Φούστα κλαρωτή και αδρανείς θεσμοί

Κώστα  Δημ  Χρονόπουλου  

(Αρθρογράφου –Σχολιογράφου) *   

Με την ευκαιρία της εμφάνισης –στο σχολείο με φούστα – μαθητή, σάλος ξεσηκώθηκε και πυροδοτήθηκε ποικιλώνυμη προβληματική.

Άλλοι  καυτηρίασαν  και το χαρακτήρισαν ως ντροπή.

Κάποιοι δεν έδωσαν ιδιαίτερη σημασία, όντας πιο … χαλαροί ή «προοδευτικοί».  Άρθρα χλευαστικά, αλλά και επιδοκιμαστικά εμφανίστηκαν αυτοστιγμή. Απορίες διατυπώθηκαν για το τι είδους ήταν το παιδί: Στρέιτ, γκέι, ή απλώς με ψυχολογία διαφορετική – χιουμοριστική ; Ακόμα αρκετοί αναφέρθηκαν στο αναφαίρετο δικαίωμα του κάθε ανθρώπου και μαθητή να περιφέρεται όπως θέλει και όπως γουστάρει να ντυθεί. Περιέργως αγνοήθηκε η καταγωγή. Το ενδεχόμενο να είχε καταγωγή/ρίζες από την Σκωτία , όπου το κίλτ /φούστα θεωρείται must στην ενδυμασία την ανδρική.

Σε κάθε περίπτωση λήφθηκαν μέτρα, η υπόθεση θα διερευνηθεί και ο νεαρός πιθανώς να τιμωρηθεί, αν … ενεργοποιηθούν οι θεσμοί. 

Αξιοσημείωτη η συμπαράσταση των συμμαθητών και συμμαθητριών του, που εμφανίστηκαν –την επομένη – με αμφίεση διαφορετική: σε μια ασυνήθιστη ενέργεια σχολική. Μάλιστα αναρτήθηκε και διαδόθηκε διαδικτυακά το σλόγκαν: «τα ρούχα δεν έχουν φύλο» (Σ.Σ Αμφισβητείται και για τους ανθρώπους).

Είναι γεγονός πως η παρόμοια ενδυμασία, εδώ και δεκαετίες, έχει πρακτικά και από τα δύο φύλα χρησιμοποιηθεί. Στις απόκριες , ο καθένας μπορεί  όπως του αρέσει να εμφανιστεί. 

Το ίδιο συμβαίνει και στο θέατρο, όπου εναλλάσσονται οι ρόλοι ανδρών και γυναικών, ώστε γέλιο να προκληθεί. 

Όμως οι θεσμοί επιβάλλεται να γίνονται σεβαστοί.  

Δεν επιτρέπεται πχ να πηγαίνεις στην Εκκλησία , στο Σχολείο , στο Δικαστήριο , στην υπηρεσία σου με αμφίεση που ενοχλεί ή διακωμωδεί. Οφείλεις να σέβεσαι αυτό που ισχύει /επικρατεί/δεν προκαλεί.  Εκεί πρέπει να εστιάσει η κοινωνία /πολιτεία την δική της προσοχή. Να καλλιεργηθούν οι νέοι μας ώστε να αποκτήσουν νοοτροπία διαφορετική. Δεν είναι δικαίωμα η αυθαιρεσία ή η ελευθεριότητα και η συμπεριφορά η ετσιθελική. Αν τα ισοπεδώσουμε όλα τότε θα έρθει μια μέρα που θα θρηνήσουμε όλοι μαζί. 

Το Σχολείο ιδιαίτερα έχει εδώ και κάποιες δεκαετίες αμαυρωθεί.  Καταλήψεις, βιασμοί, μπούλινγκ (σε συμμαθητές , αλλά και καθηγητές) ακόμη και ναρκωτικά έχουν βρεθεί (!). Θα ήταν αστείο ίσως να μας αναστατώνει μια φούστα κλαρωτή; (παράλειψη το ότι δεν συνοδεύτηκε και με γαρύφαλλο στο αυτί). Όταν οι θεσμοί έχουν μετατραπεί σε … ελβετικό τυρί, όταν οι ταγοί στο Κ υ ν ο β ο ύ λ ι ο  αλληλοβρίζονται κατά τρόπο απρεπή, όταν φοιτητές χτίζουν, προπηλακίζουν και εξευτελίζουν τους Πρυτάνεις και τους Καθηγητές τους, όταν εκπαιδευτές βιάζουν ανηλίκους εκπαιδευόμενους /αθλούμενους , όταν Ιερωμένοι ασκούν το λειτούργημά τους με ορμή σεξουαλική , όταν τα ΑΕΙ έχουν πλήρως απαξιωθεί, η φούστα μας μάρανε; Κάποιος θα ισχυριστεί . Δίκιο θα έχει , ό,τι κι αν πει. 

Αλλά το παράδειγμα με το πουλόβερ έχει αξία διαχρονική. 

Ως παράδειγμα βέβαια, γιατί το ίδιο το πουλόβερ έχει προ πολλού σμικρυνθεί και απομειωθεί αφού ο καθένας τραβάει και από μια κλωστή μέχρις ότου –σύντομα – ολοκληρωτικά ξηλωθεί. 

ΥΓ Δεν είναι λοιπόν το ζήτημα η φούστα καθ’ αυτή ή η ταλανισμένη αισθητική . Είναι ό, τι ο μαθητής οφείλει να σέβεται τον ιερό («ιερό» στις ημέρες μας ) χώρο του σχολείου και να μην προκαλεί.