Γ΄ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ

‘Επιμέλεια Κειμένου

ΘΩΜΑΙΣ ΠΑΡΙΑΝΟΥ – 

Η τρίτη εβδομάδα της Μεγάλης Τεσσαρακοστής είναι αφιερωμένη στον Ακάθιστο Ύμνο και την Γ’ Στάση των Χαιρετισμών της Παναγίας, και στην Θεία Λειτουργία της Γ’ Κυριακής των Νηστειών .
Α) Γ ‘ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ – ΑΚΑΘΙΣΤΟΣ ΥΜΝΟΣ – Γ’ ΣΤΑΣΙΣ

Ο Λόγος του Θεού με την σάρκωσή Του δημιουργεί νέα κτίση, η οποία τον δοξολογεί. Ο παράξενος -«ὁ ξένος» – τόκος προτρέπει τους ανθρώπους να αποξενωθούν από τον κόσμο και να υψώσουν το νου τους στον ουρανό. Όλος ήταν στην γη ο δοξολογούμενος Λόγος, αλλά και από τον ουρανό δεν απουσίαζε. Οι άγγελοι θαύμασαν το έργο της ενανθρώπησης του Θεού και την κοινωνία του με τους ανθρώπους.

Ν – Νέαν ἔδειξε κτίσιν, ἐμφανίσας ὁ Κτίστης, ἡμῖν τοῖς ὑπ’ αὐτοῦ γενομένοις·
ἐξ ἀσπόρου βλαστήσας γαστρός, καὶ φυλάξας ταύτην, ὥσπερ ἦν ἄφθορον, ἵνα τὸ θαῦμα βλέποντες, ὑμνήσωμεν αὐτὴν βοῶντες· Χαῖρε, τὸ ἄνθος τῆς ἀφθαρσίας, χαῖρε, τὸ στέφος τῆς ἐγκρατείας. Χαῖρε, ἀναστάσεως τύπον ἐκλάμπουσα, χαῖρε, τῶν Ἀγγέλων τὸν βίον ἐμφαίνουσα.
Χαῖρε, δένδρον ἀγλαόκαρπον, ἐξ οὗ τρέφονται πιστοί,, χαῖρε, ξύλον εὐσκιόφυλλον, ὑφ’ οὗ σκέπονται πολλοί.
Χαῖρε, κυοφοροῦσα ὁδηγὸν πλανωμένοις, χαῖρε, ἀπογεννῶσα λυτρωτὴν αἰχμαλώτοις.
Χαῖρε, Κριτοῦ δικαίου δυσώπησις,, χαῖρε πολλῶν πταιόντων συγχώρησις.
Χαῖρε, στολὴ τῶν γυμνῶν παρρησίας, χαῖρε, στοργὴ πάντα πόθον νικῶσα.
Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε.

Ξ _ Ξέον τόκον ἰδόντες, ξενωθῶμεν τοῦ κόσμου, τὸν νοῦν εἰς οὐρανὸν μεταθέντες· διὰ τοῦτο γὰρ ὁ ὑψηλὸς Θεός ἐπὶ γῆς ἐφάνη ταπεινὸς ἄνθρωπος· βουλόμενος ἑλκύσαι πρὸς τὸ ὕψος τοὺς αὐτῷ βοώντας, Ἀλληλούια.

Ο – Ὅλος ἦν ἐν τοῖς κάτω καὶ τῶν ἄνω οὐδόλως ἀπῆν ὁ ἀπερίγραπτος Λόγος· συγκατάβασις γὰρ θεϊκή, οὐ μετάβασις δε τοπικὴ γέγονε, καὶ τόκος ἐκ Παρθένου θεολήπτου ἀκουούσης ταῦτα Χαῖρε, Θεοῦ ἀχωρήτου χώρα, χαῖρε, σεπτοῦ μυστηρίου θύρα.
Χαῖρε, τῶν ἀπίστων ἀμφίβολον ἄκουσμα, χαῖρε, τῶν πιστῶν ἀναμφίβολον καύχημα.
Χαῖρε, ὄχημα πανάγιον τοῦ ἐπὶ τῶν Χερουβείμ, χαῖρε, οἴκημα πανάριστον τοῦ ἐπὶ τῶν Σεραφείμ.
Χαῖρε, ἡ τἀναντία εἰς ταὐτὸ ἀγαγοῦσα, χαῖρε, ἡ παρθενίαν καὶ λοχείαν ζευγνῦσα.
Χαῖρε, δι’ ἧς ἐλύθη παράβασις, χαῖρε, δι’ ἧς ἠνοίχθη παράδεισος.
Χαῖρε, ἡ κλεὶς τῆς Χριστοῦ βασιλείας, χαῖρε, ἐλπὶς ἀγαθῶν αἰωνίων.
Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε. Π – Πᾶσα φύσις Ἀγγέλων κατεπλάγη τὸ μέγα τῆς σῆς ἐνανθρωπήσεως ἔργον· τὸν ἀπρόσιτον γὰρ ὡς Θεόν ἐθεώρει πᾶσι προσιτὸν ἄνθρωπον, ἡμῖν μὲν συνδιάγοντα, ἀκούοντα δὲ παρὰ πάντων οὕτως

Χαῖρε, τῶν Ἀθηναίων τὰς πλοκὰς διασπῶσα, χαῖρε, τῶν ἁλιέων τὰς σαγήνας πληροῦσα.
Χαῖρε, βυθοῦ ἀγνοίας ἐξέλκουσα, χαῖρε, πολλοὺς ἐν γνώσει φωτίζουσα.
Χαῖρε, ὁλκὰς τῶν θελόντων σωθῆναι, χαῖρε, λιμὴν τῶν τοῦ βίου πλωτήρων.
Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε Σ – Σῶσαι θέλων τὸν κόσμον ὁ τῶν ὅλων κοσμήτωρ, πρὸς τοῦτον αὐτεπάγγελτος ἦλθε· καὶ ποιμὴν ὑπάρχων ὡς Θεός, δι’ ἡμᾶς ἐφάνη καθ’ ἡμᾶς ἄνθρωπος· ὁμοίῳ γὰρ τὸ ὅμοιον καλέσας ὡς Θεὸς ἀκούει

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ Η´ 34 – 38 , Θ’1-1 Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα

ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ Η´ 34 – 38
34 Καὶ ἀφοῦ προσεκάλεσε τὰ πλήθη τοῦ λαοῦ μαζὶ μὲ τοὺς μαθητάς του, εἶπεν εἰς αὐτούς· Ἐκεῖνος ποὺ θέλει νὰ γίνῃ ὀπαδός μου καὶ νὰ μὲ ἀκολουθῇ ὡς μαθητής μου, ἂς διακόψῃ κάθε φιλίαν καὶ σχέσιν πρὸς τὸν διεφθαρμένον ὑπὸ τῆς ἁμαρτίας ἑαυτόν του καὶ ἀς λάβῃ τὴν σταθερὰν ἀπόφασιν νὰ ὑποστῇ δ’ ἐμὲ ὄχι μόνον πᾶσαν θλῖψιν καὶ δοκιμασίαν, ἀλλὰ καὶ θάνατον σταυρικὸν ἀκόμη, καὶ τότε ἂς μὲ ἀκολουθῇ μιμούμενος τὸ παράδειγμά μου. 35 Μὴ διστάσῃ δὲ κανεὶς νὰ κάμῃ τὰς θυσίας αὐτάς. Διότι, ὅποιος θέλει νὰ σώσῃ τὴν ζωήν του, θὰ χάσῃ τὴν πνευματικὴν καὶ μακαρίαν καὶ αἰωνίαν ζωήν. Ὅποιος ὅμως χάσῃ καὶ θυσιάσῃ τὴν ζωήν του διὰ τὴν ὁμολογίαν καὶ ὑπακοήν του εἰς ἐμὲ καὶ τὸ εὐαγγέλιόν μου, αὐτὸς θὰ σώσῃ τὴν ψυχήν του ἐν τῷ μέλλοντι βίῳ, ὅπου θὰ κερδήσῃ τὴν αἰωνίαν μακαριότητα. 36 Ἐκείνη δὲ ἡ σωτηρία εἶναι τὸ πᾶν. Διότι τί θὰ ὠφελήσῃ τὸν ἄνθρωπον, ἐὰν κερδήσῃ ὅλον αὐτὸν τὸν ὑλικὸν κόσμον, καὶ εἰς τὸ τέλος χάσῃ τὴν ψυχήν του, ἡ ὁποία ὡς πνευματικὴ καὶ αἰώνια δὲν συγκρίνεται μὲ κανὲν ἀπὸ τὰ ὑλικὰ τοῦ φθαρτοῦ κόσμου ἀγαθά; 37 Ἢ ἐὰν ἕνας ἄνθρωπος χάσῃ τὴν ψυχήν του, τί θὰ δώσῃ ὡς ἀντάλλαγμα, μὲ τὸ ὁποῖον θὰ ἑξαγοράσῃ αὐτὴν ἀπὸ τὴν αἰωνίαν ἀπώλειαν; 38 Ὁρισμένως δὲ θὰ χάσῃ τὴν ψυχήν του ἐκεῖνος, ποὺ δὲν θὰ ὑποστῇ δ’ ἐμὲ τὰς θυσίας αὐτάς. Διότι ὁποιοσδήποτε ἐντραπῇ ἐμὲ καὶ τοὺς λόγους μου ἐπηρεαζόμενος ἀπὸ τὰς περιφρονήσεις καὶ τοὺς χλευασμοὺς τῶν ἀνθρώπων τῆς γενεᾶς αὐτῆς, ποὺ ἀπεστάτησεν ἀπὸ τὸν πνευματικόν της νυμφίον καὶ εἶναι ἁμαρτωλός, αὐτὸν θὰ τὸν ἐντραπῇ καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου καὶ θὰ τὸν ἀποκηρύξῃ ὡς μὴ ἰδικόν του, ὅταν θὰ ἔλθῃ μὲ τοὺς ἁγίους ἀγγέλους περιβεβλημένος τὴν δόξαν τοῦ Πατρός του. ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ Θ´ 1 – 1 1 Καὶ ἔλεγεν εἰς αὐτούς· Σᾶς λέγω ἀληθινά, ὅτι ὑπάρχουν μερικοὶ ἀπὸ αὐτούς, ποὺ στέκονται ἔδω, οἱ ὁποῖοι δὲν θὰ δοκιμάσουν θάνατον, προτοῦ νὰ ἴδουν, μετὰ τὴν κάθοδον τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, νὰ καταλύεται, μὲ τὴν καταστροφὴν τῶν Ἱεροσολύμων καὶ τοῦ ναοῦ των καὶ μὲ τὸν διασκορπισμὸν τοῦ Ἰσραήλ, ἡ Παλαιὰ θεία τάξις καὶ διαθήκη διὰ νὰ θεμελιωθῇ μὲ δύναμιν ἀκαταγώνιστον καὶ ὑπερφυσικὴν ἡ Νέα θεία τάξις ἐν τῷ κόσμῳ, τὴν ὁποίαν θὰ ἐκπροσωπῇ ἡ Ἐκκλησία ὡς ἄλλη βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τῆς γῆς.

Η Εκκλησία της Ελλάδος έχει θεσπίσει την εβδομάδα της Γ’ Κυριακής των Νηστειών να τιμά και να προβάλλει τις Ιερατικές κλήσεις, το κάλεσμα που ο ίδιος ο Θεός απευθύνει σε νέους ανθρώπους προκειμένου να ακολουθήσουν το δύσκολο δρόμο της αφιέρωσης στον Θεό και την διακονία της Εκκλησίας
Το μήνυμα της Ιεράς Συνόδου για την εβδομάδας Ιερατικών κλήσεων ( Εγκύκλειος υπ’αριθμ.3038 – αποσπάσματα)

.«Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

Εὑρισκόμεθα στό μέσο τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. Ἡ Γ΄ Κυριακή τῶν Νηστειῶν ὀνομάζεται «Κυριακή τῆς Σταυροπροσκυνήσεως» καί ἡ Ἐκκλησία μας, πρός πνευματική ἐνίσχυση τῶν πιστῶν στό νοητό ταξίδι μας στό «μέγα πέλαγος» τῆς τεσσαρακονθήμερης νηστείας, προβάλλει πρός προσκύνηση στό κέντρο τοῦ ναοῦ τόν Τίμιο Σταυρό. Ἐπεξηγεῖ τό συναξάρι τῆς ἡμέρας σχετικά: «Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Κυριακῇ τρίτῃ τῶν Νηστειῶν, τήν προσκύνησιν ἑορτάζομεν τοῦ τιμίου καί ζωοποιοῦ Σταυροῦ». Ἐπειδή κατά τήν διάρκεια τῆς νηστείας τῶν σαράντα ἡμερῶν ἀγωνιζόμαστε νά «σταυρωθοῦμε» καί ἐμεῖς, νά «νεκρωθοῦμε» ἀπό τά πάθη, ἔχοντας τήν πίκρα τῆς ἀκηδίας καί τῆς πτώσης, γι’ αὐτό ὑψώνεται ὁ τίμιος καί ζωοποιός Σταυρός, γιά ἀναψυχή, ὑποστήριξη καί παρηγορία ὅλων μας, θυμίζοντάς μας τά πάθη τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Ἡ Ἁγία καί Μεγάλη Τεσσαρακοστή σηματοδοτεῖ τόν ἀγῶνα γιά «σταύρωση» τοῦ ἑαυτοῦ μας, τήν ἐμπειρία πού ἀποκομίζουμε ἀπό τήν ἐντολή τοῦ Χριστοῦ, ἡ ὁποία ἀκούγεται στό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα αὐτῆς τῆς Κυριακῆς: «ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν καί ἀράτω τόν σταυρόν αὐτοῦ καί ἀκολουθείτω μοι» (Μάρκ. 8, 35). Ἀλλά δέν μποροῦμε νά σηκώσουμε τόν σταυρό μας καί νά ἀκολουθήσουμε τόν Χριστό, ἄν δέν ἀτενίζουμε τόν Σταυρό πού Ἐκεῖνος σήκωσε γιά νά μᾶς σώσει. Ὁ δικός Του Σταυρός, ὄχι ὁ δικός μας, εἶναι ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος μᾶς σώζει. Ὁ δικός Του Σταυρός εἶναι ἐκεῖνος πού δίνει νόημα καί δύναμη στούς δικούς μας σταυρούς.

Ὁ Σταυρός τοῦ Κυρίου εἶναι τό ἱερώτερο ἀπ’ ὅλα τά χριστιανικά σύμβολα. Γι’ αὐτό καί εἶναι τό καύχημά μας. «Ἐμοί δέ», γράφει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος πρός τούς χριστιανούς τῆς Γαλατίας, «μή γένοιτο καυχᾶσθαι εἰ μή ἐν τῷ σταυρῷ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ» (Γαλ. 6, 14). Ὁ Σταυρός συμβολίζει καί ἐκφράζει καί τήν ζωή τοῦ χριστιανοῦ. Πιστεύουμε στόν Ἰησοῦ Χριστό καί Τόν ἀκολουθοῦμε ἐλεύθερα. Ὅμως, ἡ πίστη μας αὐτή καί ἡ ὁδός τοῦ Κυρίου συνεπάγεται καί τήν ἄρση τοῦ σταυροῦ τῆς κατά Χριστόν ζωῆς.

Παράλληλα ὅμως μέ τήν προβολή τοῦ Τιμίου Σταυροῦ ἐνώπιον τῶν πιστῶν κατά τήν σημερινή Κυριακή, ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ἔχει θεσπίσει νά τιμᾶ καί νά προβάλλει τίς Ἱερατικές Κλήσεις, τό κάλεσμα δηλαδή πού ὁ ἴδιος ὁ Θεός ἀπευθύνει σέ νέους ἀνθρώπους, προκειμένου νά ἀκολουθήσουν τόν δύσκολο δρόμο τῆς ἀφιέρωσης στόν Θεό καί τῆς διακονίας τῆς Ἐκκλησίας. Καί μᾶς δίδει τήν εὐκαιρία νά ἀναλογιστοῦμε τήν στάση μας ἀπέναντι στήν Ἱερωσύνη καί τούς Ἱερεῖς μας, ἀλλά καί ἀπέναντι στούς νέους ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι νιώθουν τήν κλήση τῆς Ἱερωσύνης.

…………

Ἀγαπητοί μας ἀδελφοί,
Σᾶς προτρέπουμε πατρικά· ἐλᾶτε νά ἐνθαρρύνουμε καί νά στηρίξουμε τούς νέους πού μέ ἱερό ἐνθουσιασμό εἰσέρχονται στό ἱερό Θυσιαστήριο καί σᾶς παρακαλοῦμε θερμῶς νά προσεύχεσθε ὁ Μέγας Ἀρχιερεύς τῆς πίστεώς μας, ὁ Λυτρωτής καί Σωτήρας μας Ἰησοῦς Χριστός, νά δίδει ἀξίους Ἱερεῖς στήν Ἐκκλησία Του.

Καλό ὑπόλοιπο τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς!
Μετ’ εὐχῶν πατρικῶν καί ἀγάπης

(Την Εγκύκλιο υπογράφουν

† Ὁ Ἀθηνῶν Ι Ε Ρ Ω Ν Υ Μ Ο Σ, Πρόεδρος της Ιεράς Συνόδου

Και 14 ακόμη Μητροπολίτες – Μέλη από όλη την Ελλάδα)

‘Επιμέλεια Κειμένου

ΘΩΜΑΙΣ ΠΑΡΙΑΝΟΥ