Πώς γίνεται να γιορτάσουμε τα 200 χρόνια ως …ραγιάδες;

 του Δρος. Δημήτρη Ρομποτή*

Φέτος ο Ελληνισμός γιορτάζει τα 200 χρόνια από την επίσημη έναρξη του απελευθερωτικού αγώνα εναντίον της Οθωμανικής Αυτοκρατίας. Από τον χορό των εκδηλώσεων δεν γινόταν να λείψη και η …ωμογένεια εδώ στις ΗΠΑ. Ηδη έχουν λάβει χώρα κάποιες συζητήσεις, σε επίπεδο αρχιεπισκοπής μάλιστα, χωρίς να γίνεται αντιληπτό το οξύμωρον του θέματος! Διότι πώς πάμε να γιορτάσωμε ανεξαρτησία, ελευθερία και τα τα λοιπά όταν ακόμη είμεθα εκκλησιαστικώς …ραγιάδες; Η εδώ αρχιεπισκοπή υπάγεται απευθείας σε τουρκικό οργανισμό που με τη σειρά του υπάγεται στανικώς στην πολιτική των νεοοθωμανών της Αγκύρας χωρίς τη δυνατότητα ανεξάρτητης πλεύσης. Αναφέρομαι στο Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως που για τους Τούρκους είναι επισήμως “Πατριαρχείο των Ρωμιών της Ιστανμπούλ”! Θα πη κάποιος που δεν είναι γνώστης των εδώ πραγμάτων, τί σημασία έχει πού ανήκει η τοπική εκκλησία, οι Ελληνες είναι ελεύθεροι, Αμερικανοί πολίτες οι περισσότεροι, δεν έχουν κανέναν λόγο να αισθάνωνται περιορισμένοι λόγω της άτυπης τουρκικής πατρωνίας. Δεν είναι ακριβώς έτσι όμως, διότι δυστυχώς δεν έχουμε τις λαϊκές οργανώσεις εκείνες που να εκπροσωπούν τον εδώ Ελληνισμό με εγκυρότητα, παντού και πάντα πάει μπροστά ο …αγιατοβλάχ, ακόμη κι’όταν γίνωνται επαφές σε επίπεδο προέδρου των ΗΠΑ. Ατύπως, επαναλαμβάνω, η Τουρκία ελέγχει, όποτε χρειάζεται, την εδώ ομογενειακή ζωή φροντίζοντας η κατάσταση να μένη πάντα στην ίδια μίζερη, καχεκτική και παιδαριώδη βάση με αποτέλεσμα τίποτε σοβαρό και δυναμικό να μην σκάη μύτη κι’όταν αυτό γίνεται να πνίγεται εν τη γενέσει. Για αυτό και ως κοινότης διακρινόμεθα, συλλογικώς μιλάω γιατί ιδιωτικώς οι Ελληνες εδώ μεγαλουργούν και βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του αμερικανικού γίγνεσθαι, στο …κονστράκσιον, χτίζουμε ναούς εκατομμυρίων δολαρίων, κλείνουμε σχολεία και ξεπουλάμε ό,τι πλέον δεν είναι οικονομικώς προσοδοφόρο. Λυπάμαι, αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα κι’όποιος δεν τη βλέπει εθελοτυφλεί ή ανήκει στο κατά τόπους και κατά περίπτωση παραεκκλησιαστικό πουταναριό…

Ωστόσο, by default έστω, παρουσιάζεται φέτος μια ευκαιρία μετά την πατριαρχική τιμωρία στους Μητροπολίτες Μεθόδιο και Ευάγγελο (ο δεύτερος δια προαγωγής) και την απόφαση του Οικουμενικού να καταργήση (δημοκρατικότητα και συνοδικότατα, εδώ γελάμε) το ήδη ραγιάδικο συνταγμάτιο της αρχιεπισκοπής με νέο που ακόμη ψήνεται στο Φανάρι και το οποίο μαθηματικώς θα είναι χειρότερο του προτέρου, όπως και κάθε πατριαρχική πρωτοβουλία τα τελευταία 25 χρόνια. Ο Βαρθολομαίος τρέμει στην ιδέα ότι μπορεί η εδώ εκκλησία “να του φύγη” και προσπαθεί παντοιοτρόπως να της βάλη χαλινάρι. Αυτό θέλουν και οι Τούρκοι οι οποίοι εν αντιθέσει προς τους κυβερνήτες της Ελλάδος διαχρονικά ξέρουν τις δυνατότητες του εδώ ελληνισμού αν αφεθή ελεύθερος για αυτό και έχουν κάθε λόγο να διατηρηθή το στάτους κβο.

Για πολλοστή φορά να επαναλάβω ότι δεν αμφισβητώ την ελληνικότητα ή τον πατριωτισμό του Οικουμενικού Πατριάρχη ούτε τις καλές του προθέσεις, ομοίως και των υπολοίπων ιεραρχών στην Τουρκία. Οσοι ισχυρίζονται το αντίθετο λένε κακοπροαίρετες χαζομάρες. Βρίσκονται στο στόμα του λύκου, ζουν και εργάζονται σε καθεστώς ομηρίας και ο μόνος τομέας όπου ο Βαρθολομαίος μπορεί να δράση ελεύθερα είναι η …οικολογία! Θα τολμούσα να πω ότι είναι και νεομάρτυρες (ο Οικουμενικός Πατριάρχης Δημήτριος μάλλον ήταν, αφού η κατάσταση της υγείας του επιδεινώθηκε με αποτέλεσμα να πεθάνη αφότου τον καλέσανε μέσα στη νύχτα να δώση εξηγήσεις στην τουρκική ασφάλεια για τη δήλωσή του κατά τη διάρκεια της εδώ επίσκεψής του ότι στο Φανάρι φυλάνε Θερμοπύλες). Ο ίδιος ο Βαρθολομαίος στην αμερικανική εκπομπή 20/20 είχε πεί ότι αισθάνεται “εσταυρωμένος”. Οι δυνατότητες του Οικουμενικού Πατριαρχείου να επιτελέση έργο υπ’αυτές τις συνθήκες είναι από εξαιρετικά περιορισμένες έως ανύπαρκτες. Δεν μπορεί να κάνη τίποτα που θα “στενοχωρήση” την Τουρκία ή που δεν θα τύχη της δικής της έγκρισης. Τελεία και παύλα!

Ομοίως και στις ΗΠΑ όπου έχουμε το “εξτένσιον” αυτού του καθεστώτος, ο Αρχιεπίσκοπος Ελπιδοφόρος, ένας ευφυής και καλλιεργημένος άνθρωπος, έχει τα χέρια του δεμένα, πόσο μάλλον που προορίζεται για επόμενος οικουμενικός πατριάρχης. Αυτό δεν είναι κακό και μας περιοποιεί ιδιαίτερη τιμή. Ομως ρωτάω και τον πλέον αφελή που μπορεί ακόμη να σκέφτεται, είναι δυνατόν εφόσον πάη για πατριάρχης να κάνη το παραμικρό που δεν θα αρέση στην Τουρκία η οποία πρέπει να εγκρίνη την υποψηφιότητά του; (Ετσι “κόπηκε” ο Ιάκωβος, αν ενθυμήσθε…) Επιπλέον, ο Ελπιδοφόρος είναι Τούρκος υπήκοος, έχει συγγενείς στην Τουρκία, οι εκεί μυστικές υπηρεσίες εκβιάζουν τους πάντες και τα πάντα για το παραμικρό, έχετε την εντύπωση ότι η Αγκυρα θα του επιτρέψη να κάνη παιχνίδι που να ξεφεύγη από τους ασφυτικούς κανόνες της; Αυτοί δεν αφήνουν τους δικούς τους, τον Ελπιδοφόρο θα αφήσουν;

Η συνέχεια όμως αύριο (εκτός κι’αν με δολοφονήσουν ή μου τάξουν εκατομμύρια δολάρια για να σταματήσω, σε χρυσό, διότι τυπώνουν πολύ χρήμα οι ΗΠΑ και κάποια στιγμή θα γίνη πληθωρικό).

*Ο Δρ. Δημήτρης Ρομποτής ήταν δημοσιογράφος, έγινε εκδότης και τώρα δηλώνει πολιτικός μηχανικός/οδοντίατρος με ειδίκευση στις …γέφυρες και έδρα τη Νέα Υόρκη. Είναι δε τελειόφοιτος Διδακτορικού, αλλά δεν έχει λάβει πτυχίο για οικονομικούς λόγους, από τη Μεγάλη του Γένους …Χολή!

ΥΓ: 1) Ομοιος ομοίω αεί …βελάζει!

2) Την Ελλάδα ελευθέρωσαν οι Κλέφτες και οι Αρματολοί! Κράτος όμως την έκαναν μόνο οι …κλέφτες οι οποίοι ακόμη είναι …κλειτοκράτορες!