Γιατί στη Φιλανδία δεν υπάρχουν πλέον άστεγοι

Δεν είναι λίγες οι φορές που οι σκανδιναβικές χώρες αποτέλεσαν παράδειγμα προς μίμηση παγκοσμίως για τις πολιτικές κοινωνικής πρόνοιας που υιοθετούσαν αλλά και για τις πρωτοποριακές μεθόδους διαχείρισης των επιμέρους κοινωνικών ζητημάτων. Στην Φιλανδία λοιπόν, ήδη από το 2008, ξεκίνησε μια προσπάθεια εξάλειψης ενός προβλήματος που ταλαιπωρεί ολόκληρο τον πλανήτη μέχρι και σήμερα, ενώ η οικονομική κρίση της προηγούμενης δεκαετίας, έκανε την κατάσταση ακόμα πιο δύσκολη. Ο λόγος για τους ανθρώπους που οι συνθήκες τους ανάγκασαν να μένουν στον δρόμο.
Η προηγούμενη κατάσταση στην Φιλανδία

Το 2008 αν ταξίδευε κανείς στο Ελσίνκι, θα έβλεπε μια πολύ στενάχωρη εικόνα. Άνθρωποι που δεν είχαν την δυνατότητα ούτε να νοικιάσουν, πόσο μάλλον να αγοράσουν το δικό τους σπίτι, επιβίωναν φτιάχνοντας τα δικά τους χωριά και κατοικώντας σε σκηνές ενώ οι αντιξοότητες που συναντούσαν ήταν πελώριες. Ο φόβος των ακραίων καιρικών φαινομένων και η ανασφάλεια της εγκληματικότητας αποτελούσαν την σκληρή τους πραγματικότητα.
Όταν η κυβέρνηση της Φιλανδίας έθεσε ως προτεραιότητα να έχουν όλοι ένα σπίτι

Από το 2008 η κυβέρνηση της Φιλανδίας είχε εισάγει έναν νέο τρόπο για να αντιμετωπίσει το φαινόμενο των αστέγων: To “housing first” το οποίο ήταν η αρχή που οδήγησε την χώρα να μην έχει κανένα κρούσμα μέχρι και σήμερα.

«Κανείς δεν πρέπει να ζει στους δρόμους, όλοι πρέπει να έχουν ένα σπίτι»
Τι είναι το “Housing First”;

Το πρωτοπόρο πρόγραμμα “Housing First” υλοποιήθηκε από την ΜΚΟ “Y-Foundation”, η οποία έχει ως στόχο να βρίσκει σπίτια στους ανθρώπους που έχουν ανάγκη. Οι πολίτες πλέον, είχαν τη δυνατότητα να φτιάξουν τα δικά τους σπίτια, αναμορφώνοντας εγκαταλειμένα διαμερίσματα και κάνοντας μια νέα αρχή στη ζωή τους . «Ήταν ξεκάθαρο πως το προηγούμενο σύστημα δεν λειτουργούσε, όποτε χρειαζόμασταν μια ριζοσπαστική αλλαγή», επισήμανε χαρακτηριστικά ο διευθυντής της “Y-Foundation”, Juha Kaakinen.

Πλέον, οι άστεγοι παίρνουν ένα διαμέρισμα – χωρίς προϋποθέσεις. Οι κοινωνικοί λειτουργοί τους βοηθούν με αιτήσεις ώστε να αποκτήσουν κοινωνικές παροχές και είναι διαθέσιμοι για να τους προσφέρουν συμβουλευτική, ώστε να μπορέσουν να οργανώσουν τη ζωή τους. Έτσι λοιπόν, έχοντας λύσει ένα τόσο σημαντικό ζήτημα όπως αυτό της στέγασης, μπορούν να ξεκινήσουν και πάλι τη ζωή τους, ψάχνοντας εργασία με ασφάλεια και θετική ψυχολογία.
Το οικονομικό όφελος στο κράτος

Η στέγαση κοστίζει χρήματα. Τα τελευταία 10 χρόνια, 270 εκατομμύρια ευρώ δαπανήθηκαν για την κατασκευή, την αγορά και την ανακαίνιση κατοικιών ως μέρος του προγράμματος “Housing First”. Ωστόσο, όπως επισημαίνει η Juha Kaakinen, αυτό είναι πολύ μικρότερο από το ίδιο το κόστος των αστέγων. Διότι όταν οι άνθρωποι βρίσκονται σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, οι χειρότερες καταστάσεις είναι συχνότερες: Επιθέσεις, τραυματισμοί και άλλες βλάβες. Η αστυνόμευση, η υγειονομική περίθαλψη και η δικαιοσύνη καλούνται να παρέμβουν συχνότερα όταν οι άνθρωποι βρίσκονται στο δρόμο – και αυτό κοστίζει επίσης χρήματα.

Με το “Housing First” το κράτος ξοδεύει 15.000 ευρώ λιγότερα το χρόνο για κάθε άστεγο από ό,τι παλιότερα

Με 4 στα 5 άτομα να διατηρούν τα διαμερίσματα τους, το “Housing First” αποδείχθηκε σε βάθος χρόνου ιδιαίτερα αποτελεσματικό. Ακόμη και σε περιπτώσεις που οι άνθρωποι δεν μπορούν να πληρώσουν το ενοίκιο και αναγκάζονται να φιλοξενηθούν από φίλους ή συγγενείς ενώ έχουν την δυνατότητα να υποβάλουν ξανά αίτηση για ένα διαμέρισμα και να λάβουν υποστήριξη εφόσον το επιθυμούν.
Η επιτακτική ανάγκη για ένα ισχυρό κράτος πρόνοιας

Στην σημερινή εποχή, σε παγκόσμιο επίπεδο, η ανάγκη για ένα ισχυρό κράτος πρόνοιας φαίνεται να είναι επιτακτική καθώς τα ποσοστά της ανεργίας, της πείνας και της έλλειψης πρόσβασης στα βασικά κοινωνικά αγαθά είναι δραματικά. Ένα παράδειγμα λοιπόν, όπως αυτό της Φιλανδίας, είναι μια τρανταχτή απόδειξη πως εκεί που υπάρχει πρόβλημα, μπορεί να υπάρξει και λύση.

Eπιμέλεια: Άννα Σαϊνίδου
Πηγή: scoop.me

loading...