Μία πιτσιρίκα με ένα φρέντο στο χέρι, μόνη, με ασύμμετρο θράσσος, απέναντι σε όλη την υπόλοιπη κοινωνία
Συγχύστηκα και έκλεισα την τηλεόραση , όταν είδα τους ηλικιωμένους να είναι όρθιοι για ώρες και τον συνδικαλιστή να βγάζει λόγο στους ανθρώπους και να τους κάνει την χάρη να ταξιδέψουν… Ακόμα κάνει κουμάντο σε αυτή την χώρα το 3%…λυπάμαι
Χρόνια ταλαιπωρείται η πλειονότητα των πολιτών από τους ελάχιστους. Νόμοι υπάρχουν, ΔΕΝ ΕΦΑΡΜΌΖΟΝΤΑΙ. Στην περίπτωση που θα ξεκινήσει η εφαρμογή τους, η διαδικασία είναι τόσο αργή και χρονοβόρα που στο τέλος ή θα έχει παραγραφεί εν επιδικία το αδίκημα ή θα έχει ξεπεραστεί από γεγονότα και καταστάσεις.
1. Η ΠΑΡΑΝΟΜΗ απεργία/αποκλεισμός των επιβατικών πλοίων από αριστερούς συνδικαλΗστές, έχει λήξει. Τα μάζεψαν και έφυγαν!
2. Εκείνο που μένει τώρα είναι να ασκηθούν διώξεις για χρηματικές αποζημιώσεις για τη δίωρη καθυστέρηση που προκάλεσαν οι αριστεροί συνδικαλΗστές. Αυτό ΠΡΕΠΕΙ να γίνει, από τη στιγμή που τους κοινοποιήθηκε από νωρίς η σχετική δικαστική απόφαση αλλά αυτοί επέμεναν να κρατούν τους καταπέλτες των πλοίων αποκλεισμένους.
3. Εκείνο που θα κρατήσω από το περιστατικό είναι η εικόνα της νεαρής κοπέλας που περίμενε να επιβιβαστεί με το φρέντο στο χέρι, η οποία ΜΟΝΗ απέναντι σε εκατοντάδες αγανακτισμένους επιβάτες έβγαζε διαλέξεις για “εργασιακή σκλαβιά” και διάφορα άλλα ακατάληπτα.
Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω ΑΝ η συγκεκριμένη κοπέλα, η οποία ισχυρίσθηκε ότι είναι φοιτήτρια ιατρικής, πρόλαβε να αντιληφθεί την έννοια της “εργασίας” ή της “σκλαβιάς” πριν αποφασίσει να τα συνδυάσει σε μία πρόταση και να μιλήσει για “εργασιακή σκλαβιά”. Πιθανολογώ όχι. Κάποιοι τα μπόλιασαν στο μυαλουδάκι της..
Με συνεπήρε πάντως το μένος της και, αν μη τι άλλο, μας προσέφερε μία εξαιρετική απεικόνιση της κατάστασης του συνδικαλισμού στην Ελλάδα:
* Μία πιτσιρίκα με ένα φρέντο στο χέρι, μόνη, με ασύμμετρο θράσσος, απέναντι σε όλη την υπόλοιπη κοινωνία, να την καθυστερεί, να την ταλαπωρεί και να λέει μπούρδες για πράγματα που δεν γνωρίζει ρουφώντας ταυτόχρονα το εσπρεσάκι της.*
4. Εκτιμώ ότι το τέλος αυτής της κατάστασης πλησιάζει. Υπομονή.
Ξέρω…
Υπομονή…
– Φίλε αυτοί είναι αγριεμένοι. Αν δε φύγει το πλοίο, θα φάμε ξύλο.
– Πλοίο δε φεύγει. Έχουμε ξεκάθαρες εντολές από τον Περισσό. Εν ανάγκη θα κρατήσουμε ανοιχτό τον καταπέλτη με τα κορμιά μας.
– Ρε αυτοί μας λένε «άντε βρείτε καμιά δουλειά»! Τι δουλειά να βρούμε;
– Δουλειά;! Εμείς εδώ ξεροσταλιάζουμε από το πρωί και αυτοί μας κοροϊδεύουν;!
– Σοβαρά τώρα, πρέπει να βρούμε δουλειά;
– Όχι ρε! Τι δουλειά να βρούμε. Εμείς δουλεύουμε ήδη για το κόμμα. Δεν μπορούμε να είμαστε διπλοθεσίτες.
– Ωχ φίλε, τρέχα! Έρχονται καταπάνω μας!
