Η Λίλιθ ήταν η πρώτη γυναίκα και σύζυγος του Αδάμ που εκδιώχτηκε επειδή ήθελε να είναι ισάξια μαζί του

Η Λίλιθ ήταν η πρώτη γυναίκα, σύζυγος του Αδάμ στον Κήπο της Εδέμ, που δεν γεννήθηκε από το πλευρό του, αλλά από το ίδιο χώμα με αυτόν.
Αυτό την έκανε ισάξια του.
Ο θρύλος περιγράφει την Λίλιθ να αρνείται την επιβολή του Αδάμ (σεξουαλικά κατά το να είναι “από κάτω”), και σε στιγμή πικρίας ξεστόμισε το ιερότερο των ονομάτων του Θεού, με αποτέλεσμα να διωχτεί από τον Θεό στην έρημο.

Η μόνη αναφορά στις γραφές τις Βίβλου είναι κατά Ιεζεκιήλ, όπου μιλάει για την ζωή της στην έρημο.
Η Λίλιθ περιγράφεται με διάφορες μορφές, που επισκέπτεται τα όνειρα ανδρών και συνευρίσκεται μαζί τους.
Περισσότερο περιγράφεται ως ένας ύπουλος νυχτερινός δαίμονας που εμφανίζεται στον ύπνο ή σε τοκετούς και σκοτώνει παιδιά, η ιστορία της όμως, που κρύβεται πίσω από τον μύθο, είναι πιο αποκαλυπτική.

Όταν επέλεξε την ανεξαρτησία της, ο Θεός της είχε πει πως, διαλέγοντας αυτό το δρόμο, τα παιδιά που θα προσπαθούσε να κάνει θα πέθαιναν, όπως και πράγματι συνέβαινε.
Είναι το πλέον αδικημένο πρόσωπο επειδή αρνήθηκε να υποταχθεί σε έναν άνδρα και επέλεξε την ελευθερία της.
Η καταδίκη της είναι να συγκαταλέγεται στα πιο μισητά πλάσματα, επειδή απλά επέλεξε το καλό για την ίδια, όμως αναγκάστηκε να ζει μόνη, για την υπόλοιπη ύπαρξή της.

Πλέον η απόλυτα φαλλοκρατική κοινωνία στην οποία γράφθηκε η βίβλος δημιουργεί την υποτακτική Εύα προερχόμενη από το πλευρό πλέον του Αδάμ και δίχως να έχει καμία αξίωση ισότητας μαζί του.

Ο μύθος κρύβει το υποσυνείδητο μήνυμα ότι ο άντρας είναι ανώτερος από τη γυναίκα και εύστοχα το περνάει στην αντίληψη των γυναικών, ώστε το παράδειγμα της Λίλιθ να γνωστοποιεί την τύχη της εκάστοτε που θα τολμήσει να θεωρηθεί ισάξια με κάποιον άντρα.
Κατά τα άλλα …πίστευε και μη ερεύνα.