Θεσσαλονίκη: «Αν με κλείσουν σε ένα κελί, με καταδικάζουν»

Ο Κώστας έχει καταδικαστεί για χρέη, έχει 80% αναπηρία και εκτίει την ποινή του προσφέροντας κοινωφελή εργασία

Πολλές αντιδράσεις έχει προκαλέσει η απόφαση μετά την ψήφιση του επίμαχου νομοσχεδίου, για το επιτελικό κράτος, σχετικά με το «πάγωμα» της εφαρμογής της κοινωφελούς εργασίας, είτε ως κύρια ποινή, είτε ως δυνατότητα μετατροπής τμήματος της κύριας ποινής.

Του Βασίλη Παναγιωτίδη

Η απόφαση αυτή πάρθηκε καθώς σύμφωνα με την κυβέρνηση υπάρχουν οργανωτικά ζητήματα που αντιμετωπίζουν δομές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Μάλιστα, όπως αναφέρεται στη συγκεκριμένη διάταξη, στην περίπτωση που ένα αδίκημα τιμωρείται μόνο με κοινωφελή εργασία, θα τιμωρείται εφεξής με χρηματική ποινή. Σε υποθέσεις βαρέων πλημμελημάτων που τιμωρούνται με ποινές από 3-5 έτη και για τα οποία δεν υπάρχει η δυνατότητα μετατροπής μέρους της ποινής σε κοινωφελή εργασία, οι ποινές που θα επιβληθούν για αυτά θα πρέπει να εκτιθούν.

Μία τέτοια περίπτωση είναι και του Κώστα που προσφέρει τα τελευταία χρόνια κοινωφελή εργασία στον δήμο Νεάπολης – Συκεών, μετά από πολλές καταδικαστικές αποφάσεις που είχε για χρέη. Ο Κώστας μιλώντας στο wepost.gr, μας εξηγεί πως έφτασε σε αυτό το σημείο, αλλά και πως είδε ο ίδιος την απόφαση αυτή της κυβέρνησης, να αλλάξει το νόμο όσον αφορά την κοινωφελή εργασία.

Είναι μόλις 34 χρονών και έχει δει το ποιο σκληρό πρόσωπο της ζωής. Είχε μία επιχείρηση επίπλων και όπως μας είπε πήγαινε καλά. Όταν έπιασε η κρίση βρέθηκε με ακάλυπτες επιταγές στα χέρια του από εμπόρους που συνεργαζόταν. Τα χρέη ήταν πολλά και αδυνατούσε να τα εξοφλήσει, καθώς δεν είχε πάρει ποτέ τα χρήματα στα χέρια του. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να καταδικαστεί πολλές φορές με συνέπεια να πρέπει να εκτίσει ποινή φυλάκισης. Σαν να μην έφτανε αυτό πριν από τρία χρόνια έπαθε βαρύ εγκεφαλικό και απέκτησε 80% αναπηρία. Σήμερα και μετά από πολύ προσπάθεια με φυσικοθεραπείες και πολλές επισκέψεις σε γιατρούς εκτίει την ποινή του προσφέροντας κοινωφελή εργασία στον δήμο Νεάπολης Συκεών, στον τομέα του πρασίνου.

«Είναι άδικη η απόφαση για το πάγωμα της κοινωφελούς εργασίας καθώς εμείς με αυτόν τον τρόπο προσφέρουμε τόσο στην κυβέρνηση όσο και στον τόπο μας. Είναι κάτι με το οποίο βοηθάμε», λέει χαρακτηριστικά και σημειώνει πως «αν ήμουν σε ένα κελί με 80% αναπηρία μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο θα έπρεπε να μου παρέχουν δύο φυσικοθεραπευτές και γιατρό. Αντίθετα σήμερα ούτε το κράτος επιβαρύνω και παράλληλα προσφέρω στον χώρο πρασίνου του δήμου. Επίσης ο δήμος θα ήθελε έναν επιπλέον έμμισθο υπάλληλο για να κάνει την δουλειά που κάνω εγώ σήμερα».

Ο Κώστας αναφέρει επίσης πως «στη φυλακή δεν θα μπορώ ούτε φυσικοθεραπείες να κάνω, ούτε τίποτα και θα παγιωθεί μία κατάσταση στην υγεία μου και αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα αύριο μεθαύριο να μην μπορώ να κάνω τίποτα απολύτως». «Να πεθάνω καλύτερα παρά να μπω μέσα στο κελί, επισημαίνει με πάσα ειλικρίνεια.

«Πρέπει να δοθεί μία δεύτερη ευκαιρία στον κάθε άνθρωπο, γιατί όλοι έχουμε δικαιώματα σε αυτή την ζωή. Κανείς δεν ήρθε με οδηγίες, έχουμε όλοι κάνει λάθη στη ζωή μας και έχουμε βρεθεί σε αυτή τη θέση. Γι’ αυτό πιστεύω πως πρέπει να μας βοηθήσει το κράτος και η εκάστοτε κυβέρνηση και όχι να μας στέλνει να πάμε να βάλουμε την θηλιά στο λαιμό μας μία ώρα αρχύτερα».

Παράλληλα τονίζει πως «καλύτερα να πιάσουν όλους αυτούς που μας έχουν φέρει σε αυτή την κατάσταση και όχι να προσπαθούν να βάλουν εμάς φυλακή που βρεθήκαμε σε αυτή την θέση λόγω μιας οικονομικής δυσκολίας που αντιμετωπίσαμε». «Είναι δίκαιο δηλαδή να αφήσουν τα μέλη της «17 Νοέμβρη» και τον Κουφοντίνα και να βάζουν εμάς μέσα»; «Αυτό δεν είναι κάτι φυσιολογικό».