Η Ελλάδα προ των πυλών του χάους
Η κατάσταση της χώρας μας είναι ασφαλώς καταθλιπτική και στενοχωρεί τον κάθε υγιώς σκεπτόμενο Πολίτη που ενδιαφέρεται για την πατρίδα του, για τα παιδιά του και για τον εαυτό του – χωρίς ιδιοτέλεια ή άλλου είδους συμφεροντολογικές επιδιώξεις. Πόσο μάλλον όταν γνωρίζει πως οι επόμενες παγκόσμιες κρίσεις, η χρηματοπιστωτική, η μεταναστευτική και ενδεχομένως μία νέα υγειονομική, είναι προ των πυλών – ενώ η Ελλάδα είναι η πιο ανοχύρωτη χώρα της Δύσης, με ένα αποτυχημένο οικονομικό μοντέλο, με τεράστια χρέη, με προβλήματα σε όλους τους τομείς και με την κοινωνία της στο απροχώρητο.
Εν τούτοις, η θλίψη και η στενοχώρια δεν προσφέρουν τίποτα στην επίλυση των προβλημάτων της χώρας – ούτε οι διαπιστώσεις τέτοιων κειμένων που απλά περιγράφουν τη σκοτεινή πραγματικότητα. Δεν προσφέρει ούτε η χειραγώγηση της κοινής γνώμης από την κυβέρνηση υποχείριο της Γερμανίας, με διατεταγμένα ΜΜΕ που πληρώνονται/χρηματίζονται αδρά – ούτε ο έλεγχος των μέσων κοινωνικής δικτύωσης που δρομολογείται, για να φιμωθούν οι αντίθετες φωνές και για να αποφευχθούν οι αντιδράσεις.
Αυτό που θα χρειαζόταν η Ελλάδα είναι πράξεις – όπως η σύσταση μία κυβέρνησης εθνικής ενότητας, στελεχωμένης με τους πλέον κατάλληλους Έλληνες. Υπάρχει όμως και εδώ ένα αδιέξοδο, εάν θέλει να είναι κανείς ρεαλιστής: το ότι τα τρία μεγαλύτερα κόμματα, ως υπηρέτες των ξένων, καθώς επίσης ως συνένοχα των μνημονίων, της ενδοτικής υποθήκευσης της χώρας, της φτωχοποίησης και του ξεπουλήματος της, επιμένουν πως η λύση είναι το πρόβλημα. Δηλαδή η συνέχιση των μνημονίων, η εθελοδουλία, καθώς επίσης η σπατάλη με δανεισμό – έναντι ανταλλαγμάτων ακόμη και εθνικής κυριαρχίας, εδαφικών και θαλασσίων.
