ΚΟΜΜΑΤΙΚΟΠΟΙΗΜΈΝΗ-ΔΙΧΑΣΜΈΝΗ-ΔΙΑΙΡΕΜΈΝΗ-ΤΟΠΙΚΉ ΚΟΙΝΩΝΊΑ.

Γράφει ο Βαλκανίδης Δήμος εκ Κουφαλίων tamystikatoubaltou.blogspot.

Μελέτησα κάποια ιστορικά βιβλία που αναφέρονταν εκ παλαιόθεν χρόνων, στην γενέτειρα μου τα Κουφάλια Θεσσαλονίκης, από τον ίδιο συγγραφέα πάντοτε, και μονίμως επιλεκτικώς μονομερώς αμετροεπώς, επικεντρωνόταν στα τοπικά Κόμματα, λες και αυτά και μόνο, καθόριζαν ως είθισται την ζωή μας, εις το μέγιστο βαθμό του παραλόγου. Εν ολίγοις από ότι μπόρεσα να συμπεράνω δια της δικής μου κρίσεως πάντοτε, τις δεκαετίες του 1980 και του 1990, όλα κινούνταν φανατικώς, γύρω από τα Κόμματα, της ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΚΚΕ, ενώ κανένας δεν μπορούσε να ξεφύγει από αυτά, εάν φυσικά ήθελε να νιώθει ενεργό μέλος αυτής της κοινωνίας, και να μην περιθωριοποιηθεί δια της απομόνωσης του περιθωρίου, διότι θεωρούνταν το κέντρο της οικουμένης. Παράλληλα με έκανε τρομερή εντύπωση, ότι μέχρι και στις υποτιθέμενες εκλογές για το 15μελές συμβούλιο του Λυκείου, τα παιδιά οι υποψήφιοι δηλαδή, ανήκαν σε αυτές τις κομματικές παρατάξεις, ενώ η γιορτή για το δημοκρατικό αμιγώς κομματικό Πολυτεχνείο, κρατούσε 3 ολόκληρες ημέρες μονομερής προπαγάνδας, εν συνεχεία μετέπειτα πασίγνωστος Δήμαρχος Κουφαλίων, υπήρξε ο κεντρικός ομιλητής για τα γεγονότα του Πολυτεχνείου. Εν αντιθέσει πουθενά μα πουθενά, σε όλα τα βιβλία που μελέτησα και ήταν 4 εις τον αριθμό, δεν ανάγνωσα την λέξη Πατρίδα Ελλάδα και Ορθόδοξη πίστη, Πατερική Θεολογία της Παραδόσεως, όπως επίσης ο αείμνηστος πλέον συγγραφέας, αναρωτιότανε το 1984 στο ημερολόγιο που κρατούσε, την Μεγάλη Παρασκευή, στην Τοπική Εκκλησία του Αγίου Γεωργίου των Κουφαλίων, εις τον Επιτάφιο, λέγοντας πως με τόση ευκολία οι άνθρωποι συμπεριφέρονται ως αγέλη, δια του αγνωστικισμού καθώς τους συναρπάζει το Μυστήριο του ρομαντισμού. Όσον αφορά την λέξη Τούρκος, προφανώς απαγορευμένη δια της στενής έγκλειστης κομματοκρατίας, ότι κανονικώς θα έπρεπε να θεωρείται ο εχθρός της Πατρίδας μας, δεν την συνάντησα πουθενά μα πουθενά. Επομένως τα αμιγώς ιδιοτελέστατα, συμφεροντολογικά κόμματα τις δεκαετίες του 1980 και 1990, δίχασαν εσωτερικώς αλγεινώς περαιτέρω τον τόπο μας, διαιρετικά κινούμενα δια του κατακερματισμού, για όσους βέβαια διαθέτουν τα χάρισμα, ώστε να μπορούν να απεγκλωβιστούν από τις εσωστρεφείς κομματικές τους αγκυλώσεις των παρωπίδων.

Ο συγκεκριμένος συγγραφέας εν τάχει επικεντρώθηκε εν μέρει, και στον τοπικό εσωτερικό εμφύλιο πόλεμο, δια του σπαραγμού της απεριόριστης συγκρούσεως της δεκαετίας του 1940, της λεγόμενης απαγορευμένης ιστορικής διαδρομής, μεταξύ ΕΛΑΣΙΤΏΝ Κομμουνιστών και ΠΑΟΤΖΉΔΩΝ-Ταγμάτων Ασφαλείας όπως τα αποκαλούσαν. Εν συνεχεία το μόνο που νιώθει διαβάζοντας τα εκ του μακρόθεν ασφαλώς, ο κάθε αμερόληπτος την σήμερον αναγνώστης, είναι ένας απόλυτος απεχθής αήθης αποτροπιασμός των πάντων, για τα πεπραγμένα της Ελλάδας της εποχής εκείνης, δηλαδή εν γένει των παππούδων του. Επειδή οι άνθρωποι ως κατεξοχήν υποανάπτυκτοι, αλληλοσκοτώνοντας αγρίως βιαίως αναμεταξύ τους κακήν κακών, ένθεν εκείθεν εκατέρωθεν, δείχνοντας μας θέλοντας και μη, πως η τότε ζωή υπήρξε πολύ φτηνή, δια της αμελητέας ποσότητας, δείγμα πολιτικού οπισθοδρομικού συντηρητικού, χειρίστου είδους αναλφαβητισμού. Παράλληλα καθώς όταν οι εκάστοτε, λύνουν τις πολιτικές τους διαφορές, με την αλόγιστη χρήση της βίας των όπλων, δια της συγκρούσεως, εναργέστατα δυστυχώς όπως συμβαίνει στα άγρια θηρία στην ζούγκλα της Αφρικής ή της κολάσεως, τρώγοντας το μεγάλο ψάρι το μικρό και καλλιεργώντας μονίμως επιλεκτικώς μονομερώς, κομματική εσωτερική διχόνοια, δια της διαιρέσεως, και μη Ενωτική Ομόνοια της Συναινέσεως. Και σας ερωτώ όλους εσάς ευθαρσώς, καλοπροαίρετα πάντοτε, απευθυνόμενος προς σε αυτούς που νιώθουν τους προγόνους τους ως αντιστασιακούς ήρωες, καθώς πρώτα εμφανώς τοποθετείτε τους εγωιστικούς συγγενικούς δεσμούς των εναγκαλισμών σας, ως πρότυπα πολιτικής ζωής, και μη δεχόμενοι το πολιτικό διαφορετικό, και μετέπειτα την συλλογική πατρίδα του εμείς. Εν τω μεταξύ σε ποια χώρα της Γηραιάς Ηπείρου, που υποτίθεται ότι ανήκουμε και εμείς ως Ελλάδα, μετέπειτα του ΒΠΠ του 1944, ξεκίνησε καινούργιος εσωτερικός εμφύλιος πόλεμος ή συμμοριτοπόλεμος, δια του σπαραγμού; Σας απαντώ, σε καμία απολύτως, μόνο στην Κορέα το 1950-53 και στο πασίγνωστο Βιετνάμ, και όλα αυτά για το αιμοσταγές τρομοκρατικό Κόμμα του ακροαριστερού ΚΚΕ, και για την επιστροφή του ξενοκίνητου καθεστωτικού και πλήρως συντηρητικού συμβιβασμένου Βασιλέα Γεωργίου του Β. Επομένως η σημερινή σύγχρονη Ελλάδα, των αναρίθμητων κοινωνικών της ανισοτήτων, δια των αδικιών, δεν εξήλθε μόνο από τα ερείπια ενός ΒΠΠ του 1944, εκ των θεμελίων των ριζών της, αλλά και από έναν πολύ χειρότερο εσωτερικό εμφύλιο πόλεμο, δια του σπαραγμού της συγκρούσεως, από το 1944 έως το 1949.

Ως εκ τούτου βέβαια προσπαθώ να δικαιολογήσω, τον καλοπροαίρετο φιλομαθή κόσμο, τους απογόνους δηλαδή, καθώς δεν είναι και υποχρεωμένοι να γνωρίζουν επακριβώς, την ανόθευτη αμερόληπτη αυθεντική ιστορική διαδρομή, όταν το επίσημο κυβερνητικό Πασόκ την δεκαετία του 1980, τους κατέταξε και αναγνώρισε όλους μα όλους, μηδενός εξαιρουμένους, ώστε να συσπειρώσει την κομματική του πελατεία περαιτέρω, δια της υποτιθέμενης Εθνικής τους Αντιστάσεως. Βέβαια οι προηγούμενες Κυβερνήσεις που τα έζησαν από πρώτο χέρι, από το 1950 έως το 1981, δεν τόλμησε καμία να προβεί σε αυτήν την αχαρακτήριστη κίνηση, και ας ήταν και πολιτικά φύλλα προσκείμενες σε δαύτους, όπως η Ένωση Κέντρου του Γεωργίου Παπανδρέου, από το 1963 έως το 1965 και ου το καθεξής, διότι προφανώς γνώριζαν πρόσωπα και καταστάσεις καθώς τα έζησαν, και δεν επιθυμούσαν να εκτεθούν. Εν συνόλω θα σας απαριθμήσω εν τάχει τις Ελληνικές πολιτικές δολοφονίες, των αποτρόπαιων ανωμαλιών, δια των αναρίθμητων εσωτερικών παθών, των ερίδων εν πολλοίς, από την επανάσταση του 1821 μέχρι την σήμερον αλγεινώς. Εν προκειμένω για να αντιληφθείτε περίτρανα, πως ο Έλληνας εμφανώς πάσχει, από ήπια μετριοπαθώς διακριτικά, πολιτική οξυδερκή διορατική οραματική ενόραση, καθώς δεν έχει μάθει, μέχρι που πρέπει να φτάνει τα όρια του, της δήθεν επαναστάσεως ιδεών, καθώς όλα τα πράγματα έχουν ένα λογικό μέτρο ορίου. Εν ολίγοις δεν δικαιούται να τον δώσεις υπέρμετρα τον λόγο, ότι διέπραξε υποτίθεται κάτι το ηρωικό, δια του ανδραγαθήματος, διότι πρώτα τοποθετούσε τα συμφέροντα του ιδιοτελέστατου κόμματος ή του συντηρητικού Βασιλέα που εξυπηρετούσε ώστε να επαναφέρει νόθα, και πολύ μετέπειτα των προτεραιοτήτων του, τοποθετούσε το γενικό συλλογικό της Πατρίδας Ελλάδας του εμείς. Απαριθμώ, το 1823-25 εμφύλιος εσωτερικός σπαραγμός, δια μέσω της Επαναστάσεως, αποτέλεσμα εις το δια ταύτα, θάνατος δια του στραγγαλισμού εκτοξεύοντας τον αλγεινώς, από τον Ιερό Βράχο της Ακροπόλεως, στον Ήρωα Οδυσσέα Ανδρούτσο, θάνατος στον υιό του Κολοκοτρώνη τον Πάνο, φυλάκιση στον Ήρωα της Επαναστάσεως Θεόδωρο Κολοκοτρώνη και εν γένει εσωτερικές συγκρούσεις ένθεν εκείθεν αναμεταξύ τους εκατέρωθεν, των Ρουμελιωτών και των Μωραιτών νησιωτών. Δολοφονία στον Πρώτο Κυβερνήτη της χώρας μας, τον Ιωάννη Καποδίστρια το 1831, τον λεγόμενο Άγιο της Πολιτικής, φυλάκιση στους ήρωες της επαναστάσεως Θεόδωρο Κολοκοτρώνη και Δημήτριο Πλαπούτα επί Βαυαροκρατίας από το 1833-35, δικαστήριο στον Ήρωα Γεώργιο Καραϊσκάκη το 1827, όπως επίσης και στον Ιωάννη Μακρυγιάννη το 1843 αλλά και στον Νικηταρά τον Τουρκοφάγο το 1838.

Εν συνεχεία στον αιώνα που παρήλθε, εν γένει από το 1915 έως το 1949 δια μέσω των δύο Παγκόσμιων Πολέμων, στην Ελλάδα σκοτωνόντουσαν αγρίως αναμεταξύ τους, απαριθμώ, στο εκτελεστικό απόσπασμα ο ήρωας Μακεδονομάχος Ίων Δραγούμης το καλοκαίρι του 1920, αναρίθμητες απόπειρες πολιτικής δολοφονίας, στον Πρωθυπουργό της χώρας τον Ελευθέριο Βενιζέλο, έτσι αναγκάστηκε θέλοντας και μη, να αποχωρήσει κακήν κακώς αγρίως, από την χώρα και να εγκατασταθεί στο εκ του μακρόθεν Παρισίου, διότι στην Ελλάδα τον καταδίκασαν ερήμην εις θάνατο. Η δίκη των έξι στο Γουδί τον Νοέμβριο του 1922, ως αντιστάθμισμα της Μικρασιατικής καταστροφής του 1922, τα Νοεμβριανά του 1917, δια του αναθέματος στο Πεδίον του Άρεως πετώντας πέτρες, στον υποτιθέμενο προδότη πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο, πολλαπλά βίαια κινήματα Βενιζελικών και Βασιλοφρόνων. Εν κατακλείδι επίσημος εμφύλιος πόλεμος μεταξύ δεξιών βασιλοφρόνων και μπολσεβίκων κομμουνιστών αριστερών από το 1944 έως το 1949, ενώ τα ίδια συνέβησαν δυστυχώς και στην Κύπρο από το 1970 έως το 1974 με φυσικό αποτέλεσμα επακόλουθου, την βίαιη εισβολή των Τούρκων στο νησί της Αφροδίτης. Υστερόγραφο αυτή η χώρα ως πολύ συμφεροντολογική ιδιοτελέστατη συντηρητική, δια της πολιτικής ανωριμότητας, ως πολύ κατώτερη του πολιτικού πολιτισμού, δια του μη υπερβατικού, που το μόνο που έχει μάθει είναι να ζηλοφθονεί εμμέσως πλην σαφώς τον γείτονα της. Ως εκ τούτου αναρωτιέμαι, πως θα μπορέσει να ομονοήσει, ώστε να αντιμετωπίσει τις περαιτέρω δυσκολίες της ζωής, μονιασμένοι και ενωμένοι δια της αγαστής Ενότητας, όταν ο καθένας αναλόγως τα πολιτικά βιώματα που αποκόμισε από το σπίτι του, δια των παππούδων και πατεράδων του, δηλητηριάστηκε πλην εμμέσως και σαφώς, και όχι πολιτικά πιστεύω, έχει πλάσει επιλεκτικώς μονομερώς, για ήρωες τους δικούς της ευφάνταστους, δια των συγγενικών δεσμών;

Πέτα την ανθρωπιά σου και από τον αφέντη πιάσου, και όταν σε φτύσει αυτός να κάθεσαι σκυφτός και θα έχεις τα πρωτεία στην σάπια πολιτεία-κοινωνία.

Λέμε δυνατά αυτά που οι άλλοι ψιθυρίζουν.

Αν λαχταράς την λευτεριά σε ξένους μην ελπίζεις, πάρτην ο ίδιος εάν μπορείς αλλιώς δεν την αξίζεις.

Ο λάτρης της Ελληνικής ιστορίας ο Βαλκανίδης Δήμος εκ Κουφαλίων tamystikatoubaltou.blogspot.