Aπλοποίηση της ορθογραφίας σε μικρό βαθμό
Του Θωμά Ακρωτηριανάκη
Παραθέτω μιαν ιδέα για απλοποίηση της ορθογραφίας σε μικρό βαθμό :
1) Τα «αυ,ευ,ηυ» να γράφονται με “β” ή “φ”.Όταν έτσι δημιουργείται
σύμπλεγμα 3 ή 4 συμφώνων,να ξέρουμε ότι τότε αφτά τα «β» ή «φ» είνε το τελεφταίο γράμμα της συλλαβής,π.χ. «Κλαφ-θμώ-νος» (και όχι «…-φθμώ-…»,όπως ισχύει γενικά).
2) Σε β’ συνθετικό,να καταργηθεί η επέκταση του «ο» σε «ω»,π.χ. «συνόνυμο»,«διόροφο» (όχι «συνώνυμο»,«διώροφο»).
Και το «εο-» της αντιμεταχώρησης με «ο»,όταν το «ο» δεν είναι στη λήγουσα,π.χ. «γεογραφία»,αλλά «πόλεων».
3) Στις καταλήξεις ρημάτων και μετοχών με «ο»,αλλά στη λήγουσα των ρημάτων και των μετοχών αρσενικού και θηλυκού γένους με «ω».Και στα ουσιαστικά που παράγονται από ρήμα σε -ονω η κατάληξή τους -οση να γράφεται με «ο»,π.χ. βελτιόνω,βελτίοση.
4) Διπλά σύμφωνα μόνο για αποφυγή παρανάγνωσης,και στο «άλλος» και παράγωγα,και στο «αλλά».Το «γγ» με «γκ».
5) Το «είνε» γ’ πρόσωπο του «είμαι» με «ε»,το «κτίριο» με «ι» (πρόκειται για παλιότερες ορθογραφίες που μετά εγκαταλείφτηκαν)
ΑΕΙ ΠΝΊΞΟΥ ΓΕΛΟΙΕ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΟΛΟΠΑΚΙΣΤΑΝΟΥΣ ΚΟΛΟΚΟΥΜΟΥΝΙ ΣΑΣ ΠΉΡΑΜΕ ΧΑΜΠΆΡΙ ΠΙΑ ΓΙΑ ΑΥΤΟΎΣ ΠΆΤΕ ΝΑ ΤΑ ΑΠΛΟΠΟΙΉΣΕΤΕ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΩΘΕΊΤΕ ΓΕΛΟΙΕ.
βελτίοση του δέφτερου μέρους του σημείου 2) :
Και το «εω»,όταν το «ω» δεν είναι στη λήγουσα,να γράφεται «εο»,
π.χ. «γεογραφία»,«θεορία»,αλλά «πόλεως».
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Aπλοποίηση της ορθογραφίας σε μικρό βαθμό
Παραθέτω μιαν ιδέα για απλοποίηση της ορθογραφίας σε μικρό βαθμό :
1) Τα «αυ,ευ,ηυ» να γράφονται με “β” ή “φ”.Όταν έτσι δημιουργείται σύμπλεγμα 3 ή 4 συμφώνων,
να ξέρουμε ότι τότε αυτά τα «β» ή «φ» είνε το τελεφταίο γράμμα της συλλαβής,π.χ. «Κλαφ-θμό-νος»
(και όχι «…-φθμό-…»,όπως ισχύει γενικά).Κατ' εξαίρεση η λέξη «αυτός» (και παράγωγα) και το
πρόθεμα «ευ-» με «υ».
2) Διπλά σύμφωνα να σημειόνονται μόνο για αποφυγή παρανάγνωσης. Το «γγ» να γράφεται με «γκ».
Κατ' εξαίρεση να σημειόνονται διπλά σύμφωνα στις λέξεις «άλλος» (και παράγωγα),και «αλλά».
3) Για το «ω».Σε β’ συνθετικό,να καταργηθεί η επέκταση του αρκτικού «ο» σε «ω»,π.χ. «συνόνυμο»,«διόροφο» (όχι «συνώνυμο»,«διώροφο»). Και το «εω»,όταν το «ω» δεν είναι στη λήγουσα,να γράφεται «εο»,π.χ. «γεογραφία»,«θεορία»,αλλά «πόλεως».Και στην παραλήγουσα και προπαραλήγουσα,όταν πρόκειται για κατάληξη λέξης,και όχι θέμα της,το «ω» να γράφεται με «ο».
4) Το «είνε» γ’ πρόσωπο του «είμαι» με «ε»,το «κτίριο» με «ι» (πρόκειται για παλιότερες ορθογραφίες που μετά εγκαταλείφτηκαν)
Iδέα για εφαρμόσιμη ήπια απλοποίηση της ορθογραφίας :
1) Τα «αυ,ευ,ηυ» να γράφονται με “β” ή “φ”.Όταν έτσι δημιουργείται σύμπλεγμα 3 ή 4 συμφώνων,να ξέρουμε ότι τότε αυτά τα «β» ή «φ» είνε το τελεφταίο γράμμα της συλλαβής,π.χ. «Κλαφ-θμό-νος»(και όχι «…-φθμό-…»,όπως ισχύει γενικά).Κατ’ εξαίρεση η λέξη «αυτός» (και παράγωγα) και το πρόθεμα «ευ-» με «υ».
2) Διπλά σύμφωνα να σημειόνονται μόνο για αποφυγή παρανάγνωσης. Το «γγ» να γράφεται με «γκ».Κατ’ εξαίρεση να σημειόνονται διπλά σύμφωνα στις λέξεις «άλλος» (και παράγωγα),και «αλλά».
3) Για το «ω».Σε β’ συνθετικό,να καταργηθεί η επέκταση του αρκτικού «ο» σε «ω»,π.χ. «συνόνυμο»,«διόροφο» (όχι «συνώνυμο»,«διώροφο»). Και το «εω»,όταν το «ω» δεν είναι στη λήγουσα,να γράφεται «εο»,π.χ. «γεογραφία»,«θεορία»,αλλά «πόλεως».Και στην παραλήγουσα και προπαραλήγουσα,όταν πρόκειται για κατάληξη λέξης,και όχι θέμα της,το «ω» να γράφεται με «ο».
4) Το «είνε» γ’ πρόσωπο του «είμαι» με «ε»,η αντωνυμία «τέτιος» με σκέτο «ι»,το «κτίριο» με «ί»
Iδέα για εφαρμόσιμη ήπια απλοποίηση της ορθογραφίας :
1) Τα «αυ,ευ,ηυ» να γράφονται με “β” ή “φ”.Όταν έτσι δημιουργείται σύμπλεγμα 3 ή 4 συμφώνων,να ξέρουμε ότι τότε αυτά τα «β» ή «φ» είνε το τελεφταίο γράμμα της συλλαβής,π.χ. «Κλαφ-θμό-νος»(και όχι «…-φθμό-…»,όπως ισχύει γενικά).Κατ’ εξαίρεση η λέξη «αυτός» (και παράγωγα) και το πρόθεμα «ευ-» με «υ».
2) Διπλά σύμφωνα να σημειόνονται μόνο για αποφυγή παρανάγνωσης. Το «γγ» να γράφεται με «γκ».Κατ’ εξαίρεση να σημειόνονται διπλά σύμφωνα στις λέξεις «άλλος» (και παράγωγα),και «αλλά».
3) Για το «ω».Σε β’ συνθετικό,να καταργηθεί η επέκταση του αρκτικού «ο» σε «ω»,π.χ. «συνόνυμο»,«διόροφο» (όχι «συνώνυμο»,«διώροφο»). Και το «εω»,όταν το «ω» δεν είναι στη λήγουσα,να γράφεται «εο»,π.χ. «γεογραφία»,«θεορία»,αλλά «πόλεως».Και στην παραλήγουσα και προπαραλήγουσα,όταν πρόκειται για κατάληξη λέξης,και όχι θέμα της,το «ω» να γράφεται με «ο».
4) Το «είνε» γ’ πρόσωπο του «είμαι» με «ε»(όχι «είναι»),το «κτίριο» με «ι»(όχι «κτήριο»),τα «ει,οι» στην αρχή καταχρηστικής διφθόγγου με σκέτο «ι»,αλλά κατ' εξαίρεση διατηρούνται στις λέξεις «ποιος,όποιος,κάποιος» και στη λέξη «σχολειό».