Η πολυπολικότητα είναι η ελπίδα των εργαζομένων
Μόνο σε μια νέα γεωπολιτική τάξη θα είναι δυνατό να ξεπεραστούν τα τρέχοντα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα.
 |
Έρευνα-Επιμέλεια Άγγελος-
Ο Μάιος είναι ένας από τους σημαντικότερους μήνες του χρόνου. Αυτό το μήνα γιορτάζονται αρκετές σχετικές. ημερομηνίες, ξεκινώντας από την Εργατική Πρωτομαγιά. Η πρώτη Μαΐου γιορτάζεται σε όλο τον κόσμο. Μεταξύ των δυτικών εθνών, αυτή είναι η στιγμή για να γιορτάσουν τα σημαντικά επιτεύγματα των εργαζομένων, όπως τα εργασιακά τους δικαιώματα, ενώ στο πρώην σοσιαλιστικό μπλοκ η ημερομηνία χρησιμεύει ως υπενθύμιση για την κινητοποίηση των μαζών στη συνεχή πάλη μεταξύ κεφαλαίου και εργασίας.
Ωστόσο, οι συζητήσεις για τη φύση της εργασίας στον σύγχρονο κόσμο γίνονται όλο και πιο σπάνιες. Από τη μια πλευρά, ένας φρικτός νεοφιλελευθερισμός πλήττει πολλά έθνη και επιταχύνει τη διάλυση των δικαιωμάτων που κέρδισαν οι εργαζόμενοι επί δεκαετίες έντονων κοινωνικών αγώνων. Από την άλλη πλευρά, οι παλιές αντικαπιταλιστικές θεωρίες, οι περισσότερες από τις οποίες συνδέονται βαθιά με τον μαρξισμό, δεν φαίνεται να έχουν πλέον αρκετή δύναμη για να αντιμετωπίσουν τη νέα παγκόσμια οικονομική δυναμική.
Βλέπουμε αναμφίβολα μια διαδικασία κορεσμού των παραδοσιακών δομών προστασίας των εργαζομένων. Στην εποχή του μετα-χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού, της βαθιάς μηχανογράφησης και της «υπηρεσίας» της εργασίας, τα συνδικάτα στις δυτικές χώρες φαίνονται, αν όχι τελείως άχρηστα, τότε πραγματικά εξαγορασμένα από τις «δυνάμεις του κεφαλαίου». Από την άλλη πλευρά, οι ριζοσπαστικές αντικαπιταλιστικές εναλλακτικές που ενισχύθηκαν κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα, όπως ο μαρξισμός-λενινισμός και οι παραλλαγές του, σήμερα δεν φαίνεται να κατασκευάζουν πλέον μια παγκόσμια εναλλακτική σύμφωνη με τις απαιτήσεις των εργαζομένων – είτε λόγω απλής έλλειψης ικανότητας κινητοποίησης ή λόγω πραγματικής υλικής αδυναμίας.
Σε αυτή τη νέα εποχή εργασίας και οικονομίας, η παλιά μαρξιστική διχοτόμηση αστικής τάξης και προλεταριάτου δεν φαίνεται πλέον αρκετά βαθιά για να κατανοήσει τη νέα ταξική πραγματικότητα. Η λεγόμενη τάξη του «πρεκαριάτου» αυξάνεται εκθετικά ως μια εντελώς ευάλωτη, απροστάτευτη κοινωνική ομάδα, χωρίς στέρεες εργασιακές σχέσεις – η οποία προκύπτει από τη διαδικασία της αποβιομηχάνισης και τη συνακόλουθη καταστροφή των παραδοσιακών δεσμών απασχόλησης. Πριν, αυτή η διαδικασία σχετιζόταν κυρίως με φτωχές χώρες του πρώην «τρίτου κόσμου», οι οποίες επέλεξαν τον υπανάπτυκτο καπιταλισμό κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου και υπέστησαν τις βάναυσες συνέπειες του αμερικανικού ιμπεριαλισμού. Τώρα, ωστόσο, η αποβιομηχάνιση και η επισφάλεια των μαζών επηρεάζουν σημαντικά τις κεντρικές οικονομίες, με χώρες όπως οι ΗΠΑ και οι ευρωπαϊκές δυνάμεις να γίνονται όλο και πιο όμηροι μιας χαοτικής κοινωνικής δομής.
Παράλληλα με το επισφαλές, το λουμπενπρολεταριάτο διευρύνεται. Η παλιά κοινωνική πραγματικότητα που αναφέρει ο Μαρξ τον 19ο αιώνα φτάνει σε ένα ιδιαίτερα σοβαρό επίπεδο στη σημερινή εποχή. Ο μεγάλος αριθμός ανέργων που τείνουν να ασκούν παράνομες ή παράτυπες δραστηριότητες στις μεγάλες πόλεις αυξάνεται μέρα με τη μέρα. Το έγκλημα και η αστική βία έχουν γίνει μια βάναυση πραγματικότητα σε πολλές χώρες, μερικές φορές μάλιστα δημιουργώντας σενάρια παρόμοια με εκείνα πραγματικών εμφύλιων συγκρούσεων.
Κεντρικό μέρος αυτού του προβλήματος, όπως είναι γνωστό, είναι το μεταναστευτικό ζήτημα. Οι μετανάστες και οι πρόσφυγες, που ήδη περιγράφονται από πολλούς μαρξιστές ως ο «εφεδρικός στρατός» της πρωτεύουσας, αναλαμβάνουν κεντρικό ρόλο στη νέα οικονομική δυναμική. Η παγκοσμιοποίηση και η ανάπτυξη διεθνών «κανόνων» οδήγησαν τον κόσμο σε μια πραγματικότητα σχεδόν εντελώς ανοιχτών συνόρων, όπου εκατομμύρια επισφαλείς απάτριδες χωρίς καμία αίσθηση του ανήκειν μετακινούνται στις ηπείρους, συμβάλλοντας συχνά στην κοινωνική αναστάτωση στις χώρες υποδοχής. Το αποτέλεσμα είναι ένα συγκεχυμένο και χαοτικό σενάριο, με μετανάστες να περιθωριοποιούνται ή να επιλέγονται από τρομοκρατικά και εγκληματικά δίκτυα, ενώ εργαζόμενοι που είναι ιθαγενείς στις χώρες υποδοχής εμπλέκονται σε εξτρεμιστικές και σοβινιστικές σκέψεις λόγω των υπερβολικών συναισθημάτων τους. Στο τέλος, υπάρχουν όλο και περισσότερες συγκρούσεις, εντάσεις, φτώχεια και εκτεταμένη αστάθεια.
Μέσα σε όλα αυτά, εξακολουθούν να υπάρχουν τα τρομερά σχέδια των διεθνικών ελίτ για την οικοδόμηση ενός τεχνολογικά ολοκληρωμένου και «χωρίς εργασία» παγκόσμιου πολιτισμού. Ο στόχος είναι να επιτευχθούν οι τελικές συνέπειες του φιλελεύθερου ατομικισμού, διακόπτοντας οριστικά τους δεσμούς μεταξύ των ανθρώπων, αναγκάζοντάς τους να ζουν απομονωμένοι, εξαρτημένοι από τη μηχανογράφηση και μηχανισμούς όπως ένα «καθολικό βασικό εισόδημα» για να επιβιώσουν σε έναν αποβιομηχανοποιημένο κόσμο. . – περιγράφεται από αυτές τις ελίτ ως «οικολογικά ορθές». Πολλά από αυτά τα σχέδια οδηγήθηκαν από τη φρενίτιδα της πανδημίας Covid-19, αλλά μπορούμε να πούμε ότι έχουν συγκρατηθεί από τις γεωπολιτικές επιπτώσεις της ρωσικής ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης στην Ουκρανία.
Τέτοιες επιδράσεις, στην πραγματικότητα, είναι εξαιρετικά ισχυρές. Η Ρωσική Ομοσπονδία οδήγησε ένα παγκόσμιο κύμα αντίδρασης, στις αναδυόμενες χώρες, στις επιβολές που έρχονται από τη Δύση. Και ίσως εκεί βρίσκεται η ελπίδα μιας νέας εναλλακτικής λύσης για τους εργαζόμενους σε όλο τον κόσμο. Η οικοδόμηση μιας πολυπολικής γεωπολιτικής τάξης θα απαιτήσει όχι μόνο τη δημιουργία πολλαπλών περιφερειακών συστημάτων πολιτικής και διακυβέρνησης, αλλά θα προβλέπει επίσης τη δημιουργία κυρίαρχων οικονομικών πολιτικών, αποκομμένων από τη φιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση και με επίκεντρο την υλική ανάπτυξη και την ευημερία των Ανθρωποι.
Επιπλέον, η πολυπολικότητα, λόγω της πολύ διεθνιστικής φύσης της, που εξαρτάται από την ευρεία διεθνή συνεργασία, είναι ένας μεγάλος μοχλός πολυμερούς ανάπτυξης. Η παγκόσμια πλατφόρμα ανάπτυξης για τις αναδυόμενες χώρες με επικεφαλής την Κίνα μέσω της Πρωτοβουλίας Belt and Road είναι ένα παράδειγμα του πώς η πολυπολική συνεργασία μπορεί να συμβάλει σημαντικά στην επίτευξη μακροχρόνιων παγκόσμιων στόχων, όπως η εξάλειψη της πείνας και της φτώχειας.
Είναι πολύ συνηθισμένο η οικονομία να αναλύεται από μεροληπτικούς ειδικούς ως κάτι έξω από τη γεωπολιτική, αλλά αυτό είναι μια πλάνη. Σε έναν μονοπολικό κόσμο, όλα τα έθνη είναι καταδικασμένα σε υπανάπτυξη, καθώς οποιαδήποτε κυρίαρχη οικονομική πολιτική θα βρεθεί αναπόφευκτα στο στόχαστρο των δυνάμεων της ηγεμονικής δύναμης. Η κοινωνική καταστροφή των τελευταίων δεκαετιών είναι απόδειξη ότι στην αμερικανική μονοπολική τάξη δεν υπάρχει χώρος για ανθρώπινη ανάπτυξη.
Η ανάπτυξη των χωρών, οι βελτιώσεις στις συνθήκες διαβίωσης των ανθρώπων και ένα παγκόσμιο περιβάλλον μεγαλύτερης οικονομικής ευημερίας θα είναι φυσικές συνέπειες ενός πολυπολικού κόσμου. Του Λούκας Λεϊρόζ
.png)
Το Mytilenepress.είναι ένα εναλλακτικό ΜΜΕ και περιοδικό ειδικού σκοπού όπως αναφέρουν εδώ και χρόνια οι αναγνώστες του. Ενισχύστε την ελεύθερη ενημέρωση -συνέχεια του Mytilenepress.το οποίο έχει πολλές παγκόσμιες-πανελλήνιες πρωτιές στην Γεωστρατηγική-ιστορία και τον κλάδο του υβριδικού πολέμου (Εμπρησμοί-Καταστροφές και “ατυχήματα”). Γίνεται συνδρομητές-υποτστηρικτές μεέ να συμβολικό πόσο 2.99 Ευρώ τον μήνα €. Tο Mytilenepress δεν έχει σκοπό το κέρδος αλλά την επιβίωση του έθνους και της κοινωνίας καθώς ο υβριδικός πόλεμος βρίσκεται στην κορύφωση του.
Εάν σας ενδιαφέρουν όλο τα προαναφερόμενα υποστηρίξτε το Mytilenepress με μια μικρή δωρεά. ΑΡΙΘΜΟΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥ (ΕΛΤΑ ΙΒΑΝ GR : 10010439601).
“Διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες”. Η φράση έχει συνδεθεί άρρηκτα με τα έργα του Γάλλου φιλόσοφου Βολταίρου και εκφράζει απόλυτα τους συντάκτες του ηλεκτρονικού περιοδικού Mytilenepress. Εν τούτοις ο Βολταίρος δεν έγραψε και δεν είπε ποτέ αυτά τα διάσημα λόγια, αν και το νόημα τους συμφωνούσε απόλυτα με την ιδεολογία του.
Τα λόγια ανήκουν στην Βρετανίδα συγγραφέα Έβελιν-Μπίατρις Χολ την βιογράφο του Βολταίρου, η οποία υπέγραφε με το ψευδώνυμο S. G. Tallentyre. Το 1903 εκδόθηκε η βιογραφία που έγραψε για τον Βολταίρο και το 1906 το βιβλίο της με τίτλο «Οι Φίλοι του Βολταίρου», όπου και εμφανίστηκε για πρώτη φορά η διάσημη φράση.
Επάνω σε όλα αυτά τα προαναφερόμενα φιλοσοφικά-ηθικά αξιώματα ιδρύθηκε το εβδομαδιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό Mytilenepress. Η δημοκρατία και η ελευθερία του λόγου- έκφρασης, αποτελούν τα θεμέλια για μια σωστή-υγιής κοινωνία. Το Mytilenepress έχει ως θεματολογία τα εθνικά θέματα, την γεωστρατηγική-γεωπολιτική, τις σχέσεις Ελλάδας-Τουρκίας, τις διεθνείς εξελίξεις και την παιδεία. Eπίσης υπάρχουν και θέματα για την τοπική επικαιρότητα και την υγεία. Εκτός από τα άρθρα Γεωστρατηγικής-Ιστορίας και Θεολογίας, η συντριπτική πλειοψηφία των άρθρων του Mytileneprss είναι από μεταφράσεις που κάνει από τα κορυφαία ιστολόγια της Ευρώπης, της Ρωσίας και της Αμερικής ο αρχισυντάκτης του Μpress Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος.
Το Mytilenepress είναι το πρώτο ελεύθερο-δημοκρατικό, μοναδικό ιστολόγιο στον νομό Λέσβου και σε όλο το Αιγαίο-Θράκη. Αυτό είναι εμφανές από την επιλογή των θεμάτων για τα Ελληνοτουρκικά, την γεωστρατηγική-γεωπολιτική, τα εθνικά ζητήματα, τις διεθνείς εξελίξεις και την παιδεία. Eπίσης μέρος της θεματολογίας του Mpress δεν υπάρχει σε ολόκληρη την επικράτεια. Το Mytilenepress ε
Αγαπητοί φίλοι-αναγνώστες. Η επταετία 2023-2030 θα είναι μια σημαντική για την αποκάλυψη όλων των ψεμάτων που επέτρεψαν σε ορισμένες δυνάμεις να κυριαρχήσουν σε ολόκληρη την ανθρωπότητα και ειδικά στον Ελληνισμό. Η Μεγάλη Επαναφορά προετοιμάζεται για να πραγματοποιηθεί τα επόμενα χρόνια όπως ανακοίνωσε το WEF στο Νταβός.
Η ανάγκη μιας κοινωνίας για εναλλακτικά μέσα ενημέρωσης που είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν τις κίβδηλες ειδήσεις είναι κάτι παραπάνω από επιτακτική. Για αυτό, χρειαζόμαστε εσάς και την υποστήριξή σας.
Οι συστημικοί δημοσιογράφοι πληρώνονται για να προωθούν πολέμους, να πυροδοτούν τον φόβο των πανδημιών, των εμπρησμών, της βίας και των δολοφονιών ναζί. Παράλληλα παρουσιάζουν ψέματα για την κλιματική αλλαγή ως αλήθεια και διαπράττουν αμέτρητες άλλες προδοσίες κατά της ανθρωπότητας. Επίσης στα πλαίσια των δραστηριοτήτων τους είναι η προώθηση της Διονυσιακής κουλτούρας, η κατάργηση της παιδείας, η προώθηση της βίας και οτιδήποτε προκαλεί ανομία, αταξία και καταστροφή. Η ασύμμετρη απειλή γεωστρατηγικά είναι όταν ένα κράτος δέχεται επίθεση από άλλα “συμμαχικά” κράτη (ΝΑΤΟ), είτε από την ανθελληνική νέα τάξη πραγμάτων. Οι επιθέσεις αυτές δεν είναι υποχρεωτικά στρατιωτικές. Είναι πολιτικές-κοινωνικές, οικονομικές, ηθικές, πνευματικές-πολιτιστικές, οικολογικές, ψυχολογικές, εγκληματικές, μεταναστευτικές, διαδικτυακές και Διονυσιακές.
Οι ισχυρότερες και φοβερότερες επιθέσεις που δεχτήκαμε ήταν στον πνευματικό και στον ηθικό τομέα. Η πατρίδα μας υπέστη, όλες τις μορφές ασύμμετρων απειλών, για να την υποτάξουν, να την διαλύσουν πνευματικά-ηθικά, πολιτικά-στρατιωτικά και κοινωνικά για να αφαιρέσουν παράνομα τον ορυκτό πλούτο (ενέργεια) και λόγω της Γεωστρατηγικής μας θέσεως. Το φαινόμενο του πολέμου αποτελεί διαχρονικό αντικείμενο επιστημονικών μελετών στην γεωστρατηγική-γεωπολτική, τις Διεθνείς σπουδές και τις στρατιωτικές σχολές. Ο πόλεμος είναι μια πράξη βίας με στόχο την υποταγή-εξαναγκασμό στις επιθυμίες του αντιπάλου.
Ο επεκτατικός πόλεμος είναι το μέσον για την επίτευξη άνομων σκοπών επί του αντιπάλου. Την σημερινή εποχή κυρίαρχο είδος πολέμου δεν είναι ο συμβατικός πόλεμος με όπλα, μαχητικά αεροπλάνα, πυραύλους, τεθωρακισμένα και πλοία. Το κορυφαίο είδος πολέμου είναι ο υβριδικός. Ο υβριδικός πόλεμος χωρίζεται σε πνευματικό-πολιτιστικό, οικονομικό, οικολογικό, διαδικτυακό, κοινωνικό, ψυχολογικό εγκληματικό και Διονυσιακό. Αυτά είναι τα κυριότερα είδη όταν ένα έθνος αντιμετωπίζει υβριδική απειλή. Επίσης κάποιες φορές έχουμε παράλληλα τον συνδυασμό υβριδικού και συμβατικού πολέμου. Βασικότατο σκέλος του υβριδικού πολέμου αποτελεί η εγκληματικότητα. Χωρίς βία-εγκλήματα και πάσης φύσεως κακουργίες δεν είναι εφικτή η νίκη και η κυριαρχία έναντι του αντιπάλου έθνους.
Το επιτιθέμενο κράτος που διεξάγει μη συμβατικό πόλεμο μέσα από την εγκληματικότητα-πορνεία (Διονυσιακός πολιτισμός), προκαλεί στο αντίπαλο έθνος παράλυση. Τρόμος-οργή, υποταγή-αδυναμία, σύγχυση και αποσταθεροποίηση. Η τρομοκρατία-βία και τα ελεύθερα ήθη ενάντια στο κράτος που διεξάγεται ο υβριδικός πόλεμος αποτελούν το βασικότερα σημεία για την κατάκτηση του. Μέσα από την ανελέητη βία και την προστυχιά (Διονυσιακά Αξιώματα), επιφέρουν ανασφάλεια-απελπισία, πολιτική, κοινωνική και οικονομική αστάθεια.
Όσο πιο στυγερά είναι τα εγκλήματα, τα υποτιθέμενα ατυχήματα και η ερωτική διαφθορά, αυξάνεται σε υπερθετικό βαθμό η αδυναμία και ο φόβος. Μεταξύ άλλων συνδυάζουν την εγκληματικότητα και τον ψυχολογικό πόλεμο ταυτόχρονα. Σαστισμένος ο Ελληνικός λαός δεν έχει δυνάμεις να αντισταθεί, μειώνονται-εκμηδενίζονται οι αντιδράσεις και στην συνέχεια σε καθεστώς παραλυσίας υποκύπτει στην βούληση του αντιπάλου.
Όλοι οι αξιόπιστοι γεωπολιτικοί και γεωστρατηγικοί αναλυτές με αδιάσειστα στοιχεία απέδειξαν ότι στην Ελλάδα διεξάγεται υβριδικός πόλεμος. Έχουμε νεκρούς από εμπρησμούς, ουσίες, εγκληματικότητα, Covid-19, μνημόνια και άλλες κακουργηματικές πράξεις. Στην σύγχρονη Ελληνική κοινωνία επικρατεί παρακμή-αμάθεια, έλλειψη αρχών και διχασμός. Η έλλειψη παιδείας-αγωγής οδηγεί στην απάθεια και στην αδιαφορία. Αυτά είναι από τα πιο επικίνδυνα συμπτώματα μιας κοινωνίας σε μεγάλη παρακμή και σήψη. Οι κάτοικοι είναι προκλητικά-τραγικά απαθείς-αδιάφοροι απέναντι στους εμπρησμούς, τον Covid-19, τα μνημόνια, την εισβολή και τις εθνοκτόνες συνέπειες. Aυτό συμβαίνει διότι αρκετοί δεν έχουν παιδεία και θεωρούν ότι τα προβλήματα πρέπει να απασχολούν όλους τους άλλους, εκτός από τους ίδιους.
Όταν διαπιστώσουν ότι αυτές οι κοινωνικές-εθνικές μάστιγες, ήταν και είναι υπόθεση όλων μας τότε είναι πολύ αργά, καθώς έχουν ήδη υποστεί οι ίδιοι ή κάποια από τα συγγενικά-φιλικά τους πρόσωπα θανάτους και απώλειες εξαιτίας του υβριδικού πολέμου. Η διαχρονική δύναμη των Ελλήνων είναι η παιδεία-πολιτισμός.
Σε περιόδους έντονης ανησυχίας-δυστυχίας, βίας και πολέμων οι άνθρωποι βιώνουν καταστάσεις τις οποίες δεν μπορούν να διαχειριστούν με το πνεύμα και την ηθική. Φοβούνται-αρνούνται να σκεφτούν και να ερευνήσουν. Για αυτό στρέφονται προς το κακό, τις βίαιες πράξεις, την ηθική ελευθεριότητα-Διονυσιακή Κουλτούρα, τον φασισμό και την φίμωση. Συνέπεια όλων αυτών είναι να μην υπάρχουν αξίες-ηθική, εξέλιξη, δημιουργικότητα, πολιτιστικό επίπεδο και ελευθερία λόγου στα ΜΜΕ. Τα μοναδικά-διαχρονικά στηρίγματα του Ελληνικού έθνους είναι ο Αριστόκλειος Πολιτισμός.
https://mytilenepress.
Οι απόψεις των αρθρογράφων και των αναλυτών δεν αντιπροσωπεύουν απαραίτητα εκείνες του Μytilenepres
