Γιώργος Ρωμανός: Η μεγάλη απάτη στον ΟΗΕ με τη «Συμφωνία των Πρεσπών» -το πλήρες κείμενο

Γιώργος Ρωμανός
Η μεγάλη απάτη στον ΟΗΕ με τη «Συμφωνία των Πρεσπών». (Α ́ Μέρος)1

Κορυφαία ζητήματα νομιμότητας ή μη της «Συμφωνίας των Πρεσπών» είναι εάν αυτή παραβιάζει εκτός από το εθνικό δίκαιο2 των κρατών που την συνυπέγραψαν και θεμελιώδεις αρχές του διεθνούς Δικαίου, όπως αυτές περί «Αληθείας», «Καλής Πίστης», «Σαφήνειας» κ.α. Ζήτημα υπάρχει και με το εάν παραβιάζεται μία ολό- κληρη σειρά άρθρων της «Σύμβασης της Βιέννης» η οποία αποτελεί την βασική σύμ- βαση που ρυθμίζει παγκοσμίως την νομιμότητα κάθε συμφωνίας. Εξίσου ελέγξιμο είναι, εάν οι διαδικασίες, που ξεκίνησαν από τον ΟΗΕ το 1993 και κατέληξαν σε αυ- τόν το 2019, ήταν και είναι νόμιμες μετά από όσα συνέβησαν πρόσφατα στον διεθνή οργανισμό και στα οποία θα αναφερθούμε στη συνέχεια με αδιάψευστα στοιχεία. Σε περίπτωση που σε όλα αυτά τα στάδια και αρχές έχουν σημειωθεί παραβιάσεις τότε έχουμε μία «Συμφωνία» ψεύδους, μία διεθνή απάτη και ως τέτοια πρέπει να ακυρω- θεί. Σχετικά με όλα τα παραπάνω θα καταθέσουμε μία σειρά αυταπόδεικτων ντοκου- μέντων (και σε εικόνες), ώστε ο καθένας να βγάλει τα συμπεράσματά του.

Είναι πασίγνωστο ότι κατά της νομιμότητας της διμερούς, διακρατικής «Συμφω- νίας των Πρεσπών» έχει εκφραστεί πριν από όλους το 80% του ελληνικού λαού· και αυτό θα αρκούσε για να ακυρωθεί η «Συμφωνία». Πασίγνωστο είναι επίσης ότι ο ολι- γαρχικός Κυβερνητισμός αρνήθηκε στο ελληνικό λαό το συνταγματικά κατοχυρωμέ- νο δικαίωμά του για δημοψήφισμα, παρότι το απαιτούσε συνεχώς και πιεστικά.

Ωστόσο η πλειοψηφία των Ελλήνων νομίζει ότι μόνο στη χώρα μας υπήρξε η τε- ράστια λαϊκή κατακραυγή, γιατί δεν γνωρίζει τις εντονότατες αντιδράσεις που προ- κλήθηκαν και στο εξωτερικό· τόσο σε ΜΜΕ διεθνούς κύρους όσο και από επιστήμο- νες ειδικούς επί των συμφωνιών μεταξύ κρατών. Γι’ αυτό τον λόγο θα αναφέρουμε πολύ συνοπτικά, μερικά μόνο συγκλονιστικά στοιχεία ακυρότητος της «Συμφωνίας» τα οποία εντοπίσαμε ακόμη… και σε γερμανικά ΜΜΕ. Αυτά κατά χρονολογική σει- ρά έχουν ως εξής:

1. Στην μεγάλη γερμανική εφημερίδα «WESER KURIER», 29/9/2018, στη σελίδα SONNABEND –Απόψεις, ο συντάκτης Ferry Batzoglou σε άρθρο του με τίτλο: «Αποστολή χωρίς εντολή», παραθέτει τις αντιδημοκρατικές και αντιλαϊκές ενέργειες εξαπάτησης της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ προκειμένου να ψηφιστεί η «Συμφωνία».

2. Στην πασίγνωστη γερμανική εφημερίδα «Frankfurter Allgemeine Zeitung». (Aktualisiert am 1/10/2018-17:24) ο συντάκτης Nikolas Busse σε άρθρο του με τίτλο: «Gescheiterte Namensänderung: Nord-Mazedonien, nein danke», σε μετάφραση: «Αποτυχία αλλαγής ονόματος: Βόρεια Μακεδονία, όχι ευχαριστώ».

3. Στην «Frankfurter Allgemeine Zeitung», στις 28/12/2018, ο συντάκτης Michael Martens σε άρθρο του με τίτλο: «Υποψία απλής διαφυγής»· με ανάλογο περιεχόμενο.

4. Στο περιοδικό TIME3, 22/1/2019, με άρθρο καταπέλτη κατά της «Συμφωνίας Πρεσπών», ο Dr Aggelos Chrusogelos, διδάσκων στο King’s College London,

1 Τα τρία αυτά συνεχόμενα κείμενα αποτελούν την ομιλία του Γ.Ρ. η οποία δόθηκε στις 8/5/2019 στην εκδήλωση: «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ», στην κατάμεστη αίθουσα, 700 ατόμων, του ξε- νοδοχείου Royal Olimpic. Διοργάνωση: Ένωση Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού, και International Ηellenic Association. 2 Στο παρόν κείμενο θα εξετάσουμε κυρίως τα διεθνή στοιχεία παραβατικότητας και ακυρότητας της «Συμφωνίας Πρεσπών», αφού στα του εθνικού δικαίου έχουμε αναφερθεί εκτενώς σε άλλα κείμενά μας. 3 http://time.com/5508640/prespes-macedonia-greece-eu-democracy/

2

ερευνητής του Κέντρου Weatherhead, του Διεθνούς Γραφείου του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ και συνεργάτης του στο Chatham House. Και πρόσφατα,

5. Στην ηλεκτρονική «Deutsche Welle»4, στις 24/04/2019 με τον εύγλωττο τίτλο: «Χρηματίστηκαν βουλευτές στα Σκόπια από το ελληνικό ΥΠΕΞ;» με πανομοιότυπο ηχητικό σε άλλη ηλεκτρονική διεύθυνση. Το ίδιο θέμα δημοσίευσε και η εφημερίδα «Frankfurter Allgemeine Zeitung». Ας δούμε συνοπτικά τι γράφουν αυτά τα ΜΜΕ.

Ως προς τα Σκόπια καταγγέλλεται, ότι υπήρξαν: α. Απειλές δικαστικών διώξεων, β. Διαφθορά, γ. Τεράστια πίεση σε βουλευτές, δ. Απειλές ή τέλεση σωματικής βίας, ε. Υποσχέσεις ή τέλεση δωροδοκίας, ζ. Άκυρο δημοψήφισμα λόγω αποχής, η. Μη υπογραφή της «Συμφωνίας» από τον πρόεδρο Ιβανόφ, θ. Απολύτως παράνομος τρόπος προώθησης των σχετικών εγγράφων (σ.σ. ακόμη και για τις αλλαγές στο Σύνταγμα Σκοπίων, καθώς και τις ΜΗ αλλαγές στον Εθνικό τους Ύμνο) σε Ελλάδα και ΟΗΕ.

Ενώ για την Ελλάδα καταγγέλλεται ότι υπήρξε: ι. Παράκαμψη θεμελιωδών διατάξεων του Συντάγματος, κ. Ακύρωση στην πράξη του κανονισμού της Βουλής με παράνομο επηρεασμό βου- λευτών και έτσι ακύρωση της Δημοκρατίας, λ. Επίμονες καταγγελίες για διαφθορά και χρηματισμό μέσα στο υπουργικό συμβού- λιο, μ. Παραβίαση του εθνικού και ευρωπαϊκού δικαίου, κ.α.

Ο προαναφερθείς πανεπιστημιακός του King’s College London και του Χάρβαρντ αναφέρει στο TIME, ότι ανησυχεί ιδιαίτερα για την Δημοκρατία στην Ελλάδα, τα Σκόπια, αλλά και για την Ε.Ε., διότι, όπως γράφει: «Ο γεωπολιτικός στόχος της σταθεροποίησης της περιοχής κινδυνεύει από τη συμφωνία». Και: «Η συμφωνί- α[…] θα αναζωπυρώσει τις εθνοτικές εντάσεις και θα αυξήσει την πολιτική πό- λωση στη ‘‘Μακεδονία’’ -ακριβώς το αντίθετο από την πρόθεση της ΕΕ.»

Παράλληλα, ο ειδικός σε διεθνείς συμφωνίες καθηγητής Antoni Francis Boyle, του Πανεπιστημίου του Ιλλινόις, γνωμάτευσε γραπτώς, (δημοσιεύτηκε στις 2 Φεβρουαρί- ου 2019), τα εξής: «το άρθρο 46 της Σύμβασης της Βιέννης, μπορεί να χρησιμοποι- ηθεί για να αμφισβητήσει τη Συμφωνία». Στο άρθρο 46 παράγραφος 2 (περί Ακυρό- τητας των Συμβάσεων), αναφέρεται ότι το κράτος ΔΕΝ μπορεί να επικαλείται μια συμφωνία η οποία είναι αντίθετη με το εθνικό δίκαιο και ότι αυτή μπορεί να α- κυρωθεί γιατί βρίσκεται σε αντίθεση με το εσωτερικό δίκαιο του κράτους.

Να λοιπόν πολύ σύντομα που η «Συμφωνία» όχι μόνο καταγγέλλεται διεθνώς, αλ- λά και διατυπώνεται βασίμως από επιστήμονες διεθνούς κύρους ότι ακυρώνεται.

Κι όμως στη χώρα μας, παρόλο που η «Συμφωνία»-σκάνδαλο καταγγέλλεται όπως προαναφέρθηκε, και ενώ συνεχίζονται οι παραβιάσεις εκ μέρους των Σκοπιανών, δεν είδαμε πρακτικές λύσεις ακύρωσης από την αντιπολίτευση. Πρωτίστως τη μείζονα, η οποία μέχρι στιγμής αρνείται να υψώσει την σημαία της ακύρωση της «Συμφωνίας».

4https://www.dw.com/el/%CF%87%CF%81%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%AF%CF% 83%CF%84%CE%B7%CE%BA%CE%B1%CE%BD- %CE%B2%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%AD%CF%82- %CF%83%CF%84%CE%B1-%CF%83%CE%BA%CF%8C%CF%80%CE%B9%CE%B1- %CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF- %CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8C- %CF%85%CF%80%CE%B5%CE%BE/a-48453440

3

Από την άλλη δεν υπήρξε ούτε αυτεπάγγελτη δικαστική έρευνα για κραυγαλέες πα- ρανομίες στο κείμενο και τη διαδικασία της «Συμφωνίας των Πρεσπών» με βάσει το Σύνταγμα και τους εθνικούς νόμους. Αντιθέτως συμβαίνουν τα εξής: αφενός ο ολι- γαρχικός Κυβερνητισμός αποσιωπά-συσκοτίζει συστηματικά τις πολλαπλές παραβιά- σεις της «Συμφωνίας» από τους Σκοπιανούς. Αφετέρου, κάποιοι τηλεοπτικά υπερ- προβεβλημένοι ακαδημαϊκοί –ένας με πρόσφατο χρίσμα Ευρωβουλευτή–, κάνουν αγωνιώδεις προσπάθειες να μας πείσουν, ότι όλα σχετικά με τη «Συμφωνία» είναι νόμιμα. Προσπαθώντας να τρομοκρατήσουν τον λαό, μας λένε ότι αυτή είναι νομικά «απρόσβλητη», κάτι σαν …διαιώνια μοίρα για την Ελλάδα, πιο ισχυρή από τα 2.700 χρόνια της μακεδονικής ιστορίας και της επιστημονικής αλήθειας. Λένε ακόμη, πως η εν λόγω «Συμφωνία» περιέχει καταχρηστικούς όρους μη καταγγελίας της οι οποί- οι βρίσκονται πάνω από την διεθνή και εθνική νομολογία. Δηλαδή, για να το πού- με απλά: δύο πολιτικοί εγκληματίες έγραψαν οι ίδιοι τους παράνομους όρους στη «Συμφωνία» τους με τους οποίους νομιμοποιούν τις παρανομίες τους σε αυτήν. Εδώ προφανώς εγκαινιάζεται για πρώτη φορά παγκοσμίως το δόγμα: «ο ένοχος παράγει δίκαιο με το οποίο απαλλάσσει τον εαυτό του από τα πολιτικά-εθνικά του εγκλήμα- τα.» Όμως, ακόμη και ένας υποψήφιος φοιτητής της Νομικής γνωρίζει το αν επιτρέπο- νται ή όχι σε οποιαδήποτε συμφωνία καταχρηστικοί όροι που αφαιρούν την βού- ληση του συμβαλλομένου. Και στην διμερή «Συμφωνία των Πρεσπών» έχουμε ό- ρους που παραβιάζουν όχι μόνο το εθνικό Δίκαιο των δύο κρατών-μερών, αλλά δε- σμεύουν την ελεύθερη βούληση των συμβαλλομένων σε πρωταρχικό δικαίωμα των πολιτών το οποίο δεν επιδέχεται δέσμευση. Και τέτοιο πρωταρχικό δικαίωμα είναι η εθνική κυριαρχία του λαού την οποία αυτός εξασκεί στο όνομα και την ιστορία της Μακεδονίας μας. Κι όμως όνομα, γλώσσα και εθνότητα παραχωρήθηκαν στους Σλαβοαλβανούς Σκοπιανούς. Σημειώνεται ότι τα δύο τελευταία τα κατήγγειλε έντονα μέσα στη βουλή ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Κυρ. Μητσοτάκης.

Αντίθετα με την μαύρη προπαγάνδα ελαχιστότατων (από κάθε έννοια) ακαδημαϊ- κών και άλλων ενδοτικών οι οποίοι μας λένε ότι η «Συμφωνία» δεν μπορεί να καταγ- γελθεί ποτέ, υπενθυμίζουμε, ότι το διεθνές δίκαιο προβλέπει πως «κατεξοχήν οι δι- μερείς συμφωνίες ακυρώνονται οποτεδήποτέ θεωρήσει αναγκαίο το ένα μέρος.» Και αυτό είναι αυτονόητο γιατί είναι πιθανό ένα από τους συμβαλλόμενα κράτη να καταπατήσει μία συμφωνία στο μέλλον. Ήδη το Σκοπιανό κράτος την έχει καταπατή- σει πολλές φορές και την καταπατά συνεχώς μέχρι σήμερα στον ΟΗΕ. Θα ήταν δικαι- ικά αδιανόητο να μη μπορεί να καταγγελθεί μια ήδη καταπατημένη συμφωνία ή, το χειρότερο, μία συμφωνία που θα καταπατηθεί στο μέλλον. Κι αυτό γιατί δήθεν επι- τρέπονται καταναγκαστικοί και καταχρηστικοί όροι που αφαιρούν την ελεύθερη βούληση ενός ολόκληρου λαού, του ελληνικού, ο οποίος θα πρέπει στο μέλλον να εφαρμόζει ένα διαιώνιο σύμφωνο εθελοδουλίας.

Εδώ η μακρά προσωπική μας μελέτη επιβεβαιωμένη από έμπειρους διπλωμάτες με δεκαετίες καριέρας σε κρίσιμες υπηρεσίες του ΟΗΕ, αλλά και από έγκυρους διεθνο- λόγους στην Ελλάδα και το εξωτερικό κατέληξε στα εξής:

Α. Δεν ισχύει στο διεθνές δίκαιο κανένας καταχρηστικός-καταναγκαστικός όρος που να αφαιρεί τα πρωταρχικά κυριαρχικά δικαιώματα ενός λαού στη χώρα του. Τέτοιες επαχθείς «νομολογίες» που έχουν πλέον καταρριφθεί διεθνώς ίσχυαν σε προηγούμενους αιώνες σε επικράτειες αποικιοκρατικών δυνάμεων που καταδυνά- στευαν δουλοπάροικους.

Β. Δεν υπάρχει στα σύγχρονα παγκόσμια νομικά χρονικά προηγούμενο άλλης τέ- τοιας επαχθούς συμφωνίας (με όρους εθελοδουλίας σε βάρος της Ελλάδος), την ο-

4

ποία μπορεί να επικαλεστεί κάποιος για να στηρίξει την «Συμφωνία των Πρεσπών». Δεν υπάρχει!

Ας δούμε όμως με χρονολογική σειρά μερικά μόνο από τα πολλά στοιχεία ακύρω- σης που διαθέτουμε και τα οποία για ευνόητους λόγους δεν θα τα ανακοινώσουμε όλα. 1. Στις 15 Οκτωβρίου 2018 σε σχετική ομιλία μας στο Εμπορικό και Βιομηχανι- κό Επιμελητήριο Θεσσαλονίκης αποκαλύψαμε, μετά από έρευνα στα αρχεία του ΟΗΕ, ότι ο Ειδικός Αντιπρόσωπος του γ.γ. του ΟΗΕ, Μάθιου Νίμιτς, είχε εντολή από το Συμβούλιο Ασφαλείας, το 1993, ΜΟΝΟ για τη διευθέτηση του «Ονόματος» των Σκοπίων και για τίποτε άλλο!

Αυτοί είναι οι κωδικοί των εντολών που έλαβε ο Μ. Νίμιτς από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, με ημερομηνίες 26 και 28 Μαΐου 1993. Την (ως άνω) επιστολή (β) την έστειλε ο τότε γ.γ. Μπούτρος-Μπούτρος Γκάλι στο Συμβούλιο Ασφαλείας κατά την συζήτηση του γνωστού Σχεδίου Βανς-Όουεν (1993).

Κι όμως αντί ο Μ. Νίμιτς να ασχοληθεί ΜΟΝΟ με το όνομα που ήταν η δουλειά του αυτός παραβίασε τις εντολές που είχε με κάθε τρόπο. Έτσι επί 25 χρόνια δεν τή- ρησε ποτέ ίσες αποστάσεις, αφού ουδέποτε κατέθεσε έστω και ένα όνομα που να εί- ναι σύμφωνο με την ιστορική και επιστημονική αλήθεια και το οποίο φυσικά θα ευ- νοούσε την Ελλάδα. Εν τέλει υπέγραψε, και μάλιστα ως μάρτυρας, μία «Συμφωνία» με τον μακροσκελή τίτλο: «Τελική Συμφωνία για την επίλυση των διαφορών οι ο- ποίες περιγράφονται στις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Ε- θνών 817 (1993) και 845 (1993), τη λήξη της Ενδιάμεσης Συμφωνίας του 1995, και την εδραίωση Στρατηγικής και Εταιρικής σχέσης.» Αλλά, τι σχέση έχει μία εντο- λή που αφορούσε ΜΟΝΟ το όνομα με όλα αυτά και κυρίως με μία «Συμφωνία Στρα- τηγικής και Εταιρικής σχέσης»; Γιατί ο Μ. Νίμιτς υπέγραψε παραβιάζοντας τα όρια των καθηκόντων του μια «Συμφωνία» απολύτως ετεροβαρή για την Ελλάδα και με δουλείες, σαν να νικήθηκε η χώρα μας σε πόλεμο από τα Σκόπια;

Πάνω σε αυτή την δομική παρανομία χτίστηκε η εν λόγω επαχθής «Συμφωνία». Ας κρατήσουμε τα δύο αυτά νούμερα των αποφάσεων, 817 και 845, του Συμβου-

5

λίου Ασφαλείας όπως και τις κραυγαλέες παρανομίες του Μ. Νίμιτς η οποία συνεχί- στηκε μέχρι πρόσφατα, το 2019. Συναφώς απολύτως παράνομες είναι και οι ενέρ- γειες στον ΟΗΕ του γ.γ. Αντ. Γκουτέρες, ειδικά για όσα έπραξε αυτός το 2019 απο- δεχόμενος την παράνομη «Συμφωνία Πρεσπών». Όλα τα αποδεικτικά στοιχεία αυτής της τερατώδους διεθνούς απάτης, η οποία συνεχίζεται μέχρι σήμερα στον ΟΗΕ, θα τα παραθέσουμε στη συνέχεια.

(Συνέχεια στο Β ́ Μέρος) ________________________

Γιώργος Ρωμανός

Η μεγάλη απάτη στον ΟΗΕ με τη «Συμφωνία των Πρεσπών». (Β ́ Μέρος)

2. Στις 24 Ιανουαρίου 2019, δηλαδή μία ημέρα πριν την υπογραφή της «Συμφωνί- ας», δημοσιεύτηκαν σε πολλές ιστοσελίδες και σε πρωτοσέλιδο στην εφημερίδα Ε- ΣΤΙΑ τα αποτελέσματα μια άλλης έρευνάς μας στα αρχεία του ΟΗΕ, σχετικά με την δήθεν αναγνώριση της ψευτο–μακεδονικής γλώσσας από τον ΟΗΕ, όπως γράφει η «Συμφωνία των Πρεσπών» στο Άρθρο 1. γ., ως εξής: «Η επίσημη γλώσσα του Δεύ- τερου Μέρους θα είναι η «Μακεδονική γλώσσα», όπως αναγνωρίσθηκε από την Τρίτη Συνδιάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για την Τυποποίηση των Γεωγραφι- κών Ονομάτων, που διεξήχθη στην Αθήνα το 1977.

Το σχετικό ντοκουμέντο στην εφημερίδα ΕΣΤΙΑ ήταν το εξής:

Σε αυτή την αποκάλυψή μας γράφαμε, ότι «στις σημειώσεις του τόμου 1 και στο Προοίμιο του Τόμου 2, στη σελίδα ΙΙΙ, των σχετικών εγγράφων του ως άνω Διε- θνούς Συνεδρίου, γράφονται στα Αγγλικά, Γαλλικά, και Ισπανικά, τα ακόλουθα»:

6

THIRD UNITED NATIONS CONFERENCE ON THE STANDARDIZATION OF GEOGRAPHICAL NAMES,

Vol. IL Technical papers Athens, 17 August- 7 September 1977 PREFACE «…The designations employed and the presentation of the material in this publica- tion do not imply the expression of any opinion whatsoever on the part of the Secre- tariat of the United Nations concerning the legal status of any country, territory, city or area or of its authorities, or concerning the delimitation of its frontiers or bounda- ries.» Δηλαδή, σε μετάφραση:

«Οι εφαρμοζόμενες ονομασίες και η παρουσίαση του υλικού σε αυτή την έκδοση ΔΕΝ συνεπάγονται την έκφραση οποιασδήποτε γνώμης εκ μέρους της γραμμα- τείας του ΟΗΕ που αφορά το νομικό καθεστώς οιασδήποτε χώρας, επικράτειας, πό- λης ή έκτασης της αρμοδιότητός της ή αφορά την οριοθέτηση των συνόρων και ορί- ων της.» Και εδώ μπαίνει το ερώτημα: πώς σήμερα ο ΟΗΕ δέχεται, ότι η γλώσσα αυ- τή αναγνωρίστηκε στο εν λόγω συνέδριο αφού στο κείμενο της δικής του έκθεσης αρνείται ακόμη και την έκφραση γνώμης; Και σε αυτή την περιπτώση έχουμε παρα- βίαση των θεμελιωδών διεθνών αρχών «Αληθείας» και «Καλής Πίστης», τουλάχι- στον, γεγονός που αποτελεί έναν ακόμη λόγο ακύρωσης της «Συμφωνίας».

Η λέξη που αφορά το τι εισάγεται προς «τυποποίηση» είναι: στα αγγλικά το «ma- terial», (υλικά), στα γαλλικά το «données» (δεδομένα), και ισπανικά το «los dados», (δεδομένα) κι αυτά αποδεικνύουν ότι ουδέποτε εισήχθη στον ΟΗΕ κάποια «γλώσ- σα προς αναγνώριση». Ουδέποτε! Υλικά προς τυποποίηση εισήχθησαν και τίποτε άλλο.

Εκτός αυτού ουδέποτε και σε καμία πράξη του το Συμβούλιο Ασφαλείας δεν υπέ- γραψε την δήθεν αναγνώριση Σκοπιανής «γλώσσας» σαν «Μακεδονική».

3. Έχουμε αναφερθεί δια μακρόν σε δημοσιεύματα και ομιλίες μας στο ζήτημα «Γιατί δεν υπάρχουν οι δήθεν ‘‘Σλαβομακεδόνες’’ και η δήθεν ‘‘Σλαβομακεδονι- κή’’ γλώσσα5», παραθέτοντας στοιχεία από 4 διεθνή γλωσσολογικά Συνέδρια. Το ίδιο έχουμε αναφερθεί δια μακρόν και στο «γιατί δεν υπήρξαν ποτέ οι δήθεν τρεις Μακεδονίες6», παρουσιάζοντας τους επίσημους χάρτες της Συμφωνίας του Βου- κουρεστίου, 1913, όπως και χάρτες πολλών περιόδων της Οθωμανικής Αυτοκρα- τορίας. Όλα υπάρχουν στο Διαδίκτυο τόσο σε κείμενά μας όσο και στο σχετικό βι- βλίο: «Γιώργος Ρωμανός, ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, Μία και ελληνική –Τα ντοκουμέντα, έκδο- ση Παμμακεδ. Ενώσεις Υφηλίου – Πανελλ. Ομοσπ. Πολιτ. Συλλόγων Μακεδόνων, 2018.

4. Ειδικότερα, ως προς τα Άρθρα 1 και 7 (2) της διμερούς «Συμφωνίας των Πρεσπών», όπου αναγνωρίζεται η δήθεν Μακεδονική γλώσσα και η «Μακεδονική εθνότητα» στα Σκόπια, παρουσιάζουμε σήμερα επιπροσθέτως μερικά ιστορικά έγ- γραφα ντοκουμέντα τα οποία δεν επιδέχονται αμφισβήτηση.

5 http://www.kathimerini.gr/956454/gallery/epikairothta/politikh/apoyh-giati-den-yparxoyn- slavomakedonikh-glwssa-kai- slavomakedones?fbclid=IwAR2AwV8fs_Lb6SrIptG3k25mlUxPnCmCwlx7YdIL3R0iirWLEVhJIpMo AI8 6 http://www.anixneuseis.gr/?p=183724

7

4.1. Την επίσημη απογραφή πληθυσμών στην Γιουγκοσλαβία, το 1921. Πρόκειται για ένα κείμενο 475 σελίδων το οποίο υπάρχει και στο www.academia.edu7. Εδώ εμ- φανίζουμε μερικές χαρακτηριστικές σελίδες αυτής της απογραφής στις οποίες φαίνε- ται ξεκάθαρα ποια ακριβώς ήταν η σύνθεση των πληθυσμών στη χώρα αυτή, το 1921, και ειδικά το ποιες γλώσσες μιλούσαν. Τα τεκμήρια είναι αδιάψευστα, καθώς απο- δεικνύουν ότι δεν υπήρξε ποτέ ο δήθεν «μακεδονικός λαός» ούτε η δήθεν «μακε- δονική γλώσσα». (Στις εικόνες που ακολουθούν η επεξεργασία και η σημάνσεις έ- χουν γίνει από τον γράφοντα.)

7 https://www.academia.edu/35408352/Popis_stanovni%C5%A1tva_kraljevine_Jugoslavije_1921.pdf

8

Η απογραφή πληθυσμών, του 1921, σελ. 113, με βάση τη μητρική γλώσσα στην πόλη των Σκοπίων. Καταγράφηκαν 82.148 κάτοικοι. Πουθενά δεν αναγράφεται η δήθεν «μακεδονι- κή» γλώσσα.

9

Λεπτομέρεια της σελ. 113, από την απογραφή πληθυσμών, του 1921, με βάση τη μητρική γλώσσα στην πόλη των Σκοπίων. Οι υπάρχουσες καταγραμμένες γλώσσες σημειώνονται με βέλη. Πουθενά δεν αναφέρεται η δήθεν «μακεδονική» γλώσσα.

Στην ως άνω εικόνα-λεπτομέρεια της απογραφής (σελίδα 113) βλέπουμε να κατα- γράφονται οι εξής ομιλούμενες γλώσσες, ειδικά στην πόλη των Σκοπίων: Σερβοκροα- τικά, Σλοβένικα, Τσέχικα, Σλοβακικά, Ρουθεριανά, Πολωνικά, Ρώσικα, Ουγγαρέζικα, Γερμανικά, Αρναούτ (Αλβανικά), Τούρκικα, Ρουμάνικα, Ιταλικά. Πουθενά δεν ανα- φέρεται η δήθεν «μακεδονική γλώσσα». Κυρίαρχη γλώσσα είναι τα Σερβοκροάτικα, τα οποία ομιλούνταν από 82.148 άτομα, και σε ποσοστό 56,3% του Σκοπιανού λαού. Κατόπιν ακολουθούσαν τα Αρναούτ (Αλβανικά), με ποσοστό 22%, και μετά τα Τούρκικα, με ποσοστό 18,1%. Το υπόλοιπο μοιραζόταν σε άλλες γλώσσες οι οποίες κατεγράφησαν με ποσοστά από 0,1 % μέχρι 0,4%. Όμως και σε αυτές τις περιπτώσεις δεν σημειώνεται ούτε ένας (1) κάτοικος ο οποίος να ομιλεί τη δήθεν «μακεδονική» γλώσσα.

Σημειώνεται πως η σημερινή πρωτεύουσα της F-YROM, τα Σκόπια μέχρι το 1913 όποτε κατακτήθηκε από τους Σέρβους, ήταν πρωτεύουσα του Οθωμανικού Βιλαετίου του Κοσσυφοπεδίου. Ως Σαντζάκι η περιοχή Σκοπίων προϋπήρχε της εποχής (1660- 1661) κατά την οποία το επισκέφθηκε ο Οθωμανός χρονικογράφος Εβλιγιά Τσελε- μπή, και το αναφέρει, ως Σαντζάκι Κοσσυφοπεδίου φυσικά, και όχι σαν «Μακεδονί- α», στο γνωστό βιβλίο του: «Το χρονικό του Κουμπάνοβο».

Λεπτομέρεια σελ. 3, από την απογραφή πληθυσμών, του 1921, με βάση τη μητρική γλώσσα σε ολόκληρη τη Γιουγκοσλαβία. Οι υπάρχουσες καταγραμμένες γλώσσες σημειώνονται στις θέ- σεις όπου και τα βέλη. Βλέπουμε πως σε όλη τη χώρα δεν καταγράφεται η δήθεν «μακεδο- νική» γλώσσα και φυσικά κανένας κάτοικος που να την μιλάει.

Στις καταγεγραμμένες γλώσσες σε όλη τη Γιουγκοσλαβία η απογραφή δείχνει ότι κυριαρχούν τα Σερβοκροατικά, σε ποσοστό 74.36%. Ακολουθούν με μικρότερα έως ελάχιστα ποσοστά τα: Σλοβένικα, Τσέχικα, Σλοβακικά, Ρουθεριανά, Πολωνικά, Ρώ- σικα, Ουγγαρέζικα, Γερμανικά, Αρναούτ (Αλβανικά), Τούρκικα, Ρουμάνικα, Ιταλικά. Και σε αυτή την περίπτωση η απογραφή πουθενά δεν αναγράφει κάποια «μακεδονι- κή» γλώσσα.

10

11

4.2. Η χωρίς προηγούμενο απάτη αποδεικνύεται και στην απογραφή του 1948, στη Γιουγκοσλαβία, επί Τίτο Το 1969 εκδίδεται και κυκλοφορεί διεθνώς το βιβλίο: Contemporary Yugoslavia, Twenty Years of Socialist Experiment8, «Σύγχρονη Γιουγκοσλαβία, είκοσι χρόνια Σοσιαλιστικού πειράματος» στο οποίο δημοσιεύεται η απογραφή του 1948.

8 https://books.google.gr/books?id=a–6hauBIb4C&pg=PA254&lpg=PA254&dq=royaume+serbe+- +recensement+de+la+population+du+11+janvier+1921&source=bl&ots=9E3JWEzDV7&sig=ACfU3 U0a_i6PY96IuXyc1dMPyfy27YOMWw&hl=el&sa=X&ved=2ahUKEwj0oYj6q4fhAhWRHhQKHU0 hDAkQ6AEwAXoECAkQAQ#v=onepage&q=royaume%20serbe%20- %20recensement%20de%20la%20population%20du%2011%20janvier%201921&f=false

Το εξώφυλλο και η «ταυτότητα» έκδοσης του βιβλίου: Contemporary Yugoslavia, Twenty Years of Socialist Experiment9, «Σύγχρονη Γιουγκοσλαβία, είκοσι χρόνια Σοσιαλιστικού πειράματος», έκδοση του πανεπιστήμιου της Καλιφόρνια, 1969.

Αφήνω σκόπιμα ασχολίαστο το γεγονός ότι το βιβλίο που εκδίδεται στις ΗΠΑ του 1969, αποκαλεί την κομουνιστική δικτατορία του Τίτο «Σοσιαλιστικό πείραμα». Κι αυτό, όταν μόλις το 1962 παρ’ ολίγο να γίνει πυρηνικός πόλεμος μεταξύ ΗΠΑ και κομουνιστικής ΕΣΣΔ. Ήταν τότε που οι όροι «κομουνισμός, κομουνιστικός-ή-ό» ή- ταν σε κοινή χρήση στις ΗΠΑ, φορτισμένοι με απέχθεια και κάθε αρνητισμό.

9 https://books.google.gr/books?id=a–6hauBIb4C&pg=PA254&lpg=PA254&dq=royaume+serbe+- +recensement+de+la+population+du+11+janvier+1921&source=bl&ots=9E3JWEzDV7&sig=ACfU3 U0a_i6PY96IuXyc1dMPyfy27YOMWw&hl=el&sa=X&ved=2ahUKEwj0oYj6q4fhAhWRHhQKHU0 hDAkQ6AEwAXoECAkQAQ#v=onepage&q=royaume%20serbe%20- %20recensement%20de%20la%20population%20du%2011%20janvier%201921&f=false

12

Η παγκόσμια μοναδική απάτη, όπως ομολογείται στη σελίδα 254 στο βιβλίο: «Σύγχρονη Γιουγκοσλαβία, είκοσι χρόνια Σοσιαλιστικού πειράματος», έκδοση του πανεπιστήμιου της Καλιφόρνια, 1969. Φαίνεται χαρακτηριστικά ότι το 1921 ΔΕΝ καταγράφονται στη Γιου- γκοσλαβία οι δήθεν «Μακεδόνες». Κι όμως σαν από κομουνιστικό θαύμα αυτοί δη- μιουργούνται από το πουθενά και εμφανίζονται στην απογραφή του 1948 και μάλιστα 810.126 άτομα!

13

Η σελίδα 255 του βιβλίου «Σύγχρονη Γιουγκοσλαβία, είκοσι χρόνια Σοσιαλιστικού πειράμα- τος», έκδοση του πανεπιστήμιου της Καλιφόρνια, 1969. Φαίνεται χαρακτηριστικά το πώς διαχωρίζονται στη Γιουγκοσλαβία οι δήθεν «Μακεδόνες» από τους Έλληνες.

Η σελίδα 256, της απογραφής του 1948, με υπέρτιτλο: «Κομουνιστές βάσει εθνικότητας», στο βιβλίο: «Σύγχρονη Γιουγκοσλαβία, είκοσι χρόνια Σοσιαλιστικού πειράματος», έκδοση του πανεπιστήμιου της Καλιφόρνια, 1969. Ο Τίτο κατασκεύαζε και κομουνιστές ψευτο- «Μακεδόνες».

14

15

Τα συμπεράσματα από τις δύο απογραφές του 1921 και του 1948 είναι καταλυτικά. Έτσι, ενώ το 1921 υπάρχει κενό, παύλα, δηλαδή κανένας ψευτο«Μακεδόνας», ξαφνι- κά το 1948 δημιουργούνται από το πουθενά 810.126 ψευτο«Μακεδόνες» οι οποίοι μάλιστα παρουσιάζουν αλματώδη αύξηση (…), και μέχρι το 1961 φτάνουν τα 1.045.530 άτομα. Εδώ κι αν έχουμε βίαιο εκσερβισμό και τεχνητή εθνοκάθαρση σε βάρος Ελλήνων γεγονότα που η Ελλάδα ουδέποτε κατήγγειλε.

(Συνέχεια στο Γ ́ Μέρος) ____________________________

Γιώργος Ρωμανός

Η μεγάλη απάτη στον ΟΗΕ με τη «Συμφωνία των Πρεσπών». (Γ ́ Μέρος)

5. Η καταληκτική πράξη αυτής της πολύχρονης διεθνούς απάτης έγινε στις 12 και 14 Φεβρουαρίου 2019

Στις 12 Φεβρουαρίου 2019 εστάλη στον γ.γ. του ΟΗΕ η κοινή (στο ίδιο χαρτί!), επιστολή Ελλάδος-Σκοπίων, με τα δύο εθνόσημα δίπλα δίπλα, και από κάτω τις υπο- γραφές της Μονίμου αντιπροσώπου της Ελλάδος στον ΟΗΕ και της προσωρινής α- ντιπροσώπου των Σκοπίων. Ας προσεχθεί το «της προσωρινής!». Δηλαδή η μεγαλύ- τερη πράξη νομιμοποίησης μιας χώρας στον ΟΗΕ υπογράφηκε όχι από τον Πρόεδρο της Σκοπιανής Δημοκρατίας, ούτε την Κυβέρνηση, αλλά από μία προσωρινή (!) αντι- πρόσωπο η οποία υπογράφει για λογαριασμό της Μόνιμης αντιπροσωπίας μιας άγνω- στης στον ΟΗΕ χώρας με το όνομα «Βόρειας Μακεδονίας» το οποίο μέχρι εκείνη τη στιγμή ΔΕΝ έχει αναγνωριστεί από τον διεθνή οργανισμό. Κι όμως ο γ.γ. του ΟΗΕ όλα αυτά τα θεώρησε νόμιμα!

Επί αυτού του ζητήματος, δηλαδή του πώς θα ονομάζεται μία χώρα της οποίας το όνομα ΔΕΝ έχει αναγνωριστεί από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, το ΝΑΤΟ ήταν πιο «προσεκτικό»…, όπως φαίνεται στην εικόνα που ακολουθεί.

Φωτογραφικό στιγμιότυπο (6/2/2019, ώρα 11.00) από την τελετή υπογραφής του Πρωτοκόλ- λου εισδοχής των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ. Επάνω δεξιά με βέλος σημειώνεται ότι στη θέση της γλώσσας (ή εθνότητας;) μπήκε η Σκοπιανή σημαία. Έχει σημασία ότι δεν αναφέρε- ται ούτε γλώσσα ούτε εθνότητα στον πίνακα αυτού του διεθνούς οργανισμού.

Ας επανέλθουμε στην επιστολή των δύο αντιπροσώπων η οποία εστάλη στον ΟΗΕ στις 12/2/2019, και την επιστολή-απάντηση του γ.γ. Αντ. Γκουτέρες στις 14/2/2018.

16

Τα πρωτότυπα έγγραφα στον ΟΗΕ. Αριστερά με ημερομηνία 12/2/2019, το κοινό Ελλάδος – Σκοπίων, και δεξιά με ημερομηνία 14/2/2019, το σχετικό έγγραφο του γ.γ. Αντ. Γκουτέρες. Υπογραμμίζεται ότι στην διπλή επιστολή Ελλάδος – Σκοπίων αναγνωρίζεται η ΜΙΑ διαφορά μεταξύ των δύο χωρών. Αντίθετα στο διπλανό έγγραφο του γ,γ. ΟΗΕ, αλλού γίνεται λόγος για διαφορά και αλλού για διαφορές.

17

Τα δύο ίδια, ως άνω, έγραφα σε μετάφραση, όπου τόσο στο αγγλικό κείμενο όσο και στο ελ- ληνικό εύκολα αποδεικνύεται ένα αχαρακτήριστο και απολύτως παράνομο παιχνίδι με τις λέξεις. Φαίνεται καθαρά πως ενώ οι δύο χώρες γράφουν και μιλούν περί ΜΙΑΣ διαφο- ράς, ο γ.γ. αλλού γράφει για «την [Μία!] επίλυση της διαφοράς» και πιο κάτω γράφει «των Διαφορών», δηλαδή πληθυντικός -οι πολλές διαφορές- οι οποίες δήθεν περιγράφο- νται στις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας, πράγμα απολύτως ψευδές. Η σκόπιμη παραπλάνηση είναι φανερή, όπως και η καταπάτηση των διεθνών αρχών Αληθείας, Κα- λής Πίστης και Σαφήνειας. Οι παρανομίες δεν έχουν τέλος!

Και σε αυτή την κατά συρροή παρανομία παραβιάζονται ξανά όλες οι θεμελιώδεις αρχές του διεθνούς Δικαίου που αναφέρουμε από την αρχή αυτής της μελέτης.

Στην συγκεκριμένη περίπτωση η Ελλάδα, ως χώρα μέλος του ΟΗΕ, χρησιμοποιή- θηκε με το εθνόσημό της στο ίδιο χαρτί για να μεταφέρει κυριολεκτικά το άχθος των Σκοπίων, ώστε να γίνει δεκτό το παράνομο έγγραφο αυτής της χώρας στον ΟΗΕ. Γιατί δεν υπήρχε χώρα «Βόρεια Μακεδονία» αναγνωρισμένη από τον ΟΗΕ, όπως δεν υπήρχε εκεί ούτε η «Συμφωνία των Πρεσπών» με την υπογραφή του Προέδρου των Σκοπίων, Ιβανόφ.

Όμως οι κατάφωρες αυτές παραβιάσεις της διεθνούς νομιμότητας απαιτούσαν και διεθνή συμπαιγνία των ίδιων των μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας προκειμένου να γίνει δεκτό το εν λόγω έγγραφο, της 12ης Φεβρουαρίου, 2019.

Εδώ πρέπει να θυμηθούμε τις κατ’ επανάληψη δημόσιες δηλώσεις Ρώσων επισή- μων με πρώτο τον ΥΠΕΞ κ. Λαβρόφ, στις 6/12/2018. Επίσης το έντονο και με βαριές εκφράσεις Ρωσο-αμερικανικό διπλωματικό επεισόδιο, στις 18/12/2018, οπότε έγιναν εκ μέρους της Ρωσίας επιλέξει οι εξής καταγγελίες: «άκυρο δημοψήφισμα στα Σκό- πια», «βρώμικους χειρισμούς, εξαγορά και εκβιασμούς βουλευτών».[..] «χυδαίο χρη- ματισμό» […] «εκβιαστική επιβολή συνταγματικών αλλαγών», λόγω άμεσης παρέμ- βασης τού στα Σκόπια Αμερικανού πρέσβη. Ο ΥΠΕΞ της Ρωσίας τότε επικαλέσθηκε την Απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας με κωδικό: 845/18-06-1993, παράγραφος

18

19

3, και έκανε λόγο για «αυστηρό έλεγχο της νομιμότητας της διαδικασίας». Η σχε- τική ανακοίνωση έλεγε τα εξής: «Θεωρούμε αυτό που συνέβη ως σαφή παραβίαση όλων των κανόνων, τόσο από πλευράς δικαίου όσο και από άποψη ηθικής…».

Στις 8/2/2019, σε συνέντευξή του στο ρωσικό πρακτορείο Tass10 ο πρέσβης στα Σκόπια, Σεργκέι Μπαζντνίκιν, δήλωσε: «η ‘‘Συμφωνία των Πρεσπών’’ έχει τελειώσει με μια σοβαρή παραβίαση του εσωτερικού και διεθνούς δικαίου, δηλαδή εκτός του νομικού πλαισίου». Και συμπλήρωσε: «Ξεκινάμε από το γεγονός, ότι το ψήφι- σμα 845 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, του 1993, περιέχει α- πευθείας αίτημα προς τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ να υποβάλλει έκθεση στο Συμβούλιο σχετικά με το θέμα της ονομασίας της FYROM.»

Έτσι αναρωτιόμαστε: α. Γιατί η Ρωσία ΑΠΟΔΕΧΕΤΑΙ σήμερα τις πολλαπλές και κατάφωρες παρανομίες που η ίδια κατήγγειλε; β. Γιατί δεν υπεβλήθη μέχρι τώρα στο Συμβούλιο Ασφαλείας αυτή η τόσο κρίσιμη έκθεση την οποία ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ η από- φαση 845 (1993);

Τα γεγονότα απαντούν εν μέρει, αφού συνέβησαν στον ΟΗΕ μία σειρά παρανομίες μετά την αποδοχή της εν λόγω παράνομης επιστολής Ελλάδος–Σκοπίων, οι οποίες έχουν ως εξής:

1. Η κοινή επιστολή των δύο επιτετραμμένων Ελλάδος–Σκοπίων βαφτίστηκε σαν δήθεν «έγγραφο της γενικής Συνελεύσεως του Συμβουλίου Ασφαλείας» με σκοπό να μην εισαχθεί η «Συμφωνία των Πρεσπών» ούτε προς συζήτηση ούτε καν προς έλεγχο νομιμότητας, όπως επιβάλλει η διεθνής τάξη και η διεθνής νομολογία.

2. Παραβιάστηκε το ψήφισμα 817 του ΟΗΕ το οποίο σχετιζόταν άμεσα με όσα ήδη αναφέρθηκαν για τον Μ. Νίμιτς ο οποίος, επαναλαμβάνουμε, ΔΕΝ είχε εξουσιο- δότηση πέραν του ΟΝΟΜΑΤΟΣ και δεν είχε δικαίωμα να προκρίνει και να δεχθεί τα ζητήματα του δήθεν «μακεδονικού» έθνους και της ψευτο-μακεδονικής γλώσσας.

3. Ο γ.γ. στην αρχή της επιστολής του, της 14/2/2018, ΔΕΝ αναφέρεται όπως έχει υποχρέωση στην απόφαση 817 (1993) του ΟΗΕ αλλά μόνο στην απόφαση 845 (1993) για να προστατεύσει νομικά τον εαυτό του. Ενώ αυτές οι αποφάσεις αναφέρονται ρη- τά και οι δύο μαζί, αχώριστες, στον τίτλο της «Συμφωνίας των Πρεσπών». Δηλαδή, εδώ ο γ.γ. αφαιρεί σκόπιμα από το δικό του σκεπτικό μία από τις δύο σημαντικές αυτές αποφάσεις. Πρέπει ο αναγνώστης της επιστολής του να φτάσει στην μέση του κειμένου της για να δει ότι ο γ.γ. αλλάζοντας… εστίαση αφήγησης παραβλέπει την ουσία και τον υποχρεωτικό τύπο του πράγματος, μιλάει για «τις προσπάθειες», (προσοχή προσπάθειες!) που έκαναν τα δύο μέρη, για την «τελική Συμφωνία, κλπ.» χωρίς ο ίδιος να παίρνει θέση. Και, αμέσως μετά αναφέρει (πλαγίως, δηλαδή) την απόφαση 817 (1993). Κουτοπονηριές με το Συντακτικό και την τέχνη της αφήγησης, οι οποίες ωστόσο συνιστούν το αδίκημα της παραπλάνησης σε κορυφαίο έγγραφο του ΟΗΕ.

Μάλιστα, όλα αυτά έγιναν, ενώ στο επίσημο κείμενο του Συμβουλίου Ασφαλείας της απόφασης 817, ορίζεται ρητά ότι ΜΙΑ διαφορά υπάρχει μεταξύ Ελλάδος– Σκοπίων και αφορά ΜΟΝΟ το ΟΝΟΜΑ. Ειδικά στην παράγραφο 3 του ίδιου Σκε- πτικού, του Συμβουλίου Ασφαλείας, και στην παράγραφο 1.3 του Διατακτικού τής ίδιας απόφασης υπάρχει τέσσερις (4) φορές αναφορά σε ΜΙΑ «διαφορά» –στον ε- νικό αριθμό! –, δηλαδή σε αυτήν του Ονόματος. Αντιθέτως δεν υπάρχει καμία ανα- φορά σε άλλα ζητήματα, όπως Ταυτότητας και Γλώσσας τα οποία προσετέθησαν πα-

10https://www.pentapostagma.gr/2019/02/%ce%b7-%cf%81%cf%89%cf%83%ce%af%ce%b1- %cf%80%ce%ac%ce%b5%ce%b9-%cf%84%ce%bf-%cf%8c%ce%bd%ce%bf%ce%bc%ce%b1- %cf%84%cf%89%ce%bd-%cf%83%ce%ba%ce%bf%cf%80%ce%af%cf%89%ce%bd- %cf%83%cf%84%ce%bf-%cf%83%ce%b1.html

20

ράνομα στην «Συμφωνία Πρεσπών» με ευθύνη και του Μ. Νίμιτς. Ωστόσο και ο γ.γ., Αντ. Γκουτέρες, παρανόμησε και ο ίδιος γραπτώς στην δική του επιστολή (14/2/2019) στην οποία πότε κάνει λόγο για ΜΙΑ διαφορά και πότε για πολλές!

Έτσι, και εδώ έχουμε ακόμη μία κατάφωρη παραβίαση των προαναφερθέντων διε- θνών αρχών δικαίου, περί «Αληθείας», «Καλής Πίστης», κ.λπ. Όπως έχουμε και επί- σημη επαλήθευση του ότι ο Μ. Νίμιτς είχε απολύτως περιορισμένη εντολή ΜΟΝΟ για το όνομα την οποία και παραβίαζε επί 25 χρόνια.

Κλείνοντας αναφέρουμε, ότι θα αρκεστούμε μόνο σε αυτά τα λίγα κραυγαλέα πα- ραδείγματα παραβιάσεων του Διεθνούς Δικαίου και της Διεθνούς εννόμου τάξεως. Σκοπίμως δεν θα αποκαλύψουμε ένα προς ένα τόσο τα παραβιαζόμενα άρθρα της Σύμβασης της Βιέννης, 1969, ούτε τους πολλούς επιμέρους λόγους και το κατά περί- πτωση νομικό σκεπτικό βάσει διεθνών δεδομένων.

Η επίμονη, πολύμηνη, και ογκώδης εργασία μας έχει ολοκληρωθεί και θα χαριστεί στην πρώτη κυβέρνηση που θα σηκώσει ψηλά την σημαία της ΑΚΥΡΩΣΗΣ, και θα δεσμευτεί πειστικά (μετά από κατάλληλο έλεγχο), ότι θα κάνει τα εξής: α. θα προ- σφύγει διεθνώς κατά της «Συμφωνίας των Πρεσπών» και των παράνομων διαδικα- σιών στον ΟΗΕ και αλλού, και β. θα επαναφέρει τη «Συμφωνία» στην βουλή των Ελλήνων προς ακύρωση, μετά από ή χωρίς δημοψήφισμα.

Η διμερής-διακρατική αυτή «Συμφωνία» ως εμπεριέχουσα τερατώδη στοιχεία αναλήθειας, και διεθνούς απάτης είναι νομικά άκυρη. Αυτή την απεχθή πολιτικά και εθνικά πράξη ο ελληνισμός την προσέθεσε ήδη στη σειρά των μεγάλων εθνικών κα- ταστροφών, όπως της Μικρασιατικής καταστροφής, του Εμφύλιου 1944-1949, και της Τραγωδίας της Κύπρου, το 1974. Όμως διαφέρει από όλες τις προηγούμενες κα- ταστροφές γιατί για πρώτη φορά στην ιστορία μας θίγεται βάναυσα ο πυρήνα της ελ- ληνικής εθνικής μας υπόστασης και ταυτότητας, όπως δεν εθίγει ποτέ άλλοτε. Κι αυ- τό γιατί για πρώτη φορά στην παγκόσμια ιστορία δημιουργείται ένα πλαστό κράτος, έθνος, και γλώσσα, (το Σκοπιανό) με κλεμμένα υλικά τα οποία ανήκουν αποκλειστι- κά και μόνο στην Ελλάδα και τον πολιτισμό της η οποία πλέον απειλείται άμεσα.

Μία επόμενη κυβέρνηση μπορεί και οφείλει να ακυρώσει την «Συμφωνία» με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που αυτή κυρώθηκε. Είναι καθαρά ζήτημα πολιτικής βούλησης και αίσθησης καθήκοντος προς την Πατρίδα. Σε περίπτωση που κάτι τέτοιο δεν γίνει από την επόμενη κυβέρνηση οι Έλληνες πολίτες, οι Σύλλογοι και οι Παμμακεδονικές Ενώσεις θα αναζητήσουν το δίκιο τους προσφεύγοντες στην ελληνική και διεθνή Δι- καιοσύνη. Υπενθυμίζεται ότι ο εισαγγελέας Αθηνών αποδέχτηκε κατ’ αρχάς την μή- νυση της Παμμακεδονικής Ελλάδος, που έγινε το 2018, με πρόεδρο τον Γεώργιο Τά- τσιο, και την απέστειλε στη βουλή. Σημειώνουμε ότι το έγκλημα της εσχάτης προδο- σίας δεν παραγράφεται. Άρα είναι ζήτημα χρόνου και τρόπου εφαρμογής του νόμου στο να επανέλθουν κάποιοι στο ίδιο αντικείμενο.

Σε κάθε περίπτωση η διμερής «Συμφωνία των Πρεσπών» είναι δυνατόν να κατα- στεί ανενεργής με ακυρώσεις άρθρο προς άρθρο, βήμα προς βήμα, όταν θα αρχίσουν να εισάγονται στην βουλή οι νόμοι εφαρμογή της. Εναντίον αυτών των νόμων έχουν το δικαίωμα να προσφύγουν όλοι οι Έλληνες πολίτες οι οποίοι έχουν έννομο συμφέ- ρον. Ακόμη κι αν απαιτηθεί χρόνος και ο πολιτικός και νομικός αγώνας αναδειχθεί μακρός και επίμονος, το δίκιο είναι με το μέρος της μεγάλης πλειοψηφίας του ελλη- νικού λαού.

Σήμερα, δίνουμε στη δημοσιότητα όλα αυτά τα κρίσιμα και χρήσιμα στοιχεία από τα οποία οι Έλληνες μπορούν να πάρουν κουράγιο και με όπλο τη γνώση να διεκδι- κήσουν το αδιαμφισβήτητο δίκιο τους.

21

Εξαρτάται από όλους εμάς και από τους επιγόνους μας να φέρνουμε την αλήθεια στην επιφάνεια, και να κρατήσουμε ζωντανή στη μνήμη του λαού μας την απόλυτη ελληνικότητα της Μακεδονίας.

Η Μακεδονία είναι η ψυχή της Ελλάδος. Και η ψυχή μας δεν ξεπουλιέται, δεν πα- ραδίδεται.