχει τους θαλάσσιους δρόμους και τις ροές που τους χρησιμοποιούν.
Όπως κάθε τυπικός θαλασσοκράτης, που βλέπει το εμπόριο ως το κέντρο της πολιτικής, ο Mahan πιστεύει ότι η λειτουργία των ενόπλων δυνάμεων είναι να υπηρετούν την οικονομική και εμπορική προβολή του κράτους στην προσπάθειά του να ανέβει τη σκάλα της εξουσίας παγκοσμίως.
Θεωρώντας τις θάλασσες ως «κοινά αγαθά», επιβεβαιώνει τη στρατηγική φύση του ελέγχου των σημείων πνιγμού μέσω ναυτικών βάσεων και ενός μεγάλου ναυτικού σε συνεχή δραστηριότητα προκειμένου να «ιδιωτικοποιούνται» οι θάλασσες ελέγχοντας εμπορικές οδούς και γραμμές επικοινωνίας.
Αυτά τα «σημεία πνιγμού» θα ήταν τα στενά, τα κανάλια και τα υποθαλάσσια καλώδια σε όλο τον κόσμο.
Η λίστα ποικίλλει, αλλά οι περισσότεροι θεωρούν ότι υπάρχουν οκτώ κύρια σημεία τσοκ (Παναμάς, Σουέζ, Γιβραλτάρ, Ορμούζ, Μαλάκα, Βόσπορος/Δαρδανέλια, Good Hope και Bab-el-Mandeb) και επτά δευτερεύοντα (Tartary, Bering, Dover/Pas -de-Calais, Horn/Magellan, Κορέα, Skagerrak, Torres).
Το Bab-el-Mandeb, νόμιμα υπό τον έλεγχο της Υεμένης και του Τζιμπουτί, είναι το στενό που συνδέει την Ερυθρά Θάλασσα με τον Ινδικό Ωκεανό και αντιπροσωπεύει τον κύριο θαλάσσιο σύνδεσμο μεταξύ της Μεσογείου (και επομένως της Ευρώπης) και της Ασίας. Το στενό απέκτησε αυτό το καθεστώς μόνο μετά το άνοιγμα της διώρυγας του Σουέζ τον 19ο αιώνα, επομένως είναι αδύνατο να διαχωριστεί το Σουέζ από το Μπαμπ-ελ-Μαντέμπ. Τα προβλήματα στο ένα άκρο της Ερυθράς Θάλασσας επηρεάζουν σημαντικά τις ροές στο άλλο άκρο.
Πενήντα εκατομμύρια τόνοι γεωργικών προϊόντων και σχεδόν δύο δισεκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου περνούν από την Πύλη των Δακρύων κάθε χρόνο, αντιπροσωπεύοντας περίπου το 10% του συνόλου του θαλάσσιου εμπορίου πετρελαίου και προϊόντων πετρελαίου. Η περιοχή είναι επίσης σημαντική για το εμπόριο υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG), καθώς το 10% του παγκόσμιου εμπορίου αυτού του προϊόντος διέρχεται από αυτήν. Η σημασία του στενού για το LNG θα έτεινε επίσης να αυξηθεί λόγω του ουκρανικού πολέμου.
Αλλά αν το Bab-el-Mandeb είναι σημαντικό για την Κίνα, είναι ακόμη πιο σημαντικό για το Ισραήλ.
Το 98% του ισραηλινού διεθνούς εμπορίου, είτε εξαγωγές είτε εισαγωγές, πραγματοποιείται δια θαλάσσης. Αν και το Ισραήλ έχει λιμάνι απευθείας στην Ερυθρά Θάλασσα, στο Εϊλάτ, χρησιμοποιείται ελάχιστα επειδή απέχει από το κέντρο της χώρας και δεν συνδέεται με το υπόλοιπο Ισραήλ σιδηροδρομικώς. Το μεγαλύτερο μέρος του ασιατικού εμπορίου του Ισραήλ εξακολουθεί να διέρχεται από τη Διώρυγα του Σουέζ.
Και αυτό δεν είναι ασήμαντο, αφού περίπου το 30% του διεθνούς εμπορίου του Ισραήλ αφορά ασιατικές χώρες και όλο αυτό το εμπόριο περνά από το Bab-el-Mandeb.
Το Ισραήλ γνώριζε ήδη αυτούς τους κινδύνους. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι Συμφωνίες του Αβραάμ προέβλεπαν στρατιωτική συνεργασία μεταξύ του Ισραήλ και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων (ΗΑΕ) για να εγγυηθούν στο Ισραήλ τη δυνατότητα να χτίσει στρατιωτικές βάσεις στην Ερυθρά Θάλασσα ή να χρησιμοποιήσει τη ναυτική βάση Assab, που χρησιμοποιούσε η αραβική χώρα κατά τη στρατιωτική επέμβαση κατά Γέμενη. Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, ας θυμηθούμε, είναι εχθρός του Ιράν, ακόμη περισσότερο από τη Σαουδική Αραβία, και είναι επίσης η αραβική χώρα που έχει εκφράσει λιγότερο καλά υπέρ της Παλαιστίνης στην τρέχουσα σύγκρουση.
Το φορτηγό πλοίο που δέχτηκε επίθεση στις 19 Νοεμβρίου, το Galaxy Leader, ανήκε στην Ray Shipping, η οποία ειδικεύεται στις μεταφορές αυτοκινήτων. Η Ray Shipping ανήκει στον Abraham Ungar, τον 22ο πλουσιότερο άνθρωπο του Ισραήλ.
Το πλοίο που δέχτηκε επίθεση με drone στις 24 Νοεμβρίου και αυτό που συνελήφθη πιο πρόσφατα ανήκε σε μέλη της οικογένειας Ofer. Η πρώτη ανήκει στην Eastern Pacific Shipping της Eyal Ofer και η δεύτερη στην Zodiac Maritime of Idan Ofer. Ο Eyal Ofer είναι ο τρίτος πλουσιότερος άνθρωπος στο Ισραήλ. Ο Idan είναι ο ένατος.
Η επίθεση στις 25 Νοεμβρίου αφορούσε την κατάληψη ενός πλοίου της εταιρείας Zim, το οποίο ανήκει επίσης στην οικογένεια Ofer.
Με άλλα λόγια, οι στόχοι του Ανσαρουλάχ είναι το ισραηλινό εμπόριο και τα προς το ζην των Ισραηλινών δισεκατομμυριούχων. Με τη σύλληψη τριών πλοίων, οι τιμές των ασφαλίσεων θα εκτοξευθούν, ειδικά για τα ισραηλινά πλοία.
Το Ισραήλ, από την πλευρά του, θα πρέπει να παρακάμψει την Αφρική για να φτάσει στις ασιατικές αγορές και να λάβει τις εισαγωγές του.
Επιπρόσθετα στο άλλο κόστος και τις απώλειες του πολέμου, πόσο καιρό μπορεί η ισραηλινή οικονομία να αντέξει αυτές τις απώλειες;
