Η Ιστορία του Γυναικείου Τεκτονισμού Διεθνώς
Ο Τεκτονισμός, όπως τον γνωρίζουμε σήμερα, γεννήθηκε επίσημα τον Ιούνιο του 1717, όταν τέσσερις Στοές συγκεντρώθηκαν στο Λονδίνο για να σχηματίσουν τη Μεγάλη Στοά της Αγγλίας. Από την Αγγλία όπου εξαπλώθηκε γρήγορα, εισήχθη στη Γαλλία μετά το 1735. Εκεί, όπως και στην Αγγλία, επειδή το νομικό καθεστώς της γυναίκας ήταν ό,τι και ενός ανηλίκου, δηλαδή άνευ πολιτικών δικαιωμάτων, οι γυναίκες δεν είχαν το δικαίωμα να ενταχθούν στις Στοές. Γεγονός που δεν ήταν αρεστό στις γυναίκες που ανήκαν στην αριστοκρατία καθώς μάλιστα και μεταξύ ορισμένων ανδρών οι οποίοι θεωρούσαν άδικα τα επιχειρήματα τα οποία χρησιμοποιούνταν ώστε να κρατούν τις γυναίκες μακριά από τον Τεκτονισμό. Γύρω στο 1740, δημιουργήθηκαν στη Γαλλία οι «Στοές της Υιοθεσίας» ώστε να ενταχθούν γυναίκες που θα ασχοληθούν με τη φιλανθρωπία και τη φιλοσοφία. Γαλλία Στις αρχές του 18ου αιώνα στη Γαλλία παρατηρείται η ένταξη γυναικών στη συντεχνία. Αρχικά δημιουργήθηκαν οι λεγόμενες «ανδρόγυνες Στοές» στις οποίες οι γυναίκες ήταν απλά μέλη και οι άνδρες Αξιωματικοί. Το πρώτο Τάγμα αυτού του τύπου ήταν το «Τάγμα των Ευτυχών» (Ordre de Felicitaires) που ιδρύθηκε το 1730. Στη συνέχεια λειτούργησαν οι «Στοές Υιοθεσίας» στις οποίες οι γυναίκες ασχολούνταν με τη φιλανθρωπία και τη φιλοσοφία. Το 1774 η νεοσυσταθείσα “Grand Orient de France” αναγνώρισε αυτές τις Στοές, ως υποδεέστερες όμως, ελέγχοντας τη διαχείριση και την κατεύθυνσή τους. Τα μέλη ήταν σύζυγοι Τεκτόνων και επιτελούσαν τις κύριες εργασίες της Στοάς και την οργάνωση φιλανθρωπικών εκδηλώσεων. Σε μία τέτοια στοά (υιοθεσίας των Γάλλων Ιπποτών στο Στρασβούργο) προήδρευσε η Αυτοκράτειρα Ιωσηφίνα. Κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης, ο Τεκτονισμός έγινε αδρανής και το ίδιο συνέβη και με τις θετές Στοές. Λειτούργησαν εκ νέου από τη Ναπολεόντειο Αυτοκρατορία και την Αυτοκράτειρα Ιωσηφίνα, σύζυγο του Ναπολέοντα. Παρόλο που οι Στοές είχαν σχεδιαστεί ειδικά για τις γυναίκες, πάντα προΐσταται ένας άνδρα. Οι τελετές ήταν αλληγορικές και όχι συμβολικές. Διατείνονταν αρχές όπως η σεμνότητα, η ειλικρίνεια, η πίστη και η αγνότητα. Στα τέλη του 19ου αιώνα, τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες αισθάνονται όλο και περισσότερο την ανάγκη για μια σύμπραξη πέρα από την οργάνωση χορών και φιλανθρωπικών δεξιώσεων. Το 1892, η Στοά «Les Libres-Penseurs» στο Le Pecq ξεκίνησε με τη Marie Deraismes, γνωστή συγγραφέα και ακτιβίστρια. Γεγονός ενάντιο στους κανόνες της Μεγάλης Ανατολής η οποία και έκλεισε τη Στοά. Η Marie Deraismes ήταν στενή φίλη του Georges Martin ο οποίος την έπεισε να δημιουργήσει μία Στοά, όπου τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες θα μπορούσαν να λειτουργήσουν σε πλήρη ισότητα. Στις 4 Απριλίου του 1873 ιδρύθηκε στο Παρίσι από τη Deraismes – που θεωρείται η ιδρύτρια του γυναικείου Τεκτονισμού- το Διεθνές Μικτό Τάγμα με την επωνυμία «Το Ανθρώπινο Δίκαιο» (Le Droit Humain). Το 1901, η «Στοά Υιοθεσίας» επαναδραστηριοποιήθηκε, αλλά αυτή τη φορά υπό την αιγίδα της Μεγάλης Στοάς Της Γαλλίας. Μέχρι τη στιγμή του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, όλο και περισσότερες γυναίκες είχαν ενταχθεί στο εργατικό δυναμικό, αντικαθιστώντας τους άνδρες που είχαν πάει στο πεδίο της μάχης σε γραφεία και εργοστάσια. Λίγο μετά τον πόλεμο, οι γυναίκες απέκτησαν δικαιώματα ψήφου. Η χειραφέτηση των γυναικών ακολουθήθηκε και υποστηρίχθηκε στενά από την χειραφέτηση του γυναικείου Τεκτονισμού. Μεταξύ του 1911 και του 1935, αρκετές γυναικείες Στοές δημιουργήθηκαν, αλλά δεν είχαν τίποτα κοινό με εκείνες του 18ου και 19ου αιώνα. Βρίσκονταν τακτικά ώστε να συζητήσουν το ίδιο είδος θεμάτων με αυτά των ανδρικών Στοών, ενώ η Μεγάλη Διδάσκαλος εργαζόταν υπό πλήρη ελευθερία χωρίς την επίβλεψη των ανδρών. Το 1935, η Μεγάλη Στοά της Γαλλίας αποφάσισε να χορηγήσει πλήρη αυτονομία στις θετές Στοές της, αλλά οι Γαλλίδες αδελφές δεν αισθάνονται έτοιμες και ζητούν να έχουν τον απαραίτητο χρόνο ώστε να σχηματίσουν γραμματεία και να προετοιμάσουν ένα συνέδριο όλων των θετών Στοών. Εν τω μεταξύ, ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος ξεκίνησε και όλες οι Τεκτονικές δραστηριότητες ανεστάλησαν μέχρι το 1944. Στις 17 του Σεπτέμβρη, 1945, ένα νέο Τεκτονικό σώμα δημιουργήθηκε, με τη βοήθεια της Μεγάλης Στοάς της Γαλλίας. Αυτή η Μεγάλη Στοά, γνωστή ως Γυναικεία Τεκτονική Ένωση της Γαλλίας (Union Maçonnique Féminine de France), ήταν ανεξάρτητη και τα μέλη της ήταν αποκλειστικά γυναίκες. Το 1952 συστήθηκε η Γυναικεία Μεγάλη Στοά της Γαλλίας, η οποία έχει συμβάλλει στη δημιουργία άλλων Γυναικείων Μεγάλων Στοών στο Βέλγιο, την Ιταλία, την Ελβετία, το Λουξεμβούργο, τη Δανία, την Τουρκία, τη Γερμανία, τον Καναδά, την Αγγλία, την Αφρική και την Αμερική. Οι εργασίες των θετών Στοών εγκαταλείφθηκαν το 1959 και αντικαταστάθηκαν με τον Αρχαίο και Αποδεδεγμένο Σκωτικό Τύπο. Βέλγιο Το 1911 δημιουργήθηκε η πρώτη βελγική Στοά του Droit Humain, στις Βρυξέλλες. Η πρώτη γυναικεία Στοά, Ειρήνη, δημιουργήθηκε τον Απρίλιο του 1974 υπό την αιγίδα της Μεγάλης Γυναικείας Στοάς της Γαλλίας. Η Γυναικεία Μεγάλη Στοά του Βελγίου (WGLB) ιδρύθηκε το 1981 και γιόρτασαν την εικοστή επέτειο της το 2001. Αγγλία Στην Αγγλία παρουσιάζεται η πρώτη γνωστή γυναίκα Ελευθεροτέκτων η Elizabeth St-Leger, αργότερα κα Aldworth, του Κορκ της Ιρλανδίας, η οποία λέγεται ότι είχε ξεκινήσει από τον πατέρα της το 1712. Ωστόσο, με τη δημιουργία της Μεγάλης Στοάς του Λονδίνου και τη δημοσίευση των Συνταγμάτων του Άντερσον το 1723, οι γυναίκες αποκλείστηκαν από το χώρο του Ελευθεροτεκτονισμού. Αναφέρονται ως Τέκτονες: η Bell, το 1790 στο Λονδίνο, και η Χάρβαρντ, στο Χέρεφορντ, το 1770, αλλά αυτές είναι μεμονωμένες περιπτώσεις και δεν αποδεικνύουν την παρουσία των γυναικών σε μασονικές στοές. Συνήθως, ιστορικά γεγονότα καταδεικνύουν ότι αυτές οι κυρίες πιάστηκαν να κατασκοπεύουν συναντήσεις Στοών και αφού είχαν μάθει τα μυστικά της τέχνης, ο μόνος τρόπος για να τους αποτρέψουν από το να τα αποκαλύψουν τους ήταν να τις μυήσουν και να λάβουν τον όρκο σιγής του Ελευθεροτεκτονισμού. Το 1902, η Annie Besant, η οποία είχε μυηθεί στο Παρίσι δημιούργησε τη Στοά «Ανθρώπινο Καθήκον» στο Λονδίνο. Αυτή ήταν η αρχή του Μικτού Τεκτονισμού στην Αγγλία. Το 1908, μία διαφωνούσα ομάδα αποσχίστηκε και δημιούργησε την «Αξιότιμη Αδελφότητα του Αρχαίου Τεκτονισμού», στην οποία συμμετείχαν αποκλειστικά γυναίκες και το 1958, μετονομάστηκε σε Γυναικείο Τάγμα Ελευθεροτεκτόνων. Το 1925 δημιουργήθηκε το Τάγμα των Αρχαίων, Ελεύθερων και Αποδεκτών Τεκτόνων για άνδρες και γυναίκες (Order of Ancient, Free and Accepted Masons for Men and Women). Σήμερα, τα δύο γυναικεία Αγγλικά Μασωνικά σώματα απαριθμούν 60 000 μέλη. Τον Μάρτιο του 1999, η Μεγάλη Στοά της Αγγλίας αναγνώρισε τελικά την ύπαρξή τους, αναγνωρίζοντας ότι «ο Τεκτονισμός δεν περιορίζεται στους άνδρες». Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής Η πιο ευρέως γνωστή ιστορία γυναίκας Τέκτων στις ΗΠΑ είναι ότι της Catherine Babington, η οποία έζησε στο Κεντάκι το 1800. Κοντά στο σπίτι της ήταν ένα διώροφο κτίριο που χρησιμοποιείται από Τέκτονες ως Στοά. Η Catherine παρακολουθούσε κρυφά τις συναντήσεις των Τεκτόνων έως ότου έγινε αντιληπτή. Κρατήθηκε για ένα μήνα μέχρι να αποφασίσουν εάν θα την εντάξουν στους κόλπους τους αλλά εν τέλει αρνήθηκαν την είσοδό της. Φαίνεται, ωστόσο, ότι γυναικείες Στοές υπήρχαν στη Βοστώνη από το 1790. Η Σεβάσμια Διδάσκαλισσά της, Hannah Mather Crocker (1763-1829) έχει γράψει μια σειρά από επιστολές για τον Ελευθεροτεκτονισμό που δημοσιεύθηκαν στη Βοστώνη το 1815. Ισχυρίζεται ότι είχε γνώση της τέχνης, επειδή «… στη νεότερη ηλικία, είχε διερευνήσει ορισμένες από τις αρχές του Ελευθεροτεκτονισμού» για να κατευνάσει τους φόβους των φίλων της των οποίων οι σύζυγοι ήταν Τέκτονες. Και συνεχίζει: «Είχα την τιμή, πριν από μερικά χρόνια, να προεδρεύσω ως Διδασκάλισσα ενός παρόμοιου ιδρύματος, που αποτελείται μόνο από γυναίκες! Διατηρούμε μία κανονική Στοά η οποία βασίζεται στις αρχές του αρχαίου Τεκτονισμού, καθόσον είναι συνεπής με το γυναικείο χαρακτήρα ». Σε άλλο έγγραφο αναφέρεται «Μια σύντομη ομιλία από τη Διδασκάλισσα της Στοάς της Αγίας Άννας» Πιστεύεται ότι η πρώτη Αμερικανική Στοά Υιοθεσίας ιδρύθηκε στη Φιλαδέλφεια το 1778 από Γάλλους αξιωματικούς του Ηπειρωτικού Στρατού. Τον 19ο αιώνα, ο Albert Pike, Ύπατος Διοικητής του Σκωτικού Τύπου του Ελευθεροτεκτονισμού, δημιούργησε τον Τύπο της Υιοθεσίας με βάση το Γαλλικό τελετουργικό. Μία από τις πρώτες γυναίκες στην Στοά της Υιοθεσίας ήταν η γλύπτρια Vinnie Ream Hoxie, η οποία δημιούργησε το άγαλμα του Αβραάμ Λίνκολν που εμφανίζεται στη Ροτόντα του Καπιτώλειου. Η πρώτη Μικτή Τεκτονική Στοά ιδρύθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1903. Το 1907, η Αμερικανική Ομοσπονδία των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (American Federation of the Human Rights), ιδρύθηκε στην Ουάσιγκτον και απαριθμεί έως σήμερα πολλές Στοές στις ΗΠΑ. Θα πρέπει επίσης να αναφέρουμε την ύπαρξη, τόσο στο παρελθόν όσο και τώρα, τριών Στοών για γυναίκες οι οποίες εργάζονται αποκλειστικά στα ισπανικά, τα γαλλικά ή τα γερμανικά. Οι τρεις Στοές δημιουργήθηκαν από τις γυναίκες της Μεγάλης Στοάς του Βελγίου το 1992 με την ελπίδα ότι κάποια μέρα θα σχηματίσουν Γυναικεία Μεγάλη Στοά των Ηνωμένων Πολιτειών. Λατινική Αμερική Η πρώτη Στοά της Χιλής, Araucaria, δημιουργήθηκε το 1970 για να «δώσει στις γυναίκες της Χιλής ένα χώρο στον οποίο να αναπτυχθούν διανοητικά και πνευματικά σε ένα μη-δογματικό πλαίσιο χωρίς θρησκευτικές προκαταλήψεις». Το 1983 είδε τη δημιουργία της η Γυναικεία Μεγάλης Στοά της Χιλής ενώ έκτοτε συστάθηκαν επίσης Στοές στη Βολιβία και την Αργεντινή. Σήμερα, υπάρχουν Μεγάλες Στοές στη Βραζιλία, την Αργεντινή, τη Χιλή, τη Βολιβία, τη Βενεζουέλα και το Μεξικό.
