ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Ο ΜΕΓΑΣ ΚΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ

Το 337, απεβίωσε στην Νικομήδεια της Μ. Ασίας ο Μέγας Κωνσταντίνος, Αυτοκράτορας της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και ισαπόστολος.

Ο Flavius Valerius Constantinus ή Μέγας Κωνσταντίνος ή Άγιος και Ισαπόστολος Κωνσταντίνος στην Ορθόδοξη Εκκλησία μας, υπήρξε Ρωμαίος Αυτοκράτορας από το 274 μ. Χ. έως τον θάνατό του το 337 μ. Χ., Αυτοκράτορας της Δύσεως από το 312 μ. Χ. έως το 324 μ. Χ. και μονοκράτορας από το 324 μ. Χ. ως το 337 μ. Χ. Γεννήθηκε στην Ναϊσό στις 27/2 (μεταξύ 272 και 274), και γονείς του ήταν ο Ρωμαίος Καίσαρας, Κωνστάντιος Α΄ Χλωρός (Aurelius Valerius Constantius) και η Ελένη (μετέπειτα αγία Ελένη η Ισαπόστολος).

Επιζητώντας την ηρεμία στην Αυτοκρατορία, δεν κατεδίωξε ούτε τους εθνικούς ούτε τους χριστιανούς. Στα θέματα δε των αιρέσεων, άφησε τους Πατέρες της Εκκλησίας να αποφασίσουν χωρίς να παρέμβει, εξασφαλίζοντας θρησκευτική ελευθερία. Αν συνυπολογίσουμε το γεγονός ότι οι Χριστιανοί εκείνη την περίοδο αντιπροσώπευαν το 8 με 10 τοις εκατό της αυτοκρατορίας, δεν υπήρχε καιροσκοπισμός στην απόφασή του, με την έννοια εκμεταλλεύσεως μιάς πλειοψηφίας.

Η Εκκλησία τον αγιοποίησε, τον αποκάλεσε «ισαπόστολο» και το κράτος και ο λαός της αυτοκρατορίας τον μυθοποίησαν. Η Κωνσταντινούπολις που ίδρυσε, είναι ταυτόχρονα μία πόλη και μία αυτοκρατορία. Η ύπαρξη του Βυζαντίου, ταυτίστηκε πάντα με την πολιτεία του Μεγάλου Κωνσταντίνου. Κατά την διάρκεια των αιώνων ζωής του, το Βυζάντιο απέκτησε τα χαρακτηριστικά που θα το καταστήσουν αργότερα Ελληνική Αυτοκρατορία της Χριστιανικής Ανατολής, που θα επηρεάσει και θέσει τα θεμέλια του μετακλασσικού ευρωπαϊκού πολιτισμού.