Θα ήθελα να ρωτήσω τις φίλες και τους φίλους αυτής σελίδας, αν πιστεύουν στην 6η αίσθηση.
Εγώ παιδιά είμαι ένα από αυτά τα άτομα που έχω ανεπτυγμένη την 6η αίσθηση ,βλέπω τι θα συμβεί σε άτομα. Δεν είμαι ο Θεός για να ξέρω το υπόλοιπο της ζωής τους, αλλά θα σας πω μερικά παραδείγματα για να καταλάβετε τι θέλω να πω.
Είδα τον κολλητό μου μπροστά μου με το αμάξι του πατέρα του για να αποφύγει μια κυρία μεγάλης ηλικίας που οδηγούσε, έκοψε το τιμόνι και βρέθηκε σε ένα χωράφι με αναποδογυρισμένο το αμάξι αλλά ο κολλητός μου δεν είχε πάθει τίποτα.
Τον είχα πάρει τηλέφωνο πριν γίνει το κακό και του είπα να κάτσει σπίτι, μου λέει:-Άσε ρε συ που θα κάτσω μέσα.
-Αν θα βγεις πρόσεχε, δεν σε είδα καλά.
-Καλά, καλά.
Την άλλη μέρα έρχεται από το σπίτι μου, και με ρωτάει:
-Μα καλά πως ήξερες ότι θα γινόταν αυτό? είναι τρελό.
– Θα σου πω κάποια στιγμή, αλλά όχι τώρα. Μου αρκεί που είσαι καλά και ζωντανός.
Με το παιδί αυτό, κάνουμε παρέα από μικρά παιδιά. Τα λέμε όλα, είμαστε καλύτερα και από αδέρφια. Δεν είναι ο κολλητός, αλλά είναι ο BRO μου.
Δεύτερη φορά που το έζησα αυτό ήταν με έναν κύριο που δεν τον ξέρω καν, κατέβαινα για να πάω σε μια δουλειά που έπρεπε να τελειώσω και ξαφνικά σταμάτησα και πήγα σε μια άκρη, και ήρθε σαν εικόνα μπροστά μου το περιστατικό… Είδα κόσμο μέσα σε ένα μαγαζί και να φωνάζουν βοήθεια, καλέστε το ασθενοφόρο. Ναι πήγα σε εκείνο το μαγαζί, πράγματι ένας κύριος είχε λυποθυμήσει. Έβγαλα το κινητό κάλεσα ασθενοφόρο, αν δεν ερχόταν άμεσα θα πέθαινε, μετά έμαθα ότι είχε κάνει επέμβαση, αλλά δεν θυμάμαι τι ακριβώς.
Τον ίδιο κύριο τον είδα μπροστά μου πάλι σαν εικόνα, να στέκεται ανάμεσα στα αμάξια σαν χαμένος.
Σκέφτηκα:- τι κάνει? Είναι με τα καλά του?
Έτρεξα και πράγματι ήταν ανάμεσα στα αμάξια σαν χαμένος, σαν στεναχωρημένος. Τα αμάξια να τον κορνάρουν για να μην τον πατήσουν, αλλά ο συγκεκριμένος κύριος τίποτα.
Έτρεξα γρήγορα να τον αρπάξω για να μην τον πατήσουν τα αμάξια και ξαφνικά τον είπα: – Μηηηηηηηηη μπαμπαααά!
Αφού κατάφερα να τον τραβήξω και να τον βάλω επάνω στο πεζοδρόμιο, με ρώτησε πως το αποκάλεσα…
-Συγνώμη πρέπει να φύγω και άλλη φορά να προσέχετε πολύ.
-Πως με είπες αποκάλεσες πριν?
-Πως σας αποκάλεσα?
-Μπαμπά αν δεν κάνω λάθος.
-Λάθος ακούσατε, πρέπει να φύγω.
-Καλά άκουσα, δεν με γελάνε τα αυτιά μου.
