ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΗΛΙΟΥΓΕΝΝΑ Ή ΜΙΘΡΟΥΓΕΝΝΑ;
ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού
Η μεγάλη εορτή των Χριστουγέννων αποτελεί για σύμπασα τη Χριστιανοσύνη την ευφρόσυνη ανάμνηση του πιο ελπιδοφόρου γεγονότος της ανθρώπινης ιστορίας. Διότι η Ενανθρώπηση του Θεού
Λόγου ήταν, είναι και θα είναι το κέντρο όλων των ιστορικών εξελίξεων. Υπήρξε η απαρχή της πιο μεγάλης επανάστασης όλων των εποχών, καθότι έμελλε ο Θεάνθρωπος Λυτρωτής να αλλάξει την πορεία του κόσμου, να ανασύρει τον πεσόντα άνθρωπο από τα ζοφώδη σκότη της απατηλής πλάνης και να τον οδηγήσει στο ανέσπερο θεϊκό φως της αλήθειας. Αυτό το φως φτάνει ως τα μύχια της ψυχής μας. Mας φωτίζει και μας γεμίζει με άφατη χαρά, διότι μας δίνει τη βεβαιότητα ότι δεν είμαστε μόνοι στην πορεία της ζωής μας αλλά μαζί μας συμπορεύεται ο «Εμμανουήλ ό εστι μεθερμηνευόμενον μεθ’ ημών ο Θεός» (Ματθ.1, 23). Γι’ αυτό ο ιερός υμνογράφος των Χριστουγέννων προτρέπει: «Ευφραίνεσθε δίκαιοι, ουρανοί αγαλλιάσθε, σκιρτήσατε τα όρη Χριστού γεννηθέντος» (1ο τροπάριο των αίνων).
Υπάρχει όμως και η θλιβερή εξαίρεση. Κάποιοι όχι μόνο δε χαίρονται από την ενανθρώπηση του Θεού, αλλά λυπούνται, οδύρονται και καταριούνται το γεγονός της Θείας Γεννήσεως, θεωρώντας τον ερχομό του Θεού στον κόσμο ως το χειρότερο κακό για την ανθρωπότητα. Πρόκειται για κάποια σύγχρονα κατάλοιπα του λεγομένου «ευρωπαϊκού διαφωτισμού», ο οποίος, όπως είναι γνωστό, με κομπασμό υποσχέθηκε στην ανθρωπότητα «σωτηρία» χωρίς Θεό, φέρνοντας δυστυχώς τα αντίθετα αποτελέσματα, σκοταδισμό, μίσος, αίμα, αδυσώπητη αντιπαλότητα και πάνω απ’ όλα δύο παγκοσμίους πολέμους στη γηραιά ήπειρο με περισσότερα από 100.000.000 νεκρούς. Μόνο που αυτά τα «διαφωτιστικά» κατάλοιπα έχουν το «θεό» τους, μάλλον τους «θεούς» τους, και θέλουν να μας σώσουν με εκείνους. Ομιλούμε για τους απανταχού της γης λάτρεις των αρχαίων ξεχασμένων παγανιστικών «θεών», τους νεοπαγανιστές, οι οποίοι έχουν έναν μεγάλο στόχο, να εκθρονίσουν τον αληθινό Θεό και να ενθρονίσουν στη θέση του τους ανύπαρκτους, αισχρούς και γελοίους «θεούς» της προχριστιανικής ειδωλολατρίας.
Γνωρίζουν οι ίδιοι πολύ καλά πως η αρχή του τέλους των ψεύτικων παγανιστικών «θεών» υπήρξε η είσοδος στον κόσμο του Θεού Λόγου, του αληθινού Θεού. Αυτό βεβαιώνει η ιστορική αλήθεια και δεν επιδέχεται καμιά αμφισβήτηση. Γι’ αυτό και τους καταλαμβάνει δαιμονική μανία και ψυχοπαθολογικός οίστρος κατά τις άγιες εορτές της Εκκλησίας μας. Μέσα στη σκοτοδίνη τους επιχειρούν να μειώσουν και να συκοφαντήσουν το Λυτρωτή μας Χριστό, διαδίδοντας διάφορα γελοία επιχειρήματα, τα οποία, ανασύρουν από το σκουριασμένο και αραχνιασμένο οπλοστάσιο των «διαφωτιστών» του παρελθόντος.
Ένα από τα πολλά παραδοξολογήματά τους είναι η συσχέτιση της εορτής των Χριστουγέννων με τη γέννηση του «ημίθεου» Ηρακλή της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας και με τη λατρεία του ιρανικού «θεού» Μίθρα. Παίρνουν αφορμή να συσχετίσουν τη μεγάλη εορτή με τις εν λόγω παγανιστικές «θεότητες» από μόνο το γεγονός ότι συμπίπτουν οι εορτές τους χρονικά. Είναι αλήθεια πως η εορτή των Χριστουγέννων καθιερώθηκε επί πάπα Δάμασου στη Δύση στα τέλη του 4ου αιώνα στις 25 Δεκεμβρίου (ως τότε εορτάζονταν στις 6 Ιανουαρίου μαζί με τη Βάπτιση), για να αναχαιτισθούν οι παγανιστικές εορτές, του Αήττητου Ήλιου ( Sol Invictus), στις οποίες έπαιρναν μέρος και πολλοί χριστιανοί, που εορτάζονταν κατά το χειμερινό ηλιοστάσιο. Η Ηλιολατρία είναι μια μορφή θρησκευτικής πίστης των ύστερων χρόνων της αρχαιότητας, στην οποία συνενώθηκαν οι λατρείες επί μέρους «ηλιακών θεοτήτων» με κυριότερες τις λατρείες του Ηρακλή και του Μίθρα. Η λατρεία του ηλιακού δίσκου αναπτύχθηκε στους λεγόμενους αυτοκρατορικούς χρόνους της
Ρωμαιοκρατίας, ως μια μορφή μονοθεϊστικής πίστης, που ήταν απαιτητικό αίτημα των χρόνων εκείνων (βλ. Π. Τρεμπέλα Μυστιριακαί θρησκείαι και Χριστιανισμός, Αθήναι 1932, σελ. 23).
Όμως καμιά συσχέτιση της παγανιστικής ηλιολατρίας δε μπορεί να γίνει με το ιστορικό γεγονός της Γεννήσεως του Χριστού. Οι «ηλιακές θεότητες» δεν έχουν καμιά σχέση με το υπέροχο θείο πρόσωπο του Σαρκωμένου Θεού μας. Αυτά τα παράδοξα «θεϊκά» φανταστικά πλάσματα είναι απόλυτα ξένα από τη φύση του Θεού Λόγου. Για του λόγου το αληθές παραθέτουμε σύντομη παράθεση της μυθολογικής εξιστόρησής τους για να καταλάβουν οι αναγνώστες μας τη διαφορά του γλυκύτατου Ιησού με τον Ηρακλή και το Μίθρα, που επιχειρούν οι παγανιστές να μας πείσουν ότι η Γέννησή Του είναι «κακέκτυπο δάνειο» της γέννησης του Ηρακλή και του Μίθρα.
Ο Ηρακλής υπήρξε καρπός αισχρής μοιχείας του «θεού» Δία με τη θνητή όμορφη Αλκμήνη, σύζυγο του βασιλιά των Θηβών Αμφιτρύωνα. Ο ερωτομανής ψευτοθεός έβαλε στο μάτι την θελκτική βασίλισσα και ζητούσε ευκαιρία να την κατακτήσει ερωτικά. Όταν κάποτε ο σύζυγός της βρισκόταν σε κάποια εκστρατεία, μεταμορφώθηκε, πήρε τη μορφή του συζύγου της και μπήκε στην κρεβατοκάμαρά τους, ως κοινός απατεώνας. Ήταν τέτοιο το ερωτικό του πάθος, που επιμήκυνε ο άθλιος τη νύχτα σε τριπλό χρόνο (τριέσπερο). Από αυτή την εμετική μίξη γεννήθηκε ο Ηρακλής. Όταν γύρισε από την εκστρατεία ο Αμφιτρύων και πληροφορήθηκε την εγκυμοσύνη της Αλκμήνης θέλησε να τη σκοτώσει. Τότε συνέβη το απροσδόκητο: Ο ερωτομανής και απατεώνας «θεός» κατακεραύνωσε το ατυχή απατημένο σύζυγο. Μετά τη μοιχεία, το βιασμό και την απάτη ακολούθησε άδικος φόνος! Αυτή την ανόητη και ανήθικη μυθολογική πίστη βρήκαν οι νεοπαγανιστές να τη συσχετίσουν με τη Γέννηση του Χριστού!
Ο Μίθρας ανήκει στη μυθολογική παράδοση των Ιρανών και ανήκει στις λεγόμενες «ηλιακές θεότητες» (βλ. Ξενοφ. Κύρου Παιδ.8,3,12. 24-8). Η λατρεία του εντάχτηκε στη ζωροαστρική λατρεία. Γεννήθηκε (υποτίθεται) στις 25 Δεκεμβρίου από έναν βράχο, τον οποίο περιμάζεψαν βοσκοί. Αναδείχτηκε ο αγαπημένος του ύψιστου «θεού» Αχούρα Μάζδα και καταστάθηκε μεσάζων των ανθρώπων. Το κακό στον κόσμο προξενούσε το πρώτο δημιούργημα του Αχούρα Μάζδα, ο άγριος ταύρος. Ο Μίθρας τον φόνευσε και κατέστη έτσι σωτήρας της ανθρωπότητας. Θεωρούνταν «θεός» του φωτός και του δικαίου. Μέσω των μυστηρίων του οι άνθρωποι κατακτούσαν την μετά θάνατον ζωή και ευδαιμονία. Οι πιστοί του τον ανέμεναν ως μελλοντικό κριτή του κόσμου, όπου θα ανταμείψει τους καλούς, τους δε κακούς θα παραδώσει στον κακό «θεό» Αριμάν να τους εκμηδενίσει (βλ. W.R. Haliday, The pagan Background of early Christianity, Liverp. 1928, σελ.282).
Η μυστηριακή θρησκεία του Μίθρα όντως έχει αρκετά στοιχεία, που την κάνουν να ξεχωρίζει από όλες τις αρχαίες ειδωλολατρικές θρησκείες. Ο λανθάνων μονοθεϊσμός, η θεώρηση του κακού στον κόσμο, η έννοια του σωτήρα, τα πλείστα ηθικά στοιχεία και η εσχατολογία του, τον έκαναν ίσως τον πιο ισχυρό αντίπαλο του Χριστιανισμού στα πρωτοχριστιανικά χρόνια. Αφότου η λατρεία του Μίθρα εισήχθηκε από τον αυτοκράτορα Αυρηλιανό (274 μ.Χ.) ως επίσημη θρησκεία στη Ρώμη και ταυτίστηκε με τη λατρεία του ηλιακού δίσκου ως Αήττητος Ήλιος ( Sol Invictus), και από τον Διοκλητιανό (307 μ.Χ.) κατέστη αυτοκρατορική λατρεία και επίσημη λατρεία του ρωμαϊκού στρατού τα πράγματα πήραν άλλη τροπή. Στις 25 Δεκεμβρίου λάβαιναν χώρα σε ολόκληρη την αυτοκρατορία μεγαλόπρεπες εορταστικές φιέστες, όπου έπαιρναν μέρος και πολλοί χριστιανοί. Γι’ αυτό και η Εκκλησία αναγκάστηκε να ορίσει την ημέρα αυτή ως εορτή των Χριστουγέννων στη
Ρώμη, όπως προαναφέραμε, προκειμένου να αποσπάσει από την οργιαστική μιθραϊκή λατρεία τους πιστούς Της. Και το κατάφερε!
Παρ’ όλες τις εξωτερικές ομοιότητες των «Μιθρουγέννων» με τα Χριστούγεννα, καθώς και κάποιων άλλων στοιχείων του Μιθραϊσμού με το Χριστιανισμό, στην ουσία υπάρχει αγεφύρωτο χάσμα μεταξύ τους. Υποστηρίζουν οι νεοπαγανιστές ότι οι χριστιανοί αντέγραψαν τη θρησκεία του Μιθραϊσμού και την προσάρμοσαν στο Χριστιανισμό. Θέλουν να ξεχνούν όμως ότι ο Μιθραϊσμός ως θρησκεία και ιδιαίτερα τα λεγόμενα «μυστήρια του Μίθρα», από τα οποία αντλούμε τα περί του Μίθρα δόγματά του, είναι μεταγενέστερος του Χριστιανισμού τουλάχιστον κατά διακόσια χρόνια ( βλ. Β. Ιωαννίδη Ο Μυστικισμός του Απ. Παύλου, Αθήναι 1957, σελ.86)! Ο Μιθραϊσμός συγκροτήθηκε και συστηματοποιήθηκε ως θρησκεία τον 3ο μ. Χ. αιώνα. Οι μεγάλοι ερευνητές J. Grill και F. Cumont απέδειξαν πως όχι μόνο δεν επέδρασε ο Μιθραϊσμός στον Χριστιανισμό, αλλά το αντίθετο συνέβηκε: τα μιθραϊκά μυστήρια έλαβαν βασικές χριστιανικές επιδράσεις (βλ. Π. Τρεμπέλα Απολογητικαί Μελέται, τομ. Ε΄, σελ.101, Αθήναι 1962).
Η κακοποίηση της ιστορικής επιστήμης είναι το κοινό γνώρισμα όλων των εχθρών του Χριστιανισμού, με προεξάρχοντες στις μέρες μας τους νεοπαγανιστές. Η πανούργα διαστρέβλωση της ιστορικής αλήθειας είναι το ισχυρότερο όπλο τους. Εκμεταλλεύονται την ιστορική άγνοια της πλατιάς μάζας των ανθρώπων ρίχνουν τα συνθήματά τους και πλανούν τους αδαείς.
Οι κοπιαστικές προσπάθειες των εχθρών του Χριστού να συκοφαντήσουν το θείο πρόσωπό Του και την αγία Εκκλησία Του έχουν μηδαμινά αποτελέσματα διότι το ψέμα και η απάτη έχουν περιορισμένη δύναμη. Εν προκειμένω η απόπειρα των νεοπαγανιστών να μας πείσουν ότι η μεγάλη εορτή των Χριστουγέννων είναι κλεμμένο δάνειο από τις αρχαίες ελληνικές και ιρανικές μυθολογικές παραδόσεις πέφτει στο κενό. Δεν πείθει ούτε τους ίδιους που διαδίδουν αυτές τις ανοησίες. Οι φυσιολατρικές εορτές του χειμερινού ηλιοστασίου, τις οποίες ανάμειξαν με τις αρχαίες παγανιστικές εορτές των «ηλιακών θεοτήτων» Ηρακλή και Μίθρα, δεν είναι τίποτε περισσότερο από πανάρχαιες μαγικές τελετουργίες, των αρχαίων με σκοπό τη διάσωση του ήλιου από την καθοδική του πορεία! Το γεγονός αυτό αποτρέπει την προσέλκυση οπαδών στις ανόητες τελετουργίες τους. Οι τηλεοπτικές κάμερες είναι ο αψευδής μάρτυρας αυτής της σκληρής για τους παγανιστές πραγματικότητας.
Ο Ιησούς Χριστός δε μπορεί να έχει την παραμικρή σχέση με κανέναν από τους παγανιστικούς «θεούς». Πρώτιστα ο Χριστός είναι υπαρκτό ιστορικό πρόσωπο και εκείνοι ανύπαρκτα όντα, τερατώδεις νοητικές συλλήψεις ευφάνταστων και εν πολλοίς διεστραμμένων πνευματικά ανθρώπων. Η ποιοτική επίσης διαφορά μεταξύ του Χριστού και όλων των παγανιστικών «θεοτήτων» είναι κυριολεκτικά χαώδης. Ουδεμία σχέση υπάρχει μεταξύ του απόλυτα αγαθού, αναμάρτητου και απαθούς Ιησού Χριστού και των άθλιων, παθιασμένων, ανήθικων και γελοίων «θεοτήτων» της ποικίλης ειδωλολατρίας.
Ο Σαρκωμένος Λόγος, ο αληθινός Θεός μας «εκ νυκτός έργων εσκοτισμένης πλάνης ιλασμόν ημίν (εποίησεν)» (κατά τον υμνογράφο των Χριστουγέννων). Φώτισε τις ανήλιες και ζοφώδεις, εξ’ αιτίας της αμαρτίας, καρδιές μας, διώχνοντας την πλάνη και τη σκοτοδίνη. Γι’ αυτό και εμείς οι χριστιανοί είμαστε όντως «Ηλιολάτρες», μόνο που ο Ήλιος που λατρεύουμε, δεν είναι ο υλικός και αναίσθητος ηλιακός δίσκος του ουράνιου στερεώματος, αλλά ο ζωντανός Ήλιος της Δικαιοσύνης, ο Υιός και Λόγος του Θεού του ζώντος, ο Οποίος, για χάρη της σωτηρίας μας, «σάρξ εγένετο και εσκήνωσεν εν ημίν» (Ιωάν.1,14). Αυτό το μέγα ιστορικό γεγονός εορτάζουμε λαμπρά την αγία αυτή ημέρα, πλημμυρισμένοι από άρρητη αγαλλίαση, όπως αρμόζει στην υποδοχή του Θείου Λυτρωτή μας!
Θεολόγος : (Ο Ηρακλής υπήρξε καρπός αισχρής μοιχείας του «θεού» Δία με τη θνητή όμορφη Αλκμήνη, σύζυγο του βασιλιά των Θηβών Αμφιτρύωνα. Ο ερωτομανής ψευτοθεός έβαλε στο μάτι την θελκτική βασίλισσα και ζητούσε ευκαιρία να την κατακτήσει ερωτικά. Όταν κάποτε ο σύζυγός της βρισκόταν σε κάποια εκστρατεία, μεταμορφώθηκε, πήρε τη μορφή του συζύγου της και μπήκε στην κρεβατοκάμαρά τους, ως κοινός απατεώνας. Ήταν τέτοιο το ερωτικό του πάθος, που επιμήκυνε ο άθλιος τη νύχτα σε τριπλό χρόνο (τριέσπερο). Από αυτή την εμετική μίξη Πως γεννήθηκε ο Ηρακλής. Όταν γύρισε από την εκστρατεία ο Αμφιτρύων και πληροφορήθηκε την εγκυμοσύνη της Αλκμήνης θέλησε να τη σκοτώσει. Τότε συνέβη το απροσδόκητο… Ο ερωτομανής και απατεώνας «θεός» κατακεραύνωσε το ατυχή απατημένο σύζυγο. Μετά τη μοιχεία, το βιασμό και την απάτη ακολούθησε άδικος φόνος! Αυτή την ανόητη και ανήθικη μυθολογική πίστη βρήκαν οι νεοπαγανιστές να τη συσχετίσουν με τη Γέννηση του Χριστού!
Η κακοποίηση της ιστορικής επιστήμης είναι το κοινό γνώρισμα όλων των εχθρών του Χριστιανισμού, με προεξάρχοντες στις μέρες μας τους νεοπαγανιστές. Η πανούργα διαστρέβλωση της ιστορικής αλήθειας είναι το ισχυρότερο όπλο τους. Εκμεταλλεύονται την ιστορική άγνοια της πλατιάς μάζας των ανθρώπων ρίχνουν τα συνθήματά τους και πλανούν τους αδαείς.
Η κακοποίηση της ιστορικής επιστήμης είναι το κοινό γνώρισμα όλων των εχθρών του Χριστιανισμού…
Bloger : «Και κατά τον έκτο μήνα, ο άγγελος Γαβριήλ στάλθηκε από τον Θεό στην πόλη τής Γαλιλαίας, που λέγεται Ναζαρέτ, σε μια παρθένα κόρη, αρραβωνιασμένη με άνδρα που λεγόταν Ιωσήφ, από τον οίκο τού Δαβίδ• και το όνομα της παρθένας ήταν Μαριάμ. Και ο άγγελος, όταν μπήκε μέσα προς αυτήν, είπε: “Χαίρε, χαριτωμένη• ο Κύριος μαζί σου• ευλογημένη είσαι εσύ ανάμεσα στις γυναίκες”. Και εκείνη, βλέποντας, ταράχτηκε εξαιτίας τού λόγου του• και σκεφτόταν ότι ποταπός ήταν ο χαιρετισμός αυτός» (Κατά Λουκάν, 1: 26-29) Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου, περιγράφεται με πιο έντονο και μυστηριώδη τρόπο, στο απόκρυφο Ευαγγέλιο Βαρθολομαίου, του 4ου μ.Χ. αιώνα:
(Συγκεντρώνονται οι απόστολοι για να ρωτήσουν πως συνέλαβε η Μαρία τον Κύριο. Διστάζουν όμως και τελικά την πλησιάζει ο Βαρθολομαίος και τη ρωτάει «πως συνέλαβες τον ασύλληπτο, πως βάσταξες αυτόν που είναι αβάσταχτος;». Ή Μαρία απαντά ότι την πλησίασε ο άγγελος και τότε «το καταπέτασμα του Ναού σχίστηκε και έγινε ένας πολύ μεγάλος σεισμός […] Εκείνος άπλωσε το χέρι του και με σήκωσε. Κοίταξα ψηλά στον ουρανό και ήρθε ένα σύννεφο δροσιάς και με ράντισε […]».
Ο άγγελος τότε πήρε ένα ψωμί «και το έβαλε πάνω στο βωμό του ναού και έφαγε απ’ αυτό πρώτα ο ίδιος και έδωσε επίσης και σε μένα […] και…ένα ποτήρι γεμάτο κρασί και ήπιε πρώτα ο ίδιος και έδωσε κατόπιν σε μένα
Φυσικά τα περί σύλληψης του Χριστού με την όσφρηση του κρίνου, από την Μαρία, δεν αποτελεί τίποτε άλλο παρά ένα ακόμα σενάριο χριστιανικής φαντασίας, το οποίο μπορεί να γίνει αποδεκτό μόνο από μικρά παιδιά.
(Το ποιος ήταν ο άγγελος και ποιος ο «επιβήτορας ευαγγελιστής », δεν είναι σαφές και για να είμαστε ειλικρινείς είναι δύσκολο να τεκμηριωθεί ιστορικά.)
Πώς είναι δυνατόν μια κοινή γυναίκα έστω και παρθένα να γεννάει θεό
Για τη ζωή του Ιησού δεν υπάρχουν σημαντικές πληροφορίες, εκτός των Ευαγγελίων, τα οποία όμως, όπως όλα τα ιερά βιβλία των θρησκειών, δεν θεωρούνται έγκυρα ιστορικά συγγράμματα.
http://www.jesusneverexisted.com/scholars-greek.htm
Γκρεμίζοντας το Μύθο του Ιησού …
http://mythikismos.gr/?p=2339
Είναι πραγματικά εκπληκτικό πως η ιστορία δεν μας έχει δώσει ούτε μία διαβεβαίωση για τα ακριβή λόγια και έργα του Σωτήρα της ανθρωπότητας… Δεν υπάρχει καμία δήλωση σε όλη την ιστορία ότι κάποιος είδε τον Ιησού ή μίλησε μαζί του. Τίποτα στην ιστορία δεν είναι πιο συγκλονιστικό από την σιωπή των σύγχρονων συγγραφέων για τα γεγονότα που περιγράφονται στα τέσσερα Ευαγγέλια.” (The Life of Christ, Frederic W. Farrar,Trinity College, Cambridge 1874)
https://www.pare-dose.net/536
«Ιστορικά, είναι πολύ αμφίβολο ότι ο Ιησούς υπήρξε. Αλλά και να υπήρξε, το σίγουρο είναι ότι δεν ξέρουμε σχεδόν τίποτα γι’ αυτόν».
Μπέρτραντ Ράσελ (Βρετανός φιλόσοφος).
http://www.jesusneverexisted.com/scholars-greek.htm
Γκρεμίζοντας το Μύθο του Ιησού – Ένα Ιστορικό
Για περισσότερα από 200 χρόνια μια μειονότητα θαρραλέων μελετητών έχει τολμήσει να αμφισβητήσει την ιστορία του Ιησού. Παρά τους κινδύνους των φυσικών επιθέσεων, της επαγγελματικής καταστροφής και κοινωνικής κατακραυγής, έχουν αμφισβητήσει σοβαρά την ειλικρίνεια του ευαγγελικού έπους, έχουν απομακρύνει τα στρώματα της απάτης και ψεύδους και έχουν τελικά προκαλέσει την ίδια την ύπαρξη του θεανθρώπου.
Γιατί η Καινή Διαθήκη σιωπούσε όσον αφορά το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του Ιησού;
Γιατί ο Παύλος δεν είπε σχεδόν τίποτα για τη ζωή του Ιησού;
«Δεν υπάρχει καμιά απλή σύγχρονη ιστορική αναφορά του Ιησού, ούτε από τους Ρωμαίους ή τους Ιουδαίους, ούτε από κανέναν πιστό ή άπιστο, κατά τη διάρκεια της ζωής του.»
Στην πραγματικότητα δεν γνωρίζουμε πότε ακριβώς γεννήθηκε ο Ιησούς Χριστός. (υπολογίζεται πως γεννήθηκε μεταξύ του 6 – 2 π. X.)
Υπάρχουν όμως ενδείξεις που συνηγορούν στην Φθινοπωρινή γέννηση του, και όχι στην χειμερινή.
Υπάρχουν όμως ενδείξεις που συνηγορούν στην Φθινοπωρινή γέννηση του, και όχι στην χειμερινή.
Ακόμα και η ημερομηνία γεννήσεώς του, δεν είναι γνωστή, παρότι ακριβώς αυτό το έτος γεννήσεως έχει καθοριστεί ως η αρχή της σύγχρονης χρονολογήσεως.
Το έτος γεννήσεως του Ιησού εκτιμάται ότι βρίσκεται μεταξύ τού 4 και του 1 π.Χ. Η 25η Δεκεμβρίου ως ημέρα γεννήσεως δεν έχει σχέση με τον Ιησού, αλλά ταυτίζεται με την ημέρα γεννήσεως προχριστιανικών θεϊκών μορφών (Μίθρας) και με ρωμαϊκές εορταστικές εκδηλώσεις.
Στη χριστιανική Ρώμη καθιερώθηκε η 25η Δεκεμβρίου ως εορτή τής γεννήσεως το έτος 354, στην Κωνσταντινούπολη το 379 και στην Αντιόχεια το 388.
Ιχνηλατώντας την ιστορικότητα της εορτής ανακαλύπτουμε ενδιαφέροντα στοιχεία που αφορούν την ημερομηνία της εορτής, αλλά και συσχετίσεις με συνήθειες στον αρχαίο κόσμο.
Αναζητώντας την ακριβή ημερομηνία γενέσεως του Ιησού ανακαλύπτουμε ότι αφενός στην καινή Διαθήκη δεν γίνεται αναφορά για την εορτή Χριστουγέννων και αφετέρου ότι κανείς από τους Αποστόλους δεν τήρησε την 25η Δεκεμβρίου ως γενέθλια ημέρα του.
Είναι αρκετοί οι λόγοι που μας κάνουν να πιστέψουμε ότι η χρονολογία της γέννησης του χριστού είναι πλασματική και δεν ταυτίζεται ούτε με την 25η Δεκεμβρίου, αλλά ούτε και με το έτος μηδέν.
Η καθιέρωση της 25ης Δεκεμβρίου ως ημέρα των Χριστουγέννων έγινε στη Ρώμη από τον Πάπα Ιούλιο τον Α, τον 4ο μ.χ. αιώΈτσι παρήκμασαν τα Σατουρνάλια, και καθιερώθηκαν τα Χριστούγεννα…να
Αυτό συνέβη διότι η συγκεκριμένη ημερομηνία συνέπεφτε με τις αρχαίες εορτές του Χειμερινού Ηλιοστασίου και την «Επιστροφή» του Ηλίου. (Ηλιούγεννα )
Η γέννηση του Κρόνου / Saturn, εορταζόταν το χειμερινό ηλιοστάσιο, και διαρκούσε μια εβδομάδα, δηλαδή την ίδια περίπου ημέρα με την κατοπινά ανακηρυχθείσα εορτή για την Γέννηση του Χριστού, τα Χριστούγεννα…
Έτσι παρήκμασαν τα Σατουρνάλια – Ηλιούγεννα και καθιερώθηκαν τα Χριστούγεννα…
Υπάρχουν πολλές θρησκείες στις οποίες υπάρχει κάποια γέννηση.
Ενδεικτικά:
Στη θρησκεία των αρχαίων Αιγυπτίων, που χρονολογείται από το 3000 π.Χ., κεντρική είναι η φιγούρα του θεού Χόρους.
Γεννήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου από την παρθένο Ίσιδα, ενώ η γέννησή του συνοδεύτηκε από την εμφάνιση ενός άστρου, το οποίο ακολούθησαν τρεις μάγοι με δώρα. Στην ηλικία των 12 ήταν παιδί δάσκαλος, ενώ μόλις συμπλήρωσε τα 30 ξεκίνησε τη βασιλεία του, αφού πρώτα βαπτίστηκε από κάποιον Ανάπ. Στα ταξίδια του συνοδευόταν από 12 μαθητές και έκανε πολλά θαύματα. Τον προσφωνούσαν «ο γιος του θεού», «καλός ποιμένας», «αμνός του θεού», «η αλήθεια», «το φως» και πολλά άλλα.
Αφού προδόθηκε από τον Τυφώνα, ο Χόρους σταυρώθηκε, θάφτηκε για 3 μέρες και αναστήθηκε!
Ο Άττις στη Φρυγία, γεννήθηκε από την παρθένα Κυβέλη στις 25 Δεκεμβρίου. Σταυρώθηκε, θάφτηκε σε τάφο και αναστήθηκε μετά από τρεις ημέρες.
Στην Ινδία ο Κρίσνα γεννήθηκε από την παρθένα Ντεβάκι, με ένα άστρο στην ανατολή να σηματοδοτεί τον ερχομό του.
Στην Περσία ο Μίθρα γεννήθηκε από παρθένο, σε μία σπηλιά στις 25 Δεκεμβρίου, και αμέσως δέχτηκε δώρα από τρεις βοσκούς. Είχε 12 μαθητές και έκανε πολλά θαύματα, ενώ μετά το θάνατό του θάφτηκε για τρεις ημέρες και έπειτα αναστήθηκε.
Στην Ελλάδα είναι γνωστή η ιστορία του Διόνυσου, που γεννήθηκε από την παρθένο Σεμέλη στις 25 Δεκεμβρίου. Κάποιες από τις προσφωνήσεις του ήταν «βασιλεύς των βασιλέων», «ο μονογενής υιός του θεού», «το άλφα και το ωμέγα», «θεός Κύριος γεννηθείς εκ θεού» και πολλά άλλα. Ήταν δάσκαλος και ταξίδευε κάνοντας θαύματα, όπως η μετατροπή του νερού σε κρασί. Μετά το θάνατό του (και αυτός) αναστήθηκε.
Δεν πρωτοτύπησαν λοιπόν οι Εβραίοι επινοώντας την γέννηση κάποιου σωτήρα, περί του οποίου καμία ιστορική μαρτυρία δεν υπάρχει.
http://www.pare-dose.net/5605#ixzz4rtmwbdE8
Διαβάστε περισσότερα: Ιστορικότητα του Ιησού – “Πηγές” του 2ου αιώνα | Πάρε-Δώσε
http://apologitis.com/gr/arxaiatot.htm
Πότε, όμως, γεννήθηκε ο Χριστός;
Τα Ευαγγέλια, κύρια πηγή πληροφοριών για τους Χριστιανούς, δεν αναφέρουν τίποτε σχετικό, ούτε μνημονεύουν κάποιον εορτασμό γενεθλίων κατά τον «ανθρώπινο» βίο του Σωτήρα Χριστού. Έτσι, κατά τους πρώτους μεταχριστιανικούς αιώνες, ο ακριβής εντοπισμός της σχετικής ημερομηνίας δεν ενδιέφερε τους πρώτους Χριστιανούς που λάτρευαν τον Ιησού καθημερινά!
Αρχικά, η γιορτή ήταν κινητή και εορταζόταν είτε την 6η Ιανουαρίου με τα Θεοφάνια, είτε την 22α Δεκεμβρίου, την ημέρα του χειμερινού ηλιοστασίου. Η καθιέρωση, βέβαια, της γιορτής στο χειμερινό ηλιοστάσιο είχε το μεγάλο πλεονέκτημα, για την Επίσημη Εκκλησία, ότι συνέπιπτε με μεγάλες ειδωλολατρικές γιορτές, όπως τα Σατουρνάλια, προς τιμήν του Κρόνου, και τα Μπρουμάλια, τον παγανιστικό εορτασμό της μικρότερης μέρας του έτους, που ο Χριστιανισμός ήθελε να εξαλείψει. Έτσι, τα Χριστούγεννα, τοποθετήθηκαν την 25η Δεκεμβρίου – υποτιθέμενη (2) ημερομηνία γέννησης του Θεανθρώπου.
Τελικά, μπορούμε να πούμε ότι, διεθνώς, οι υπολογισμοί ιστορικών και αστρονόμων θεωρούν ότι ο Ιησούς πρέπει να γεννήθηκε κάποιο έτος, μεταξύ της χρονικής περιόδου 7 – 4 π.Χ. Δηλαδή, 4 έως 7 χρόνια πριν από την ημερομηνία που ο Διονύσιος ο Μικρός θεώρησε ως έτος γέννησης του Θεανθρώπου. Άλλωστε, είναι γνωστό, πλέον, από ιστορικές πηγές και αστρονομικές χρονικές τομές, πως ο βασιλιάς Ηρώδης πέθανε το 4 π.Χ. και, έτσι, είναι απίθανο, ο Χριστός να γεννήθηκε μετά από αυτήν την ημερομηνία. (10) Ούτε, όμως, η 25η Δεκεμβρίου είναι η πραγματική ημέρα γέννησης του Ιησού. Σύμφωνα με τα συμπεράσματά μας, από τη μελέτη των ιερών κειμένων, ο Χριστός δεν γεννήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου, αλλά μάλλον στον εβραϊκό μήνα Τισρί, που αντιστοιχεί στα μέσα Σεπτεμβρίου-αρχές Οκτωβρίου, του ημερολογίου που χρησιμοποιούμε σήμερα.
Ο Ευαγγελιστής Ματθαίος μας αναφέρει ότι ο Ιησούς γεννήθηκε «ἐν ἡμέραις Ἡρῴδου τοῦ βασιλέως» (3), γεγονός που σημαίνει ότι ο Ηρώδης ήταν ακόμη ζωντανός. Για τον βασιλιά αυτόν, ο Ιουδαίος ιστορικός του 1ου μ.Χ. αιώνα Φλάβιος Ιώσηπος, γράφει πολλά στα έργα του «Ιουδαϊκός Πόλεμος» και «Ιουδαϊκή Αρχαιολογία».
Στην πραγματικότητα δεν γνωρίζουμε πότε ακριβώς γεννήθηκε ο Ιησούς Χριστός. (υπολογίζεται πως γεννήθηκε μεταξύ του 6 – 2 π. X.)
Υπάρχουν όμως ενδείξεις που συνηγορούν στην Φθινοπωρινή γέννηση του, και όχι στην χειμερινή.
Το εδάφιο από το Ευαγγέλιο του Λουκά παραδείγματος χάριν αναφέρει: «Οι ποιμένες ήσαν κατά το αυτό μέρος διανυκτερεύοντες εν τοις αγροίς, και φυλάττοντες φύλακας της νυκτός επί το ποίμνιον αυτών» (2: 8).
Η φράση αυτή έρχεται σε αντίθεση με τις πρακτικές των βοσκών καθώς τον χειμώνα λόγω του ψύχους οι ποιμένες δεν διανυκτερεύουν στους αγρούς.
Αυτό μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η γέννηση του Ιησού δεν έγινε το Δεκέμβριο αλλά το Φθινόπωρο εφόσον τα κοπάδια δεν ήταν στις στάνες.
Γνωρίζουμε επίσης ότι η γέννηση συνέπεσε, με την απογραφή, που συνήθως γινόταν μετά την συγκομιδή, κατά τις αρχές Οκτωβρίου.
Κανένας από τους ιστορικούς που έζησαν μέσα στην περίοδο 0-40 (μ.χ) δεν αναφέρει κάτι για τον Ιησού και τη δράση του.
Για τη ζωή του Ιησού δεν υπάρχουν σημαντικές πληροφορίες, εκτός των Ευαγγελίων, τα οποία όμως, όπως όλα τα βιβλία των θρησκειών, δεν είναι ιστορικά συγγράμματα.
Οι περιγραφές των ευαγγελίων (που δεν μπορούν να θεωρηθούν ιστορία, αλλά κείμενα πίστεως), χρονολογούνται δεκαετίες αργότερα.
Οι ιστοριογράφοι έγραφαν γιά όλα τα γεγονότα που λάμβαναν χώρα και αφορούσαν βεβαίως τους λαούς και δεν εξαιρούσαν τους «θεούς», ούτε τους φιλοσόφους,ούτε τους επαναστάτες,ούτε τους μεσίες,ούτε τους μεγάλο-θεραπευτές…
Για τον μόνο που δεν έγραψαν ήταν για τον Ιησού τον υιό της Μαρίας του Ιωσήφ … ;τον φίλο της Μαρίας από τα Μάγδαλα …;;, και της άλλης Μαρίας πιθανόν της Λαμιώτισσας …;;;
Πολλά απο τα περιγραφόμενα στα ευαγγελια ως γεγονότα, προκαλουν θυμηδία,ειναι καθαρός παραλογισμός και πνευματικής στάθμης παιδιών προσχολικής ηλικίας.
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΗΛΙΟΥΓΕΝΝΑ Ή ΜΙΘΡΟΥΓΕΝΝΑ Η ΣΥΡΙΖΟΥΓΕΝΝΑ;
ΟΥΥΥ ΟΛΟΙ ΒΓΗΚΑΝΕ ΔΗΛΑΔΗ ΕΝΑΣ ΔΥΟ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΙ ΚΙ'ΟΛΟΙ ΜΕ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΗ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΓΙΑΧΩΒΑ ΕΜΜΙΣΘΟΥ ΦΑΣΟΥΛΑΔΟΦΑΓΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΕ ΤΑ ΕΝΤΟΝΑ ΤΟΝΙΣΜΕΝΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑΚΙΑ ΠΟΥ ΛΑΜΒΑΝΕΙ ΕΡΓΟ ΕΝΤΟΛΕΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΕΥΕΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΕΝΑ ΜΥΘΕΥΜΑΤΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΨΕΥΔΗ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΠΡΟΕΡΧΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΔΙΑΦΙΡΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΣΚΟΠΟ ΕΧΟΥΝ ΤΙ? ΝΑ ΜΑΣ ΚΛΑΣΟΥΝ ΤΑ ΜΕΖΕΑ? ΤΑ ΠΑΠΑΡΙΑ ΜΑΣ ΟΠΩΣ ΛΕΕΙ ΚΑΙ Ο ΖΟΥΡΑΡΗΣ? ΤΙ? ΟΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΒΙΖΙΤΑ ΝΑ ΒΓΕΙΤΕ Ο ΕΛΛΗΝΑ ΣΑΣ ΕΧΕΙ ΓΡΑΜΜΕΝΟΥΣ ΚΑΝΟΝΙΚΑ!! ΤΑ ΜΕΖΑ ΤΩΝ ΕΛΗΝΩΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΤΡΩΜΑ ΣΑΣ ΕΚΕΙ ΚΟΙΜΑΣΤΕ ΑΛΛΑ Η ΦΑΣΟΥΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΞΤΗ Ε ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΖΗΣΕΤΕ ΚΙ'ΈΣΕΙΣ? ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ ΣΑΝ ΤΑ ΚΑΡΤΑΛΙΑ ΤΕΤΟΙΕΣ ΜΕΡΕΣ ΧΡΙΣΥΟΥΓΕΝΝΑ ΠΑΣΧΑ ΟΤΙ ΒΡΕΙΤΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΑΣ Η ΚΑΙ ΠΙΣΩ ΣΑΣ ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΟΙ ΓΙΑΧΩΒΑΔΕΣ ΤΟ ΘΕΛΟΥΝ ΑΠΟ ΠΙΣΩ ΚΑΙ ΜΗΝ ΜΟΥ ΠΕΙ ΚΑΝΕΙΣ Η ΚΑΜΙΑ ΤΙΠΟΤΑ ΓΙΑΤΙ ΕΤΥΧΑ ΣΕ ΚΟΡΙΣΤςΙ ΓΙΑΧΩΒΟΥ ΕΓΩ ΤΟΤΕ ΗΜΟΥΝ 19 ΑΥΤΗ 23 ΑΛΛΑ ΠΑΡΘΕΝΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΕ ΝΑ ΜΕ ΠΡΟΣΥΛΗΤΗΣΕΙ ΜΑΝΙΩΔΩΣ ΕΓΩ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΘΣΑ ΜΑΝΙΩΔΩΣ ΓΙΑ ΤΑ ΓΝΩΣΤΑ ΤΕΛΙΚΑ ΕΙΠΑ ΚΑΤΙ ΨΕΜΜΑΤΑ ΟΤΙ ΝΤΕΜΕΚ ΚΑΛΑ ΕΝΤΑΞΕΙ ΘΑ ΕΛΘΩ ΣΤΗΝ ''ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΛΕΓΕ'' ΤΗΝ ΧΑΒΡΑ ΔΗΛΑΔΗ ΠΟΥ ΣΥΝ-ΕΥΡΙΚΣΟΝΤΑΟ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΑΛΛΑ ΑΥΤΗ ΜΙΥ ΕΙΠΕ ΝΑΙ ΑΛΛΑ ΕΓΩ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ''ΚΑΤΑΣΤΡΑΦΩ' ΕΤΣΙ ΤΟ ΛΕΕΙ Ο ΓΙΑΧΩΒΑΔΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΤΕΛΙΑ ΤΑ ΒΡΗΚΑΜΕ ΓΙΑ ΚΑΜΙΑ 7-8 ΜΗΝΕΣ ΤΟ ''ΠΑΡΑ ΦΥΣΙΝ'' ΚΑΤ'ΆΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟΗΤΑ ΠΗΓΑΙΝΕ ΣΥΝΝΕΦΟ ΤΙ ΝΑ ΣΑΣ ΠΩ ΑΛΛΑ ΚΙ'ΈΓΩ ΔΕΝ ΤΗΝ ''ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΑ' ΟΠΩΣ ΕΛΕΓΕ Η ΓΙΑΧΩΒΟΥ ΚΑΤΑΛΒΑΣ ΜΕΓΑΛΕ ΜΕ ΤΑ ΠΑΧΙΑ ΤΟΝΙΣΜΕΝΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑΚΙΑ? ΑΝΤΕ ΤΩΡΑ ΜΗΝ ΣΟΥ ΠΩ ΚΑΙ ΓΙΑ ΠΑΡΤΗ ΣΟΥ ΤΩΡΑ ΤΙΠΤΑ ΚΑΙ ΜΕ ΚΟΨΕΙ Ο ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΣ….ΧΑ ΧΑ ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΓΙΑ ΤΟ 96% ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΟΥΤΕ ΟΙ ΑΘΕΟΙ ΝΤΕΜΕΚ ΟΥΤΕ ΠΙ ΓΙΑΧΩΒΑΔΕΣ ΤΣΑΡΛΑΤΑΝΟΙ ΑΜΕΙΒΟΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΟ ΜΠΡΟΥΚΛΙΝ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΑΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΝΕΜΙΖΟΥΝ ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΜΕΖΕΟ ΧΑ ΧΑ ΧΑΑΑΑ…ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΒΓΕΙ Ο ΟΠΙΣΘΙΟΓΛΥΦΤΗΣ ΤΗΣ ΠΡΩΚΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΤΟΥ ΕΓΚΛΕΙΤΟΥ ΑΠΑΤΕΩΝΑ ΚΑΙ ΜΑΣ ΠΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΓΙΑ ΓΙΑΧΒΕ ΚΑΙ ΤΕΤΟΙΑ ΑΥΤΑ ΕΙΑΙ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΚΙΝΑΙΔΕ ΓΕΡΟΝΤΑ ΚΑΡΑΦΛΕ ΤΣΑΠΕΛΟΦΑΓΕ…ΧΑ ΧΑ ΧΑΑΑΑΑΑ!!! ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗ? ΚΟΣΜΙΟΣ 100% ΕΙΜΑΙ ΕΤΣΙ? ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑΑΑΑΑ…………ΑΗΡ ΑΗΡ ΑΗΡ ….ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑΑΑΑΑ ΒΑΣΙΛΕΥΕΙ Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΝΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ!!!