Ανάλυση – σοκ – Πως οι κυβερνήσεις προκαλούν τον πληθωρισμό και υποκρίνονται πως μάχονται για την ακρίβεια

Δεν υπάρχει πιο σημαντική συνιστώσα του πληθωρισμού, πέραν του κόστους
Τον τρόπο με τον οποίο οι κυβερνήσεις είναι που προκαλούν τον πληθωρισμό και υποκρίνονται πως μάχονται για την ακρίβεια, αποκαλύπτει νέα ανάλυση του Daniel Lacalle, με αφορμή τη νέα ανακοίνωση για αύξηση 2,8% του βασικού δείκτη προσωπικών δαπανών στις ΗΠΑ, του προτιμώμενου δηλαδή μέτρου της Fed.
Αυτός είναι ο βασικός δείκτης θα πρέπει να είναι λιγότερο ασταθής από τον δείκτη τιμών καταναλωτή και ένας καλύτερος δείκτης της πραγματικής διαδικασίας αποπληθωρισμού.
Ο αριθμός αυτός όμως δεν είναι μόνο ανησυχητικός, λαμβάνοντας υπόψη τη ρητορική που επαναλαμβάνει ότι η καταπολέμηση του πληθωρισμού πλησιάζει στο τέλος της, αλλά γίνεται ακόμη περισσότερο όταν παρατηρούμε την ανοδική τάση τους τελευταίους τρεις και έξι μήνες.
Ο πληθωρισμός έχει επιταχυνθεί σε τριμηνιαία και εξαμηνιαία βάση.
Όπως είπε ο E.J. Anthony, PhD οικονομολόγος, επισημαίνει, «δεν υπήρχε ποτέ καμία ένδειξη ότι κατευθυνόμασταν στον στόχο πληθωρισμού 2%, πόσο μάλλον στον μέσο όρο του 1,8% πριν από την πανδημία.
Φτάσαμε στο 3%+ χωρίς καμία ένδειξη ότι σύντομα θα κατέβουμε σημαντικά, όχι με τα τρέχοντα επίπεδα δανεισμού του Υπουργείου Οικονομικών και τη Fed που επιτρέπουν την αύξηση της προσφοράς χρήματος».

Πρέπει να καταλάβουμε γιατί ο πληθωρισμός δεν πέφτει

Δεν υπάρχει πιο σημαντική συνιστώσα του πληθωρισμού, πέραν του κόστους.
Η δημοσιονομική πολιτική ήταν απερίσκεπτη και οι τεράστιες δαπάνες για το έλλειμμα τροφοδοτούν τις πληθωριστικές πιέσεις μέσω της περιττής κρατικής κατανάλωσης νεοδημιουργηθέντος νομίσματος.
Οι κρατικές δαπάνες εκτυπώνουν νέες μονάδες νομίσματος και ο πληθωρισμός προκαλείται από την έκδοση περισσότερων από ό,τι απαιτεί ο ιδιωτικός τομέας, με αποτέλεσμα να μειώνεται η αγοραστική δύναμη του χρήματος.
Δεν υπάρχει πληθωρισμός ώθησης κόστους, πληθωρισμός απληστίας ή πληθωρισμός εμπορευμάτων.
Κανένας από αυτούς τους παράγοντες δεν μπορεί να κάνει τις συνολικές τιμές να αυξηθούν, να ενοποιηθούν και να συνεχίσουν να αυξάνονται σε ετήσιο επίπεδο.
Επιπλέον, εάν η ώθηση κόστους ή οι διαταραχές της αλυσίδας εφοδιασμού ήταν η αιτία του πληθωρισμού, θα είχαμε αποπληθωρισμό σήμερα, όχι αύξηση των συνολικών τιμών κάθε μήνα.
Οι κυβερνήσεις δημιούργησαν την έκρηξη του πληθωρισμού του 2021 και όχι μόνο αγνόησαν τη δημοσιονομική ευθύνη, αλλά, στην περίπτωση των Ηνωμένων Πολιτειών, διατήρησαν ένα εντελώς μη βιώσιμο και μη απαιτούμενο δημοσιονομικό έλλειμμα.
Οι κυβερνήσεις καταστρέφουν την αγοραστική δύναμη του χρήματος και διαιωνίζουν τον πληθωρισμό.
«Μια άνοδος στην αύξηση του χρήματος προηγήθηκε της έξαρσης του πληθωρισμού και οι χώρες με ισχυρότερη ανάπτυξη χρήματος είδαν σημαντικά υψηλότερο πληθωρισμό», κατέληξε ο Claudio Borio σε μια επιστημονική εργασία το 2023.
Οι αναλυτές Juan Castañeda και Tim Congdon είχαν ήδη προειδοποιήσει ήδη από τον Ιούνιο του 2020 ότι «η πολιτική αντίδραση στην πανδημία COVID-19 θα αυξήσει μαζικά τα δημοσιονομικά ελλείμματα στις κορυφαίες χώρες του κόσμου.
Τα ελλείμματα θα είναι σε μεγάλο βαθμό νομισματικά, με βαρύ κρατικό δανεισμό τόσο από τις εθνικές κεντρικές τράπεζες όσο και από τις εμπορικές τράπεζες.
Η νομισματοποίηση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων, σε συνδυασμό με την επίσημη υποστήριξη για έκτακτο τραπεζικό δανεισμό σε εταιρείες με έλλειψη μετρητών, οδηγεί σε εξαιρετικά υψηλούς ρυθμούς αύξησης της ποσότητας του χρήματος, και αυτοί «θα υποκινήσουν μια πληθωριστική έκρηξη», είχαν γράψει.

Ο πληθωρισμός είναι πολιτική

Ο πληθωρισμός δεν είναι τυχαίο ή μοιραίο.
Είναι πολιτική. Οι κυβερνήσεις τείνουν να ανακοινώνουν προγράμματα δαπανών μεγάλης κλίμακας για την καταπολέμηση του πληθωρισμού.
Αυτές οι πολιτικές επιταχύνουν όμως την ταχύτητα του χρήματος σε μια ανάκαμψη, ιδιαίτερα μετά από ένα lockdown όπως αυτό του 2020, καθώς και την ποσότητα χρημάτων στο σύστημα.
Έτσι, ο πληθωρισμός αυξάνεται ραγδαία.
Ο μόνος τρόπος για να περιοριστεί η έκρηξη του πληθωρισμού είναι η μείωση των δαπανών και η μείωση της ποσότητας και της αύξησης του χρήματος.
Ωστόσο, αν και οι κεντρικές τράπεζες έχουν ανακοινώσει τις λεγόμενες περιοριστικές πολιτικές, η πραγματικότητα έχει δείξει το αντίθετο.
Καθώς οι κρατικές δαπάνες και το έλλειμμα δεν έχουν μειωθεί καθόλου, αλλά μάλλον το αντίθετο, η οικονομία έχει πλημμυρίσει από τα μετακύματα του πρώτου αντίκτυπου στην ανάπτυξη του χρήματος (2020).
Η ποσότητα των χρημάτων στο σύστημα δεν έχει μειωθεί.
Η προσφορά χρήματος που μετράται ως Μ2 έχει μειωθεί και ο ισολογισμός της Federal Reserve έχει μειωθεί, αλλά αυτές οι δυνάμεις έχουν αντισταθμιστεί πλήρως από την καθαρή ρευστότητα και τα κεφάλαια της χρηματαγοράς.

Η ποσότητα των χρημάτων δεν έχει μειωθεί

Η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ έχει αυξήσει τα επιτόκια, αλλά αυτό βοηθά μόνο στη συγκράτηση της ανάπτυξης του χρήματος και όχι στην εξάλειψη των πληθωριστικών πιέσεων.
Επιπλέον, καθώς οι αγορές προεξόφλησαν αμέσως μεγάλες μειώσεις επιτοκίων το 2024, η πραγματική επίδραση στην αύξηση του χρήματος ήταν απλώς η αναβολή της αναπόφευκτης μελλοντικής νομισματοποίησης τέτοιων τεράστιων ελλειμμάτων.
Η Federal Reserve έχει πολλαπλασιάσει την υποστήριξή της στον προβληματικό τραπεζικό τομέα μέσω του παραθύρου έκπτωσης, το οποίο αντισταθμίζει τη μέτρια μείωση του ισολογισμού της Fed.
Αντί να επιτεθεί στον πληθωρισμό, ο λεγόμενος «Νόμος για τη μείωση του πληθωρισμού» έχει διαιωνίσει την καταστροφή της αξίας του εκδοθέντος νομίσματος.
Αγοράζοντας τα κρατικά ομόλογα στους ισολογισμούς των τραπεζών στο άρτιο παρά την κατάρρευση της τιμής, η Fed τύπωνε ακούσια νέο χρήμα, σαμποτάροντας τα δικά της περιοριστικά μέτρα.
Οι λανθασμένες κεϋνσιανές πολιτικές που εφαρμόστηκαν από την κυβέρνηση των ΗΠΑ ακύρωσαν τις προσπάθειες μείωσης του ισολογισμού και αύξησης των επιτοκίων της Federal Reserve.

www.bankingnews.gr