Οι σύγχρονοι θεολόγοι τής ουσίας τού Θεού

Η αποσύνδεση Δόγματος καί Μυστηρίου

Διαβάσαμε εις τήν Αγγλικήν

[… Dogma exists as man’s guide. It is a signpost that shows him where he ought to ίbe going. When, however, he reaches his destination, it is done away with. For that reason, dogma is a guide for those who are passing through purification, and carries on being a guide for those who continue in illumination. It is a guide and nothing more. But those who are at the stage of illumination know that one day dogma will be abolished.]

Συγγραφέας ο π. Ιερόθεος Βλάχος καί μεταφράζω : «Τό δόγμα υπάρχει σάν “ανθρώπινος οδηγός”. Είναι ένα ενδεικτικό σημείο που (τού) δείχνει εκεί που (πρέπει νά) πηγαίνει. (Καί) όταν, οπωσδήποτε, φτάνει στόν προορισμό του, τά έχει καταφέρει. Γι΄ αυτό τόν λόγο, τό δόγμα είναι οδηγός γιά εκείνους, που διαπερνούν τήν κάθαρση, καί συνεχίζουν τήν πορεία πρός τόν φωτισμόν. Είναι (τό δόγμα) ένας οδηγός καί τίποτα περισσότερο. Αλλά, όσοι βρίσκονται σ΄ αυτό τό στάδιο (τού φωτισμού) γνωρίζουν ότι κάποια μέρα τό δόγμα θά εξαφανιστεί – ή θά σβήσει)».
Συμπληρώνω, διότι τότε ο άνθρωπος έχει φτάσει στήν θέωση !

Σχόλιο
Μέ αυτές καί πολλές άλλες παρόμοιες ανοησίες, οι “πεφωτισμένοι” ΄μας΄ αποφάσισαν νά μάς κάνουν όλους φωτισμένους από τόν δαίμονα τού σκότους. Έτσι, πήραν τήν απόφαση νά ενώσουν (μέ τό κτιστόν φώς τού σκότους) όλες τίς ψευδο εκκλησίες. Συμπεριλαμβάνω εδώ καί τήν καθ΄ ημάς Νεορθοδοξία. Τό δόγμα θά χαθεί, μάς λένε, καί ήδη διαπιστώνουμε ότι μάς εγκατέλειψε. Συνοδά, χάθηκε η Μία Εκκλησία καί τό λαλήσαν είς αυτήν, διά τών Προφητών, Άγιον Πνεύμα.

Σταδιοποίησαν τήν οδό τού αγιασμού τών ανθρώπων (σημ. προφανώς αντιγράφοντας μύστες τού μυστικισμού, καθοδηγούμενοι από τούς Ιλλουμινάτι), ακριβώς, όπως σταδιοποίησαν τόν μηχανισμό τού θανάτου : πρώτη φάση η απώλεια αισθήσεως, δεύτερη η κατάργηση τής εγκεφαλικής δραστηριότητας καί τέλος καρδιακή παύση, λόγω ανεπαρκούς οξυγόνωσης τών ιστών (χυμών) τού σώματος.
Φυσικά, λεκτική καί μόνο είναι αυτή η αδρή περιγραφή – κατά στάδια – τού μηχανισμού τού θανάτου. Όσον αφορά δέ τόν αγιασμό (κατά χάριν) ή θέωση, που προτείνουν οι ανοηταίνοντες “υψηλής συχνότητας” θεολόγοι, όπως ο Ιερόθεος Βλάχος, ο Ζηζιούλας καί έτεροι αντιγράφοι αυτών, δηλαδή, τήν κάθαρση, τόν φωτισμό καί τήν θέωση, τό πρόβλημα είναι ότι κάθαρση χωρίς φωτισμό δέν γίνεται. Ο φωτισμός προηγείται ! Εδώ όμως έχουμε τόν ψευδέστατο εωσφορικό φωτισμό, τόν άγγελο τού σκότους, ο οποίος, μετασχηματισμένος σέ άγγελο φωτός, προτάσσει τήν κάθαρση ! Καί ερωτάται : Δίχως φώς τί μπορείς νά καθαρίσεις ;

Πέραν όμως αυτού, υπάρχει ακόμη ένα βασικό ερώτημα. Καί είναι τούτο : Νά μάς πούν πότε πρόλαβε, ο εκ δεξιών συσταυρωθείς μέ τόν Κύριο ληστής, νά περάσει από τά στάδια κάθαρση, φωτισμός, θέωση ; Είναι ή δέν είναι αποκυήματα νοσηρής φαντασίας, αυτά που γράφει ο Ιερόθεος Βλάχος καί άλλοι ;

Τέλος, ούτε τό δόγμα θά χαθεί ούτε, ακόμη, γιά έναν σοβαρότερο λόγο, ο άγιος Τριαδικός Θεός θά εκχωρήσει τήν θέση Του στόν “ένα θεό γιά όλους”, μέ τίς πάμπολλες διόδους, τριόδους καί λοιπές άλλες ατραπούς, που όλες οδηγούν στήν απώλεια τής ψυχής πρός κατίσχυση τών δαιμόνων καί τού κτιστού φωτισμού των.
Η πρωτοφανούς θρασύτητας άποψη [”God is always a mystery. The mystery of the Holy Trinity must be separated from the dogma of the Holy Trinity. The dogma is not the same as the mystery.”] ότι ο Θεός είναι πάντα ένα μυστήριο, ενώ τό δόγμα δέν είναι, έρχεται ευθέως αντιθετη πρός τόν κατά Χάριν αγιασμό (θέωση) τού ανθρώπου ή/καί ανθρώπων. Τί πραγματεύεται τό Δόγμα ; Τό μυστήριο τής θείας Ενανθρωπήσεως δέν είναι τό κυρίως ζητούμενο ; Αδιανόητη μού φαίνεται η αποσύνδεση, εξ Ορθοδόξου επόψεως, Μυστηρίου καί Δόγματος.

«1 Καὶ εἶδον οὐρανὸν καινὸν καὶ γῆν καινήν· ὁ γὰρ πρῶτος οὐρανὸς καὶ ἡ πρώτη γῆ ἀπῆλθον, καὶ ἡ θάλασσα οὐκ ἔστιν ἔτι. 2 καὶ τὴν πόλιν τὴν ἁγίαν Ἰερουσαλὴμ καινὴν εἶδον καταβαίνουσαν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἀπὸ τοῦ Θεοῦ, ἡτοιμασμένην ὡς νύμφην κεκοσμημένην τῷ ἀνδρὶ αὐτῆς. ( … ) 22 Καὶ ναὸν οὐκ εἶδον ἐν αὐτῇ· ὁ γὰρ Κύριος ὁ Θεὸς ὁ παντοκράτωρ ναὸς αὐτῆς ἐστι, καὶ τὸ ἀρνίον. 23 καὶ ἡ πόλις οὐ χρείαν ἔχει τοῦ ἡλίου οὐδὲ τῆς σελήνης ἵνα φαίνωσιν αὐτῇ· ἡ γὰρ δόξα τοῦ Θεοῦ ἐφώτισεν αὐτήν, καὶ ὁ λύχνος αὐτῆς τὸ ἀρνίον. 24 καὶ περιπατήσουσι τὰ ἔθνη διὰ τοῦ φωτὸς αὐτῆς, καὶ οἱ βασιλεῖς τῆς γῆς φέρουσι τὴν δόξαν καὶ τὴν τιμὴν αὐτῶν εἰς αὐτήν, 25 καὶ οἱ πυλῶνες αὐτῆς οὐ μὴ κλεισθῶσιν ἡμέρας· νὺξ γὰρ οὐκ ἔσται ἐκεῖ· 26 καὶ οἴσουσι τὴν δόξαν καὶ τὴν τιμὴν τῶν ἐθνῶν εἰς αὐτήν. 27 καὶ οὐ μὴ εἰσέλθῃ εἰς αὐτὴν πᾶν κοινὸν καὶ ὁ ποιῶν βδέλυγμα καὶ ψεῦδος, εἰ μὴ οἱ γεγραμμένοι ἐν τῷ βιβλίῳ τῆς ζωῆς τοῦ ἀρνίου.» (Απ. κα΄).

Αυτό είναι τό όντως Φώς, τό «φῶς ἐκ φωτός», καί όχι τά παραληρήματα τών αιρετικών, πλέον, Νεο-Ορθοδόξων.