Δίκη Χρυσαυγής: νίκη του φασισμού από σπόντα!
του Δρος. Δημήτρη Ρομποτή*
Μεγάλη μέρα, αν και έχη περάσει η φθινοπωρινή ισημερία, η προχθεσινή για τη δημοκρατία μας, αφού καταδικάστηκε πανηγυρικώς το “νεοναζιστικό μόρφωμα” της Χρυσής …Κραυγής! Ο λαός ξεχύθηκε στους δρόμους να γιορτάση θυμίζοντας κάτι από 1974 και αποκατάσταση, στο δε άκουσμα της καταδικαστικής απόφασης οι θριαμβευτικές κραυγές ξεπέρασαν κι’αυτές της ανακοίνωσης για την ανάθεση της Ολυμπιάδος του 2004! Τί κι’αν κυκλοφορή κορωνοϊός και οι συναγελάσεις είναι άκρως επικίνδυνες, μπροστά στη δημοκρατία του ο Ελλην δεν λογαριάζει τίποτα, την έχει στο DNA του διότι αυτός τη γέννησε, είναι …Μαρξ εκ της σαρκός του και ως αεί ανήλικος κορασίς του έχει αφεθεί εν λευκώ η πατρική υποχρέωσις της ανατροφής κατ’εικόνα και καθ’ομοίωσιν! Κι’αυτό κάνει όπως καλύτερα μπορεί, η δημοκρατία είναι ευάλωτος και χρήζει προστασίας, όταν δεν μπορή να προστατέψη τον εαυτό της αναλαμβάνει ο μπαμπάς! Δεν έχω καμμία διάθεση, αδελφές και αδελφοί μου, να χαλάσω τη σούπα. Δικαιολογημένοι οι πάνδημοι πανηγυρισμοί και τους μοιράζομαι ως ένα σημείο. Οταν όμως διάβασα και άκουσα το δηλητήριο πλείστων θριαμβολογούντων, επανασυνειδητοποίησα αυτό που ήξερα, ότι δηλαδή ο φασισμός καλά κρατεί πάντα κι’άλλη που λέμε στη Λευκάδα, δηλαδή κι’από τις δύο μεριές, πανταχόθεν! Ηταν αυτές οι αυθόρμητες εκρήξεις μίσους προς το “μίασμα” που αποδεικνύουν την ψυχολογική σχέση μαζί του. Οι κατηγορούμενοι είναι οι “Ιούδες” που θέλουμε να κάψουμε για να σιγουρευτούμε ότι είμαστε στη σωστή μεριά! Πρόκειται για μια άλλη εκδοχή του βαρβαρότερου λυντσαρίσματος, διότι το φιλοθεάμον κοινό μετέρχεται της καθάρσεως και αισθάνεται ανανεωμένο και αναβαπτισμένο στα νάματα και τα προσανάματα της …δημοκρατίας μας!
Μέρες πριν τη δίκη, πλήθος δημοσιευμάτων και ανακοινώσεων προειδοποιούσαν την “αδέκαστη δικαιοσύνη” μην τυχόν και κάνη κανένα λάθος και δεν βγάλη τη “σωστή” απόφαση! Χωρίς να έχουν την παραμικρή ιδέα για το περιεχόμενο της τεραστίων διαστάσεων δικογραφίας, είχαν κάνει γνωστή την ετυμηγορία τους σε μια κατά τα άλλα δημοκρατική χώρα, μέλος της ΕΕ. Οπως και στον ορίτζιναλ φασισμό-ναζισμό-σταλινισμό-κομμουνισμό έτσι και στον νεοελληνικό, όταν μία δίκη είναι πολιτική, ανάλογη πρέπει να είναι και η προδιαγεγραμμένη απόφαση (δεν λέω ότι οι Χρυσαυγίτες είναι αθώοι, καταδικάζω όμως την πολιτική χειραγώγηση της δικαιοσύνης)!
Και πολιτικώς όμως η δίκη ήταν προβληματική. Διότι δεν κατηγορήθηκαν και καταδικάστηκαν άτομα όπως θά’πρεπε, αλλά ένα ολόκληρο κόμμα που εξέλεξε βουλευτές και έφτασε να είναι τρίτο στο …κυνοβούλιο! Η δημοκρατία που σέβεται τον εαυτό της, επιτρέπει τέτοια φαινόμενα και δεν τα καταδικάζει νομικώς ως σύνολα, αυτό το κάνουν οι ψηφοφόροι, όπως και το έκαναν ήδη. Εδώ στις ΗΠΑ, Εβραίοι δικηγόροι έχουν υπερασπιστεί στα δικαστήρια “νεοναζιστικά μορφώματα” διότι θεωρούν πιο σημαντικό αγαθό την ελευθερία έκφρασης από τη νομική επιβολή “δημοκρατικής προστασίας”. Για δημοσιοσχεσίτικους λόγους κυρίως, η Χρυσή Αυγή συνολικά έπρεπε να τιμωρηθή, όχι μόνο οι εγκληματίες-μέλη της. Το θέμα παίζει επικοινωνιακά εντός και εκτός – είδαμε τη διεθνή κάλυψη μετά την καταδίκη – με την ποιότητα της δημοκρατίας και της δικαιοσύνης θα ασχολούμαστε τώρα; Collateral damage, επί προθέσει όμως…
Η τσουβαλοποίηση ενώπιον της δικαιοσύνης είναι άκρως επικίνδυνη και εν προκειμένω δημιουργεί ανησυχητικά προηγούμενα: αν, λέω εγώ τώρα, γίνη έρευνα για τους νεομάρτυρες της Μάρφιν και διαπιστωθή ότι οι δράστες εκείνου του λυντσαρίσματος ήταν μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, πρέπει να πάη σε δίκη εκτός από τους αυτουργούς και ολόκληρο το κόμμα ως ηθικός αυτουργός; Διότι ακριβώς αυτό έγινε με τη Χρυσή Αυγή κι’αυτό το νομικό προηγούμενο προέκυψε! Με την ίδια λογική, εάν συλληφθή μεθαύριο στην Αθήνα ένας ισλαμιστής τρομοκράτης, κατηγορούμενο θα είναι και το …Ισλάμ συνολικά στη δίκη (όχι ότι δεν θα μου άρεσε κάτι τέτοιο, αλλά εγώ είμαι διακηρυγμένος “φασίστας”); Η δικαιοσύνη σε μια δημοκρατία, καταδικάζει εγκλήματα και εγκληματίες, όχι ιδεολογίες όσο αποκρουστικές κι’αν είναι!
Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, δεν λέω ότι δεν χάρηκα για την απόφαση ούτε έχω την παραμικρή συμπάθεια για τους κατηγορούμενους, αν και κάποιοι είναι αυτό που λέμε “βλαμμένοι” και χρήζουν άμεσης ψυχιατρικής φροντίδος, άρα θα έπρεπε να πέσουν πιο ελαφρά λόγω …βλακείας. Εδώ και πλέον της 15ετίας, είμαι ίσως ο πρώτος με πρόσβαση στον δημόσιο λόγο που έχω ανακηρύξει τον εθνικισμό ως κατ’εξοχήν ανθελληνική στάση! Ομοίως και τον φασισμό, για τον οποίον έχω γράψει παλαιόθεν ότι είναι νοοτροπία, όχι ιδεολογία. Το “μοβόρικο” των πανηγυρικών εκδηλώσεων για την καταδίκη της Χρυσής Αυγής εκ μέρους πάρα πολλών, επωνύμων και ανωνύμων, το αποδεικνύει πέραν πάσης αμφιβολίας!
Ενα άλλο χαρακτηριστικό του φασισμού είναι η επιλεκτική αγανάκτηση. Δηλαδή, λυσσάξανε και δικαιολογημένα για τη Χρυσή Αυγή, αλλά δεν έχουμε δει αντίστοιχες εκδηλώσεις τιμωρητικής διάθεσης για τους ενόχους των θυμάτων της Μάρφιν! Οι δε εγκληματίες της 17ης Νοέμβρη για πολλούς που παραληρούσαν προχθές με αφορμή την καταδίκη του “ναζιστικού μορφώματος”, είναι ήρωες, κι’ο “αγέρωχος” Κουφοντίνας – η μεγαλύτερη τιμωρία του είναι ότι έβγαλε τόσο μαλακισμένο γιο – στη φαντασία πολλών έχει λάβει διαστάσεις (που)Τσέ Γκεβάρα κι’ας μην καθάρισε ούτε κατ’ελάχιστον όσους ο δεύτερος!
Ναι, χαιρόμαστε για την καταδίκη των καθαρμάτων της Χρυσής Αυγής, καμμία επιοίκια, ει μη μόνον για ιατρικούς λόγους! Αλλά θα είμαστε ειλικρινείς μόνο όταν ζητάμε τα ίδια και για τους άλλους εγκληματίες φασίστες – οι απλώς ιδεολογικώς φασίστες δεν διώκονται σε μια δημοκρατία – που δεν είναι λίγοι στη σύγχρονη ελλαδική κοινωνία, κι’όταν σεβόμαστε τις δημοκρατικές διαδικασίες που προβλέπουν πραγματικά ανεξάρτητη δικαιοσύνη, όχι πολιτικού χαρακτήρα διώξεις και καταδίκες! Ειδάλλως θα παραμείνουμε κάλπικοι, όπως και η δημοκρατία μας…
*Ο Δρ. Δημήτρης Ρομποτής ήταν δημοσιογράφος, έγινε εκδότης και τώρα δηλώνει πολιτικός μηχανικός/οδοντίατρος με ειδίκευση στις …γέφυρες και έδρα τη Νέα Υόρκη. Είναι δε τελειόφοιτος Διδακτορικού, αλλά δεν έχει λάβει πτυχίο για οικονομικούς λόγους, από τη Μεγάλη του Γένους …Χολή!
ΥΓ: 1) Ολο μισοδουλειές! Γιατί δεν έγινε και επίτιμος δημότης (κωλο)Χανίων ο Πομπέος;
2) Ο Βορίδης άραγε, πώς αντέδρασε στην καταδίκη της Χρυσής Αυγής;
3) Οι “καταδίκες” του τρώει η Τουρκία από ΕΕ και λοιπούς, μοιάζουμε με το τραγούδι “Την καταδικάζω” του Λευτέρη Πανταζή…
4) Οπως είπε και ο μεγάλος Ισπανός φιλόσοφος Μόσκαρ Γελαδάρες, “λούζεται η αγάπη μου στον Γουαδαλκιβίρ”;;;
5) Σαμποτάζ στη Γερμανία! Μην ξαναπατήση κανείς στα καταστήματα “Γερμανός”! Και ούτε λέξη για τον Παλαιών Πατρών Γερμανό ή τον Γερμανό Καραβαγγέλη…
6) 29 κατασκευαστές πλυντηρίων συνιστούν …εξωχώριες! Αυτοί ξέρουν (από ξέπλυμα)!
