ΝΤΕ ΚΑΙ ΚΑΛΑ…”ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ” (македонската)!!! (ΣΤΕΡΝΗ ΜΟΥ ΓΝΩΣΗ, ΝΑ Σ’ ΕΙΧΑ ΠΡΩΤΑ…)
Η Συμφωνία των Πρεσπών δεν έλυσε κάποιο μείζον γεωπολιτικό πρόβλημα, όπως πολλοί πίστευαν, αλλά μάλλον δημιούργησε αρκετά. Και τα παρακάτω στοιχεία το επιβεβαιώνουν.
Αρχικά, η Βουλγαρία αμφισβητεί ανοιχτά τη ”μακεδονική” γλώσσα των Σκοπίων, θεωρώντας την (και με το δίκιο της) βουλγαρική. Επίσης, το μεγάλο ποσοστό Αλβανών που ζει στα Σκόπια (30% σε ένα κράτος με 2,1 εκατομμύρια κατοίκους) οδηγεί – λόγω φόβου – σε μία ‘’αμυντική βουλγαροποίηση’’ του σλαβικού στοιχείου. Στο ανατολικό τμήμα της χώρας, πολλοί ”Μακεδόνες” ανακαλύπτουν και πάλι τη βουλγαρική τους εθνική ταυτότητα και ‘’προσχωρούν’’ σιγά-σιγά στη μητέρα πατρίδα! Διαπιστώνουν ότι οι γονείς τους ήταν Βούλγαροι και μακεδονοποιήθηκαν δια της βίας από το κομμουνιστικό καθεστώς του Τίτο! Η πανδημία δεν εμποδίζει αρκετούς πολίτες, από διαφορετικές περιοχές της χώρας, να πηγαίνουν στο Μοναστήρι και να υποβάλλουν αίτηση για διαβατήριο στο προξενείο της Βουλγαρίας. Έτσι, δεκάδες χιλιάδες έχουν πάρει βουλγαρική υπηκοότητα και δεν είναι λίγοι αυτοί που γράφουν σε συμβολαιογραφικές πράξεις πως αισθάνονται Βούλγαροι και έχουν βουλγαρικές ρίζες, αρνούμενοι με τον πιο άμεσο τρόπο τη ”μακεδονική” τους ταυτότητα!
Άλλη μια αμφισβήτηση του σκοπιανού ‘’μακεδονισμού’’ έρχεται από την συνεχώς αυξανόμενη αλβανική κοινότητα, με πολλούς εξ αυτής να δηλώνουν Αλβανοί και όχι ”Μακεδόνες”! Τα τελευταία χρόνια έχει εμφανιστεί μια πολιτική τάση, το Κίνημα της Ιλλυρίδας, που εκφράζει πολλούς Αλβανούς των Σκοπίων. Το κίνημα αυτό έχει προχωρήσει στην προκήρυξη της “Δημοκρατίας της Ιλλυρίδας” (Ilirida Republik), ώστε να έχει στο εξής αυτή την ονομασία η περιοχή του Τέτοβου (και όχι μόνο)! Μάλιστα είχε καταθέσει και πρόταση για την ονομασία της χώρας, ώστε να αντικατοπτρίζεται η πραγματική εδαφική συνοχή. Αυτό το όνομα ήταν ”Βαλκανική Ομοσπονδιακή Δημοκρατία” (Балканска Федеративна Република)! Αρκετοί απ’ αυτούς κάνουν σχέδια για ομοσπονδοποίηση ή (ακόμη και) για απόσχιση! Ήδη ετοιμάζονται να ανοίξουν πλήρως τα σύνορά τους, πράγμα που σημαίνει ότι όλο το δυτικό τμήμα της χώρας θα ανήκει τυπικά στα Σκόπια, αλλά θα ”ενσωματώνεται” όλο και περισσότερο στη γειτονική Αλβανία.
Να σημειωθεί ότι στο βορρά του κρατιδίου είναι έντονο το σερβικό στοιχείο, που φυσικά δεν αισθάνεται και τόσο ”μακεδονικό”! Και βέβαια υπάρχουν και οι Έλληνες του νότου και κυρίως της περιοχής του Μοναστηρίου. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το 1991 που έγινε η πρώτη απογραφή του πληθυσμού μετά την ανεξαρτητοποίηση από την Γιουγκοσλαβία, σε μερίδα του Τύπου των Σκοπίων, είδαν το φως πληροφορίες ότι ποσοστό μεταξύ 12-18% της χώρας δήλωσε ότι έχει ελληνική εθνική συνείδηση, δηλαδή περίπου 200.000 κάτοικοι! Ωστόσο, αυτά δεν ανακοινώθηκαν ποτέ επίσημα!
Τέλος, οι υποστηρικτές της ”συμφωνίας” διαβεβαίωναν ότι αυτή θα αποκόψει τους Σκοπιανούς από την επιρροή της Τουρκίας. Όσοι φώναζαν για το αντίθετο δυστυχώς δικαιώθηκαν. Η (δήθεν) “μακεδονική” μειονότητα της Ελλάδας με τη (δήθεν) “τουρκική” μειονότητα ζητούν αναγνώριση, με τη δεύτερη να συμπαραστέκεται στο ”δράμα” της πρώτης…Είναι εμφανής πια η στενή συνεργασία τους και άλλη μια απόδειξη είναι η πρόσφατη συμφωνία για πενταετή τουρκική στρατιωτική και οικονομική στήριξη στα Σκόπια.
Από όλα τα παραπάνω γίνεται κατανοητό το ολέθριο λάθος που έπραξε η Ελλάδα με την κύρωση της ανιστόρητης αυτής ‘’συμφωνίας’’! Όμως εμείς αυτό το ονομάσαμε ”λύση”! Γιατί νομίσαμε (και μερικοί ακόμη νομίζουν) ότι θα λύναμε μια ”εκκρεμότητα” (αλήθεια ποια;)… Και την λύσαμε κάνοντας τεράστιες παραχωρήσεις, κόντρα στη θέληση του Ελληνικού λαού! Διότι πάνω από το 75% των Ελλήνων απάντησε σε δημοσκοπήσεις ότι διαφωνεί! Κι έτσι μας πρόκυψε μια χώρα, που παριστάνει τους (βόρειο)”Μακεδόνες” και αποτελείται κυρίως από Βουλγάρους και Αλβανούς! Μια χώρα που της έχουμε εμείς αναγνωρίσει ”μακεδονική” εθνική ταυτότητα, την οποία αμφισβητούν όλο και περισσότεροι κάτοικοί της και ”μακεδονική” γλώσσα την οποία αμφισβητεί ένας ακόμα γείτονάς τους, η Βουλγαρία.
Συμπερασματικά, το πολυεθνικό κράτος των Σκοπίων, δεν αποκλείεται να αναγκαστεί εκ των πραγμάτων να οδηγηθεί στο άμεσο μέλλον σε μια λύση με ομοσπονδιακή δομή! Με μια αλβανική πολιτεία-επαρχία στα δυτικά, μια βουλγαρική στα ανατολικά, μια μικρή σερβική στο βορρά, κάποια άλλη για όσους επιμένουν να δηλώνουν ”Μακεδόνες” και τέλος (γιατί όχι) μια ελληνική στο νότο! Αν οι αυτοαποκαλούμενοι ”Μακεδόνες” αποτελέσουν μια από τις 4-5 προαναφερθείσες συνιστώσες (καντόνια) σε μία πιθανή ομοσπονδία, με ποιο δικαίωμα θα επιβάλλουν το όνομά τους σε όλη την υπόλοιπη χώρα; Τότε θα (ξανα)έχουμε νέες διαβουλεύσεις-συζητήσεις για το όνομα (και ίσως και την ύπαρξη) του κράτους, καταδεικνύοντας ότι η Συμφωνία των Πρεσπών δεν έλυσε κανένα ουσιαστικό πρόβλημα! Και μέσα σε όλα αυτά, την ίδια στιγμή, η Ελληνική Πολιτεία τονίζει ότι επιδιώκει την πιστή τήρηση αυτής της (παταγωδώς αποτυχημένης) ‘’συμφωνίας’’…
