Mytilenepress : Η Ρωσία και η Κίνα βρίσκονται σε άνοδο ενώ το Ισραήλ χάνει τον πόλεμο εναντίον της Χαμάς
Ενώ τα σκυλιά του πολέμου γαβγίζουν, λένε ψέματα και κλέβουν, το καραβάνι Ρωσίας-Κίνας περνά.
Έρευνα-Επιμέλεια Άγγελος-
Το έτος 2023 θα μπορούσε να οριστεί για τους επόμενους ως το έτος της στρατηγικής εταιρικής σχέσης Ρωσίας-Κίνας. Αυτό το θαύμα των θαυμάτων θα μπορούσε εύκολα να ταλαντευτεί στο αυλάκι – ποιος άλλος – ο Stevie Wonder: « Εδώ είμαι μωρό μου/ υπογεγραμμένος, σφραγισμένος, παραδόθηκε, είμαι δικός σου ».
Τους πρώτους 11 μήνες του 2023, το εμπόριο μεταξύ Ρωσίας και Κίνας ξεπέρασε τα 200 δισεκατομμύρια δολάρια. δεν περίμεναν να φτάσουν αυτό το ποσοστό μέχρι το 2024.
Αυτό είναι μια συνεργασία υπό το πρόσημο της καινοτομίας. Για άλλη μια φορά υπογράφηκε, σφραγίστηκε και παραδόθηκε κατά την επίσκεψη μεγάλης αντιπροσωπείας στο Πεκίνο την περασμένη εβδομάδα, με επικεφαλής τον πρωθυπουργό Mikhail Mishustin, ο οποίος συναντήθηκε με τον Κινέζο Πρόεδρο Xi Jinping και επανεξέτασε και βελτίωσε ολόκληρο το φάσμα της παγκόσμιας εταιρικής σχέσης/στρατηγικής συνεργασίας, συμπληρωμένο με σειρά μεγάλων νέων κοινών έργων.
Ταυτόχρονα, στο μέτωπο του Great Game 2.0, όλα όσα πρέπει να επιβεβαιωθούν καλύφθηκαν στη λεπτομερή συνέντευξη του Υπουργού Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ στον Ντμίτρι Σάιμς στην εκπομπή του «Great Game».
Προσθέστε σε αυτό την προσεκτικά δομημένη ανάλυση που συνέταξε ο ηγέτης του SVR Σεργκέι Ναρίσκιν , ορίζοντας το 2024 ως « το έτος γεωπολιτικής αφύπνισης » και αναμφισβήτητα καταλήγοντας στη βασική διατύπωση μετά την επόμενη κοσμική ταπείνωση του ΝΑΤΟ στις στέπες του Ντονμπάς: « Το 2024, ο αραβικός κόσμος θα παραμείνει ο κύριος χώρος στον αγώνα για την εγκαθίδρυση μιας Νέας Τάξης ».
Αντιμέτωποι με μια τόσο λεπτομερή γεωπολιτική εστίαση, δεν είναι περίεργο ότι η αυτοκρατορική αντίδραση ήταν αποπληξία – εκτεθειμένη επιδερμιστικά σε μακροχρόνιες και δαιδαλώδεις «αναλύσεις» προσπαθώντας να εξηγήσει γιατί ο Πρόεδρος Πούτιν αποδείχθηκε ο «γεωπολιτικός νικητής» του 2023, σαγηνεύοντας μεγάλες περιοχές του αραβικού κόσμου και του παγκόσμιου Νότου, στερεώνοντας τους BRICS μαζί με την Κίνα και ωθώντας την ΕΕ περαιτέρω σε ένα σκοτεινό κενό από μόνο του –και που δημιούργησε ο Ηγεμόνας.
Ο Πούτιν πήρε την ελευθερία, μισοαστεία, να προσφέρει τη στήριξη της Ρωσίας για την πιθανή «επαναπροσάρτηση» των 404 παραμεθόριων περιοχών της χώρας που προσαρτήθηκαν από τον Στάλιν, οι οποίες τελικά θα επέστρεφαν στους πρώην ιδιοκτήτες τους, την Πολωνία, την Ουγγαρία και τη Ρουμανία. Πρόσθεσε ότι ήταν 100% βέβαιος ότι αυτό ήθελαν οι κάτοικοι εκείνων των περιοχών που συνορεύουν ακόμη με την Ουκρανία.
Αν συνέβαινε αυτό, η Υπερκαρπάθια θα επέστρεφε στην Ουγγαρία, η Γαλικία και το Βολίν στην Πολωνία και η Μπουκοβίνα στη Ρουμανία. Μπορείτε ήδη να αισθανθείτε το σπίτι να αιωρείται τα ξημερώματα στη Βουδαπέστη, τη Βαρσοβία και το Βουκουρέστι;
Είναι επίσης πιθανό ο Ηγεμόνας να διατάξει τους κακοποιούς του ΝΑΤΟ να παρενοχλήσουν τα ρωσικά τάνκερ στη Βαλτική Θάλασσα και να «απομονώσουν» την Αγία Πετρούπολη. Περιττό να πούμε ότι η ρωσική απάντηση θα ήταν να καταστρέψει τα κέντρα διοίκησης και ελέγχου (το hacking μπορεί να είναι αρκετό), να κάψει ηλεκτρονικά σε όλο το φάσμα και να εμποδίσει την είσοδο της Βαλτικής οργανώνοντας μια άσκηση “ελευθερίας”. το νέο μονοπάτι.
Η συμβίωση Κίνας-Ρωσίας στην Άπω Ανατολή
Ένα από τα πιο εντυπωσιακά χαρακτηριστικά της διευρυμένης συνεργασίας Ρωσίας-Κίνας είναι αυτό που σχεδιάζεται για τη βορειοανατολική επαρχία Heilongjiang της Κίνας.
Η ιδέα είναι να γίνει ένας μέγας κόμβος οικονομίας, επιστημονικής ανάπτυξης και εθνικής άμυνας, με επίκεντρο την πρωτεύουσα της επαρχίας Χαρμπίν και εξοπλισμένο με μια εκτεταμένη νέα ειδική οικονομική ζώνη (SEZ).
Ο βασικός φορέας είναι ότι αυτός ο μέγα-πόλος θα συντόνιζε επίσης την ανάπτυξη της τεράστιας ρωσικής Άπω Ανατολής. Αυτό το σημείο συζητήθηκε λεπτομερώς στο Ανατολικό Οικονομικό Φόρουμ που πραγματοποιήθηκε στο Βλαδιβοστόκ τον περασμένο Σεπτέμβριο.
Σε μια μοναδική και εκπληκτική συμφωνία, θα μπορούσε να επιτραπεί στους Κινέζους να διαχειρίζονται ορισμένα γεωγραφικά πλάτη της ρωσικής Άπω Ανατολής για τα επόμενα 100 χρόνια.
Όπως εξήγησε ο αναλυτής Thomas Polin με έδρα το Χονγκ Κονγκ, το Πεκίνο σχεδιάζει προϋπολογισμό όχι λιγότερο από 10 τρισεκατομμύρια γιουάν (1,4 τρισεκατομμύρια δολάρια) για το σύνολο της επιχείρησης. Το μισό από αυτό το ποσό θα απορροφηθεί από το Harbin. Το γενικό σχέδιο θα υποβληθεί στο Εθνικό Λαϊκό Κογκρέσο τον ερχόμενο Μάρτιο και αναμένεται να εγκριθεί. Έχει ήδη εγκριθεί από την Κάτω Βουλή της Δούμας στη Μόσχα.
Οι προεκτάσεις είναι συγκλονιστικές. Το Χαρμπίν θα αναδεικνυόταν σε μια πόλη με άμεση διαχείριση, όπως το Πεκίνο, η Σαγκάη, η Τιαντζίν και η Τσονγκκίνγκ. Και πάνω απ’ όλα, θα δημιουργηθεί μια σινο-ρωσική επιτροπή διαχείρισης στο Χαρμπίν για να επιβλέπει ολόκληρο το έργο.
Κορυφαία κινεζικά πανεπιστήμια – συμπεριλαμβανομένου του Πανεπιστημίου του Πεκίνου – θα μεταφέρουν την κύρια πανεπιστημιούπολη τους στο Χαρμπίν. Τα Πανεπιστήμια Εθνικής Άμυνας και Εθνικής Αμυντικής Τεχνολογίας θα συγχωνευθούν με το Harbin University of Engineering για να σχηματίσουν μια νέα οντότητα που θα επικεντρώνεται στις αμυντικές βιομηχανίες. Ερευνητικά ινστιτούτα και εταιρείες υψηλής τεχνολογίας από το Πεκίνο, τη Σαγκάη και το Σενζέν θα μετακινηθούν επίσης στο Χαρμπίν.
Η Λαϊκή Τράπεζα της Κίνας θα εγκαθιστά την έδρα της στη βόρεια Κίνα στο Χαρμπίν, με αγορές για διαπραγμάτευση μετοχών και συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης εμπορευμάτων.
Οι κάτοικοι του Heilongjiang θα έχουν τη δυνατότητα να ταξιδεύουν χωρίς βίζα σε μέρη της ρωσικής Άπω Ανατολής. Η νέα SEZ Heilongjiang θα έχει τη δική της τελωνειακή ζώνη και δεν θα υπόκειται σε εισαγωγικούς φόρους.
Αυτό είναι το ίδιο πνεύμα που οδηγεί τους διαδρόμους συνδεσιμότητας BRI και τον Διεθνή Διάδρομο Μεταφορών Βορρά-Νότου (INSTC). Η υποκείμενη λογική είναι αυτή της μεγαλύτερης ολοκλήρωσης της Ευρασίας.
Στην πρόσφατη συνάντηση του Astana Club στο Καζακστάν, ο ερευνητής Damjan Krnjevic-Miskovic, Διευθυντής Πολιτικής Έρευνας στο Πανεπιστήμιο ADA στο Μπακού, έκανε μια εξαιρετική παρουσίαση σχετικά με τους διαδρόμους συνδεσιμότητας.
Ανέφερε συγκεκριμένα τη συνάντηση των C5+1 (πέντε «stans» από την Κεντρική Ασία συν Κίνα) που πραγματοποιήθηκε πριν από τρεις μήνες στη Ντουσάνμπε και στην οποία συμμετείχε ο Πρόεδρος του Αζερμπαϊτζάν Αλίεφ: πρόκειται για την ενοποίηση Κεντρικής Ασίας-Καυκάσου.
Ο Μίσκοβιτς δίνει τη δέουσα προσοχή σε όλα όσα συμβαίνουν σε αυτό που σωστά ορίζει ως « περιοχή του Δρόμου του Μεταξιού » – συνδέοντας τον Ευρω-Ατλαντικό με την Ασία-Ειρηνικό και διασυνδέοντας τη Μέση Ανατολή, τη Νότια Ασία και την ευρύτερη Ευρασία.
Στρατηγικά, φυσικά, είναι η « γεωπολιτική άρθρωση όπου το ΝΑΤΟ συναντά τον Οργανισμό Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO) και όπου η Πρωτοβουλία Belt and Road (BRI) συνδέεται με την Τουρκία και το έδαφος της ΕΕ ». Συγκεκριμένα, η Ρωσία και η Κίνα γνωρίζουν ακριβώς τι πρέπει να γίνει για να προωθηθεί η οικονομική συνδεσιμότητα και οι « συνεργιστικές σχέσεις » σε αυτό το ευρύ φάσμα.
Ο πόλεμος του οικονομικού διαδρόμου εντείνεται
Ο κατακερματισμός της παγκόσμιας οικονομίας πολώνει ήδη τις BRICS 10 σε πλήρη επέκταση (από την 1η Ιανουαρίου, υπό τη ρωσική προεδρία, και χωρίς την Αργεντινή που φλερτάρει με τη δολαριοποίηση) και η G7 σε απώλεια δυναμικής.
Ο Ρώσος υφυπουργός Εξωτερικών Αντρέι Ρουντένκο – βασικό χέρι της Ασίας –, μιλώντας στο TASS , επανέλαβε για άλλη μια φορά ότι η βασική ώθηση της Εταιρικής Σχέσης για την Ευρύτερη Ευρασία (η επίσημη πολιτική της Ρωσίας) είναι να συνδέσει την Ευρασιατική Οικονομική Ένωση (EAEU) με την BRI.
Καθώς η Ρωσία αναπτύσσει μια προσεκτικά βαθμονομημένη ισορροπία μεταξύ Κίνας και Ινδίας, η ίδια επιθυμία ισχύει και για την ανάπτυξη του INSTC, του οποίου οι κύριοι εταίροι είναι η Ρωσία, το Ιράν και η Ινδία, ενώ το Αζερμπαϊτζάν αναμένεται επίσης να γίνει κρίσιμος παίκτης.
Σε αυτό προστίθεται η σημαντική βελτίωση των δεσμών της Ρωσίας με τη Βόρεια Κορέα, τη Μογγολία, το Πακιστάν (μέλος του BRI και του SCO) και την ASEAN (με εξαίρεση τη δυτικοποιημένη Σιγκαπούρη).
Το BRI βρίσκεται σε άνοδο. Μόλις πέρασα τρεις εβδομάδες στη Μόσχα, την Αστάνα και το Αλμάτι και μπόρεσα να επιβεβαιώσω από διάφορες πηγές ότι τα τρένα σε όλους τους διαδρόμους συνδεσιμότητας είναι γεμάτα: μέσω του Υπερσιβηρικού Σιδηροδρόμου, μέσω της Αστάνα στο Μινσκ και μέσω του Αλμάτι στο Ουζμπεκιστάν.
Η υπεύθυνη προγράμματος του Συμβουλίου Διεθνών Υποθέσεων της Ρωσίας, Yulia Melnikova, προσθέτει ότι « η Μόσχα μπορεί και πρέπει να ενσωματωθεί πιο ενεργά στις επιχειρήσεις διαμετακόμισης κατά μήκος της διαδρομής Κίνα-Μογγολία-Ρωσία » και να επιταχύνει την εναρμόνιση των προτύπων μεταξύ της EAEU και της Κίνας. Χωρίς να ξεχνάμε να επενδύσουμε περισσότερα στη συνεργασία Ρωσίας-Κίνας στην Αρκτική.
Σε μια συνάντηση των Ρωσικών Σιδηροδρόμων, ο Πρόεδρος Πούτιν παρουσίασε ένα φιλόδοξο και τεράστιο 10ετές σχέδιο επέκτασης των υποδομών, συμπεριλαμβανομένων νέων σιδηροδρόμων και καλύτερης σύνδεσης με την Ασία, από τον Ειρηνικό μέχρι την Αρκτική.
Η ρωσική οικονομία στράφηκε οριστικά προς την Ασία, η οποία ευθύνεται για το 70% του εμπορικού τζίρου παρά την τρέλα των δυτικών κυρώσεων.
Ο εκσυγχρονισμός του Υπερσιβηρικού Σιδηροδρόμου, η δημιουργία μιας μεγάλης πλατφόρμας logistics στα Ουράλια και τη Σιβηρία, η βελτίωση της λιμενικής υποδομής στην Αζοφική Θάλασσα, τη Μαύρη Θάλασσα και την Κασπία Θάλασσα, καθώς και η επιτάχυνση της διέλευσης Τα προϊόντα της INSTC μεταξύ Μουρμάνσκ και Βομβάης είναι όλα στοιχεία στο μενού του μέλλοντος.
Ο Πούτιν, για άλλη μια φορά, σχεδόν ως εκ των υστέρων, πρόσφατα παρατήρησε ότι το εμπόριο μέσω της Διώρυγας του Σουέζ δεν μπορούσε πλέον να θεωρείται αποτελεσματικό, σε σύγκριση με τη Βόρεια θαλάσσια διαδρομή της Ρωσίας. Με μία μόνο γεωπολιτική χειρονομία, ο Ανσαρουλάχ, στην Υεμένη, το τόνισε, εν όψει όλων.
Η ανάπτυξη της Βόρειας Θαλάσσιας Διαδρομής από τη Ρωσία βρίσκεται σε πλήρη συνέργεια με την επιθυμία της Κίνας να αναπτύξει το αρκτικό στοιχείο του BRI. Όσον αφορά το πετρέλαιο, οι ρωσικές αποστολές στην Κίνα μέσω της αρκτικής ακτής χρειάζονται μόνο 35 ημέρες, 10 ημέρες λιγότερες από ό,τι μέσω του Σουέζ.
Η Danila Krylov, ερευνήτρια στο Τμήμα Μέσης Ανατολής και Μετασοβιετικής Ασίας του Ινστιτούτου Επιστημονικής Πληροφόρησης Κοινωνικών Επιστημών της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών, προσφέρει μια απλή άποψη:
« Θεωρώ ότι το γεγονός ότι οι Αμερικανοί εμπλέκονται στην Υεμένη είναι μέρος ενός μεγάλου παιχνιδιού. Δεν πρόκειται μόνο για την τιμωρία των Χούτι ή του Ιράν, αλλά μάλλον για την αποτροπή της μονοπώλησης της αγοράς και την παρεμπόδιση των κινεζικών εξαγωγών στην Ευρώπη. Οι Αμερικανοί χρειάζονται μια λειτουργική Διώρυγα του Σουέζ και έναν διάδρομο μεταξύ Ινδίας και Ευρώπης, ενώ οι Κινέζοι δεν τους θέλουν γιατί είναι δύο άμεσοι ανταγωνιστές ».
Δεν είναι ότι οι Κινέζοι δεν το θέλουν: με τη λειτουργία της διαδρομής της Βόρειας Θάλασσας, δεν τη χρειάζονται.
Τώρα δεν κουνιόμαστε!
Συνοπτικά: στον ολοένα και πιο θερμό πόλεμο του οικονομικού διαδρόμου , η πρωτοβουλία πηγαίνει στη Ρωσία και την Κίνα.
Σε απόγνωση, οι Ευρωπαίοι υποτελείς του ηγεμόνα, που δεν είναι τίποτα άλλο από ένα ακέφαλο και χωρίς επιλογή θύμα στον πόλεμο των οικονομικών διαδρόμων, ξαναπέφτουν στο βιβλίο παιχνιδιού «Ακολούθησε το χρήμα».
Το υπουργείο Εξωτερικών περιέγραψε το πάγωμα των ρωσικών περιουσιακών στοιχείων –όχι μόνο ιδιωτικών, αλλά και κρατικών– από την ΕΕ ως καθαρή κλοπή. Σήμερα, ο Ρώσος υπουργός Οικονομικών Anton Siluanov καθιστά πολύ σαφές ότι η Μόσχα θα αντιδράσει συμμετρικά στην πιθανή χρήση εσόδων από αυτά τα παγωμένα ρωσικά περιουσιακά στοιχεία.
Παράφραση Λαβρόφ: εσείς κατάσχετε, εμείς κατάσχουμε. Όλοι κατάσχουμε.
Οι επιπτώσεις θα είναι καταιγιστικές – για τον ηγεμόνα. Καμία χώρα στον Παγκόσμιο Νότο, εκτός του ΝΑΤΟ, δεν θα «ενθαρρυνθεί» να τοποθετήσει τα νομίσματα/αποθεματικά της στη Δύση. Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει, εν ριπή οφθαλμού, στο να εγκαταλείψει ολόκληρος ο Παγκόσμιος Νότος το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα υπό την ηγεσία των ΗΠΑ και να ενταχθεί σε μια εναλλακτική με επικεφαλής τη Ρωσία και την Κίνα.
Η ανταγωνιστική στρατηγική εταιρική σχέση μεταξύ Ρωσίας και Κίνας αμφισβητεί ήδη άμεσα τη «διεθνή τάξη που βασίζεται σε κανόνες» σε όλα τα μέτωπα – ενισχύοντας τις ιστορικές σφαίρες επιρροής τους ενώ αναπτύσσει ενεργά εκτεταμένους διαδρόμους διασυνδεδεμένης συνδεσιμότητας που παρακάμπτουν αυτήν την «τάξη». Αυτό αποκλείει, στο μέτρο του δυνατού, έναν άμεσο θερμό πόλεμο με τον ηγεμόνα.
Ή, για να το πω με τους όρους του Silk Road, ενώ τα σκυλιά του πολέμου γαβγίζουν, λένε ψέματα και κλέβουν, περνάει το καραβάνι Ρωσίας-Κίνας.
Mytilenepress : Το Ισραήλ χάνει τον πόλεμο εναντίον της Χαμάς όμως ο Νετανιάχου και η κυβέρνησή του δεν θα το παραδεχτούν ποτέ
Πρόσφατα περιστατικά, όπως ενέδρες από την ομάδα της Χαμάς και ανησυχητικά επεισόδια με ισραηλινούς ομήρους, εγείρουν ανησυχίες για τη στρατιωτική στρατηγική.
Ο υψηλός ανθρώπινος αριθμός εντός του IDF εγείρει αμφιβολίες. Η επίσημη αφήγηση είναι ότι η Χαμάς είναι αποδυναμωμένη, αλλά στην πραγματικότητα το δόγμα της τεράστιας δύναμης του Ισραηλινού Στρατού αποτυγχάνει.
Μέχρι πρόσφατα, η αφήγηση του πολέμου της Γάζας επηρεαζόταν σε μεγάλο βαθμό από τις Άμυνας του Ισραήλ (IDF) και το Υπουργείο Άμυνας της χώρας. Παρόλο που το Ισραήλ έχει υποστεί μείωση της διεθνούς φήμης του λόγω της δολοφονίας περισσότερων από 20.000 Παλαιστινίων, του τραυματισμού περισσότερων από 50.000 ανθρώπων και των εκτεταμένων καταστροφών στη Γάζα, ο ισραηλινός στρατός εξακολουθεί να καταφέρνει να παρουσιάσει ένα όραμα για μια σοβαρά εξασθενημένη Χαμάς. Υποστηρίζουν μάλιστα ότι ο πόλεμος στη βόρεια Γάζα έχει σε μεγάλο βαθμό τελειώσει και ότι σύντομα θα ακολουθήσει επιτυχία στη νότια Γάζα.
Η διαμόρφωση της αφήγησης υποβοηθήθηκε από τις σοβαρές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι λίγοι δημοσιογράφοι που εξακολουθούν να δραστηριοποιούνται στη Γάζα, συμπεριλαμβανομένων των κινδύνων για την προσωπική τους ασφάλεια. Ταυτόχρονα, ο διεθνής Τύπος, που μπλοκάρεται στην Ιερουσαλήμ, εξαρτιόταν σε μεγάλο βαθμό από πληροφορίες που παρείχαν οι Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις (IDF).
Αυτή η δυναμική εξελίχθηκε καθώς άρχισε να αναδύεται μια διαφορετική εικόνα. Πρώτον, υπήρχε έλλειψη στοιχείων που να υποστηρίζουν τον ισχυρισμό του IDF ότι ένα αρχηγείο της Χαμάς βρισκόταν κάτω από το νοσοκομείο Al-Shifa. Επιπλέον, ο IDF δεν μπόρεσε να προσδιορίσει την τοποθεσία των Ισραηλινών ομήρων, παρά το γεγονός ότι διέθετε από τις πιο προηγμένες υπηρεσίες πληροφοριών στον κόσμο.
Πολύ πρόσφατα, στις 12 Δεκεμβρίου , σημειώθηκαν δύο ξεχωριστά περιστατικά. Οι παραστρατιωτικοί της Χαμάς έστησαν τριπλή ενέδρα σε περιοχή της Γάζας που φέρεται να βρίσκεται υπό τον έλεγχο των ισραηλινών δυνάμεων. Μια μονάδα του IDF εγκλωβίστηκε και υπέστη απώλειες. Όταν στάλθηκαν ενισχύσεις για να βοηθήσουν αυτή τη μονάδα, δέχθηκαν επίσης ενέδρα.
Δέκα στρατιώτες των IDF, μεταξύ των οποίων ένας συνταγματάρχης και τρεις ταγματάρχες από την επίλεκτη ταξιαρχία Golani, φέρεται να σκοτώθηκαν και άλλοι τραυματίστηκαν σοβαρά στην ενέδρα. Αυτό το περιστατικό εγείρει αμφιβολίες για την ουσιαστική πρόοδο του Ισραήλ στον πόλεμο, καθώς φαίνεται απίθανο η υποτιθέμενη αποδυναμωμένη Χαμάς να πραγματοποιήσει μια τέτοια επιχείρηση σε μια περιοχή που υποτίθεται ότι βρίσκεται υπό τον έλεγχο των IDF.
Μια άλλη ανησυχητική εξέλιξη σημειώθηκε λίγες μέρες αργότερα, όταν τρεις Ισραηλινοί όμηροι κατάφεραν να ξεφύγουν από τους απαγωγείς τους. Ωστόσο, αντί να διασωθούν, σκοτώθηκαν από στρατιώτες των IDF, ενώ ήταν χωρίς πουκάμισο και κυμάτιζαν μια λευκή σημαία. Αυτό που ενίσχυσε τη δυσαρέσκεια, προκαλώντας σημαντική οργή στο Ισραήλ, ήταν ότι οι κλήσεις κινδύνου των ομήρων είχαν ληφθεί από έναν σκύλο αναζήτησης των IDF εξοπλισμένο με ηχοσύστημα πέντε ημέρες πριν από την εκτέλεσή τους.
Μια άλλη ένδειξη ήρθε λίγες μέρες αργότερα, όταν τρεις Ισραηλινοί όμηροι κατάφεραν να δραπετεύσουν από τους αιχμαλώτους τους, για να σκοτωθούν μόνο από στρατιώτες των IDF, παρόλο που δεν μπλούζα και έφεραν λευκή σημαία. Αυτό που έκτοτε χειροτέρεψε την κατάσταση και προκαλεί μεγάλη οργή στο Ισραήλ, είναι ότι οι κλήσεις των ομήρων ελήφθησαν από έναν σκύλο έρευνας των IDF εξοπλισμένο με ηχοσύστημα πέντε ημέρες πριν από την εκτέλεσή τους.
Υπάρχουν άλλα, πιο γενικά σημάδια προβλημάτων εντός του IDF. Επίσημα στοιχεία αναφέρουν περισσότερους από 460 στρατιώτες που σκοτώθηκαν στη Γάζα, το Ισραήλ και την κατεχόμενη Δυτική Όχθη, με περίπου 1.900 τραυματίες. Ωστόσο, άλλες πηγές δείχνουν πολύ μεγαλύτερο αριθμό τραυματιών.
Πριν από δέκα ημέρες, η κορυφαία καθημερινή εφημερίδα του Ισραήλ, Yedioth Ahronoth , αποκάλυψε πληροφορίες που έλαβε από το τμήμα αποκατάστασης του Υπουργείου Άμυνας. Ο επικεφαλής του τμήματος, Limor Luria, φέρεται να είπε ότι περισσότεροι από 2.000 στρατιώτες του IDF είχαν καταγραφεί ως ανάπηροι από την έναρξη της σύγκρουσης. Από αυτούς που περιέθαλψε, το 58% υπέστη σοβαρούς τραυματισμούς στα χέρια και τα πόδια, υποδηλώνοντας πολύ μεγαλύτερο αριθμό νεκρών από τον επίσημο αριθμό. Ξεχωριστά, οι Times of Israel ανέφεραν ότι ο συνολικός αριθμός των τραυματισμένων του IDF, της ισραηλινής αστυνομίας και άλλων δυνάμεων ασφαλείας ανήλθε σε 6.125. Σημειώθηκε επίσης ένας αριθμός θυμάτων από φιλικά πυρά, με 20 θανάτους από τους 105 να αποδίδονται σε τέτοια περιστατικά ή σε ατυχήματα που συνέβησαν κατά τη διάρκεια μάχη.
Συνολικά, ο ισραηλινός στρατός επιμένει στην εφαρμογή του Δόγματος Dahiya [Το δόγμα Dahiya και η δυσανάλογη χρήση δύναμης του Ισραήλ], μια καλά εδραιωμένη στρατηγική που ευνοεί τη μαζική χρήση βίας ως απάντηση στον πόλεμο. Αυτή η προσέγγιση προκαλεί σημαντική κοινωνική και οικονομική ζημιά, αποδυναμώνει τη βούληση των ανταρτών να πολεμήσουν, αποτρέποντας μελλοντικές απειλές για την ασφάλεια του Ισραήλ. Ωστόσο, η κατάσταση φαίνεται να έχει επιδεινωθεί σοβαρά. Κριτικές αναδύονται από απροσδόκητες πηγές, συμπεριλαμβανομένου του πρώην υπουργού Άμυνας της Βρετανίας Μπεν Γουάλας, ο οποίος προειδοποίησε για μια πιθανή επίπτωση που θα μπορούσε να διαρκέσει 50 χρόνια. Ακόμη και η κυβέρνηση Μπάιντεν αρχίζει να εκφράζει ανησυχίες. Ωστόσο, ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου και το πολεμικό υπουργικό συμβούλιο παραμένουν αποφασισμένοι να διαρκέσουν όσο το δυνατόν περισσότερο.
Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε γιατί επιμένει αυτή η κατάσταση. Οι επιθέσεις της 7ης Οκτωβρίου και η επακόλουθη βαρβαρότητα κλόνισαν βαθιά την ίδια την έννοια της ασφάλειας του Ισραήλ. Μέχρι στιγμής, η συντριπτική πλειοψηφία των Ισραηλινών Εβραίων συνέχισε να υποστηρίζει την απάντηση του Νετανιάχου. Ωστόσο, ακόμη και αυτή η υποστήριξη μειώνεται, επιδεινούμενη από τη δολοφονία των τριών ομήρων από τα στρατεύματα των IDF.
Μια συνέπεια αυτής της κατάστασης είναι ότι οι διοικητές των IDF αντιμετωπίζουν τεράστια πίεση για να παραδώσουν και θα πάνε όσο μακριά το επιτρέπει το πολεμικό υπουργικό συμβούλιο. Πολλοί από αυτούς τους διοικητές είναι πολύ έξυπνοι, αν και αποφασισμένοι, και τώρα πιστεύουν ότι, παρά τη ρητορική του Νετανιάχου, η Χαμάς, ή τουλάχιστον οι ιδέες της Χαμάς, δεν μπορούν να νικηθούν με στρατιωτική δύναμη. Γνωρίζουν επίσης ότι παρόλο που οι συνομιλίες έχουν σταματήσει, η πίεση από τις οικογένειες των ομήρων θα μπορούσε σύντομα να οδηγήσει σε άλλη μια ανθρωπιστική παύση. Ως εκ τούτου, στόχος τους θα είναι να βλάψουν τη Χαμάς όσο το δυνατόν περισσότερο, όσο το δυνατόν γρηγορότερα, ανεξάρτητα από το κόστος για τους Παλαιστίνιους. Αυτό αποδεικνύεται από την ένταση των αεροπορικών επιδρομών αυτής της εβδομάδας.
Αυτό που το καθιστά δυνατό είναι η εξάρτηση του Νετανιάχου από μια εξτρεμιστική μειοψηφία θρησκευτικών φονταμενταλιστών και σκληροπυρηνικών Σιωνιστών εντός της κυβέρνησής του. Δεν θα είχαν ευρύτερη υποστήριξη στο Ισραήλ χωρίς την τραγωδία της 7ης Οκτωβρίου, και ωστόσο βλάπτουν όλο και περισσότερο τη μακροπρόθεσμη ασφάλεια του Ισραήλ. Όχι μόνο το Ισραήλ κινδυνεύει να γίνει ένα κράτος παρία, ακόμη και μεταξύ των συμμάχων του, αλλά θα τροφοδοτήσει επίσης μια γενιά ριζοσπαστικής αντιπολίτευσης από μια ανασυσταθείσα Χαμάς ή τον αναπόφευκτο διάδοχό της.
Πρέπει να σωθεί από τον εαυτό του, αλλά αυτό θα εξαρτηθεί πάνω από όλα από τον Τζο Μπάιντεν και το περιβάλλον του. Καθοδηγούμενοι ίσως από τη ραγδαία αλλαγή της κοινής γνώμης στη Δυτική Ευρώπη, πρέπει να αναγνωρίσουν τον ρόλο που πρέπει να διαδραματίσουν στον άμεσο τερματισμό αυτής της σύγκρουσης.
πηγή: The Guardian
