Ο 61ος γύρος με …τζατζίκι!
του Δρος. Δημήτρη Ρομποτή*
Εγραφα χτες για την επικείμενη επανέναρξη των “διερευνητικών” επαφών Ελλάδος-Τουρκίας ύστερα από παρέμβαση της Γερμανίας και σε μικρότερο βαθμό των ΗΠΑ. Δεν πρόλαβα να κλείσω και πετάχτηκε ο Ερντογάν να ανακοινώση ότι η χώρα του θα θέση ζήτημα αποστρατιωτικοποίησης των ελληνικών νησιών, επικαλούμενος τη Συνθήκη της Λωζάννης. Δεν είπε βέβαια ότι θα αποστρατιωτικοποιήση και τα Δαρδανέλια, όπως επίσης προβλέπεται από την ίδια συνθήκη. Ας ελπίσουμε ότι οι έμπειροι Ελληνες διπλωμάτες θα το υπενθυμίσουν στους συνομιλητές τους, όπως επίσης και τη Συνθήκη του Μωντραί που στην ουσία ήρε τη σχετική πρόβλεψη από τη Λωζάννη. Για “επικαιροποιήσεις” δεν μιλάει ο Ερντογάν; Η Ελλάς κατά τη διάρκεια των συνομιλιών θα φάη πολλά στη μάπα και το γνωρίζει. Πρέπει όμως να το υπομείνη κι’αυτό διότι σε καμμία περίπτωση δεν μπορεί να φανή ότι δεν επιθυμεί ή τορπιλίζει τον “διάλογο” (για το τί και πόσο θα μας πάρη η Τουρκία). Ωστόσο, σε κάθε βήμα χρειάζεται να εκθέτη τη μισαλλολοδοξία, παραβατικότητα και παρανομία της Αγκυρας, ώστε να μην υπάρχη η παραμικρή αμφιβολία για τις προθέσεις της που είναι κατά αρχάς γκριζάρισμα και εν συνεχεία κατάληψη των νησιών – όσων δηλαδή θεωρεί ότι είναι ακόμη δικά μας, διότι κάποιων την κυριότητα την αμφισβητεί ευθέως (Οινούσσες, Φούρνοι κλπ.).
Ωστόσο, ακόμη κι’αν δεν ήταν νομικώς ισχυρή η θέση της Ελλάδος για τη στρατιωτικοποίηση των νησιών, μπορεί κάλλιστα να πη ότι η Τουρκία έχει εισβάλει σε τρεις χώρες, Κύπρο, Συρία Λιβύη. Πώς είναι δυνατόν η Ελλάς να μην οχυρώση τα νησιά της; Επίσης, με ποιό δικαίωμα απαιτεί μια ξένη χώρα να έχη λόγο τί θα κάνουμε στη δική μας; Διότι δεν λέμε ότι θα χτίσουμε πυρηνικό αντιδραστήρα σε σεισμογενή περιοχή – όπως η Τουρκία στο Ακουγιού – οπότε θα είχε λόγους να ανησυχήση. Μιλάμε για την ανάγκη οι κάτοικοι των νησιών μας να αισθάνωνται πιο ασφαλείς απέναντι σε έναν επιθετικό και αναθεωρητικό γείτονα! Πέραν της ασφάλειας όμως, προς τους Γερμανούς και τους Αμερικανούς η Αθήνα οφείλει να τονίση και τη σημασία που έχει η στρατιωτική παρουσία για τις τοπικές οικονομίες. Οχτώ μήνες τον χρόνο δεν υπάρχουν τουρίστες, πώς θα συντηρηθούν επιχειρήσεις εστίασης και αναψυχής όπως και οι ενοικιάσεις σπιτιών; Το θέμα δεν σηκώνει την παραμικρή υποχώρηση και δεν γίνεται να συζητηθή καν! Η Τουρκία μπορεί να ζητήση ό,τι θέλει, δεν σημαίνει όμως πως πρέπει να της το δώσουμε κιόλας.
Μας απειλεί επίσης με πόλεμο αν ασκήσουμε το μονομερές και καθόλα νόμιμο δικαίωμα επέκτασης των χωρικών υδάτων στα 12 μίλια. Πού ματακούστηκε κάτι τέτοιο; Βέβαια, ο Τσαβούσογλου μας άφησε και ένα παράθυρο ευκαιρίας όταν επανέλαβε μετά την ανακοίνωση για επέκταση στο Ιόνιο ότι αιτία πολέμου είναι η επέκταση των χωρικών υδάτων εντός του Αιγαίου στα 12 μίλια. Δεν είπε όμως τίποτα για τα 10. Εάν η Ελλάδα χαρακτηριζόταν από αποφασιστικότητα κι’αυτοπεποίθηση θά’πρεπε πάραυτα να επεκτείνη σε πρώτη φάση τα χωρικά ύδατα στα 10 μίλια με πρόσχημα τη μόνιμη επωδό της Τουρκίας ότι δεν αναγνωρίζει 10 μίλια εναέριο χώρο εφόσον τα ύδατα είναι έξι! (Το είχε προτείνει και ο αείμνηστος Βύρων Θεοδωρόπουλος που δεν τον λες και γεράκι…) Ούτε και οι Αμερικανοί μας το αναγνωρίζουν και έχουν δίκιο, άλλο ότι το κάνουν επίτηδες. Να δούμε τότε αν η Τουρκία θα τολμούσε πόλεμο με πρόφαση ένα εντελώς παράνομο και παράλογο αίτημα. Η προάσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων απαιτεί ρίσκα, δεν είναι παιδική χαρά…
Με εξοργίζει δε η έννοια πολλών Ελλήνων αναλυτών οι οποίοι εν τη αφελεία τους ελπίζω, παπαγαλίζουν τα ψευδοεπιχειρήματα της Τουρκίας περί “αποκλεισμού”, “απομόνωσης” και τα λοιπά φαιδρά. Αυτή είναι η γεωγραφία! Εκείνοι πήρανε στεριά, ολόκληρη τη Μικρά Ασία και σε εμάς έμεινε η θάλασα, τί να κάνουμε; Ούτε απαγορεύεται η ελεύθερη διέλευση ακόμη και στρατιωτικών πλοίων εφόσον ακολουθούν τους προβλεπόμενους κανόνες. Το Αγαίο έχει αρχιπελαγική δομή, είναι διάσπαρτο με ελληνικά νησιά όπου κατοικούν Ελληνες και τα οποία αποτελούν φυσική συνέχεια του ηπειρωτικού χώρου. Δεν λένε και ξαναλένε οι Τούρκοι ότι μας πέταξαν στη θάλασσα το ’22; Αυτή μας έμεινε και είναι δική μας, πλήρως και νομίμως!
Οπως έλεγα και χτες, είναι αδύνατο να προκύψη αποτέλεσμα στις “συνομιλίες” παρεκτός και η Ελλάς αποφασίση τη φινλανδοποίηση, το καθεστώς υποτέλειας στο τουρκικό νεοσουλτανάτο. Εάν ισχύση αυτό, τότε χάνουμε τα λόγια μας, αλλά και τα λεφτά μας με τους νέους εξοπλισμούς. Επειδή θέλω να πιστεύω ότι δεν υπάρχουν Ελληνες πολιτικοί που θα δεχόντουσαν κάτι τέτοιο, απομένει ο δρόμος της εθνικής αντίστασης. Και αυτός προϋποθέτει ριζική αλλαγή δόγματος διότι η καλύτερη άμυνα, όπως και στην ιατρική η καλύτερη θεραπεία είναι η πρόληψη. Η Ελλάς οφείλει να χρησιμοποιήση αυτή την “ανακωχή” για να ξεκουράση τις ένοπλες δυνάμεις, να προμηθευτή ό,τι όπλα μπορούν να βρεθούν …χτες και να ισχυροποιήση τις ήδη υπάρχουσες συμμαχίες, αποζητώντας παράλληλα νέες. Είναι αδιανόητο να μην έχουμε μία σχέση τόσο στενή όσο κώλου με βρακί (άσχετα ποιός θα είναι ο κώλος και ποιός το βρακί) με την ανερχόμενη υπερδύναμη Ινδία τη στιγμή που το Πακιστάν μας προκαλεί ευθυγραμμιζόμενο με την Αγκυρα εναντίον μας! Ο κόσμος τείνει να γίνη πολυπολικός και αυτό το έχει καταλάβει η Τουρκία για αυτό προσπαθεί να γίνη πόλος (ενώ εμείς …κώλος!).
Η σχέση αυτή βέβαια δεν μπορεί να είναι μόνο ως αντίδραση στο Πακιστάν. Οι ινδικοί πολιτισμοί είναι από τους αρχαιότερους στον κόσμο και με τους Ινδούς έχουμε δεσμούς χιλιετηρίδων. Τα σανσκριτικά είναι ο παραπροπάπος της γλώσσας μας. Οι σημερινοί Ινδοί επίσης έχουν πολλά λεφτά και κάνουν τεράστιες επενδύσεις στο εξωτερικό. Μια στενή σχέση με την Ελλάδα, μέλος της ΕΕ, θα τους άνοιγε τον δρόμο σε νέες αγορές και ευκαιρίες. Αυτό που προσπαθεί να κάνη η Κίνα, δηλαδή. Είναι δε η μόνη μας ελπίδα εάν η Τουρκία αποκτήση πυρηνικά όπλα, είτε αγοράζοντάς τα από το Πακιστάν είτε φτιάχοντάς τα με βάση το εμπλουτισμένο ουράνιο που θα παράγη ο πυρηνικός σταθμός στο Ακουγιού (και οι άλλοι τρεις που θέλει να φτιάξη μέχρι το 2025!). Η Ελλάς πρέπει μακροπρόθεσμα να έχη ως στόχο την αγορά κάποιων πυρηνικών όπλων εάν δεν θέλει να βρεθή προ νέων εκπλήξεων με τη φόρα που έχει πάρει η ανήσυχη και προκλητική γείτων. Η Ινδία διαθέτει τέτοια όπλα.
Στα πλαίσια του νέου αμυντικού δόγματος (ξέρω, ονειρεύομαι, αλλά αφήστε με να το απολαύσω) η Αθήνα θα πρέπη να εξετάση και την πιθανότητα χειρουργικού βομβαρδισμού του Ακουγιού πριν τελειώση, όπως κάνανε οι Ισραηλινοί τη δεκαετία του ’80 με τον πυρηνικό αντιδραστήρα του Σαντάμ Χουσεϊν. (Τα Ραφάλ παρέχουν τέτοιες δυνατότητες.) Το οφείλει στον ελληνικό λαό, αλλά και στον τουρκικό, όπως και σε όλους τους γύρω λαούς διότι ο αντιδραστήρας των Τούρκων θα είναι σε σεισμογενή περιοχή και ένα ενδεχόμενο Τσερνομπίλ θα είχε ολέθριες συνέπειες για την ευρύτερη περιοχή. Είπαμε, η καλύτερη θεραπεία είναι η πρόληψη… Ενδέχεται όμως να μας προλάβουν οι Ισραηλινοί που ήδη έχουν ανεπίσημα απειλήσει με πόλεμο την Τουρκία αν αποκτήση πυρηνικά όπλα.
Στο δίμηνο που μόλις ζήσαμε, μπορεί να πέρασε της Τουρκίας κάνοντας έρευνες σε δυνάμει δική μας ΑΟΖ, όμως η άμεση κινητοποίηση των ενόπλων δυνάμεων, με σχεδόν το 100% του στόλου εν πλω, τα υποβρύχια 40 μέρες κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, τα αεροπλάνα εφοδιασμένα πλήρως και τις δυνάμεις ξηράς στις κατάλληλες θέσεις απέδειξε ότι έχουμε πραγματικές δυνατότητες αντίστασης, αλλά και τη σχετική βούληση. Η δε επιτυχής ναυμαχία (αυτό ήταν) του “Λήμνος” με το “Κεμάλ Ρέις” έστειλε τα κατάλληλα μηνύματα εντός, εκτός και επί τα αυτά. Η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων επικρότησε τους χειρισμούς και έδειξε ότι η υποταγή δεν είναι επιλογή. Μένει τώρα και η πολιτική ηγεσία να φανή αντάξια του ρόλου της και να χτίση σ’αυτές τις επιτυχίες (αρχίζοντας από τον Εβρο τον Φεβρουάριο) που με τόσο κόπο κατάφερε εξ ονόματος του ελληνικού λαού.
Για πολλοστή φορά να επαναλάβω (έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου) ότι δεν είμαι πολεμοχαρής, δεν θέλω να δω άλλο αίμα να χύνεται, ούτε ελληνικό, ούτε τουρκικό, παρεκτός της σπασμένης μύτης μου όταν μου ανεβαίνει η πίεση. Είμαι υπέρ και λογικών υποχωρήσεων για χάρη της ειρήνης! Η Τουρκία όμως δεν πρόκειται να σταματήση ό,τι και να της δώσουμε, κάθε φορά προσθέτει νέες διεκδικήσεις, είναι αναθεωρητική δύναμη με χιτλερική νοοτροπία που μιλάει για “ζωτικούς χώρους”. Ακόμη και τα περί “αποκλεισμού” και “απομόνωσης” στη θάλασσα, τα οποία αφελώς μηρυκάζουν και πολλοί δικοί μας, αντανακλούν την ίδια ναζιστική θεώρηση περί συνόρων που τους “στενεύουν”. Και εμάς όμως μας στενεύουν τα όρια ανοχής που επιβάλλει η ανθρώπινη αξιοπρέπεια και τα οποία η Τουρκία έχει προ πολλού κουρελιάσει. Η μέχρι τώρα “πολιτική” του κατευνασμού είχε το αντίθετο αποτέλεσμα, οδηγώντας στην αποθράσυνση του θηρίου. Καιρός να το βάλουμε στο κλουβί του πριν μας κατασπαράξη …
*Ο Δρ. Δημήτρης Ρομποτής ήταν δημοσιογράφος, έγινε εκδότης και τώρα δηλώνει πολιτικός μηχανικός/οδοντίατρος με ειδίκευση στις …γέφυρες και έδρα τη Νέα Υόρκη. Είναι δε τελειόφοιτος Διδακτορικού, αλλά δεν έχει λάβει πτυχίο για οικονομικούς λόγους, από τη Μεγάλη του Γένους …Χολή!
ΥΓ: 1) Με το “δεν διεκδικούμε τίποτα” να δήτε που στο τέλος και η Γερμανία θα μας ζητήση αποζημιώσεις για την …Κατοχή!
2) Στη διπλωματία άμα δεν ζητάς, μόνο σου παίρνουν!
3) Μην τολμήση η Ελλάς και ξαναψηφίση Αζερμπαϊτζάν στην …Ουροβίζιον! Ούτε ο Δάντης να τους ξαναγράψη τραγούδι! Αυτές είναι κυρώσεις που πονάνε …
4) Ασχετε Ερντογάν, οι Σελτζούκοι νίκησαν στο Ματζικέρτ, όχι οι Οθωμανοί! Οι δεύτεροι εμφανίστηκαν ενάμιση αιώνα αργότερα!
5) Πανε(υ)ρωτικός δηλώνει ο Κραουνάκης!
6) Λογικό να θέλη να πάη στο διάστημα ο Ερντογάν αφού είναι …ούφο!
