Η Θαυματουργή Αγία Δραγάζη.
Η Ορθοδοξία προσφέρει τα πάντα διότι προστατεύει, εξευγενίζει-ισορροπεί, καλλιεργεί, ηρεμεί, ομορφαίνει τις ανθρώπινες ψυχές, τις γεμίζει με αγάπη για τον συνάνθρωπο, την ζωή και κάθε τι ωραίο.
Από το απόγειον του Ελληνισμού κατά τους μεσαιωνικούς αιώνες, βρεθήκαμε εκ νέου σε πλήρη κατάπτωση κατά την σημερινή εποχή. Μοναδική λύση η επιστροφή στις διαχρονικές- πατροπαράδοτες Ελληνοχριστιανικές αξίες
Η πόλη ιδρύθηκε από τον Άγιο Κωνσταντίνο και ο τελευταίος βασιλιάς-Δεσπότης της Βασιλίδος των πόλεων, ήταν ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος. Η Μητέρα του Αγίου Κωνσταντίνου ήταν η Αγία-Ισαπόστολος Ελένη και η Μητέρα του Ήρωα Κωνσταντίνου Παλαιολόγου η Ελένη Δραγάζη, γνωστή και ως Αγία Υπομονή. Από Κωνσταντίνο σε Κωνσταντίνο, και από Αγία Ελένη σε Αγία Υπομονή (Ελένη Δραγάζη). Με αυτούς τους ηγεμόνες, ξεκίνησε η πόλη και με αυτούς τελείωσε. Στα χρόνια τα οποία έζησε η Αγία Υπομονή, δεν υπήρχε Ελληνική-Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Για όσους δεν γνωρίζουν η πόλη έπεσε δύο φορές. Την πρώτη φορά είχε κατακτηθεί η πόλη και ολόκληρη η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, από τους Γερμανούς (13/4/1204 μ.Χ.). Το σωτήριο έτος 1261 μ.Χ. επέτυχαν, οι πρόγονοι μας, να πάρουν πίσω μόνον την Βασιλεύουσα, την Κωνσταντινούπολη, και όχι ολόκληρη την αυτοκρατορία. Η Κωνσταντινούπολη μετά την επανάκτηση, δεν είχε πολλές ελπίδες να σωθεί.
Η Βασιλεύουσα τα τελευταία 200 χρόνια είναι πλέον μια πόλη κράτος, όπως η αρχαία Αθήνα. Με την επανάκτηση της Βασιλεύουσας η αυτοκρατορία είναι πλέον κατακερματισμένη, σε μικρά Λατινικά και Ελληνικά κρατίδια. Αυτά τα μικρά Ελληνικά κρατίδια όπως το Δεσποτάτο της Ηπείρου και της Θεσσαλίας αρνούνται πεισματικά να υπακούσουν στην κεντρική Ελληνική κυβέρνηση της Κωνσταντινούπολης. Η Βασιλεύουσα θα δώσει μόνη έως το τέλος τον αγώνα επιβίωσης. Στις 29 Μαΐου 1453 μ.Χ. την αποφράδα αυτή ημέρα, έπεσε για δεύτερη φορά μόνον η πόλη στους Iσμαηλίτες. Το πιο σημαντικό πράγμα, σε κάθε εποχή ήταν η Χριστιανική-ηθική ζωή για τους Έλληνες.
Κατά την εποχή των Παλαιολόγων η Ελλάδα βρισκόταν σε τεράστια πολιτική, στρατιωτική και εν μέρει ηθική παρακμή. Αυτό διότι παρακαλούσαν για στρατιωτική βοήθεια τους χειρότερους εχθρούς του Ελληνικού έθνους τους Γερμανούς. Οι Γερμανοί είχαν κατακτήσει το 1204 μ.χ, ολόκληρη την Ελληνική- Ρωμαϊκή αυτοκρατορία και ξεπέρασαν σε βιαιότητες ακόμα και τους Σαρακηνούς. Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα, μεγαλύτερο κατάντημα για έναν λαό και για ένα έθνος από το εκλιπαρεί τους χειρότερους εχθρούς του, να το γλυτώσουν από άλλους εχθρούς και συγκεκριμένα τους Τούρκους. Οι αδύναμοι πολιτικά-στρατιωτικά και οικονομικά Έλληνες εκλιπαρούσαν τους φοβερότερους εχθρούς του έθνους, τους Γερμανούς να τους σώσουν από τους Τούρκους. Όμως οι προγονοί μας δεν σκέφτηκαν ούτε για μια στιγμή να μην πολεμήσουν, όμως παράλληλα ως άνθρωποι, επιθυμούσαν να επιβιώσουν. Για αυτό επάνω στην απελπισία τους, κάποιοι εξ αυτών σκέφτηκαν να ζητήσουν την βοήθεια των Γερμανών.
Το απόγειον της ηθικής και πνευματικής παρακμής ήταν ότι στην Ιταλία ο σοφιστής αξιωματούχος Πλήθων Γεμιστός, αρνήθηκε να υπογράψει την ένωση των δύο εκκλησιών !!! Ένας από τους μεγαλύτερους μάγους-θεουργός του μεσαίωνα υπήρξε ο Πλήθων Γεμιστός, διδάχτηκε την θεουργία-παγανισμό στην Αδριανούπολη από τον Ιουδαίο Ελισαίο. Ο Πλήθων δίδαξε ότι για την παρακμή του Ελληνισμού, ευθύνεται ο Χριστιανισμός για αυτό έπρεπε να καταργηθεί ως επίσημη θρησκεία. Εν τούτοις ακόμη και ένας καμπαλιστής ο Πλήθων Γεμιστός, έβαλε πάνω από την πίστη το έθνος, πιστός στο ιερότερο αξίωμα του Αριστοκλή. Από την μητέρα, τον πατέρα και όλους τους άλλους προγόνους, η Ελλάδα είναι το πιο ιερό-πολύτιμο και σεβαστό. Με αυτό το αξίωμα ο Αριστοκλής καθόρισε τι πρέπει να είναι η πατρίδα για τους Έλληνες.
Τα τελευταία χρόνια του μεσαιωνικού Ελληνισμού δεν υπήρχε η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, καθώς η Κωνσταντινούπολη ήταν μια πόλη κράτος σε άθλια πολιτική, στρατιωτική, κοινωνική, και οικονομική κατάσταση. Εντούτοις υπήρχαν ακόμη ηθικοί και ευσεβείς Έλληνες Χριστιανοί, για αυτό συνεχιζόταν η ηθική ζωή και το φιλανθρωπικό έργο. Η Αγία Υπομονή, ήταν μια από τις γυναίκες, που έζησαν με τον ηθικό Eλληνικό-Χριστιανικό τρόπο ζωής. Για αυτό ήταν αντάξια της Ορθοδοξίας, της Ελλάδος και του φιλοσόφου Μανουήλ Παλαιολόγου. Στάθηκε άξια δίπλα του για 35 χρόνια, μονογαμικά και κατά φύσιν ως γνήσια Χριστιανή. Με τον Μανουήλ Β προσπάθησαν να βρουν τρόπους σωτηρίας της Βασιλεύουσας, καθώς και συμμάχους για την πόλη-κράτος που ψυχορραγούσε. Η Ελένη Δραγάζη είχε απόλυτη συναίσθηση της θέσης της. Την αποκαλούσαν μητέρα του λαού. Αυτό διότι συμμεριζόταν κάθε δυσκολία και προσπαθούσε να συνδράμει τους αδύναμους.
Ως πραγματική Χριστιανή Εκκλησιαζόταν συνέχεια, έκανε ελεημοσύνες και έχτισε ναούς, μονές, γηροκομεία κλπ. Ιδιαίτερη ήταν η αγάπη της για τα Μοναστήρια. Εκεί έβρισκε ηρεμία η ψυχή της. Από εκεί η Αγία αντλούσε δύναμη και κουράγιο για την δύσκολη συνέχεια. Αυτό το ενέπνευσε σε όλη την οικογένειά της. Η πολύτεκνη μητέρα-Αγία με τα οκτώ τέκνα, γαλούχησε τα παιδιά της με την διδασκαλία της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας. Τα πήγαινε σε προσκυνήματα, σε Μοναστήρια της Βασιλεύουσας και παρακαλούσε υπέρ αυτών τις ευχές των αγίων Ασκητών. Τα ανέθρεψε με Ελληνοχριστιανική παιδεία. Με υπομονή και επιμονή, με προσοχή και προσευχή δημιούργησε τους χαρακτήρες τους.
Μετέδωσε το Ορθόδοξο πνεύμα σε όλη την οικογένεια της. Ο σύζυγός της ο Μανουήλ Β Παλαιολόγος, όταν παραιτήθηκε από τον θρόνο του, έγινε Μοναχός. Οι συγγενείς της, τα τέκνα της Θεόδωρος, Ανδρόνικος και Δημήτριος έγιναν και εκείνοι Μοναχοί. Το ίδιο και ή εγγονή της κόρης του γιου της Θωμά, Παλαιολόγου. Η Ελένη έγινε Μοναχή με το όνομα Υπομονή στη Λευκάδα. H Αγία-Βασίλισσα Ελένη Δραγάζη αγαπούσε τον Ελληνικό λαό. Παρά το γεγονός ότι ήταν η βασίλισσα της πόλης-Κωνσταντινούπολη, παραμένει μονίμως ταπεινή και συνεχίζει να βοηθά ολόψυχα, όλους τους αναξιοπαθούντες.
Φτωχοί, πεινασμένοι, ανάπηροι, άρρωστοι, ορφανά, χήρες, ξένοι, χρεώστες και βαριά πονεμένοι δέχονται, την Χριστιανική υποστήριξη της Αγίας Ελένης-Υπομονής. Επισκέπτεται σε σταθερή βάση νοσοκομεία, γηροκομεία, βρεφοκομεία, ορφανοτροφεία, λεπροκομεία, πτωχοκομεία, και ιδρύματα όπου στεγάζονται παραστρατημένες γυναίκες. Ήταν η μητέρα που ο καθένας αδικημένος Έλληνας η Ελληνίδα μπορούσε να καταφύγει, και να ζητήσει, βοήθεια. Συμμεριζόταν τις αγωνίες και τις ανησυχίες του λαού, ενώπιον των φοβερών εθνικών κινδύνων και προσπαθούσε πάντοτε με ελεημοσύνες με την προσευχή, με την πραότητα, με γλυκά-στοργικά λόγια και έργα, να βοηθήσει τους Έλληνες.
Η Βασίλισσα έζησε 35 χρόνια ως κοσμική, ενώ στην συνέχεια έζησε 25 χρόνια ως μοναχή. Σε όλη την διάρκεια του βίου της πήγαινε εκκλησία, βοηθούσε τους φτωχούς, ζούσε πάντοτε με χρηστά ήθη. Η Αγία Υπομονή εμφανίσθηκε ως μοναχή σε κάτοικο των Αθηνών, που εργαζόταν σε ταξί και τον θεράπευσε από πολύ βαριά ασθένεια. (2)
Η Αυγούστα όπως και όλοι οι πρόγονοί μας οι οποίοι έκαναν ελεημοσύνες, δεν προσέβαλαν ποτέ και με κανέναν τρόπο, τους αναξιοπαθούντες. Αυτό το κάνουν στην εποχή μας, αρκετοί νεοραγιάδες και είναι ένα ακόμη δείγμα παρακμής και σήψης. Oι φιλανθρωπίες των προγόνων μας, δεν ήταν ποτέ βασισμένες επάνω στην επίδειξη, τον πλουτισμό, την αλαζονεία και τον κοινωνικό ρατσισμό-φασισμό, εις βάρος των φτωχών. Γινόταν πάντοτε με πραγματική Χριστιανική αγάπη. Μια τόσο σημαντική πράξη, για να έχει ηθική αξία, δεν πρέπει ποτέ να γίνεται, εις βάρος της αξιοπρέπειας των ανθρώπων που χρειάζονται βοήθεια. Μόνον οι νεοέλληνες παρουσιάζουν κατά την σημερινή εποχή τέτοιου είδους, αντιχριστιανικές συμπεριφορές, όταν βοηθούν αδύναμους ανθρώπους. Αυτό δεν είναι μόνον εκτός της Χριστιανικής ηθικής, αλλά είναι και ενδεικτικό δείγμα, πνευματικής και κοινωνικής κατάρρευσης.
Η κακία είναι αμάθεια όπως μας δίδαξε ο Ύπατος των Φιλοσόφων, ο Αριστοκλής. Δεν επιτρέπετε να ξεχωρίζουμε, με διάφορα πολιτικά, κοινωνικά, η αθλητικά, είτε άλλα κριτήρια, εάν θα βοηθήσουμε, η όχι, τους φτωχούς ανθρώπους.
ΤΟ “ΜΗΝΥΜΑ” ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΣΤΙΣ ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ :
ΑΡΙΣΤΟΚΛΕΙΟΣ ΚΑΙ ΔΙΟΝΥΣΙΑΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ.
Στην αρχαιοελληνική θρησκεία συναντάμε υποκινούμενους εμφυλίους πολέμους, ανθρωποθυσίες, καταστροφές, ανομία, αταξία, κτηνώδεις παρορμήσεις, δεισιδαιμονία και τελετές μαύρης μαγείας. Σε όλες τις θρησκευτικές εκφάνσεις υπήρχε η σεξουαλική μαγεία ως κορωνίδα της λατρείας του Εωσφόρου, η οποία συνοδευόταν από πρωτογονισμό και κανιβαλισμό. Μελετώντας την αρχαιοελληνική θρησκεία είναι εύκολο να διαπιστωθούν τα άπειρα εωσφορικά της στοιχεία. Η ερωτική μαγεία, η μαντική, η αγυρτεία, αποτελούσαν μια θλιβερή κοινωνική πραγματικότητα, για τους ιερείς και ειδικά για τις ιέρειες της σκοτεινής θρησκείας.
Στον δαίμονα από την Φρυγία πιστεύουν από τα πανάρχαια χρόνια και οι Ιουδαίοι. Στην Ελληνική μυθολογία-ιστορία με το όνομα Σαβάζιος είναι γνωστή μία αρχαία θεότητα. Ετυμολογικά το δεύτερο συνθετικό του ονόματος (-ζιος) προέρχεται από την ρίζα Dyeus. Aπό εκεί βγαίνουν και οι λέξεις Δίας και θεός, (Λατινικά deus). Στην κλασική Ελλάδα τον ονόμασαν Διόνυσο. Ο “θεός” Σαβάζιος είναι ο Διόνυσος (Λεξικό Σούδα). Ο Σαβάζιος αποτελεί τον βασικότερο και σημαντικότερο “θεό” του Ιουδαϊκού έθνους. Ο βιογράφος, φιλόσοφος, ιστορικός, θεουργός και αρχιερέας του μαντείου των Δελφών Πλούταρχος γράφει στα Συμποσιακά του (ΙV 6) ,ότι οι Εβραίοι λάτρευαν τον Διόνυσο, και ότι η ημέρα των Σαββάτων ήταν εορτή του Σαβαζίου !!! Ένας μύστης- ομόθρησκος των Ιουδαίων αναφέρει την πραγματική θρησκεία των Ισραηλιτών. Διαβάστε σχετικά το αρχαίο κείμενο των Συμποσιακών (1)
Διαχρονικά ο Εωσφόρος και ο Savazios ήταν και είναι οι βασικοί εκπρόσωποι της ανομίας, της αταξίας και της καταστροφής του Ελληνικού έθνους, καθώς επιβουλεύονται τον Ελληνισμό-Αριστόκλειο πολιτισμό, με σκοπό να εμποδίσουν την εθνική και ηθική-πνευματική σωτηρία, και την ανύψωση των ανθρώπων. Ο Διόνυσος είχε έρθει από την Ανατολή για να εδραιώσει στον τόπο αυτό την λατρεία του, η οποία έχει παραγκωνιστεί εξαιτίας της αρχαίας Ελληνικής-Φιλοσοφικής σκέψης. Σε περιόδους έντονης ανησυχίας-δυστυχίας και πολέμων οι άνθρωποι βιώνουν καταστάσεις τις οποίες δεν μπορούν να διαχειριστούν με το πνεύμα και την ηθική. Φοβούνται-αρνούνται να σκεφτούν και να ερευνήσουν. Για αυτό στρέφονται προς το κακό, και την ερωτική ελευθεριότητα. Ο Φρυγικός “θεός” Διόνυσος με στόχο την ολοκληρωτική καταστροφή του Ελληνικού έθνους και την κατάργηση του Αριστόκλειου πολιτισμού, προσφέρει απλόχερα την σεξουαλική “ελευθερία” από τα “δεσμά” του αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού και του Χριστιανισμού, σε όλους όσους τον πιστεύουν. Το Διονυσιακό-Φοινικικό πνεύμα οδηγεί τους Έλληνες σε καταστροφικές πράξεις και συμπεριφορές οριακές, οι οποίες διαχρονικά θέτουν τον Ελληνισμό σε θανάσιμους κινδύνους.
Όπως είναι γνωστό και ιστορικά αποδεδειγμένο, ο αρχαίος Ελληνικός κόσμος κατέρρευσε και κατακτήθηκε κατ ουσίαν αμαχητί, από τους αρχαίους Ρωμαίους, εξαιτίας της σεξουαλικής διαφθοράς που επέβαλε η αρχαία θρησκεία. Στον Διονυσιακό πολιτισμό η αμαρτία, η διαφθορά και η κάθε ηθική εκτροπή, ήταν συνυφασμένη με την ειδωλολατρική θρησκευτική πίστη. Σε όλα τα ειδωλολατρικά θρησκεύματα υπήρχαν “θεοί”–δαίμονες ως προστάτες των ανθρωπίνων παθών, με βασικότερο όλων την σεξουαλική διαφθορά.
Για αυτό οι θεϊκές δυνάμεις των Ολύμπιων και των ανθρώπων, αποτελούσαν έναν συνδυασμό καλού και κακού. Οι θεοί της Αιγυπτιακής-Φοινικικής θρησκείας, είναι ικανοί να επιδείξουν οίκτο και παράλληλα καταστροφική συμπεριφορά. Επίσης επιδεικνύουν υπερβολική ζήλια προς τους ανθρώπους. Στον παγανισμό η αμαρτία και η κάθε ηθική εκτροπή, ήταν ταυτισμένες με την ειδωλολατρική θρησκευτική πίστη. Σε όλα τα ειδωλολατρικά θρησκεύματα υπήρχαν θεοί-δαίμονες, ως προστάτες των ανθρωπίνων παθών, με βασικότερο όλων, την σεξουαλική διαφθορά. Οι δύο παγκόσμιοι πολιτισμοί εκπροσωπούν δύο διαφορετικά φιλοσοφικά αξιώματα για την ζωή. Ανά τους αιώνες οι αντίθετοι εκ διαμέτρου πολιτισμοί, προσπαθούν να επικρατήσουν στην πολιτική, στον στρατό, την οικονομία, στις επιστήμες, στις τέχνες, στους θεσμούς, την ηθική την κοινωνία και τα έθνη.
Ειδικότερα το Ελληνικό έθνος στο πέρασμα των αιώνων, είναι δημιούργημα τόσο του Ελληνικού φιλοσοφικού πνεύματος, όσο και του Διονυσιακού (Φοίνικες-παγανισμός). Τον Ελληνικό πολιτισμό αποτελούν η ορθή παιδεία-Φιλοσοφία, η απλότητα, η λογική, ο στοχασμός, η εγκράτεια και η γαλήνη. Αντίθετα το Διονυσιακό-Φοινικικό πνεύμα το χαρακτηρίζει η μανία, το μένος, το πάθος, το συναίσθημα, οι σεξουαλικές ανωμαλίες, οι ψυχικές εκρήξεις, οι παρορμήσεις, τα πιο βρώμικα-αισχρά ένστικτα του ανθρώπου και η εύθυμη πλευρά της ζωής. Η Ελληνική-Αριστόκλεια αγωγή ορίζεται από το μέτρον άριστον και το μηδέν άγαν, την μεσότητα και την αποφυγή των υπερβολών και των άσκοπων-καταστροφικών ενεργειών. Αντίθετα το Διονυσιακό-Φοινικικό πνεύμα δεν τα δέχεται όλα αυτά και οδηγεί τους Έλληνες σε καταστροφικές πράξεις και συμπεριφορές οριακές, οι οποίες διαχρονικά θέτουν τον Ελληνισμό σε θανάσιμους κινδύνους. Τα ίδια τα καθεστώτα προωθούσαν τα πρόστυχα θεάματα, τις πρόστυχες μουσικές-διασκεδάσεις και τα όργια για να μπορούν να εξουσιάζουν, με ευκολία τις μάζες. Οι Έλληνες φιλόσοφοι-σοφοί, δεν συμμετείχαν ποτέ, και καταδίκαζαν δημόσια, κάθε πνευματική, ηθική, μουσική και σεξουαλική παρεκτροπή.
Η νέα τάξη πραγμάτων αποτελεί μια άσπλαχνη και πανάρχαια θεώρηση, ενός άλλου πολιτισμού του Φοινικικού, ο οποίος εκφράζει την κοινωνία του κέρδους, και της κυριαρχίας στην οικονομία. Δημιουργεί ανθρώπους οι οποίοι ζούνε μέσα στην ακολασία και τα πιο ταπεινά σεξουαλικά πάθη. Από τα πανάρχαια χρόνια δεν έχουν τελειωμό, οι γενοκτονίες, οι βιαιοπραγίες, οι προδοσίες και οι καταστροφές, από τους Φοίνικες-Ιουδαίους κατακτητές, της Ελλάδας.
Τα ίδια τα καθεστώτα προωθούσαν τα πρόστυχα θεάματα, τις πρόστυχες μουσικές-διασκεδάσεις και τα όργια για να μπορούν να εξουσιάζουν, με ευκολία τις μάζες. Οι Έλληνες φιλόσοφοι-σοφοί, δεν συμμετείχαν ποτέ, και καταδίκαζαν δημόσια, κάθε πνευματική, ηθική, μουσική και σεξουαλική παρεκτροπή. Είναι τραγικό όμως οι νεοταξίτες, εξουσιάζουν, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, στην σύγχρονη Ελλάδα, μέσα από την σεξουαλική διαφθορά, και τα αισχρά είδη μουσικής. Οι αμόρφωτες και δεισιδαίμονες μάζες συμμετείχαν με πάθος στις Διονυσιακές εορτές, οι οποίες συνοδευόταν, από ειδικούς-έκφυλους μουσικούς ρυθμούς. Οι κρατούντες επέτρεψαν, να υπάρχει σε αυτές τις Βακχικές τελετές, πλήρη ελευθερία, ακόμη και στα πιο ταπεινά αχαλίνωτα πάθη των θρησκευτών.
Ο ερωτικός εωσφορισμός επανήλθε την σύγχρονη εποχή, από τον Άλιστερ Κρόουλυ. Ο Κρόουλι τον ονόμασε σεξουαλική μαγεία. Σύμφωνα με τον Κρόουλι η γνώση αυτού της ερωτικής μαγείας ήταν το μεγαλύτερο μυστικό του παρελθόντος, των μυστικών ταγμάτων και αποκαλύπτεται μόνο στους μυσταγωγούς. Η δύναμη της μαγείας μέσω της σεξουαλικής αναπαραγωγής, προέρχεται από τα αρχαία μυστήρια. Επίσης στοιχεία μπορούν να βρεθούν στον Ινδουισμό, τον Ταοϊσμό και στις μεσαιωνικές μυστικές εταιρείες όπως οι Ναΐτες. Στο σύγχρονο δυτικό κόσμο το O.T.O λέγεται ότι είναι ο κληρονόμος αυτής της διαδρομής, όπως ανέφερε το μεγάλο θηρίο, ο Άλιστερ Κρόουλυ και ο βοηθός ιερέας του, ο Theodor Reuss.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ ARISVINEWS
