Σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας, ναι μεν αλλά …
Του Δημήτρη Ρομποτή*
Θα μπορούσε να είναι το ανέκδοτο της ημέρας ότι ο κ. Κατρούγκαλος κατηγόρησε την κυβέρνηση για προχειρότητα όσον αφορά στον διορισμό Συμβούλου Εθνικής Ασφαλείας! Δεν μιλάνε όμως για κρεμασμένο στο σπίτι του σκοινιού και η κατηγορία δεν θα ήταν παρά ένα ακόμη θερινό πυροτέχνημα αν όντως δεν υπήρχαν στοιχεία βιασύνης, αν μη τί άλλο, στη σχετική πρωτοβουλία. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τέτοια θέση είναι πλέον εκ των ουκ άνευ όπως επίσης και η δημιουργία Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας, το θέμα όμως είναι ότι εάν απουσιάζουν οι ανάλογες θεσμικές δομές ενδέχεται να δημιουργήσουν περισσότερα προβλήματα από τις όποιες λύσεις. Ας μην ξεχνάμε ότι τα μεταξωτά σώβρακα θέλουν και την ανάλογη συσκευασία εάν είναι να μην μπλέξουν με τις γραβάτες και ο νοών νοείτω. Από την άλλη, στην Ελλάδα δεν μπορείς να περιμένης πότε οι συνθήκες θα είναι κατάλληλες για την ανάληψη κάποιας πρωτοβουλίας, διότι αυτό δεν θα συμβή ποτέ! Θα βοηθούσε όμως πολύ η έγκαιρη διατύπωση του θεσμικού ρόλου που θα έχη ο Σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας ώστε το ανάλογο γκρέμισμα και χτίσιμο να γίνη από αυτή τη βάση και να μην συμβή ό,τι γίνεται σε πολλούς νομούς της χώρας, αλλά και των ΗΠΑ τα τελευταία χρόνια, πρώτα να ασφαλτοστρώνονται οι δρόμοι και εν συνεχεία να σκάβουν για καλώδια και σωλήνες. Η σχετική ανακοίνωση περιορίζει πολύ τον ρόλο του Συμβούλου και τον υποβιβάζει σε conduit μεταξύ πρωθυπουργού και στρατηγών. Αν είναι έτσι όμως, τότε τί σκατά θα κάνη ο υπουργός Αμύνης; Και τί σημασία θα του δίνουν οι στρατηγοί, εφόσον θα μπορούν να επικοινωνούν με τον πρωθυπουργό μέσω Συμβούλου; Το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται η Ελλάς είναι ένας ακόμη “υπουργός” Αμύνης που να έχη το αυτί του πρωθυπουργού!
Ο Σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας όπως και ένα πιθανό Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας πρέπει να έχη ευρύτερο πεδίο παρακαολούθησης και δράσης. Διότι και οι πυρκαγιές είναι υπόθεση εθνικής ασφαλείας, οι αυτοκινητόδρομοι-καρμανιόλες, η ποιότητα τροφίμων και φαρμάκων, η εθνική εκπαίδευση, διαδηλώσεις τύπου 2008 στις οποίες καίγεται το κέντρο της Αθήνας, η υπογεννητικότητα και η συγκέντρωση του μισού πληθυσμού της χώρας στο λεκανοπέδιο Αττικής. Δυνητικά μια ξένη εχθρική δύναμη δεν χρειάζεται να εισβάλει στην Ελλάδα για να την καταστρέψη: αρκούν μερικά χτυπήματα στην πρωτεύουσα και παραλύει η μισή Ελλάς!
Θα μου πήτε τώρα ότι ένα Σύμβουλος “πασπαρτού” επίσης δεν είναι καλή ιδέα διότι θα χαθή στο πλήθος και την πολυπλοκότητα των προβλημάτων ασφαλείας. Ορθόν, για αυτό και ένα άτομο, ακόμη κι’αν είναι προικισμένος με χαρίσματα ενός Περικλέους δεν αρκεί, χρειάζεται κατάλληλο γραφείο με ειδικούς τομείς και επιτελική στελέχωση ώστε όταν θα ξανασυμβή ένα Μάτι να μην μπλέξουν οι υπηρεσίες τα μπούτια τους και χαθούν ανθρώπινες ζωές.
Η Ελλάς χρειάζεται άμεσες τομές και εν μέρει καταλαβαίνω τη σπουδή της νέας κυβερνήσεως να σπάση αυγά έστω κι’αν αντί για ομελέτα βγουν καγιανά. Δεν αρκούν όμως πυροτεχνήματα ούτε εντυπωσιακοί τίτλοι για να αλλάξουν την ουσία. Απαιτείται ένα βασικό έστω σχέδιο ώστε καθετί νέο να εντάσσεται σε ένα σύστημα κι’όχι απλά να παίζη λίμπερο σε άλλο γήπεδο από τους συμπαίκτες του. Τα μυαλά υπάρχουν, η κυβέρνηση έχει άνετη πλειοψηφία και ο κόσμος είναι διατεθειμένος να τη δώση τον χώρο που χρειάζεται να δουλέψη ύστερα από μια δεκαετία χορό του Ζαλόγγου. Πριν λοιπόν σπεύσουν να ανακοινώσουν κάτι ας φροντίσουν να το έχουν εντάξει στο ανάλογο πλαίσιο ώστε να προκύψη πραγματικά επιτελική αλλαγή και να μπορούμε απλά να γελάμε με τα “ανέκδοτα” του Κατρούγκαλου …
(Στο εξής θα λαμβάνετε κείμενα από τα [email protected] και [email protected] Κοιτάξτε στην κατηγορία “spam” σε περίπτωση που δεν τα δείτε στο ηλεκτρονικό γραμματοκιβώτιό σας.)
*Ο Δημήτρης Ρομποτής ήταν δημοσιογράφος, έγινε εκδότηςΑρ και τώρα δηλώνει πολιτικός μηχανικός/οδοντίατρος με ειδίκευση στις …γέφυρες και έδρα τη Νέα Υόρκη.
ΥΓ: 1) Εδώ που τα λέμε της πάει της Γιάννας για Μπουμπουλίνα, έστω και ως …μπουρμπουλήθρα!
2) Μην κρίνετε εξ ιδίων τα …αλέτρια!!!
3) Τα τουρκικά ερευνητικά πλοία είναι και εύκολοι στόχοι …
