“Πριν από περίπου 6 μήνες, ο γείτονάς μου, μου ζήτησε τον κωδικό πρόσβασης στο διαδίκτυο.

Το έδωσα με μεγάλη μου χαρά γιατί είναι φίλος. Χθες, ερχόμενος σπίτι μου αυτός ήταν στην πόρτα. Σταμάτησα και μιλήσαμε λίγο ως συνήθως όταν μου είπε ευτυχισμένα ότι τώρα έχει Netflix. Μετά, αστειευόμενος του είπα, “δουλεύω σκληρά, σήμερα έχω χρόνο για να δω ταινία στην τηλεόραση, θα είναι υπέροχο, και να μου δώσει το κωδικό του Netflix για να δω μερικά προγράμματα”. Η γυναίκα του είπε, “όχι δεν μπορούμε να σας το δώσουμε το κωδικό, γιατί εμείς πληρώνουμε και δεν μπορούμε να το μοιραστούμε”… για λίγο μια απόλυτη σιωπή…

Ο σύζυγός της ζήτησε συγγνώμη με χαμηλή φωνή και του είπα ότι δεν υπάρχει πρόβλημα, και τελικά μπήκα στο σπίτι μου. Λίγο μετά, η γυναίκα του με πήρε τηλέφωνο και ήταν νευρική, λέγοντας ότι η τηλεόραση δεν λειτουργεί . Μετά από λίγα λεπτά, αυτός και η γυναίκα του ήρθαν και μου είπαν ότι δεν έχουν ίντερνετ, και ότι ο κωδικός του ίντερνετ δεν ανταποκρίνεται και δεν μπορούν να δουν ταινία στο Netflix γιατί δεν έχουν ίντερνετ… Τους κοίταξα και είπα, ” άλλαξα τον κωδικό, γιατί είμαι αυτός που πληρώνει και δεν θέλω να το μοιραστώ με άλλους “. η σύζυγος του έγινε κόκκινη και προσπάθησε να το συζητήσουμε, είπα, ” Κυρία, έχω το ίντερνετ μου και έχεις το Netflix σου, όλα είναι μια χαρά”. γύρισαν και έκλεισαν την πόρτα Τι; Δεν μου μίλησαν ποτέ ξανά “. η ιστορία δεν είναι δική μου, αλλά είναι ένα μάθημα.

– η φιλία πρέπει να είναι αμοιβαία.”