Αποκάλυψη: Το σχέδιο της Ουκρανίας εάν η Ρωσία δολοφονήσει τον Zelensky – Δεκάδες οι απόπειρες εναντίον του

Μια ρωσική δολοφονία θα στερούσε από την πολεμική προσπάθεια της Ουκρανίας ένα από τα πιο πολύτιμα περιουσιακά της στοιχεία
Όταν ο Volodymyr Zelensky ρωτήθηκε αν ανησυχούσε ότι οι ρωσικές απόπειρες θα τον σκοτώσουν, απάντησε ότι δεν είχε αυτήν την πολυτέλεια.
«Αν το σκεφτόμουν συνεχώς, θα κλεινόμουν τον εαυτό μου, όπως ο Putin τώρα που δεν φεύγει από το καταφύγιό του», είπε ο Ουκρανός ηγέτης σε συνέντευξή του στο CNN τον περασμένο μήνα.
Αν και είναι ένα ερώτημα που ο Zelensky δεν θέλει να το σκεφτεί, είναι επίσης ένα ερώτημα που δεν μπορούν να το αγνοήσουν οι υποστηρικτές του στο εσωτερικό και στο εξωτερικό.
Από τότε που απέρριψε μια πρόταση εκκένωσης λέγοντας στους επίδοξους Αμερικανούς διασώστες του «Χρειάζομαι πυρομαχικά, όχι βόλτα», ο Ουκρανός πρόεδρος έπαιξε βασικό ρόλο στη συγκέντρωση διεθνούς υποστήριξης για τον αγώνα κατά της Ρωσίας, αναφέρει νέα ανάλυση του Politico.
Δεν είναι περίεργο που Ρώσοι βουλευτές και υπερεθνικιστές στρατιωτικοί μπλόγκερ έχουν σχηματίσει μια χορωδία απαιτώντας να στοχοποιηθεί.

Δεκάδες οι προσπάθειες δολοφονίας του Zelensky

Η ιδιότητα του Zelensky ως σύμβολο αυτού που η Δύση βλέπει ως έντιμη μάχη, η ικανότητά του να εκλιπαρεί και να επικρίνει τους συμμάχους του μέχρι να βρει βοήθεια, η προθυμία του να είναι θρασύς με φωτογραφήσεις πρώτης γραμμής και κοινοβουλευτικές εμφανίσεις — αυτά έχουν δημιουργήσει ένα ισχυρό προφίλ.
Λίγες εβδομάδες μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο του 2022, ένας κορυφαίος σύμβουλος του Zelensky, ο Mikhail Podolyak, αποκάλυψε ότι είχαν γίνει τουλάχιστον δώδεκα σοβαρές απόπειρες δολοφονίας εις βάρος του από ρωσικές ομάδες δολιοφθοράς και πληροφοριών, συμπεριλαμβανομένων Τσετσένων και μισθοφόρων Wagner που προσπάθησαν να παραβιάσουν την αυστηρά φυλασσόμενη και ελεγχόμενη κυβερνητική συνοικία του Κιέβου.
Ο ίδιος ο Zelensky φέρεται να άνοιξε μια συνάντηση του Zoom με αμερικανούς γερουσιαστές λίγο μετά την εισβολή λέγοντας ότι ίσως ήταν η τελευταία φορά που θα τον έβλεπαν ζωντανό.
Σαφώς, οι κίνδυνοι τώρα είναι λιγότεροι από ό,τι ήταν τις πρώτες χαοτικές εβδομάδες του πολέμου, όταν τα ρωσικά τανκς κατέβαιναν στην ουκρανική πρωτεύουσα και λίγοι πίστευαν ότι το έθνος θα επιζούσε.
Αλλά κανείς στην ουκρανική κυβέρνηση ή στο κοινοβούλιο της χώρας δεν αμφιβάλλει ότι ο κίνδυνος παραμένει υψηλός.
Τον Μάρτιο, υπήρξαν εκ νέου εκκλήσεις για τη δολοφονία του Zelensky, όταν Ρώσοι σαμποτέρ που υποστηρίζονται από την Ουκρανία κατά του Putin, εισέβαλαν σε δύο ρωσικά χωριά στην περιφέρεια Μπριάνσκ.
Ο βουλευτής Mikhail Delyagin είπε ότι η «μόνη φυσιολογική απάντηση» στο περιστατικό είναι η «άμεση εξάλειψη του Zelensky».
Λόγω της απειλής που διατρέχει τη ζωή του, οι επισκέψεις του Zelensky στο εξωτερικό έχουν προγραμματιστεί με τη μεγαλύτερη μυστικότητα.
Και, φυσικά, το Κρεμλίνο έχει τρομακτικό ιστορικό σε επιχειρήσεις δολοφονίας, σύμφωνα με το Politico, το οποίο υπενθυμίζει την περίπτωση του Alexander Litvinenko, ενός Ρώσου αξιωματικού πληροφοριών που αυτομόλησε στο Ηνωμένο Βασίλειο και δηλητηριάστηκε το 2006, ή την αποτυχημένη δηλητηρίαση με Novichok το 2018 του Sergei Skripal, ενός Βρετανού διπλού πράκτορα στο Salisbury της Αγγλίας.

Συνταγματική διαδοχή

Δεδομένου του κινδύνου, δεν είναι περίεργο ότι οι Ουκρανοί αξιωματούχοι τείνουν να απορρίπτουν τα αιτήματα για να συζητήσουν τι θα συνέβαινε εάν η Ρωσία πετύχαινε — ή αρνούνται να συνεχίσουν να το συζητούν καθώς το θέμα φαίνεται πολύ μακάβριο.
Και όμως, παρά την απροθυμία να ασχοληθεί δημοσίως με το ζήτημα, υπάρχει ένα σχέδιο σε ισχύ, σύμφωνα με συνεντεύξεις με Ουκρανούς αξιωματούχους και νομοθέτες καθώς και με αναλυτές που ήρθε σε επαφή το Politico.
Πράγματι, ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Antony Blinken είπε: «Οι Ουκρανοί έχουν σχέδια — για τα οποία δεν πρόκειται να μιλήσω ούτε να μπω σε λεπτομέρειες — για να βεβαιωθώ ότι υπάρχει αυτό που θα ονομάζαμε «συνέχεια της διακυβέρνησης», «με τον ένα ή τον άλλο τρόπο», είπε πέρυσι στο CBS News.
Τυπικά, σύμφωνα με το σύνταγμα, η γραμμή της διαδοχής είναι σαφής.
«Όταν ο πρόεδρος δεν είναι σε θέση να εκπληρώσει τα καθήκοντά του, ο πρόεδρος της Verkhovna Rada της Ουκρανίας [του ουκρανικού κοινοβουλίου] αναλαμβάνει τις ευθύνες του», δήλωσε ο Mykola Knyazhytsky, βουλευτής της αντιπολίτευσης από τη δυτική πόλη Lviv.
«Ως εκ τούτου, δεν θα υπήρχε κενό».
Ο πρόεδρος της Verkhovna Rada — Ruslan Stefanchuk, μέλος του κόμματος Servant of the People του Zelensky — δεν έχει ιδιαίτερα υψηλή βαθμολογία εμπιστοσύνης στις δημοσκοπήσεις.
Είναι περίπου 40%, λιγότερο από το μισό του Zelensky.
Και δεν είναι δημοφιλής στους βουλευτές της αντιπολίτευσης.
«Αλλά δεν νομίζω ότι έχει σημασία», είπε ο Adrian Karatnycky, ανώτερος συνεργάτης στο Eurasia Center του Atlantic Council.
«Υπάρχει μια ισχυρή ηγετική ομάδα και νομίζω ότι θα δούμε συλλογική κυβέρνηση», πρόσθεσε.
Το διοικητικό συμβούλιο πιθανότατα θα αποτελείται από τον Stefanchuk ως το πρόσωπο, μαζί με τον Andrii Yermak, τον πρώην παραγωγό ταινιών και δικηγόρο που είναι επικεφαλής του γραφείου του προέδρου, του υπουργού Εξωτερικών Dmytro Kuleba και του υπουργού Άμυνας Oleksii Reznikov.
Ο Valery Zaluzhny θα παρέμενε ως ο κορυφαίος στρατηγός της χώρας.
Ο Karatnycky είπε ότι θα ήλπιζε να δει έναν ρόλο για την τηλεοπτική προσωπικότητα Serhiy Prytula, ο οποίος τώρα διευθύνει σημαντικές φιλανθρωπικές πρωτοβουλίες και έχει υψηλό βαθμό εμπιστοσύνης του κοινού.
«Η χώρα έχει φτάσει σε ένα σημείο πολύ ουσιαστικής αλληλεγγύης και εθνικής ενότητας, οπότε αν συνέβαινε κάτι τρομερό στον Zelensky δεν θα ήταν τόσο αποφασιστικό όσο νομίζεις», δήλωσε o Karatnycky, συγγραφέας του «Battleground Ukraine: From Independence to the Russian War».
Σημείωσε ότι η Ουκρανία έχει δημιουργήσει μια «καλά τελειοποιημένη» διοικητική, στρατιωτική και διπλωματική μηχανή.
«Δεν θέλω να πω ότι ο Zelensky δεν είναι σχεδόν άσχετος με αυτό», πρόσθεσε.
«Αλλά νομίζω ότι η ενότητα της χώρας είναι το απαραίτητο πράγμα».

Σοκ συστήματος

Η ιστορία προσφέρει επίσης κάποια επιβεβαίωση.
Οι συνωμότες του Κρεμλίνου καλό θα ήταν να διαβάσουν ένα έγγραφο βάσει δεδομένων που γράφτηκε από τους ακαδημαϊκούς Benjamin Jones και Benjamin Olken για το Εθνικό Γραφείο Οικονομικών Ερευνών της Αμερικής (NBER) σχετικά με την επίδραση στους θεσμούς και τον πόλεμο των 59 δολοφονιών εθνικών ηγετών που έλαβαν χώρα μεταξύ 1875 και 2004.
«Οι δολοφονίες αυταρχικών επιφέρουν ουσιαστικές αλλαγές στους θεσμούς της χώρας, ενώ οι δολοφονίες δημοκρατών όχι», κατέληξαν.
«Μια δολοφονία δεν άλλαξε ποτέ την ιστορία του κόσμου», δήλωσε με σιγουριά ο Βρετανός πρωθυπουργός Benjamin Disraeli εβδομάδες αφότου ο Πρόεδρος Abraham Lincoln δολοφονήθηκε ενώ παρακολουθούσε μια παράσταση στο θέατρο Ford της Ουάσιγκτον.
Η δολοφονία είχε πράγματι μικρή επίδραση στην ανατροπή των μεταρρυθμίσεων της διοίκησής του.
Στο αρχετυπικό παράδειγμα που πιθανότατα στην πρώτη γραμμή του μυαλού του Disraeli σχετικά με τη δολοφονία δεν διασκεδάζει την πορεία της ιστορίας, οι δολοφόνοι του Ιουλίου Καίσαρα απέτυχαν στον στόχο τους να σώσουν την καταδικασμένη Ρωμαϊκή Δημοκρατία από τη δικτατορία, αλλά αντ’ αυτού προκάλεσαν μόνο εμφύλιους πολέμους που επιτάχυναν τη φαινομενικά αναπόφευκτη μετάβαση στο αυτοκρατορικό σύστημα των Καίσαρων.
Ομολογουμένως, φυσικά, μισό αιώνα μετά την παρατήρησή του ο Disraeli ο εκπληκτικός αντίκτυπος της δολοφονίας τον Ιούνιο του 1914 του κληρονόμου των Αψβούργων, Αρχιδούκα Φερδινάνδου, ήταν αισθητός σε όλη την Ευρώπη για δεκαετίες.
Η κατάσταση της Ουκρανίας είναι, φυσικά, ιδιαίτερη.
Με τους ενισχυμένους δημοκρατικούς θεσμούς της, απέχει πολύ από την παρακμάζουσα Ρωμαϊκή Δημοκρατία, της οποίας οι μέρες ήταν σχεδόν βέβαιο ότι ήταν μετρημένες αν η δολοφονία του Μαρτίου ήταν επιτυχής ή όχι.
Και η Ευρώπη βρίσκεται ήδη σε πόλεμο.
Αν και ο θάνατος του Zelensky ήταν ένα ψυχολογικό σοκ, ο Karatnycky είπε για να μετρήσει τον πιθανό αντίκτυπο πρέπει να σκεφτεί κανείς πώς έχει μεταμορφωθεί η Ουκρανία από τότε που η Ρωσία ξεκίνησε την εισβολή της.
Η επίθεση του Putin κατά λάθος βοήθησε στη σφυρηλάτηση μιας νέας ισχυρής αίσθησης της ουκρανικής εθνικότητας και στη διαμόρφωση «θεσμών με αυτοπεποίθηση», είπε.
Το κοινό είναι ενωμένο «ως προς τους στόχους του», πρόσθεσε.
«Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι οι βασικοί παράγοντες στον αγώνα της Ουκρανίας ενάντια στη ρωσική επιθετικότητα είναι η ανθεκτικότητα των ενόπλων δυνάμεων, η ικανότητα της διοίκησης και οι νίκες στο μέτωπο», δήλωσε ο Knyazhytsky, βουλευτής της αντιπολίτευσης.
«Αυτό είναι που έχει μεγαλύτερη σημασία όσον αφορά την πολιτική σταθερότητα της Ουκρανίας».

Ο πιο αδύναμος κρίκος

Εάν υπάρχει ένας αδύναμος κρίκος στο σενάριο, μάλλον δεν είναι στην Ουκρανία αλλά μεταξύ των συμμάχων της.
Οι Ουκρανοί έχουν μια πιο ισορροπημένη άποψη για τον Zelensky, βλέποντας τόσο δυνατά σημεία όσο και αδυναμίες.
Ενώ έχει επαινεθεί για την εξαιρετική ηγεσία του κατά τη διάρκεια του πολέμου, έχει επίσης επικριθεί για λάθη — ιδίως επειδή δεν προετοιμάστηκε καλύτερα για μια εισβολή που θεωρούσε απίθανη.
Τα διεθνή μέσα ενημέρωσης, επίσης, έχουν μαγευτεί από τη χαρισματική έλξη του Zelensky και έχουν ενθουσιαστεί από την απλή ιστορία του Δαυίδ εναντίον του Γολιάθ.
Η μεταμόρφωση του Ουκρανού προέδρου από απογοητευτικό ηγέτη εν καιρώ ειρήνης σε – με τα υπερβολικά λόγια του Γάλλου δημόσιου διανοούμενου Bernard-Henri Lévy – «έναν νέο και υπέροχο ιδρυτή πατέρα» του ελεύθερου κόσμου, έχει ξεκινήσει.
Η ρητορική του έχουν αιχμαλωτίσει τις καρδιές του κοινού από την Ουάσιγκτον μέχρι το Λονδίνο και τις Βρυξέλλες έως τη Βαρσοβία.
Η δολοφονία του πιθανότατα θα άφηνε πολλούς από αυτούς τους ίδιους ανθρώπους έκπληκτους και αβέβαιους για το τι να κάνουν στη συνέχεια.
Θα μπορούσε να αυξήσει την πίεση για διαπραγματεύσεις και συμβιβασμούς.
Ωστόσο, αυτός δεν είναι πόλεμος ενός ανθρώπου.
Και στην Ουκρανία τουλάχιστον, λίγοι αμφιβάλλουν ότι άλλοι ηγέτες, εξίσου άξιοι, θα σταθούν στο ύψος των περιστάσεων όπως έκαναν μετά την εισβολή.
Ο Yaroslav Azhnyuk, ένας Ουκρανός επιχειρηματίας, απέρριψε την πιθανότητα μιας ρωσικής δολοφονίας.
Αλλά είπε ότι αν συνέβαινε, η Ουκρανία δεν θα έχανε ούτε ένα βήμα.
«Ο Zelensky έχει ηγετικό του ρόλο σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς», είπε.
«Ωστόσο, το συναίσθημα της απόλυτης πλειοψηφίας των Ουκρανών είναι ότι δεν θα τα παρατήσουμε ποτέ, δεν θα υποταχτούμε ποτέ στη Ρωσία».