Μητέρα μεγαλόψυχη στον πόνο και στην δόξα.
Ο Απρίλης με τον Έρωτα χορεύουν και γελούνε, Κι’ όσ’ άνθια βγαίνουν και καρποί τόσ’ άρματα σε κλειούνε. Λευκό βουνάκι πρόβατα κινούμενο βελάζει, Με χίλιες βρύσες χύνεται, με χίλιες γλώσσες κραίνει· Όποιος πεθάνη σήμερα χίλιες φορές πεθαίνει.
Οι ήρωες αγωνιστές του 1821 έχουν ως πρότυπο τους Έλληνες της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Σύμβολ
Το το εν τούτω νίκα, εμψυχώνει και εμπνέει τους επαναστατημένους Έλληνες. Οι Έλληνες του 21 αναγνωρίζουν ως φυσική συνέχεια του έθνους, την “Βυζαντινή” αυτοκρατορία και την Κωνσταντινούπολη. Οι πρόγονοί μας, το 1821 έλεγαν ενδεικτικά : “οι αείμνηστοι προκάτοχοι ημών, οι αυτοκράτορες της Κωνσταντινουπόλεως”. Στα συντάγματα των επαναστατημένων Ελλήνων του 1821, υπάρχουν πολλές αναφορές στο Ρωμαϊκό κράτος και ότι ισχύουν κάποιοι νόμοι, από την εποχή της αυτοκρατορίας.
ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ 1826 Μ.Χ.
Η ηρωική στάση των πολιορκημένων Ελλήνων στο Μεσολόγγι, οι οποίοι παρά το γεγονός οτι βρίσκονται αντιμέτωποι με τον θάνατο, δεν καταδέχονται να σκεφτούν το ενδεχόμενο της παράδοσης, αποτελεί μια ακόμη λαμπρή σελίδα στην ένδοξη Ελληνική ιστορία. Με πρωτόγνωρο ψυχικό σθένος αποφασίζουν να πεθάνουν μαχόμενοι, θυσιαζόμενοι στα ιδανικά της ελευθερίας, της αξιοπρέπειας και της πίστεως στον Χριιστό. Οι Έλληνες του Μεσολογγίου ξεπερνούν κάθε φόβο, γίνονται ήρωες και διαχρονικά σύμβολα, ελευθερίας και αξιοπρέπειας. Ανεπανάληπτο μεγαλείο των πολιορκημένων. Παρά το γεγονός ότι είναι αντιμέτωποι με τόσες δυσκολίες, όχι μόνο δεν υποκύπτουν στους φόβο τους, αλλά σχεδιάζουν μια ηρωική έξοδο, που θα τους φέρει σε θανάσιμο κίνδυνο. Όμως παράλληλα θα τους απαλλάξει από τον ατιμωτικό αφανισμό, λόγω της πείνας και της εξαθλίωσης.Οι πολιορκημένοι έχουν συνηθίσει την εμπόλεμη κατάσταση.
Αντί να τους φοβίζει ο πόλεμος, έχει γίνει πια κομμάτι της ζωής τους και τους παρακινεί σε δράση. Αποφάσισαν να τελέσουν την ηρωική τους έξοδο και ουσιαστικά την ύστατη αυτοθυσία στις 10 Απριλίου.
Η άνοιξη έδινε στην φύση όλες τις ευλογίες και τις ομορφιές της, οι πολιορκημένοι Έλληνες θα έπρεπε να βρουν τη δύναμη να εγκαταλείψουν τα εγκόσμια. Η λαχτάρα για την ζωή, οι ομορφιές της φύσης, και η αγάπη για τους συγγενείς τους, ήταν τα μεγαλύτερα εμπόδια, προκειμένου να φτάσουν στην επίτευξη του στόχου τους. Πέρα από την πείνα, την εξαθλίωση, την εγκατάλειψη των συγγενικών τους προσώπων και τον φόβο του θανάτου, είχαν να αντιμετωπίσουν και το ανυπέρβλητο μεγαλείο της δημιουργίας, με τις θάλασσες, τα δάση, τα λουλούδια, τα ζώα και τα πτηνά. Η ευλογημένη από τον Χριστό άνοιξη, έχει στολίσει το φυσικό περιβάλλον με κάθε δυνατή ομορφιά, δημιουργώντας μια εικόνα κατανύξεως, αγαλιάσεως, και ευλογίας.
Εν τούτοις οι Ελεύθεροι πολιορκημένοι, ήταν έτοιμοι να θυσιάσουν τα πάντα, υπέρ πίστεως και πατρίδος. Το παράδειγμα της θυσίας του Ελλήνων του Μεσολογγίου θα λειτουργήσει ως ένα διαχρονικό μήνυμα ηρωισμού για όλους τους Έλληνες, οι οποίοι θα δεχτούν μέσα στις ψυχές τους, την θυσία εκείνων που χάθηκαν με τον πιο βίαιο τρόπο στο όνομα της Ελλάδας. “Θεωρούντες εκ του άλλου ότι μας εξέλιπεν κάθε ελπίς βοηθείας και προμηθείας τόσον από την θάλασσαν καθώς και από την ξηράν, ώστε να δυνηθώμεν να βαστάξωμεν, ενώ ευρισκόμεθα νικηταί του εχθρού, αποφασίσαμεν ομοφώνως : η έξοδός μας να γίνει βράδυ εις τας δύι ώρας της νυκτός 10 Απριλίου, ημέρα Σάββατον και ξημερώνοντας των Βαϊων, κατά το εξής σχέδιον, ή έλθη ή δεν έλθη βοήθεια. Οι πατριώτες του Μεσολογγίου είχαν ως παράδειγμα τους ηρωες της Αλώσεως, στην Κωνσταντινούπολη το 1453 μ.Χ.
Κοινά χαρακτηριστικά για τους πεσόντες της Αλώσεως και του Μεσολογγίου, είναι η Ορθοδοξία, η Ελληνική-Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, οι ηθικές αρχές, η πίστη στον Χριστό, η αγάπη για την Ελλάδα, οι δυσμενείς συνθήκες, και η υπέρτατη θυσία τους, την ωραιότερη και πιο ευλογημένη εποχή του χρόνου την Άνοιξη.
Οι τελευταίες μέρες πριν από την Άλωση είναι πάρα πολύ σημαντικές σε ηθικό-πνευματικό και εθνικό επίπεδο. Όλοι οι Έλληνες γνωρίζουν πολύ καλά ότι οι πιθανότητές τους να επιβιώσουν είναι σχεδόν ανύπαρκτες. Εν τούτοις όλες εκείνες τις ημέρες αντί να πέσει εντελώς το ηθικό τους, ώστε να πολεμούν με λιγότερο ζήλο και πάθος, αντ’ αυτού μέσα σε αυτήν την απελπισία πολεμούσαν με ακόμα μεγαλύτερη ορμή όπως αρμόζει στο έθνος των Ελλήνων.
Ένοιωθαν να αυξάνονται οι δυνάμεις τους σε ηθικό, πνευματικό και σωματικό επίπεδο εκείνες τις δύσκολες στιγμές. Ενώ βρισκόταν μέσα στην τέλεια απελπισία, καθώς το τέλος τους πλησίαζε με γοργούς ρυθμούς, εκείνοι πολεμούσαν με πολύ μεγαλύτερο ζήλο. Αυτό ακριβώς είναι ένα από τα μεγαλύτερα ηθικά αξιώματα των Ελλήνων. Όλοι οι άλλοι λαοί σε περίπτωση που βρίσκονταν στην θέση των Ελλήνων της Αλώσεως, θα είχαν παραδοθεί, είτε θα πολεμούσαν πάρα πολύ νωχελικά.
Οι Έλληνες-Χριστιανοί ήρωες θυσίασαν πολύτιμες γυναίκες, κόρες, αδελφές, εξαδέλφες, μητέρες, ανιψιές, για την τιμή και την επιβίωση της Ελλάδος. Άλλωστε πως θα μπορούσαν να κάνουν διαφορετικά με τόσους Ήρωες και Αγίους που είχε βγάλει το έθνος μας, όλους εκείνους τους αιώνες. Το μεγαλείο της ψυχής των Ελλήνων της Πόλης δεν είχε όριο. Πριν την τελική μάχη ο Μωάμεθ έδωσε αρκετές ευκαιρίες στους Έλληνες για να φύγουν ειρηνικά, μαζί με τις οικογένειες τους και όλη τους την κινητή περιουσία και να πάνε να κατοικήσουν όπου εκείνοι επιθυμούν.
Όμως όλες τις φορές οι Έλληνες απάντησαν αρνητικά. Γνώριζαν τον διαχρονικό και ιερό τρόπο εθνικής επιβίωσης και ότι σε περίπτωση που θα τολμούσαν να γίνουν προδότες, θα “έσπαγε” η ιερή ιστορική συνέχεια, η οποία κρατούσε το έθνος ζωντανό, στο πέρασμα πολλών αιώνων. Ήξεραν πολύ καλά οι Έλληνες της Άλωσης ότι αν γινόταν προδότες τότε θα κατέστρεφαν δια παντός τον Ελληνισμό. Αυτό διότι ανά πάσα στιγμή, οι επόμενες γενιές Ελλήνων θα τους είχαν ως παράδειγμα, με συνέπειες ολέθριες-τραγικές, καθώς θα ακολουθούσαν και άλλοι οι οποίοι θα γίνονταν προδότες. Από την στιγμή που θα καταστραφεί η ιερή ιστορική συνέχεια των ηθικών και των γενναίων Ελλήνων θα ακολουθούσαν γενεές προδοτών και δειλών.
Αυτό δεν το επέτρεψαν να γίνει οι ήρωες της Άλωσης, για να μην διαλυθεί οριστικά το Ελληνικό έθνος. Οι Έλληνες ήξεραν πως δεν είχαν πολλές πιθανότητες να νικήσουν τους Σαρακηνούς. Γνώριζαν πάρα πολύ καλά ότι οι γυναίκες τους, οι κόρες, οι αδελφές τους, οι εξαδέλφες, οι μητέρες, τα αγόρια, τα ανίψια τους, μετά την μάχη θα έπεφταν στα χέρια των Ισμαηλιτών όπως και έπεσαν. Οι Ισμαηλίτες θα τους σκλάβωναν όλους για να τελούν όλο το “θρησκευτικό”, λατρευτικό τυπικό του Εωσφόρου,με σε σεξουαλικές ανωμαλίες, όργια , ομοφυλοφιλικό σεξ, παιδεραστίες κ.λ.π.
Εκτός από την εξαθλίωση και τον φόβο του θανάτου, οι Έλληνες της πόλης είχαν να αντιμετωπίσουν το ανυπέρβλητο κάλλος της Ελληνικής φύσης, και των μονογαμικών-ηθικών Ελληνίδων γυναικών. Η άνοιξη του 1453 είχε στολίσει το φυσικό περιβάλλον, με κάθε δυνατή ομορφιά, δημιουργώντας μια εικόνα ονείρου, ένα κάλεσμα για την απόλαυση της ζωής, και μια σαφή υπενθύμιση για την υπέρτατη αξία που έχει το δώρο της ζωής από τον Χριστό, το οποίο οι Έλληνες ήταν έτοιμοι να θυσιάσουν.
Οι Έλληνες της Βασιλίδος των πόλεων, ξεπερνούν κάθε φόβο, γίνονται ήρωες και διαχρονικά σύμβολα ελευθερίας και αξιοπρέπειας. Ανεπανάληπτο το μεγαλείο των πολιορκημένων. Παρά το γεγονός ότι είναι αντιμέτωποι με τόσες δυσκολίες, όχι μόνο δεν υποκύπτουν στους φόβους τους, αλλά αντιθέτως αποφασίζουν να πολεμήσουν ηρωικά.
Η απόφαση τους αυτή θα τους φέρει σε θανάσιμο κίνδυνο. Όμως παράλληλα θα τους απαλλάξει από τον ατιμωτικό αφανισμό της υποταγής, της συνθηκολογήσεως, της πείνας και της εξαθλίωσης. Οι πολιορκημένοι έχουν συνηθίσει την εμπόλεμη κατάσταση. Αντί να τους φοβίζει ο πόλεμος, έχει γίνει πια ένα μέρος της ζωής τους και τους παρακινεί σε αγώνες για την ελευθερία. Την εποχή των Παλαιολόγων η Ελλάδα βρισκόταν σε τεράστια πολιτική, στρατιωτική και εν μέρει ηθική παρακμή.
Αυτό διότι παρακαλούσαν για στρατιωτική βοήθεια τους χειρότερους εχθρούς του Ελληνικού έθνους, τους Γερμανούς οι οποίοι είχαν κατακτήσει το 1204 μ.χ, ολόκληρη την Ελληνική- Ρωμαϊκή αυτοκρατορία και ξεπέρασαν σε βιαιότητες ακόμα και τους Σαρακηνούς. Δεν υπάρχει μεγαλύτερο κατάντημα για έναν λαό και για ένα έθνος από το να παρακαλά τους χειρότερους εχθρούς του να το γλυτώσουν από άλλους εχθρούς και συγκεκριμένα τους Τούρκους. Οι αδύναμοι πολιτικά-στρατιωτικά και οικονομικά Έλληνες εκλιπαρούσαν τους φοβερότερους εχθρούς του έθνους, τους Γερμανούς να τους σώσουν από τους Τούρκους. Εν τούτοις οι προγονοί μας, δεν σκέφτηκαν ούτε για μια στιγμή να μην πολεμήσουν, όμως παράλληλα ως άνθρωποι, επιθυμούσαν να επιβιώσουν. Για αυτό επάνω στην απελπισία τους, κάποιοι εξ αυτών σκέφτηκαν να ζητήσουν την βοήθεια των Γερμανών.
Στα πλαίσια της αιώνιας σύγκρουσης των δύο παγκόσμιων πολιτισμών του Αριστόκλειου και του Διονυσιακού, παρά τα θαύματα, τις διδασκαλίες και την Ανάσταση του Χριστού, η ιστορία της ανθρωπότητας είναι κατά κύριο λόγο στρατιωτική, γραμμένη με αίμα και φρικτά μαρτύρια-καταστροφές με εμπρησμούς, ναυάγια, τροχαία, συγκρούσεις τρένων. Διαχρονικά από τα πανάρχαια χρόνια οι τύχες του Ελληνικού Έθνους καθορίζονται από τα μεγάλα πολεμικά γεγονότα και τις θυσίες των ιερατείων στους δύο Δελφικούς Θεούς. Τα υπόλοιπα γεγονότα έχουν δευτερεύουσες συνέπειες, σε σχέση με όσα διαδραματίζονται στα πεδία των μαχών και τις αποφάσεις των παραγόντων του Διονυσιακού πολιτισμού.
Η πατρίδα εiναι η μητέρα μας, καθώς όλοι οι Έλληνες έχουμε ισχυρό συναισθηματικό δέσιμο με την θρησκεία, την ιστορία, τον πολιτισμό και τους προγόνους.
Η νέα τάξη πραγμάτων αποτελεί μια άσπλαχνη-πανάρχαια θεώρηση ενός άλλου πολιτισμού του Φοινικικού.Ένα από τα σχέδια των νοσηρών νεοταξιτών είναι ο νοητικός, ο ηθικός, ο ψυχικός και ο βιολογικός εκφυλισμός-ξεπεσμός των εθνών, ώστε οι άνθρωποι να είναι παθητικά ανδράποδα δίχως κρίση, βούληση και δύναμη αντιστάσεως.
Οι έμποροι της “Βενετίας” και των Εθνών επιθυμούν μία άρρωστη και απολύτως διεφθαρμένη Ελληνική κοινωνία, που θα την αποτελούν αδύναμα και παθητικά ανδράποδα. Άτομα δίχως συνείδηση, αξίες-αρετές, ικανότητες, στόχους για εξέλιξη-δημιουργικότητα και ψυχικά αποθέματα. Οι νεοταξίτες έφτιαξαν μια αγέλη, ώστε να είναι εύκολα χειραγωγήσιμη και απολύτως υπάκουη. Δημιούργησαν πειθήνιους σκλάβους Στο πλαίσιο αυτό οι παγκοσμιοποιητές θηλυκοποιούν- ευνουχίζουν και διαστρέφουν την κοινωνία. Διαμορφώνουν μία νέα σεξουαλική “αγωγή” στην Ελληνική επικράτεια, που εκπροσωπεί οτιδήποτε το παρά φύσιν. Εδώ και αιώνες επιχειρούν να παρουσιάσουν, την κάθε ανωμαλία, ως δήθεν φυσιολογική. Δημιουργούν ένα “Ελληνικό” έθνος μεταλλαγμένο.
Ένα πολυφυλετικό-πολυπολιτισμικό κράμα, δίχως ίχνος πατριωτικών-Χριστιανικών αρχών. Ο Εφιάλτης του νεοταξικού-Σιωνισμού, της παγκοσμιοποιήσεως, της παρακμής, της καταστροφής του περιβάλλοντος, της ισοπεδώσεως, έχει επιφέρει ανομία-αταξία, πνευματική σύγχυση, διχασμό και τον απόλυτο έλεγχο των αδύναμων με στόχο να βασιλεύσει το βδέλυγμα, ο υιός της απωλείας, ο λεγόμενος αντίχριστος. Η Ελλάδα σήμερα θυμίζει την εποχή των Κομνηνών και της Αλώσεως της αυτοκρατορίας το 1204 μ.Χ. Επίσης αποτελεί μια θλιβερή μορφή ζωής, όπως πολύ σωστά είχε αναφέρει και ο G. Ostrogorsky για το Ελληνικό βασίλειο της Νίκαιας.
Όπως τότε το ίδιο και την σύγχρονη εποχή το κράτος-έθνος βρίσκεται σε πλήρη οικονομική, εθνική, κοινωνική παρακμή- απαξίωση και απομόνωση. Η Ελλάδας εξαθλιώνεται ραγδαία, ηθικά-πνευματικά, φτωχοποιείται και εξαναγκάζεται, να καταβάλει, έναν τεράστιο φόρο υποτέλειας-ραγιαδισμού, πληρώνοντας κατασκευασμένα χρέη, σύμφωνα με τους ειδήμονες. Η πολιτική, η στρατιωτική, η οικονομική και η εθνική μας ισχύς εκμηδενίστηκαν. Η ηθική, η πνευματική, η κοινωνική, η στρατιωτική, η οικονομική κατάρρευση, οδηγούν στην εθνική παρακμή-σήψη και κατ επέκτασιν στον αφανισμό. Η νέα τάξη έχει πλέον επιβληθεί στην Ελληνική επικράτεια και βιώνουμε την εξουσία της, σε όλους τους βασικούς θεσμούς του έθνους. Ειδικά η νέα τάξη κυριάρχησε στην κλασική Ελληνική παιδεία, και στην Ορθοδοξία.
Η παιδεία ως θεσμός έχει απωλέσει οριστικά την ιδιότητα του Ελληνικού, εθνικιστικού-παιδαγωγικού και κοινωνικού χαρακτήρα. Όλες οι κοινωνικές τάξεις υποκύπτουν σταδιακά στην παγκοσμιοποίηση. Η εθνική ανεξαρτησία και η δυνατότητα των Ελλήνων να ορίζουν ανεξάρτητη εθνικιστική παιδαγωγική και Ορθόδοξη θρησκευτική πολιτική, μειώθηκε δραματικά και τείνει να εξανεμιστεί. Οι σύγχρονοι φίλοι του δωδεκαθέου κυριαρχούν παντού, με αποτέλεσμα να ελέγχουν κάθε πτυχή της ζωής των σκλαβωμένων Ελλήνων.
Η νέα τάξη ελέγχει εκτός από την Ελληνική παιδεία, την μουσική, τον κινηματογράφο, το θέατρο, την λογοτεχνία, τα ΜΜΕ, την μόδα, τον αθλητισμό κλπ. Ελάχιστοι είναι αυτοί οι οποίοι εξαιρούνται, από κάθε τομέα. Ομαδικά και οργανωμένα από όλους τους κλάδους επιβουλεύονται την Ορθοδοξία και προσπαθούν να αφανίσουν καθετί χριστιανικό. Προωθούν την απομάκρυνση από την Ηθική Χριστιανική ζωή. Ισοπεδώνουν τους Έλληνες και την Ορθοδοξία. Στο διάβα τους εξαφανίζουν κάθε έννοια ηθικής, και αξιοπρέπειας. Έκαναν την πλειοψηφία των πολιτών, να είναι κατώτεροι και από τα ζώα. Η νέα ηθική που επιβάλλουν οι κρατούντες έχει ένα βασικό δόγμα, την σεξουαλική λατρεία. Δεν υπάρχει κανένα όριο. Κανένας ηθικός δισταγμός.
Όποτε στηρίξαμε τις προσδοκίες μας σε ξένους και σε προφητευόμενους σωτήρες για την απελευθέρωση, είτε για την διευθέτηση εθνικών θεμάτων, έχουμε υποστεί ταπεινώσεις και εθνικές συμφορές. Διαχρονικά η ανθελληνική δύση αφαιρεί καταστρέφει πολιτικά, στρατιωτικά, και πνευματικά τον Ελληνισμό. Τότε έρχονται οι εχθροί από την Ανατολή για να ολοκληρώσουν την καταστροφή. Πατήρ πάντων ο πόλεμος, όπως δίδαξε ο Μέγας προσωκρατικός Φιλόσοφος Ηράκλειτος. «Πόλεμος πάντων μεν πατήρ εστί, πάντων δε βασιλεύς, και τους μεν θεοὺς έδειξε τους δε ανθρώπους, τους μεν δούλους εποίησε τους δε ελευθέρους». Ο πόλεμος είναι ο πατέρας όλων, ο βασιλεύς των πάντων, και άλλους τους κατέστησε θεούς και άλλους ανθρώπους, άλλους τους έκανε δούλους και άλλους ελεύθερους. (Ηράκλειτος
Το Ελληνικό έθνος ως πολιτιστική-γεωστρατηγική οντότητα, διαχρονικά στηρίζεται στην παιδεία-πολιτισμό και την Ορθοδοξία.
Ο πνευματικός βίος της Ελλάδας πρέπει να είναι προσανατολισμένος στην Ορθοδοξία, στην επιστροφή των Ελληνοχριστιανικών ηθών, στις διδασκαλίες του Αριστοκλή, με στόχο την ανάπτυξη εθνικής συνειδήσεως και στην δημιουργία ενός αξιόμαχου Ελληνικού στρατού. Μόνο με αυτούς τους τρόπους, θα επιβιώσουμε, θα τιμήσουμε και θα δικαιώσουμε τις θυσίες των βασιλέων, των στρατηγών, των αξιωματικών των στρατιωτών, των Αγίων και των μαρτύρων.
Υπάρχουν λαοί οι οποίοι με κλάματα, παρακάλια και βλαστήμιες, καλούν τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό να τους βοηθήσει. Όμως οι Έλληνες, μόνον με έναν τρόπο ξέρουν να καλούν τον Χριστό να τους υποστηρίξει, πολεμώντας.
Ω, παίδες Ελλήνων, ίτε, ελευθερούτε πατρίδ’, ελευθερούτε δε παίδας, γυναίκας, θεών τε πατρώων έδη, θήκας τε προγόνων` νυν υπέρ πάντων αγών (Παιάνας-Αισχύλος). Μητρός τε και πατρός και των άλλων προγόνων απάντων τιμιώτερον εστίν η Πατρίς (Πλάτων, Κρίτων). Ο Αριστοκλής-Πλάτωνας εiναι ο πρώτος-κορυφαίος εθνικιστής φιλόσοφος, όλων των εποχών, διότι καθόρισε το πρώτο και σπουδαιότερο πατριωτικό αξίωμα, ενώ ήταν ο μοναδικός φιλόσοφος στον κόσμο ο οποίος πήγε ενάντια, στην Φιλοσοφική και ηθική του διδασκαλία για να επιβιώσει η Ελλάδα.
Αν είσαι ανήμπορος να κρατήσεις αναμμένες τις λαμπάδες της Πατρίδα σου, δεν είσαι συνειδητός Έλληνας, δεν είσαι Πατριώτης. Χρωστάμε σ’ όσους ήλθαν, πέρασαν, θα ‘ρθούνε, θα περάσουν. Κριτές θα μας δικάσουν, οι αγέννητοι, οι νεκροί ( Κωστής Παλαμάς). Αν λαχταράς την λευτεριά σε ξένους μην ελπίζεις, παρ’ την ο ίδιος αν μπορείς αλλιώς δεν την αξίζεις. Οι πρόγονοί μας όχι μόνον δημιούργησαν αυτές τις δύο αξίες, αλλά της “πότισαν” με αίμα, όσο κανένα άλλο Έθνος στην παγκόσμια ιστορία. Η ελευθερία του ανθρώπου είναι το πιο ακριβό αγαθό, δεν δίνεται δωρεάν ούτε από τον Θεό, ούτε από τους ανθρώπους, χρειάζεται πολύς αγώνας, κόπος, αίμα για να πάρεις πίσω την ζωή σου.
Αυτό μας το έδειξαν οι πόλεμοι των αγίων προγόνων μας, οι οποίοι πολεμούσαν, όλους εκείνους τους αιώνες για να παραμείνουν ελεύθεροι και για να έχουν την διοίκηση της Ελληνικής-Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Εάν η ζωή ήταν μόνον προσευχές, καθώς και υποστήριξη του Χριστού μέσω θεόσταλτων σωτήρων, τότε οι προγονοί μας, αυτοί οι τέλειοι χριστιανοί δεν θα χρειαζόταν να πολεμήσουν ποτέ κατά την μεσαιωνική εποχή. Θα έπρεπε δικαιωματικά να καθόταν όλους εκείνους τους αιώνες στα σπίτια τους-καναπέδες να περιμένουν τον αντίστοιχο Βατάτζη, τον οποίο περιμένουν αδίκως οι ραγιάδες σήμερα. Η προσμονή “θεόσταλτων σωτήρων” από τον Θεό είναι ένα από τα μεγαλύτερα δείγματα αμάθειας-παρακμής των νεοελλήνων, οι οποίοι σαπισμένοι από την αποδοχή του Διονυνιακού πολιτισμού αναμένουν βοήθεια από τον θεό-Δημιουργό του Αριστοκλέους.
Σκεφτείτε τι θα γινόταν εάν οι προγονοί μας οι άγιοι Έλληνες της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας σε κάθε εισβολή των αμέτρητων εχθρών μας αντί να πολεμούν να έκαναν μόνον συλλαλητήρια ;
Θα είχε αφανιστεί η Ελλάδα πολλούς αιώνες πριν. Φανταστείτε την ώρα που εισέβαλαν οι Πέρσες, οι Αγαρηνοί, οι Γότθοι, οι Βούλγαροι, οι Ρώσοι, οι Άβαροι, oι Τούρκοι να έπαιρναν οι άγιοι πρόγονοι μας σημαίες και πανό να έκαναν συλλαλητήρια και να έλεγαν δεν πολεμάμε. Σε κάθε πρόταση παραδόσεως από τους εχθρούς, οι πρόγονοι μας απαντούσαν ΟΧΙ. Όλες τις φορές οι Έλληνες απάντησαν αρνητικά. Ο Χριστός βοηθά μόνον αυτούς που αγωνίζονται σκληρά, μόνον όσους πολεμούν, όσους ζούνε χωρίς σεξουαλικές ανωμαλίες. Αντιθέτως δεν βοηθά ποτέ όσους ζούνε μέσα στην σεξουαλική διαφθορά και ασπάζονται τον Διονυσιακό πολιτισμό. Επίσης ο Θεός δεν βοηθά ποτέ όσους είναι καθήμενοι σε έναν καναπέ, και περιμένουν την ελευθερία να τους δοθεί ως “δώρο”, χωρίς να βοηθούν τον συνάνθρωπο, χωρίς να ζούνε ηθικά.
Το πιο κλασικό παράδειγμα οι Ιουδαίοι οι οποίοι υιοθέτησαν την σεξουαλική-Διονυσιακή Κουλτούρα, ενώ ταυτόχρονα λάτρεψαν δαίμονες. Τότε ο Θεός περίμενε να πεθάνει μέχρι και ο τελευταίος Εβραίος που είχε αμαρτήσει ενώπιον του. Μόνον τότε πήγε τους υπόλοιπους που δεν είχαν αμαρτήσει στην γη της επαγγελίας. Κοιτώντας προσεκτικά μέσα από τις εθνικές συντριβές-γενοκτονίες, ο Ελληνισμός δεν θα πρέπει να στηρίζεται, να ελπίζει σε ξένες χώρες και σε ανύπαρκτους σωτήρες. Οι πηγές ζωής του έθνους μας, ήταν και είναι η Ορθοδοξία και η αρχαία Ελληνική παιδεία.
Οι Άγιοι, οι Σοφοί και οι Ήρωες του Ελληνισμού και της Ορθοδόξου πίστεως, είναι οι αψευδείς μάρτυρες της παρουσίας του Χριστού στην ανθρωπότητα, καθώς σύμφωνα με τον ύπατο των φιλοσόφων ο Θεός-δημιουργός ήταν και είναι αιτία μόνον για ότι καλό συμβαίνει. Η πατρίδα εiναι η μητέρα όλων μας, καθώς όλοι οι Έλληνες έχουμε ισχυρό συναισθηματικό δέσιμο, με την θρησκεία, την ιστορία, τον πολιτισμό και τους προγόνους. Η Ελλάδα και το Ελληνικό έθνος διατηρούν την αξιοπρέπεια, και το μεγαλείο ψυχής σε κάθε περίσταση, ακόμη και στις πιο δύσκολες καταστάσεις.
Από τον Μαραθώνα, στην Σαλαμίνα, της Πλαταιές, την εκστρατεία του Αλέξανδρου, της Θερμοπύλες, την Νινευή, τον Σπερχειό, τον Αξιό, το Κλειδί, εώς το αθάνατο 1821 και το ένδοξο έπος του 1940, με την εποποιία έναντι των Ναζιστών Γερμανών, η ιδέα της ελευθερίας και των αδούλωτων Ελληνικών μεταφέρεται με ένα θαυμαστό τρόπο από γενιά σε γενιά. Μέσα από τις Ομηρικές ραψωδίες, τους Περσικούς πολέμους, τις μοναδικές αρχαίες τραγωδίες, την Ελληνική-Ρωμαϊκή ιστορία, το αγιασμένο 1821, την προφορική παράδοση, κυριάρχησαν τα Ελληνικά ιδεώδη και στην σύγχρονη εποχή.
Την σημερινή εποχή ας σταθούμε στις επάλξεις δίπλα στον Έλληνα που αναπαύεται στο Έβδομον, του αλύγιστου στα στίφη των βαρβάρων, τον απόλυτο πολέμαρχο των ελευθέρων Ελλήνων, τον ανίκητο Ήρωα του έθνους. Αυτό επιβάλει το ιερό καθήκον, το υπέρτατο χρέος έναντι πατρίδας.
Ο Έλληνας που υπήρξε φαινόμενο μοναδικό στην Ελληνική- την παγκόσμια ιστορία, στέκεται απτόητος-αγέρωχος και μ ας δείχνει τον δρόμο ελπίζοντας να μας οδηγήσει εκ νέου σε εθνικούς θριάμβους, σε μάχες σπουδαίες, έναντι του προαιώνιου εχθρού, της νεοταξικής βαρβαρότητας, που διαχρονικά εκφράζει ο Διονυσιακός πολιτισμός.
Ο Φοινικικός πολιτισμός εκφράζει την κοινωνία του αχαλίνωτου ερωτικού πάθους, του κέρδους, της απόλυτης κυριαρχίας στην οικονομία, στην παιδεία, και την κοινωνία,
Η νέα τάξη πραγμάτων αποτελεί μια άσπλαχνη-πανάρχαια θεώρηση ενός άλλου πολιτισμού του Φοινικικού. Ο Ιουδαϊκός -Φοινικικός πολιτισμός, εκφράζει την κοινωνία του κέρδους, της απόλυτης κυριαρχίας στην οικονομία. Δημιουργεί τους ανθρώπους, οι οποίοι ζούνε μέσα στην ακολασία και τα πιο ταπεινά σεξουαλικά πάθη. Δυστυχώς οι περισσότερες γυναίκες που είναι τα θεμέλια του Ελληνικού έθνους, διέπονται από τα πρότυπα του Διονυσιακού πολιτισμού. Ένα από τα σχέδια των νοσηρών νεοταξιτών είναι ο νοητικός, ο ηθικός, ο ψυχικός και ο βιολογικός εκφυλισμός-ξεπεσμός των εθνών, ώστε οι άνθρωποι να είναι παθητικά ανδράποδα δίχως κρίση, βούληση και δύναμη αντιστάσεως.
Η ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΤΩΝ ΔΥΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΩΝ ΚΑΙ Η ΔΥΝ ΑΜΗ ΥΗΣ ΗΘΙΚΗΣ.
Οι δύο παγκόσμιοι πολιτισμοί εκπροσωπούν δύο διαφορετικά φιλοσοφικά αξιώματα για την ζωή. Ανά τους αιώνες οι αντίθετοι εκ διαμέτρου πολιτισμοί, προσπαθούν να επικρατήσουν στην πολιτική, στον στρατό, την οικονομία, στις επιστήμες, στις τέχνες, στους θεσμούς, την ηθική, την κοινωνία, στον αθλητισμό και τα έθνη. Ειδικότερα το Ελληνικό έθνος στο πέρασμα των αιώνων, είναι δημιούργημα τόσο του Ελληνικού φιλοσοφικού πνεύματος, όσο και του Διονυσιακού (Φοίνικες-παγανισμός). Τον Ελληνικό πολιτισμό αποτελούν η ορθή παιδεία-Φιλοσοφία, η ελευθερία, η αξιοπρέπεια, το μέτρο, η απλότητα, η λογική, ο στοχασμός, η εγκράτεια. Στον αντίποδα το Διονυσιακό-Φοινικικό πνεύμα το χαρακτηρίζει η μανία, το μένος, το πάθος, η αδικία-τυραννία, οι σεξουαλικές ανωμαλίες, οι ψυχικές εκρήξεις, οι παρορμήσεις, τα πιο βρώμικα-αισχρά ένστικτα του ανθρώπου. Η Ελληνική-Αριστόκλεια αγωγή ορίζεται από το μέτρον άριστον και το μηδέν άγαν, την μεσότητα και την αποφυγή των υπερβολών και των άσκοπων-καταστροφικών ενεργειών. Αντίθετα το Διονυσιακό-Φοινικικό πνεύμα δεν τα δέχεται όλα αυτά και οδηγεί τους Έλληνες σε καταστροφικές πράξεις και συμπεριφορές οριακές, οι οποίες διαχρονικά θέτουν τον Ελληνισμό σε θανάσιμους κινδύνους.
Τα ίδια τα καθεστώτα προωθούσαν τα πρόστυχα θεάματα, τις πρόστυχες μουσικές-διασκεδάσεις και τα όργια για να μπορούν να εξουσιάζουν, με ευκολία τις μάζες. Στο κλείσιμο της σημερινής μου εργασίας να επαναλάβω ότι οι Έλληνες φιλόσοφοι-σοφοί, δεν συμμετείχαν ποτέ, και καταδίκαζαν δημόσια κάθε πνευματική, ηθική, μουσική και σεξουαλική παρεκτροπή.
Η ίδρυση της παγκόσμιας Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας από τους Ιουδαίους ένωσε όλη την οικουμένη. Αυτό έφερε την υποταγή των εθνών, κατάργησε τα σύνορα στην Μεσόγειο, Ευρώπη, Μικρά Ασία. Βόρεια Αφρική κλπ, και σχημάτισε την πατρίδα που γεννήθηκε η Ελληνορθοδοξία. παράλληλα δημιούργησε τις προυποθέσεις για την απελευθέρωση του Ελληνικού έθνους, το οποίο έφτασε στο απόγειο του, με την ανάληψη διοικήσεως του Ρωμαϊκού κράτους.
Οι Έλληνες των μεσαιωνικών αιώνων μέσα από την ηθική, την πίστη και την παιδεία έγιναν κληρονόμοι μιας παγκόσμιας αυτοκρατορίας (Ρωμαϊκή) και μια παγκόσμιας θρησκείας (Χριστιανισμός). Ο Χριστιανισμός αναδύθηκε και έγινε παγκόσμια θρησκεία με την εισαγωγή των Πλατωνικών διδασκαλιών από τους τρείς ιεράρχες και η αρχαία Ελληνική σοφία διασώθηκε και διατηρήθηκε στους αιώνες μέσα από την ενσωμάτωση της στην Ορθόδοξη-Χριστιανική πίστη. Κυριολεκτικά ο Ελληνισμός αναστήθηκε από την Ορθοδοξία.
ΟΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΗΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ. Με βάση τον τρόπο ζωής ο κάθε άνθρωπος δίνει εξουσία ζωής και θανάτου στον Θεό-Δημιουργό του Αριστοκλέους (Τριαδικός Θεός), είτε στους απαίσιους αρχιδαίμονες των καταστροφών Savazio και Απόλλων. Δυστυχώς στην σύγχρονη εποχή η πλειοψηφία των Ελλαδιτών ασπάστηκε με θέρμη τα Διονυσιακά αξιώματα. Το αποτέλεσμα είναι να επικρατεί παρακμή πνευματική-ηθική, βία, παραλογισμός, αδικία, αταξία καταστροφή, διαφθορά, μνημόνια, και καταστροφές ανυποψίαστων με θανάτους και αναπηρίες από τα μέσα μαζικής μεταφοράς και από παραβατικούς συνανθρώπους μας. Εσείς η συντριπτική πλειοψηφία στηρίζεται ολόψυχα τους δολοφόνους μας.
Ο ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΟΔΟ ΤΟΥ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ.
Η μητέρα Ελλάδα. Τι είναι η Ελλάδα ; H Eλλάδα είναι ο αρχαίος Ελληνικός πολιτισμός, με προεξέχων τον ύπατο των Φιλοσόφων Αριστοκλή. Η Ελλάδα ήταν και είναι η Ορθοδοξία, οι Ήρωες Βασιλείς, στρατηγοί, αξιωματικοί, στρατιώτες, οι Άγιοι, οι Αγίες και οι σοφοί. Ο Διονύσιος Σολωμός δεν χρειάζεται συστάσεις. Μέσα από τα ποιήματα του, μίλησε για την ελευθερία, για την πίστη, για την ομορφιά της δημιουργίας, για την θυσία στην πατρίδα. Η μητέρα Ελλάδα, παρά τις δυσμενείς συνθήκες, τον πνευματικό ξεπεσμό και την σκλαβιά από τους Τούρκους, στέκεται αγέρωχη και περιμένει, τα ένδοξα παιδιά της, να την απελευθερώσουν. Γνωρίζει η μητέρα Ελλάδα, ότι σε κάθε εποχή, γεννά τους μεγάλους ήρωες-υπερασπιστές, με στηρίγματα την Ορθοδοξία και τον πολιτισμό.
Για αυτό και περιμένει ατάραχη και με μεγάλη υπομονή, τα παιδιά της να την ελευθερώσουν. Δυστυχώς την ιερή ιστορική παράδοση, τόσων πολλών χιλιάδων ετών, επέτυχαν οι νεοταξίτες να την διακόψουν στην σύγχρονη εποχή.
Ο Απρίλης με τον Έρωτα χορεύουν και γελούνε, Κι’ όσ’ άνθια βγαίνουν και καρποί τόσ’ άρματα σε κλειούνε. Λευκό βουνάκι πρόβατα κινούμενο βελάζει, Και μες στη θάλασσα βαθιά ξαναπετιέται πάλι,Κι’ ολόλευκο εσύσμιξε με τ’ ουρανού τα κάλλη. Και μες στης λίμνης τα νερά, όπ’ έφθασε μ’ ασπούδα, Έπαιξε με τον ίσκιο της γαλάζια πεταλούδα, Που ευώδιασε τον ύπνο της μέσα στον άγριο κρίνο·Το σκουληκάκι βρίσκεται σ’ ώρα γλυκιά κι’ εκείνο. Μάγεμα η φύσις κι’ όνειρο στην ομορφιά και χάρη, Η μαύρη πέτρα ολόχρυση και το ξερό χορτάρι·Με χίλιες βρύσες χύνεται, με χίλιες γλώσσες κραίνει· Όποιος πεθάνη σήμερα χίλιες φορές πεθαίνει. Το μάτι μου έτρεχε ρονιά κι ομπρός του δεν εθώρα, κι έχασα αυτό το θεϊκό πρόσωπο για πολλή ώρα, π’ άστραψε γέλιο αθάνατο, παιγνίδι της χαράς του, στο φως της καλοσύνης του, στο φως της ομορφιάς του.
