Ξανά παίζουμε το ρόλο του υπάκουου σκύλου, για ένα αφεντικό που δεν μας προστατεύει καν από το γειτονικό τουρκικό μπουλντογκ

 Στην Ευρώπη της Γερμανίας, είναι συχνές οι αναφορές για “ενότητα” και “συντεχνία”. Η αλήθεια όμως έκανε ξανά την εμφάνισή της, όταν χώρες της ΕΕ μπλόκαραν παραγγελίες υγειονομικού υλικού άλλων χωρών της ένωσης, για να καλύψουν τις δικές τους ανάγκες εν μέσω πανδημίας.

Η Γερμανία, που θα έπρεπε να αποτελεί πρότυπο ενότικότητας στην ΕΕ, απέδειξε για μια ακόμη φορά πως μονο για την ίδια ενδιαφέρεται. Μάλιστα διέταξε την εξαγορασμένη μας κυβέρνηση να ανοίξει τα σύνορά της Ελλάδας στον τουρισμό, με την πρόφαση πως η χώρα μας έχει ανάγκη τα σχετικά έσοδα. Γνώριζε βέβαια πως τα ποταπά έσοδα που θα εισπράτταμε δεν θα κάλυπταν καν το κόστος της υγειονομικής υποστήριξης (πόσο μάλλον το κόστος των lockdown). Η Γερμανία ήθελε απλά να σώσει τη TUI από βέβαιη χρεοκοπία και τους πολίτες της από τυχόν “έξοδα διάσωσης” (κάτι που θα κόστιζε πολιτικά στη κ. Μέρκελ).

Ξανά παίζουμε το ρόλο του υπάκουου σκύλου, για ένα αφεντικό που δεν μας προστατεύει καν από το γειτονικό τουρκικό μπουλντογκ – δηλαδή επιλέξαμε μια ικανότατη κυβέρνηση και εναποθέτουμε την εμπιστοσύνη μας σε όσους ξένους μας προδίδουν επανειλημμένα. Πάσχουμε από κάποιο σύνδρομο αυτοκαταστροφικοτητας; Μάλλον