Τί συμβολίζουν οι βέρες στο γάμο
Βασικό στοιχείο της τελετής του Γάμου είναι τα χρυσά, συνήθως, δαχτυλίδια που φορούν οι νεόνυμφοι, οι βέρες. Ποιο είναι το νόημά τους;
Ο γάμος στην Ορθόδοξη Εκκλησία δεν είναι μία απλή προσευχή. Είναι μία δημόσια επίσημη και εορταστική τελετή που γίνεται με Σύναξη της Εκκλησίας.
Στην τελετή αυτή παρευρίσκεται και ο ίδιος ο Χριστός σύμφωνα με την υπόσχεσή του (Ματθ. 18, 20). Επειδή, δε η παρουσία του Χριστού είναι μυστική και αόρατη, γι’ αυτό και ο Γάμος λέγεται Ιερό Μυστήριο.
Τα χρυσά δακτυλίδια συμβολίζουν την ουράνια και θεϊκή Χάρη και δύναμη του Χριστού που τους χαρίζει το Ιερό Μυστήριο και η οποία τους ενώνει «Eις σάρκα μίαν». Το πολύτιμο αυτό δώρο οι νεόνυμφοι πρέπει να διαφυλάξουν «ως κόρην οφθαλμού». Για να το πετύχουν, όμως, αυτό, πρέπει να συνεχίσουν να είναι δεμένοι και ενωμένοι με τον Χριστό και τη θεϊκή του Χάρη και δύναμη.
Οι χριστιανοί που κάνουν το Γάμο τους στην Εκκλησία και παίρνουν τη θεϊκή Χάρη και δύναμη, δεν παύουν να είναι άνθρωποι. Το μυστήριο του Γάμου δεν τους μεταμορφώνει σε Αγγέλους! Τους προσφέρει, όμως, τη θεϊκή Χάρη, ως πολύτιμο πνευματικό κεφάλαιο προς αξιοποίηση. Τη δωρεά αυτή αποδέχονται και επικυρώνουν με την υπογραφή τους στο ιερό συμβόλαιο του Γάμου, οι συμβαλλόμενοι: ο γαμπρός, η νύφη και ο Χριστός.
Εκείνο, που χρειάζεται, επομένως, από τους νεόνυμφους και συζύγους είναι να προσπαθούν και να αγωνίζονται, για να κατακτούν μέρα με τη μέρα και βήμα προς βήμα, την ενότητα της αγάπης μεταξύ τους, μέσα σε ένα κόσμο βαθιά διηρημένο και κομματιασμένο.
Ανάμεσα στα λόγια που ψάλλει ο παπάς κατά την
διάρκεια της τελετής γάμου, ακούγεται το όνομα "Θάμαρ" .
Παρ' ότι λοιπόν, στον πολύ κόσμο, το όνομα "Θάμαρ", δεν λέει
τίποτε, εν τούτοις το όνομα «Αυνάν» κάτι, ίσως, να λέει (βλέπε "αυνανισμός").
Στην Βίβλο μαθαίνουμε, πως ο Αυνάν κλήθηκε, από τον
πατέρα του Ιούδα, να αντικαταστήσει τον αδελφό του, Ηρ (τον
σκότωσε ο Θεός, χωρίς να αναφέρεται ο λόγος), και να γονιμοποιήσει την
-χήρα πλέον- νύφη του Θάμαρ. Επειδή όμως,
σύμφωνα με αυτό το εβραϊκό έθιμο, τα παιδιά που θα γεννιόταν, δεν θα
θεωρούνταν παιδιά τού Αυνάν, αλλά παιδιά του αδελφού του Ηρ, ο
Αυνάν αρνείται να εκσπερματώσει στον κόλπο της και προτιμά το έδαφος. Αυτή η άρνηση τού Αυνάν,
εξοργίζει τον Θεό και τον στέλνει στα "θυμαράκια". Ίσως αξίζει να γίνει αναφορά εδώ,
στην επιλεκτική οργή τού Κυρίου, καθώς στην περίπτωση τού θεοσεβή Λωτ,
ο οποίος γκάστρωσε τις δυο του κόρες, δεν είδε και δεν άκουσε τίποτε…
Στον Ιούδα, απομένει ένας ακόμη γιος, ο Σηλώμ. Είναι όμως
ανήλικος. Έτσι, μέχρις ότου γίνει αυτό, ο Ιούδας στέλνει την Θάμαρ να
μείνει στο πατρικό της. Μετά από μερικές ημέρες, ο Ιούδας χάνει και την
γυναίκα του Σουά και για να γεμίσει λίγο τη ζωή του, μεταβαίνει στην
Θαμνά. Η Θάμαρ
πληροφορείται αυτή την μετάβαση τού πεθερού της και τότε…
Η συνέχεια στο θεϊκό κείμενο Γένεσις, 38: 14-19.
Η χήρα Θάμαρ, αφού ντύνεται πόρνη, καλύπτοντας
το πρόσωπό της εξαπατά,
τον χήρο πεθερό της κάνει έρωτα μαζί του (και γκαστρώνεται
μάλιστα), λαμβάνοντας ως ενέχυρο το δακτυλίδι του, έως ότου της στείλει
το κατσικάκι που της υποσχέθηκε.
ΑΥΤΟ ΤΟ ΔΑΚΤΥΛΙΔΙ ΤΗΣ ΠΟΡΝΗΣ ΘΑΜΑΡ ΕΙΝΑΙ Η ΒΕΡΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ!
Ας παρακάμψουμε τα ηθικά μηνύματα που εκπέμπει τον εν κείμενο.
Επιστρέφουμε στο μυστήριο του γάμου.
Τί εύχεται ο παπάς στην νύφη, μόλις περνάει στο δάκτυλό της το δακτυλίδι τού γάμου;
"Να λάμπει ο δακτύλιός σου, ως ο δακτύλιος της Θάμαρ"!
Δηλαδή η πόρνη Θάμαρ που συνευρέθη με τον πεθερό της για ένα δακτυλίδι, εμφανίζεται
ως πρότυπο ηθικής! Η νύφη εξομοιώνεται με μια πόρνη!
Μήπως κάνετε
τώρα κι έναν συνειρμό με το πορνικό πέπλο τής Θάμαρ και το
πέπλο τής νύφης;
Σε άλλο σημείο, ο παπάς εύχεται στη νύφη: "…και συ νύμφη, μεγαλύνθητι ως Σάρα…".
Ποιά ήταν η Σάρα; Η σύζυγος του Αβραάμ (γενάρχη των Εβραίων, προπάτορα των χριστιανών, που δοξολογείται καθημερινά στους ναούς), ο οποίος την…εξέδιδε στους Αιγυπτίους!
ΔΗΛΑΔΗ ΔΥΟ ΠΟΡΝΕΣ ΠΡΟΒΑΛΛΟΝΤΑΙ ΩΣ ΠΡΟΤΥΠΑ ΗΘΙΚΗΣ!
Και βέβαια την πνευματικότητα της τελετής συμπληρώνει ένας Εβραίος ψευτοπροφήτης, ο Ησαϊας, υποχρεώνοντας τους Έλληνες νεόνυμφους να ταπεινωθούν ακόμα περισσότερο, χορεύοντας!