Ο σκανδαλώδης εμπαιγμός των Ελλήνων
Εάν δεχθούμε πως η μέση ονομαστική μείωση των μισθών και των συντάξεων από τα μνημόνια ήταν της τάξης του 30%, τα 1.000 € έγιναν 700 € – οπότε το είδαν καθαρά οι Πολίτες στις τσέπες τους, σημειώνοντας πως ποτέ πριν στην ιστορία, οι εργαζόμενοι δεν συμφώνησαν με την ονομαστική μείωση των αμοιβών τους.
Τώρα βέβαια δεν θα μειωθούν οι ονομαστικοί μισθοί και οι συντάξεις, αλλά οι πραγματικοί, η αγοραστική δύναμη τους, μέσω του πληθωρισμού – όπου εάν για τα βασικά αγαθά κυμανθεί στο 30%, τα 700 € θα γίνουν 490 €. Θα μείνουν αλήθεια ήσυχοι οι εργαζόμενοι και δεν θα ζητήσουν αυξήσεις, οπότε δεν θα έχει διάρκεια ο πληθωρισμός; Ακριβώς όπως στην ουσία συμπέρανε ο κ. Στουρνάρας με την πρόσφατη δήλωση του;
Ο κ. Στουρνάρας δηλαδή υποθέτει πως δεν θα τεθεί σε λειτουργία ο φαύλος κύκλος μισθών-τιμών, με την έννοια πως οι εργαζόμενοι θα ζητήσουν αυξήσεις, οι εργοδότες θα μεταφέρουν τις αυξήσεις στις τιμές των προϊόντων τους, οπότε οι εργαζόμενοι θα ζητήσουν ξανά αυξήσεις για να μη μειωθούν οι πραγματικοί μισθοί τους κοκ. Έχει επομένως την πεποίθηση πως οι εργαζόμενοι θα σκύψουν το κεφάλι και θα δεχθούν τη μοίρα τους – όπως τόσα χρόνια με τα μνημόνια. Έχει αλήθεια δίκιο; Θα φανεί πολύ γρήγορα.
Από την άλλη πλευρά, πού πήγαν τα κόκκινα δάνεια, μετά τη μείωση τους στους τραπεζικούς Ισολογισμούς; Πληρώθηκαν από τους οφειλέτες; Ασφαλώς όχι, αφού απλά πουλήθηκαν με μεγάλες ζημίες σε κερδοσκόπους – γεγονός που σημαίνει αφενός μεν πως οι Έλληνες συνεχίζουν να τα χρωστούν, αφετέρου ότι θα στηρίξουν ξανά τις τράπεζες, παρά το ότι τις διέσωσαν τρεις φορές με περίπου 44 δις € που αύξησαν το δημόσιο χρέος, καθώς επίσης με 17 δις € αναβαλλόμενους φόρους. Πώς θα τις διασώσουν ξανά; Με τις κρατικές εγγυήσεις των 24 δις € που δόθηκαν για τα προγράμματα Ηρακλής, με τις αυξημένες προμήθειες που χρεώνουν, μακράν τις ακριβότερες στην ΕΕ, με τους φόρους που δεν θα πληρώνουν λόγω των ζημιών που εγγράφουν πουλώντας τα κόκκινα δάνεια κοκ.
