Αποτυγχάνει η «δημοκρατία στην Αμερική ;
Tου Patrick Bouchanan.:
Αναγκασμένοι συνεχώς από το κατεστημένο να επιλέγουν μεταξύ τους, οι πατριώτες Αμερικανοί μπορεί μια μέρα να έρθουν να επιλέξουν, όπως και οι πατέρες τους, τη χώρα που αγαπούν πέρα από το στέμμα που τους κυβερνά.
Ερωτηθείς, «Τι είναι ένας Αμερικανός;» Πολλοί θα απαντούσαν, «Ένας Αμερικανός είναι πολίτης των Ηνωμένων Πολιτειών».
Ωστόσο, στο Πρώτο Ηπειρωτικό Συνέδριο το 1774, 15 χρόνια πριν οι ΗΠΑ γίνουν έθνος 13 πολιτειών, ο Πάτρικ Χένρι σηκώθηκε να διακηρύξει ότι, «η βρετανική καταπίεση έχει εξαφανίσει τα όρια των πολλών αποικιών. Οι διακρίσεις μεταξύ Βιρτζίνιων, Πενσυλβανών, Νεοϋορκέζων και Νεοαγγλέζων δεν υπάρχουν πλέον. Δεν είμαι Βιρτζίνια, αλλά Αμερικανός».
Ο Χένρι έλεγε – πάνω από δώδεκα χρόνια πριν από την ίδρυση της συνταγματικής μας δημοκρατίας – ότι η Αμερική υπήρχε ήδη ως έθνος και ότι ήταν ο πιστός γιος της.
Σε μια επιστολή του 1815 προς τον Τόμας Τζέφερσον, πολύ αφότου και οι δύο άνδρες είχαν υπηρετήσει ως πρόεδρος, ο Τζον Άνταμς έγραψε:
«Όσον αφορά την ιστορία της Επανάστασης, οι Ιδέες μου μπορεί να είναι περίεργες, ίσως Μοναδικές. Τι εννοούμε με τον όρο Επανάσταση; Ο πόλεμος? Αυτό δεν ήταν μέρος της Επανάστασης. Ήταν μόνο ένα αποτέλεσμα και συνέπεια αυτού. Η Επανάσταση βρισκόταν στο μυαλό των ανθρώπων, και αυτό πραγματοποιήθηκε, από το 1760 έως το 1775, στη διάρκεια δεκαπέντε ετών προτού τραβήξει μια σταγόνα αίματος στο Λέξινγκτον».
Ο Άνταμς έλεγε ότι η Αμερική είχε συλληφθεί και, ως εμβρυϊκό έθνος, αναπτύχθηκε στις καρδιές των λαών των 13 αποικιών, δύο με τρεις δεκαετίες πριν από τη Συνταγματική Συνέλευση στη Φιλαδέλφεια.
Εν ολίγοις, η χώρα μας δημιουργήθηκε πριν γίνει η δημοκρατία μας και πολύ πριν γίνει αυτό που σήμερα ονομάζουμε «δημοκρατία μας». Μια χώρα είναι διαφορετική και περισσότερο από το πολιτικό σύστημα που υιοθετεί.
Η Γαλλία ήταν Γαλλία καθ’ όλη τη διάρκεια της δυναστείας των Βουρβόνων, της Επανάστασης του 1789, της δημιουργίας της Πρώτης Δημοκρατίας, της Βασιλείας του Τρόμου, της Πρώτης Αυτοκρατορίας του Ναπολέοντα και της αποκατάστασης της μοναρχίας των Βουρβόνων – μέχρι τη δημιουργία της Πέμπτης Δημοκρατίας από τον Πρόεδρο Κάρολο Ντε Γκωλ.
Και κάτω από το καβούκι της ΕΣΣΔ, η καρδιά της Μητέρας Ρωσίας συνέχιζε να χτυπά. Δικαίως, κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, θεωρούσαμε τη Λιθουανία, τη Λετονία, την Εσθονία, την Πολωνία, την Τσεχοσλοβακία, την Ουγγαρία, τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία ως «αιχμάλωτα έθνη» και αιχμάλωτους λαούς.
Η ουσία: Ούτε το καθεστώς, ούτε το πολιτικό σύστημα που επιβλήθηκε, ούτε κάποια αφηρημένη ιδέα, είναι η χώρα που προηγείται αυτών και έχει πρώτα διεκδικήσει την πίστη των γιων και των κορών της.
Στο περίφημο τοστ του, ο Αμερικανός ναυτικός ήρωας Stephen Decatur δήλωσε: «Η χώρα μας! … Είθε να είναι πάντα στο δίκιο. αλλά η χώρα μας, σωστό ή λάθος!».
Η κρίση σήμερα για όσους διακηρύσσουν ασταμάτητα «Κινδυνεύει η δημοκρατία μας», είναι ότι εκατομμύρια πατριώτες έρχονται να δουν το κατεστημένο καθεστώς μας, τη «δημοκρατία μας», ως άπιστο και αποτυχημένο στο πρωταρχικό του καθήκον – να προστατεύσει και να υπερασπιστεί τη χώρα μας. και συμπατριώτες από εχθρούς ξένους και εσωτερικούς.
Αναγκασμένοι συνεχώς από το κατεστημένο να επιλέγουν μεταξύ τους, οι πατριώτες Αμερικανοί μπορεί μια μέρα να έρθουν να επιλέξουν, όπως και οι πατέρες τους, τη χώρα που αγαπούν πέρα από το στέμμα που τους κυβερνά.
Σκεφτείτε.
Το καθεστώς Μπάιντεν που μας κυβερνά αυτή τη στιγμή επέτρεψε σε 3 εκατομμύρια μετανάστες να εισβάλουν στη χώρα μας μέσα σε δύο χρόνια. Αυτοί οι παράνομοι συνεχίζουν να παραβιάζουν τους νόμους μας και να διασχίζουν τα σύνορά μας με ρυθμό 250.000 το μήνα.
Ανάμεσά τους τρομοκράτες, ληστές, βιαστές, δολοφόνοι, καρτελιστές και παιδεραστές. Το καθεστώς Μπάιντεν έχει παραιτηθεί από το καθήκον του να σταματήσει την εισβολή που αλλάζει τον εθνικό, φυλετικό, θρησκευτικό, κοινωνικό και πολιτικό χαρακτήρα και τη σύνθεση της αμερικανικής οικογένειάς μας χωρίς τη συγκατάθεση του αμερικανικού λαού, στο εθνικό σπίτι του οποίου αυτοί οι εισβολείς εισβάλλουν ατιμώρητα.
Ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν διαβεβαιώνει ότι το μέλλον του έθνους θα καθοριστεί από εκατομμύρια ανθρώπους που έχουν κοινό μόνο ότι παραβίασαν τους νόμους μας για να μπουν στη χώρα μας. Η αντιπρόεδρος Kamala Harris απορρίπτει αυτάρεσκα τα αιτήματα για την αντιμετώπιση της κρίσης λέγοντας ότι τα νότια σύνορα της Αμερικής είναι «ασφαλή».
Με αυτή την εισβολή ήρθε μια πλημμύρα της ναρκωτικής φαιντανύλης, η οποία πέρυσι στοίχισε τη ζωή σε 100.000 Αμερικανούς, αριθμός ίσος με όλους τους νεκρούς πολέμου των ΗΠΑ σε χρόνια μαχών στην Κορέα, το Βιετνάμ, το Αφγανιστάν και το Ιράκ.
Κάτω από την πολιτική του κόμματος Μπάιντεν για ήπιο έγκλημα και τέρψη της εγκληματικής τάξης, οι επιθέσεις, οι ληστείες, οι ληστείες αυτοκινήτων και οι «μαζικοί πυροβολισμοί», όπου τέσσερα θύματα σκοτώνονται ή τραυματίζονται σε κάθε επεισόδιο, έχουν αυξηθεί στις πόλεις των ΗΠΑ.
Με το νόμισμα και την οικονομία της Αμερικής στα χέρια του, ο Μπάιντεν, σε 18 μήνες, ανέβασε τον πληθωρισμό, ο καρκίνος του αμερικανικού νομίσματος, στο 8%, ανέβασε το εθνικό χρέος μέχρι εκεί που υπερβαίνει κατά πολύ το ακαθάριστο εθνικό προϊόν και κατέρριψε το χρηματιστήριο , αφανίζοντας τρισεκατομμύρια σε πλούτο.
«Η πανδημία τελείωσε», είπε ο Μπάιντεν στο «60 Minutes» τον Σεπτέμβριο, έναν μήνα που περισσότεροι από 400 Αμερικανοί πέθαιναν από COVID-19 κάθε μέρα, ποσοστό θανάτου υψηλότερο από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και ίσο με τον πιο αιματηρό πόλεμο στην ιστορία των ΗΠΑ. ο Εμφύλιος Πόλεμος του 1861-1865.
Οι θεματοφύλακες της «δημοκρατίας μας» αποτυγχάνουν στα πιο θεμελιώδη καθήκοντα οποιουδήποτε πολιτικού συστήματος – να προστατεύσουν και να υπερασπιστούν τον λαό. Κανένα αποτυχημένο καθεστώς δεν μπορεί να δικαιολογήσει τη μονιμότητά του διεκδικώντας κάποια εγγενή υπεροχή.
https://mytilenepress.blogspot.com
