«Προχώ» παπάς στη Ρωσία βρήκε τον τρόπο να φέρει τους πιστούς κοντά στην εκκλησία – Δείτε τί κάνει

 Iερέας σε ρόλο μπαρίστα στα Ουράλια Όρη, άνοιξε ένα καφενείο σε ναό.

Πώς του φαίνεται η πρωτόγνωρη εμπειρία.Στη μικρή πόλη Ζαρέτσνυ, στα Ουράλια Όρη, 53 χιλιόμετρα από το Γεκατερίνμπουργκ βρίσκεται η εκκλησία της Αγίας Σκέπης της Θεοτόκου, στην οποία ο πάτερ Βιατσεσλάφ άνοιξε ένα καφενείο.

«Οι αντιδράσεις στα κοινωνικά δίκτυα ήταν διαφορετικές: Κάποιοι έλεγαν ότι “τώρα οι ιερείς θα βγάζουν χρήματα όχι μόνο από κεριά, αλλά και από τον καφέ” ενώ κάποιοι άλλοι χάρηκαν που δημιουργήθηκε στην εκκλησία ένας τόσο φιλικός χώρος με βολικά τραπεζάκια και αρωματικό καφέ» επισήμανε ο πάτερ. Ο 36χρονος Βιατσεσλάφ Ινιούσιν λειτουργεί ως ιερέας στον ναό τα τελευταία πέντε χρόνια. Στη δεκαετία του 2000 σε εκείνο το μέρος υπήρχε ένας μικρός ξύλινος ναός, ενώ πριν από 11 χρόνια ξεκίνησε η κατασκευή του νέου ναού.

«Στην εκκλησία της πόλης μας υπάρχει μια εικόνα “Σωτήρας του Τσερνόμπιλ” στην οποία απεικονίζεται ακόμη και το στραβό πεύκο που έγινε έτσι μετά το ατύχημα στο πυρηνικό εργοστάσιο κοντά στο Πρίπιατ» εξηγεί ο πατήρ Βιατσεσλάφ.

Η εικόνα τού έφερνε στο νου την ευθύνη της εργασίας, ενώ τονίζει πως o άνθρωπος πρέπει να νιώθει ευτυχισμένος, οπότε μπορεί να στρέφει τη σκέψη του στο επάγγελμα και στην ποιοτική εργασία. «Πρώτα πρέπει να σκέφτεσαι για την ευτυχία και ύστερα για την αγάπη προς τους συνανθρώπους σου. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο υπάρχει και μια εικόνα του Πέτρου και της Φεβρόνια με τα λείψανά τους. Στο Ζαρέτσνυ πρόσφατα κατασκευάστηκε ένα μονοπάτι με μια γέφυρα για τους ερωτευμένους» ανέφερε ο Βιατσεσλάφ.

Πώς πήρε την απόφαση να ανοίξει την καφετέρια

Ο ιερέας ήταν πάντα έτοιμος, οποιαδήποτε στιγμή, να μιλήσει για τη ζωή, για τα προβλήματα, για τους γάμους των κατοίκων της περιοχής. Δυστυχώς δεν τολμούσαν να τον πλησιάσουν όλοι: Πώς παίρνει κάποιος την απόφαση να μιλήσει με έναν ιερέα; Συνειδητοποιώντας αυτό το ψυχολογικό εμπόδιο, ο πατέρας Βιατσεσλάφ αποφάσισε να ανοίξει ένα μικρό καφενείο ονόματι «Ειλικρινής συζήτηση» στην εκκλησία, ενώ έβαλε μερικά ξύλινα τραπέζια και πάγκους με μαξιλαράκια. «Οι πρώτοι επισκέπτες ήταν κάποιες μητέρες με παιδιά. Για να πιούν καφέ, να αγοράσουν μπισκότα για τα παιδιά. Να ξεκουραστούν μετά τη λειτουργία. Στη συνέχεια, όταν μας ανέφεραν στα ΜΜΕ, άρχισαν να περνάνε ρωτώντας: “Τί καφενείο είναι αυτό που ο ίδιος ο Μητροπολίτης του κάνει αγιασμό;” Απλώς έτυχε, ήταν οι γιορτές του Πάσχα και μια αντιπροσωπεία με επικεφαλής τον Μητροπολίτη του Γεκατερίνμπουργκ έφτασε για επίσκεψη. Τους άρεσε η ιδέα του καφενείου και μας ευλόγησε».

Ιερέας σε ρόλο… μπαρίστα

Οι κάτοικοι της πόλης περιγράφουν με θαυμασμό πώς ο ιερέας στέκεται ο ίδιος πίσω από το μπαρ και ετοιμάζει λάτε και ραφ με βατόμουρα (σ.σ. είδος καφέ που μοιάζει με λάτε, αλλά φτιάχνεται με κρέμα γάλακτος). Στο καφενείο εργάζεται με τη στολή του ιερέα με τον σταυρό στο στήθος του. Στους τοίχους υπάρχουν εικόνες και τιμοκατάλογος. Οι άνθρωποι που δεν έχουν δυνατότητα να αγοράσουν καφέ μπορούν να τον πάρουν δωρεάν. Προσφέρει τον καφέ που δημιουργεί μια συγκεκριμένη διάθεση με το χρώμα του ηλίου, ενώ ταυτόχρονα τονώνει και αναζωογονεί. Έχει γεύση πορτοκαλιού. Ο πατέρας Βιατσεσλάφ έμαθε αυτή τη συνταγή στα σεμινάρια παρασκευής καφέ, τα οποία παρακολούθησε δύο μήνες πριν το άνοιγμα του καφενείου.

«Ο πατέρας Βιατσεσλάφ προσέλκυσε νέους στην εκκλησία. Οι άνθρωποι πηγαίνουν σε αυτόν για να πάρουν συμβουλές. Πώς ήταν πριν στη Ρωσία; Μπορούσαν να λύσουν όλα τα ζητήματα με ένα φλιτζάνι τσάι. Στον μοντέρνο κόσμο γιατί η Εκκλησία πρέπει να μείνει πίσω; Το γεγονός ότι υπάρχει τόσο φιλικός τρόπος να μιλήσεις με έναν ιερέα αποτελεί ένα σημαντικό πλεονέκτημα. Πρόκειται για εμπιστοσύνη και ειλικρινείς συνομιλίες» τόνισε μια κάτοικος της πόλης.

Ο ίδιος ο πατέρας Βιατσεσλάφ σήμερα παρακολουθεί μαθήματα στη σχολή οδήγησης και μαθαίνει να οδηγεί μοτοσικλέτα. Πριν από την έναρξη της σεζόν μοτοσικλετών, στον ναό πηγαίνουν μηχανόβιοι για να πάρουν ευλογία. Ποιος ξέρει, ίσως στην επόμενη παρέλαση των μηχανόβιων θα συμμετάσχει και ο ιερέας Βιατσεσλάφ. «Είναι μόνο έξι χρόνια που λειτουργώ ως ιερέας και γενικά μένω σε αυτήν την πόλη. Πριν από αυτό, σπούδασα σε σχολή ξένων γλωσσών και έχω πτυχίο στο μάρκετινγκ. Έχω ζήσει στο Ομσκ, στο Τομσκ. Ο αδερφός και ο πατέρας μου είναι κληρικοί. Κάποια στιγμή αποφάσισα και εγώ να αφιερώσω τη ζωή μου στην Εκκλησία και τους ανθρώπους, να τους μιλάω και να τους βοηθάω» κατέληξε ο ιερέας.