Ο δαιμόνιος Ρετζέπ-Ταγίπ Ερντογάν πίσω από το Ουκρανικό ζήτημα.
Η Ουκρανία αποτελούσε τμήμα της πάλαι ποτέ Ρωσικής αυτοκρατορίας και εν συνεχεία έγινε Σοβιετική δημοκρατία.
Οι Ουκρανοί απέκτησαν την ανεξαρτησία τους όταν διαλύθηκε η Σοβιετική ένωση το έτος 1991. Το Κίεβο κινήθηκε άμεσα με στόχο να αποβάλει την Ρωσική κληρονομιά της και να σφυρηλατήσει στενούς δεσμούς με την Αμερική. Η απόφαση του Βίκτορ Γιανουκόβιτς, που πρόσκειται στο Κρεμλίνο, να απορρίψει μια συμφωνία σύνδεσης με την Ευρωπαϊκή ένωση υπέρ του Κρεμλίνου, προκάλεσε μαζικές διαδηλώσεις που οδήγησαν στην απομάκρυνσή του το 2014.
Ο νέος πλανητάρχης Πούτιν απάντησε με την προσάρτηση της της Κριμαίας και με την υποστήριξη μιας αυτονομιστικής εξέγερσης που ξέσπασε στην ανατολική Ουκρανία. Στο Ουκρανικό ζήτημα τον πιο ενεργό ρόλο έχει η Τουρκία του Ερντογάν. Η Ουκρανία και η Δύση κατηγόρησαν τη Ρωσία ότι έστειλε στρατεύματα και όπλα για να υποστηρίξει τους αντάρτες. Η Μόσχα το αρνήθηκε αυτό, αντιτείνοντας ότι οι Ρώσοι που εντάχθηκαν στους αυτονομιστές ήταν εθελοντές. Περισσότεροι από 14.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στις μάχες που κατέστρεψαν την ανατολική βιομηχανική ενδοχώρα της Ουκρανίας, γνωστή ως λεκάνη του Ντονμπάς.
Επτά χρόνια μετά την προσάρτηση της Κριμαίας στη Ρωσία και την ένοπλη εξέγερση των ρωσόφωνων αυτονομιστών στις περιοχές του Ντονμπάς στην ανατολική Ουκρανία, όλα δείχνουν ότι η σύγκρουση που είχε «παγώσει» τον τελευταίο καιρό, αναζωπυρώνεται. Τους τελευταίους τρεις μήνες έχουν σημειωθεί πολλές παραβιάσεις της εκεχειρίας και από τα δύο κράτη. Αρκετοί στρατιώτες έχουν χάσει την ζωή τους. Τον περασμένο μήνα ο υπουργός Εξωτερικών της Ουκρανίας Ντμίτρο Κουλέμπα γνωστοποίησε ότι εγκρίθηκε από το Εθνικό Συμβούλιο Ασφάλειας σχέδιο για την ανακατάληψη της Κριμαίας από τους Ρώσους και για την ανάκτηση του ελέγχου της περιοχής του Ντονμπάς.
Μονάδες του ουκρανικού στρατού προωθούνται στα ανατολικά της χώρας και πυκνώνουν οι πτήσεις drones πάνω από τις περιοχές των Ρωσόφωνων αυτονομιστών. Από την άλλη πλευρά των συνόρων, οι Ρώσοι βρίσκονται σε στρατιωτική κινητοποίηση. Στις δυτικές περιοχές, στα σύνορα με την Ουκρανία συγκεντρώνεται μεγάλος αριθμός δυνάμεων. Ο υποχθόνιος ρόλος του Ερντογάν. Ο Τούρκος πρόεδρος είχε υπογράψει συμφωνία το 2019, με τον τότε πρόεδρο της Ουκρανίας Πέτρο Ποροσένκο για την πώληση στον ουκρανικό στρατό των τουρκικών drones ΤΒ2.
Η Αγκυρα εφαρμόζει ύπουλες τακτικές. Ο Ερντογάν έχει υποστηρίξει την προοπτική ένταξης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, ενώ επανειλημμένα έχει δηλώσει ότι δεν αναγνωρίζει την προσάρτηση της Κριμαίας, από την Ρωσική Ομοσπονδία, κάνοντας λόγο για διωγμούς της Τουρκογενούς μειονότητας στην χερσόνησο. Η Χερσόνησος της Κριμαίας αποτελεί αντικείμενο της έχθρας μεταξύ Ρώσων και Τούρκων. Η εμπλοκή της Τουρκίας στο Ουκρανικό πρόβλημα, ενδέχεται να αλλάξει τα γεωστρατηγικά δεδομένα υπέρ της Άγκυρας.
Ο πραγματικός δημιουργός της ένοπλης σύγκρουσης, μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας αποδείχθηκε ότι είναι η Τουρκία. Σύμφωνα με πληροφορίες της “infobrbrics”, η Τουρκική πλευρά ευθύνεται για την επιδείνωση της κατάστασης στο Ντονμπάς και στα σύνορα Ρωσίας-Ουκρανίας,. παρακινώντας το Κίεβο να αναλάβει πολεμική δράση. Στα πλαίσια αυτών των σκοπών η Τουρκική πλευρά, έχει προμηθεύσει 30 μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα Bayraktar TB2 στην Ουκρανία. Τα Τουρκικά drone μεταφέρθηκαν μαζικά με στρατιωτικό φορτίο στην Ουκρανία, όπως αναφέρουν αξιόπιστες πηγές. Την περασμένη εβδομάδα, Τουρκικά αεροσκάφη πραγματοποίησαν πτήσεις προς την Ουκρανική πρωτεύουσα, παραδίδοντας στρατιωτικό φορτίο. Eπίσης έχουμε τις δηλώσεις της Τουρκίας σχετικά με την ετοιμότητά της να παράσχει βοήθεια στην Ουκρανία για την επιστροφή της Κριμαίας !!!
Για όσους δεν γνωρίζουν η Κριμαία αποτελεί μόνιμο θέμα εντάσεων και αντιπαλότητας μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας. Οι ενέργειες Τουρκίας προκαλούν μεγάλης κλίμακας ένταση στις σχέσεις Ρωσίας-Ουκρανίας. Η Ρωσική ομοσπονδία ευθέως έχει κατηγορήσει το νεοταξικό ΝΑΤΟ, ότι προσπαθεί να ανατρέψει τον Πούτιν. Μεταξύ άλλων σημείο τριβής μεταξύ Ρωσίας και Δύσης αποτελεί η υπόθεση Ναβάλνι, με κατηγορίες εκατέρωθεν. Από την μεριά της η Τουρκία παρά το γεγονός ότι είναι μια χώρα-μέλος του Νάτο και υποψήφια για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν είπε το παραμικρό για την υπόθεση Ναβάλνι, ούτε για τις χιλιάδες συλλήψεις που υποστηρίζουν τον Ρώσο πολιτικό αντίπαλο του Βλαντιμίρ Πούτιν. Η σιωπή του δαιμόνιου Ερντογάν, δείχνει την ύπαρξη σχεδίων και στόχων που έχουν αναπτυχθεί μεταξύ των δύο ηγετών.
Ρωσία και Τουρκία έχουν μεγάλες πολιτικές και ιστορικές διαφορές, Όμως όλα αυτά δεν αποτελούν εμπόδιο στις σχέσεις των δύο ηγετών. Ρωσία και Τουρκία έχουν συγκρουστεί στρατιωτικά μεταξύ τους αρκετές φορές. Τον καιρό που ήταν ακόμη μεγάλες αυτοκρατορίες, οι δύο χώρες βρέθηκαν αντίπαλες σε περιοχές όπου συγκρούονταν τα συμφέροντά τους. Κατά την δεκαετία που πέρασε, τα δύο έθνη έχουν πολεμήσει στην Συρία, την Λιβύη. και τον Καύκασο. Στον Καύκασο η Ρωσία στηρίζει την Χριστιανική Αρμενία και η Τουρκία πολιτικά και στρατιωτικά το Αζερμπαϊτζάν.
Τον Νοέμβριο του 2020 οι δύο ηγέτες τερμάτισαν τις μάχες επισφραγίζοντας μια συμφωνία που δίνει στην Ρωσία στρατιωτική παρουσία στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ και στην Τουρκία μια οικονομική βάση στον Νότιο Καύκασο. Αυτή η συμφωνία αντιπροσωπεύει μια από τις μεγαλύτερες γεωστρατηγικές ανατροπές καθώς η Ρωσία και η Τουρκία βρισκόταν επί αιώνες σε αντίθετες πολιτικές και θρησκευτικές πλευρές. Στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ το Κρεμλίνο συμμάχησε με την Άγκυρα για να περιοριστούν οι Νατοϊκές-Αμερικανικές δυνάμεις. Μετά από την επανάσταση των μπολσεβίκων και την κατάρρευση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, οι Τούρκοι θεώρησαν τους Ρώσους ως συμμάχους, και αντίστοιχα οι κομμουνιστές τους Τούρκους, ενάντια στην εχθρική Δύση.
Ο Λένιν έβλεπε την συμμαχία με την Τουρκία, ως μια ιδανική προοπτική στην προσπάθεια των Ρώσων να επικρατήσουν στο παγκόσμιο στερέωμα. Οι κυβερνητικοί παράγοντες της Σοβιετικής ενώσεως, προμήθευσαν την Τουρκία με όπλα για να πολεμήσουν την Ελλάδα, κατά εποχή της Μικρασιατικής καταστροφής. Από την πλευρά τους οι Οθωμανοί συμφώνησαν να πάρουν οι Σοβιετικοί τον έλεγχο των πετρελαιοπηγών του Αζερμπαϊτζάν και να εδραιώσουν την κυριαρχία τους στον Νότιο Καύκασο.
Η συμφωνία μεταξύ Ατατούρκ και Λένιν το 1921 καθιέρωσε τα βορειοανατολικά σύνορα της Τουρκίας και περιόρισε την παρουσία της στον Νότιο Καύκασο. Ο πόλεμος του περασμένου έτους στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ αποτελεί μια ιστορική επανάληψη. Ο Βλαντιμίρ Πούτιν έχει την παγιωμένη άποψη-τακτική ότι η συμμαχία με την Τουρκία, θα τον βοηθήσει να διαλύσει το ΝΑΤΟ. Για αυτό η φιλία των Τούρκων είναι πιο σημαντική από το να βοηθήσει την αιματοβαμμένη Συρία. Για αυτούς τους λόγους είχαμε την συναίνεση της Ρωσίας, και με την σύμφωνη γνώμη του “Τσάρου”, η Τουρκία ενεπλάκη στον πόλεμο του Αζερμπαϊτζάν, στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Από την πλευρά του ο δαιμόνιος Ερντογάν στοχεύει να οδηγήσει την Ρωσία σε πολεμική σύγκρουση με το Νάτο, ευελπιστώντας σε ήττα και διάλυση της Ρωσίας ώστε να πάρει η Άγκυρα την θέση της Μόσχας !!! Πίσω από τον Ερντογάν καραδοκεί η δύση, για να αποσπάσει ενεργειακά την Ευρώπη από την Μόσχα. Ο νέος πλανητάρχης Πούτιν εγκαινίασε το δικό του νεοταξικό δόγμα. Φίλος και έχθρος την ίδια χρονική με τα άλλα κράτη. Ενδεικτκό παράδειγμα οι σχέσεις του Ρώσου προέδρου με τον Ρετζέπ-Ταγίπ Ερντογάν.
Οι σχέσεις μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας είναι ιδιόμορφες -πολύπλευρες με βάση το γεγονός ότι η Τουρκία του Ερντογάν, είναι η μόνη χώρα του ΝΑΤΟ που συγκρούστηκε στρατιωτικά με την Ρωσία την δεκαετία 2010-2020. Ενδεικτικό ήταν το γεγονός ότι η Τουρκία κατέρριψε ένα Ρωσικό πολεμικό αεροπλάνο, προερχόμενο από την μαρτυρική Συρία. Εν τούτοις η Ρωσία απάντησε μόνον με κυρώσεις στα Τουρκικά προϊόντα, ζητώντας από τους Ρώσους τουρίστες να μην επισκέπτονται την Τουρκία και παράλληλα βομβάρδισε Τουρκόφωνους μαχητές στην βόρεια Συρία. Επίσης Ρώσοι αξιωματούχοι και τα ΜΜΕ κατηγόρησαν μέλη της οικογένειας του Ερντογάν, ότι αγόραζαν πετρέλαιο από το Ισλαμικό Κράτος. Η Τουρκία είναι σε θέση να πραγματοποιήσει στρατιωτικές επιχειρήσεις στην Συρία, αποκλειστικά με την Ρωσική έγκριση. Στον στενό κύκλο συμβούλων του Ερντογάν, καθώς και στον Τουρκικό στρατό υπάρχουν αρκετοί υποστηρικτές της Ασιατικής ενώσεως, οι οποίοι επιθυμούν την συνεργασία με την Ρωσία, το Ιράν και την Κίνα. Φίλοι και εχθροί, μια νέα τάξη πραγμάτων από τους Πούτιν και Ερτνογάν. Ρωσία και Τουρκία είναι σύμμαχοι αν και εξακολουθούν να έχουν συγκρούσεις, στην Συρία.
Μετά από Ρωσική επίθεση ενάντια σε Τουρκικές στρατιωτικές δυνάμεις, σκοτώθηκαν 36 Τούρκοι στρατιώτες. Εν τούτοις η Τουρκία θεώρησε υπεύθυνο για την επίθεση τον πρόεδρο της Συρίας, τον Μπασάρ αλ-Ασσάντ !!! Ως αναπόδοση ο Βλαντιμίρ Πούτιν, επέτρεψε εν μέρη στην Τουρκία, να βομβαρδίσει της κυβερνητικές δυνάμεις με τα πολεμικά αεροσκάφη της, ενώ τα Ρωσικά αεροσκάφη παρέμειναν στο έδαφος ως παθητικοί θεατές. Οι δύο μεγάλες δυνάμεις έχουν διαφορετικά κίνητρα και συμφέροντα στην Συρία, την Γεωργία, την Λιβύη και την Ουκρανία. Η Τουρκία θέλει να γίνουν μέλη του ΝΑΤΟ, η Ουκρανία και η Γεωργία. Αυτό το ενδεχόμενο όμως είναι απίθανο για την Ρωσία, η οποία διεξήγαγε πολέμους για να κρατήσει τις δύο χώρες μακριά από την εξουσία της Αμερικής και του ΝΑΤΟ.
Για όσους δεν γνωρίζουν να υπενθυμίσω ότι ο Βλαντιμίρ Πούτιν θεωρεί τον εαυτό του διάδοχο των Ελλήνων αυτοκρατόρων της Κωνσταντινουπόλεως και την Ρωσία ως συνέχεια της Ελληνικής-Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Ανεξάρτητα από τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις συνεχίζει την εξωτερική αυτοκρατορική πολιτική των Ρομανόφ και των Κομμουνιστών της Σοβιετικής ένωσης. Ρομανόφ και οι άλλοι Τσάροι, οι Μπολσεβίκοι και ο Πούτιν εκφράζουν απόλυτα τον Ρωσικό εθνικισμό και τα πατριωτικά ιδεώδη και ας προέρχονται από διαφορετικούς πολιτικούς και πνευματικούς χώρους. Ο Πούτιν έχει καλές σχέσεις με όλους τους ηγέτες, καθώς είναι ο μεγαλύτερος πολιτικός του αιώνα μας. Είναι φιλικά προσκείμενος στους Χριστιανούς, στους Ιουδαίους και παράλληλα έχει πολύ καλές σχέσεις με τους Μωαμεθανούς. Στις 23 Νοεμβρίου 2015 ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν, έδωσε ένα σπάνιο και πολύτιμο δώρο στον Ιρανό ηγέτη Αλί Χαμενει.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ARISVINEWS
