Η απάτη του 1995 και γιατί κερδίζει ο Πούτιν
Ο Πούτιν κέρδισε ξανά τις εκλογές και η επιτυχία του φαίνεται να αποτελεί αίνιγμα για πολλούς σχολιαστές.
 |
Έρευνα-Επιμέλεια Άγγελος-
Έχω γνωρίσει και επισκεφτεί την μετακομμουνιστική Ρωσία αρκετές φορές, αυτή της δεκαετίας του 1990. Η Ρωσία του Γέλτσιν ένα κράτος σε αγωνία του οποίου οι μεγαλύτεροι αρχιτέκτονες και δικαιούχοι ήταν οι δυτικές κυβερνήσεις που συνδέονταν με ολιγάρχες του στυλ Χοντορκόφσκι και Μπερεζόφσκι. Ένα κράτος σε ευθανασία, υποβοηθούμενο με αγάπη από τη δυτική χρηματοδότηση, που είχε αδράξει την ευκαιρία της πτώσης του κομμουνισμού για να χτίσει ένα βουνό από χρήματα πάνω του. Οι ευρωπαϊκές και αμερικανικές τράπεζες ήταν αυτές που κατέλαβαν τα χρήματα των ολιγαρχών και βοήθησαν να έρθει μια μεγάλη χώρα στο χείλος της χρεοκοπίας.
Η εγκληματική ελίτ πιο κοντά στους φιλικούς ολιγάρχες του Γέλτσιν ήταν τα αφεντικά της Κόζα Νόστρα. Η ίδια αγριότητα, η ίδια πολιτική κυριότητα καλυμμένη, μεταξύ των Ρώσων, από ένα πολύ υψηλότερο επίπεδο πλούτου, εκπαίδευσης και κοινωνικής θέσης. Οι πρώην αιγοβοσκοί του Κορλεόνε δεν ονειρεύτηκαν ποτέ τα επίπεδα χλιδής και πολυπλοκότητας των Ρώσων μεγιστάνων του εγκλήματος.
Επικεφαλής της ρωσικής μαφίας ήταν ο Μπόρις Μπερεζόφσκι, αυτός που πήρε συνέντευξη ως πολιτικός πρόσφυγας στην Αγγλία. Ένας άντρας ικανός να διατάξει μια δολοφονία το πρωί και μετά να πάει για δείπνο με έναν Τζορτζ Σόρος αποφασισμένος να τον λυτρώσει. Ο Μπερεζόφσκι ήταν μαθηματικός, μέλος της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών και ο ίδιος ο Χοντορκόφσκι ήταν σημαντικός ηγέτης του κόμματος.
Τα άλλα αφεντικά ήταν όλα γνωστά στο ευρύ κοινό ως βουλευτές, επιχειρηματίες, δήμαρχοι, ιδιοκτήτες εφημερίδων και τηλεοράσεων. Χωρίς αυτό το πνευματικό και πολιτικό επίπεδο, η ρωσική εγκληματική ολιγαρχία δεν θα μπορούσε να συλλάβει αυτό που είναι μέχρι σήμερα η μεγαλύτερη απάτη στην ιστορία. Γεννημένη από μια συμμαχία μεταξύ των « υπέροχων 7 » που συνήφθη στο Νταβός κατά τη διάρκεια του Παγκόσμιου Φόρουμ για την υποστήριξη του Γέλτσιν στις εκλογές, αυτή η απάτη έβαλε σχεδόν το ήμισυ του πλούτου της Ρωσίας στα χέρια τους.
Η mega απάτη ονομαζόταν «δάνεια για μετοχές » και λειτουργούσε ως εξής. Στα τέλη του 1995, η ρωσική κυβέρνηση, αντί να δανειστεί από την Κεντρική Τράπεζα, στράφηκε στις τράπεζες των ολιγαρχών. Ως εγγύηση για τις χορηγηθείσες πιστώσεις, οι τράπεζες αυτές έλαβαν προσωρινή φύλαξη των πλειοψηφικών μετοχών των μεγαλύτερων εταιρειών της χώρας. Ένα χρόνο αργότερα, για να επιτρέψει στους ολιγάρχες να διατηρήσουν τις μετοχές, η κυβέρνηση αποφάσισε να μην αποπληρώσει τα δάνεια.
Για αυτό ο Μπερεζόφσκι και οι άνδρες του, αφού δάνεισαν 110 εκατομμύρια δολάρια, βρέθηκαν να κατέχουν το 51% μιας εταιρείας, της Sibneft, αξίας 5 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Ο όμιλος Menatep, με επικεφαλής τον Khodorkovsky, πλήρωσε 160 εκατομμύρια για να πάρει τον έλεγχο της Lukoil, μιας πετρελαϊκής εταιρείας αξίας άνω των 6 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Η τράπεζα ενός άλλου φίλου, του Potanin, ξόδεψε 250 εκατομμύρια δολάρια για να εξαγοράσει το Norilsk Nickel, έναν παγκόσμιο ηγέτη στην παραγωγή μετάλλων, αξίας περίπου 2 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Η απάτη των « δανείων για μετοχές » είναι η ιδρυτική κακία του νέου ρωσικού καπιταλισμού. Εδραίωσε την εξουσία μιας πολιτικής-μαφίας ολιγαρχίας που προκάλεσε τη μεγαλύτερη καταστροφή που υπέστη η Ρωσία από τη ναζιστική εισβολή του 1941. Το ΑΕΠ της χώρας μειώθηκε στο μισό σε λίγα χρόνια. Οι οικονομίες όλου του πληθυσμού έχουν εξατμιστεί λόγω της άγριας υποτίμησης του ρουβλίου. Στη δεκαετία του 1990, η φτώχεια αυξήθηκε από 2 σε 40% του πληθυσμού. Ο μέσος όρος ηλικίας μειώθηκε κατά πέντε χρόνια λόγω της επιστροφής ασθενειών που είχαν εξαφανιστεί. Για μεγάλα χρονικά διαστήματα το κράτος αδυνατούσε να πληρώσει συντάξεις και μισθούς, ενώ συμμορίες εγκληματιών κάθε είδους περιφέρονταν στη χώρα.
Η πλουτοκρατία που άκμασε επί Γέλτσιν, ωστόσο, δεν είναι ο πρωτόγονος καπιταλισμός που προηγήθηκε του καθαρού καπιταλισμού. Ήταν ένα σύστημα εξουσίας χωρίς μέλλον, το οποίο έπρεπε να συνεχίσει να κλέβει και να διαφθείρει για να επιβιώσει. Η αχίλλειος πτέρνα του ήταν η απουσία ισχυρής νομικής προστασίας.
Ο φόβος της απαλλοτρίωσης από μια εχθρική κυβέρνηση, που θα μπορούσε να κηρύξει παράνομες τις ιδιωτικοποιήσεις και τις πλασματικές ιδιοποιήσεις, και ο φόβος ότι οι ολιγάρχες θα κλαπούν με τη σειρά τους από άλλους κλέφτες, είχαν δύο συνέπειες. Πρώτον, έδιωξαν τα λάφυρα από τη Ρωσία. Μέχρι εδώ, όλα καλά, γιατί πέρα από τα σύνορα τα μεγάλα σαγόνια των ελβετικών, βρετανικών και αμερικανικών τραπεζών ήταν ορθάνοιχτα και πρόθυμα να ξεπλύνουν τα περιουσιακά τους στοιχεία.
Αλλά τα προβλήματα προέκυψαν όταν οι Ρώσοι μαφιόζοι, για να διασφαλίσουν την ατιμωρησία, αναγκάστηκαν να διαιωνίσουν την άθλια συμφωνία τους με την πολιτική. Το 1999, ένας άνθρωπος από τις μυστικές υπηρεσίες είχε έρθει στην εξουσία, τον οποίο εκτιμούσαν ο Γέλτσιν και οι ίδιοι οι ολιγάρχες και θεωρούνταν από αυτούς ως πρωθυπουργός μεταξύ άλλων, αντικαταστάσιμος, αν χρειαστεί, μετά από λίγους μήνες. Θυμάμαι πολύ καλά την πρώτη μου συνάντηση, ως αξιωματούχος του ΟΗΕ, με έναν νεοδιορισμένο Πούτιν που ανησυχούσε μήπως τον εκλάβουν ως πεφταστέρι.
Όμως ο Βλαντιμίρ Πούτιν είχε μια ιδιαιτερότητα. Πίσω από την πλάτη του, υπήρχαν και τα κομμάτια της KGB που δεν είχαν χυθεί στο εγκληματικό καζάνι του διαλυμένου ρωσικού κράτους: κομμάτια ενός κράτους σε αταξία που είχαν γίνει περιθωριακά, αλλά ήταν ακόμα ζωντανά, και σε κάθε περίπτωση θεματοφύλακες ενός αισθήματος ότι ανήκουν στο έθνος βαθιά αισθητή στους Ρώσους πολίτες.
Εκμεταλλευόμενος αυτές τις παρασυρόμενες σχεδίες και την τεράστια συλλογική δυσαρέσκεια προς τον Γέλτσιν και τα αφεντικά της μαφίας, ο Πούτιν γρήγορα απομακρύνθηκε από τους υποστηρικτές του. Μετά από λίγους μόνο μήνες στην εξουσία, μπόρεσε να θέσει τους ολιγάρχες μπροστά σε μια εναλλακτική λύση: επιστροφή στις τάξεις της οικονομικής εξουσίας, χωρίς να προσποιείται τον πολιτικό έλεγχο, με αντάλλαγμα την παραίτηση της κυβέρνησης από την ανάκτηση παράνομων κερδών από ιδιωτικοποιήσεις και απάτη. , ή ολοκληρωτικός πόλεμος, με επανεθνικοποίηση της λεηλατημένης δημόσιας περιουσίας και τέλος στην ατιμωρησία των εγκλημάτων που διέπραξαν οι ηγέτες (σφαγές, κλοπές, απάτες, εκβιασμοί, φοροδιαφυγή σε αφθονία).
Έγιναν επίσης κατάλληλες επαφές με το Πρόγραμμα του οποίου ήμουν επικεφαλής στα Ηνωμένα Έθνη και το οποίο μόλις είχε ξεκινήσει μια πρωτοβουλία για τη δήμευση, εκ μέρους των πληγωμένων κυβερνήσεων, περιουσιακών στοιχείων που ξεπλύθηκαν παράνομα στα οικονομικά κέντρα του πλανήτη.
Αντιμέτωπο με την πρόταση του Πούτιν, το μέτωπο της μαφίας διασπάστηκε. Κάποιοι ολιγάρχες το δέχτηκαν. Άλλοι δεν νοιάζονται, κάνοντας έτσι το μοιραίο λάθος να υποτιμήσουν τη δύναμη του πρώην συνταγματάρχη της KGB, ο οποίος από τότε έγινε Πρόεδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Για να αποφύγει διάφορα εντάλματα σύλληψης, ο Μπερεζόφσκι κατέφυγε στο Ηνωμένο Βασίλειο, από όπου άρχισε να χρηματοδοτεί αντιρωσικές δραστηριότητες με την έγκριση των υπηρεσιών ασφαλείας της Αυτής Μεγαλειότητας.
Ο Χοντορκόφσκι, εν τω μεταξύ, σκέφτηκε να αμφισβητήσει πολιτικά τον Πούτιν, να χρηματοδοτήσει κόμματα εχθρικά προς τον τελευταίο με την ελπίδα να τον ανατρέψει. Βγήκε άσχημα και για τους δύο. Ο Μπερεζόφσκι κατέληξε να αυτοκτονήσει. Ο Χοντορκόφσκι κατέληξε στη φυλακή για τη δολοφονία ενός δημάρχου που τόλμησε να αναγκάσει την εταιρεία του να πληρώσει φόρους και βγήκε δέκα χρόνια αργότερα.
Τις δεκαετίες από τότε, ο Πούτιν έχει ξαναχτίσει το κράτος και κερδίζει έναν πόλεμο ενάντια στη Δύση, αυξάνοντας περαιτέρω τη δημοτικότητά του. Η σημερινή Ρωσία εξακολουθεί να είναι γεμάτη προβλήματα, αλλά δεν χρειάζεται πλέον να φοβάται για την επιβίωσή της ως κράτος και ως έθνος. Φυσικά και ο Πούτιν έχει μεγάλα ελαττώματα και προβλήματα. Αλλά αυτό αφορούσε την αποκάλυψη του (ανοιχτού) μυστικού της δημοτικότητας του Βλαντιμίρ Πούτιν.
Το Mytilenepress είναι το πρώτο ελεύθερο-δημοκρατικό, μοναδικό ιστολόγιο στον νομό Λέσβου και σε όλο το Αιγαίο-Θράκη. Αυτό είναι εμφανές από την επιλογή των θεμάτων για τα Ελληνοτουρκικά, την γεωστρατηγική-γεωπολιτική, τα εθνικά ζητήματα, τις διεθνείς εξελίξεις και την παιδεία. Eπίσης μέρος της θεματολογίας του Mpress δεν υπάρχει σε ολόκληρη την επικράτεια. Το Mytilenepress ε
Αγαπητοί φίλοι-αναγνώστες. Η επταετία 2023-2030 θα είναι μια σημαντική για την αποκάλυψη όλων των ψεμάτων που επέτρεψαν σε ορισμένες δυνάμεις να κυριαρχήσουν σε ολόκληρη την ανθρωπότητα και ειδικά στον Ελληνισμό. Η Μεγάλη Επαναφορά προετοιμάζεται για να πραγματοποιηθεί τα επόμενα χρόνια όπως ανακοίνωσε το WEF στο Νταβός.
Η ανάγκη μιας κοινωνίας για εναλλακτικά μέσα ενημέρωσης που είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν τις κίβδηλες ειδήσεις είναι κάτι παραπάνω από επιτακτική. Για αυτό, χρειαζόμαστε εσάς και την υποστήριξή σας.
Οι συστημικοί δημοσιογράφοι πληρώνονται για να προωθούν πολέμους, να πυροδοτούν τον φόβο των πανδημιών, των εμπρησμών, της βίας και των δολοφονιών ναζί. Παράλληλα παρουσιάζουν ψέματα για την κλιματική αλλαγή ως αλήθεια και διαπράττουν αμέτρητες άλλες προδοσίες κατά της ανθρωπότητας. Επίσης στα πλαίσια των δραστηριοτήτων τους είναι η προώθηση της Διονυσιακής κουλτούρας, η κατάργηση της παιδείας, η προώθηση της βίας και οτιδήποτε προκαλεί ανομία, αταξία και καταστροφή. Η ασύμμετρη απειλή γεωστρατηγικά είναι όταν ένα κράτος δέχεται επίθεση από άλλα “συμμαχικά” κράτη (ΝΑΤΟ), είτε από την ανθελληνική νέα τάξη πραγμάτων. Οι επιθέσεις αυτές δεν είναι υποχρεωτικά στρατιωτικές. Είναι πολιτικές-κοινωνικές, οικονομικές, ηθικές, πνευματικές-πολιτιστικές, οικολογικές, ψυχολογικές, εγκληματικές, μεταναστευτικές, διαδικτυακές και Διονυσιακές.
Οι ισχυρότερες και φοβερότερες επιθέσεις που δεχτήκαμε ήταν στον πνευματικό και στον ηθικό τομέα. Η πατρίδα μας υπέστη, όλες τις μορφές ασύμμετρων απειλών, για να την υποτάξουν, να την διαλύσουν πνευματικά-ηθικά, πολιτικά-στρατιωτικά και κοινωνικά για να αφαιρέσουν παράνομα τον ορυκτό πλούτο (ενέργεια) και λόγω της Γεωστρατηγικής μας θέσεως. Το φαινόμενο του πολέμου αποτελεί διαχρονικό αντικείμενο επιστημονικών μελετών στην γεωστρατηγική-γεωπολτική, τις Διεθνείς σπουδές και τις στρατιωτικές σχολές. Ο πόλεμος είναι μια πράξη βίας με στόχο την υποταγή-εξαναγκασμό στις επιθυμίες του αντιπάλου.
Ο επεκτατικός πόλεμος είναι το μέσον για την επίτευξη άνομων σκοπών επί του αντιπάλου. Την σημερινή εποχή κυρίαρχο είδος πολέμου δεν είναι ο συμβατικός πόλεμος με όπλα, μαχητικά αεροπλάνα, πυραύλους, τεθωρακισμένα και πλοία. Το κορυφαίο είδος πολέμου είναι ο υβριδικός. Ο υβριδικός πόλεμος χωρίζεται σε πνευματικό-πολιτιστικό, οικονομικό, οικολογικό, διαδικτυακό, κοινωνικό, ψυχολογικό εγκληματικό και Διονυσιακό. Αυτά είναι τα κυριότερα είδη όταν ένα έθνος αντιμετωπίζει υβριδική απειλή. Επίσης κάποιες φορές έχουμε παράλληλα τον συνδυασμό υβριδικού και συμβατικού πολέμου. Βασικότατο σκέλος του υβριδικού πολέμου αποτελεί η εγκληματικότητα. Χωρίς βία-εγκλήματα και πάσης φύσεως κακουργίες δεν είναι εφικτή η νίκη και η κυριαρχία έναντι του αντιπάλου έθνους.
Το επιτιθέμενο κράτος που διεξάγει μη συμβατικό πόλεμο μέσα από την εγκληματικότητα-πορνεία (Διονυσιακός πολιτισμός), προκαλεί στο αντίπαλο έθνος παράλυση. Τρόμος-οργή, υποταγή-αδυναμία, σύγχυση και αποσταθεροποίηση. Η τρομοκρατία-βία και τα ελεύθερα ήθη ενάντια στο κράτος που διεξάγεται ο υβριδικός πόλεμος αποτελούν το βασικότερα σημεία για την κατάκτηση του. Μέσα από την ανελέητη βία και την προστυχιά (Διονυσιακά Αξιώματα), επιφέρουν ανασφάλεια-απελπισία, πολιτική, κοινωνική και οικονομική αστάθεια.
Όσο πιο στυγερά είναι τα εγκλήματα, τα υποτιθέμενα ατυχήματα και η ερωτική διαφθορά, αυξάνεται σε υπερθετικό βαθμό η αδυναμία και ο φόβος. Μεταξύ άλλων συνδυάζουν την εγκληματικότητα και τον ψυχολογικό πόλεμο ταυτόχρονα. Σαστισμένος ο Ελληνικός λαός δεν έχει δυνάμεις να αντισταθεί, μειώνονται-εκμηδενίζονται οι αντιδράσεις και στην συνέχεια σε καθεστώς παραλυσίας υποκύπτει στην βούληση του αντιπάλου.
Όλοι οι αξιόπιστοι γεωπολιτικοί και γεωστρατηγικοί αναλυτές με αδιάσειστα στοιχεία απέδειξαν ότι στην Ελλάδα διεξάγεται υβριδικός πόλεμος. Έχουμε νεκρούς από εμπρησμούς, ουσίες, εγκληματικότητα, Covid-19, μνημόνια και άλλες κακουργηματικές πράξεις. Στην σύγχρονη Ελληνική κοινωνία επικρατεί παρακμή-αμάθεια, έλλειψη αρχών και διχασμός. Η έλλειψη παιδείας-αγωγής οδηγεί στην απάθεια και στην αδιαφορία. Αυτά είναι από τα πιο επικίνδυνα συμπτώματα μιας κοινωνίας σε μεγάλη παρακμή και σήψη. Οι κάτοικοι είναι προκλητικά-τραγικά απαθείς-αδιάφοροι απέναντι στους εμπρησμούς, τον Covid-19, τα μνημόνια, την εισβολή και τις εθνοκτόνες συνέπειες. Aυτό συμβαίνει διότι αρκετοί δεν έχουν παιδεία και θεωρούν ότι τα προβλήματα πρέπει να απασχολούν όλους τους άλλους, εκτός από τους ίδιους.
Όταν διαπιστώσουν ότι αυτές οι κοινωνικές-εθνικές μάστιγες, ήταν και είναι υπόθεση όλων μας τότε είναι πολύ αργά, καθώς έχουν ήδη υποστεί οι ίδιοι ή κάποια από τα συγγενικά-φιλικά τους πρόσωπα θανάτους και απώλειες εξαιτίας του υβριδικού πολέμου. Η διαχρονική δύναμη των Ελλήνων είναι η παιδεία-πολιτισμός.
Σε περιόδους έντονης ανησυχίας-δυστυχίας, βίας και πολέμων οι άνθρωποι βιώνουν καταστάσεις τις οποίες δεν μπορούν να διαχειριστούν με το πνεύμα και την ηθική. Φοβούνται-αρνούνται να σκεφτούν και να ερευνήσουν. Για αυτό στρέφονται προς το κακό, τις βίαιες πράξεις, την ηθική ελευθεριότητα-Διονυσιακή Κουλτούρα, τον φασισμό και την φίμωση. Συνέπεια όλων αυτών είναι να μην υπάρχουν αξίες-ηθική, εξέλιξη, δημιουργικότητα, πολιτιστικό επίπεδο και ελευθερία λόγου στα ΜΜΕ. Τα μοναδικά-διαχρονικά στηρίγματα του Ελληνικού έθνους είναι ο Αριστόκλειος Πολιτισμός.
https://mytilenepress.
Οι απόψεις των αρθρογράφων και των αναλυτών δεν αντιπροσωπεύουν απαραίτητα εκείνες του Μytilenepress.
