ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΙΤΩΝ:«Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΡΑΤΟΣ ΔΙΚΑΙΟΥ»
ΣΚΛΗΡΗ ΥΠΕΝΘΥΜΗΣΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΓΕΝΙΤΣΑΡΟ ΣΟΥΛΤΑΝΙΣΚΟ
Κων/πολη Σεπτέμβρης 1955
Υπόμνημα Υποβληθέν προς τον Πρόεδρο της Τουρκίας κύριο Recep Tayyip Erdoğan
Αποτελεί ιστορική αναμφισβήτητη αλήθεια ότι η Ρωμαίικη Κοινότητα της Πόλης σε όλη την διάρκεια του 20ου αιώνα υπήρξε θύμα κρατικών
πολιτικών που το ιδεολογικό τους υπόβαθρο προήλθε από τον Δυτικό Εθνικισμό.
Η στάση των εκτελεστικών εξουσιών στην Τουρκία 1923-2002 προς την Ρωμαίικη Κοινότητα, στην συντριπτική της πλειοψηφία, υπήρξε αυτή ενός εν δυνάμει «εσωτερικού εχθρού», ενώ παρόμοια στάση υπέστη και η πλειοψηφία του θρησκευόμενου λαού της χώρας.
Είναι αναμφισβήτητή αλήθεια ότι οι κυβερνήσεις μετά από το 2002 άλλαξαν στάση προς την Κοινότητα μας, σε σχέση με τις προηγούμενες κυβερνήσεις και αναγνωρίζουμε ότι υπήρξαν θετικά βήματα. Όμως είναι εξαιρετικά σημαντικό να επιλυθούν τα χρονίζοντα προβλήματα που αναφέρουμε στο Παράρτημα για την αποκατάσταση των αδικιών που έχει υποστεί η Κοινότητα μας.
Το σοβαρότερο ζήτημα που απασχολεί την Κοινότητας μας, είναι η πραγματοποίηση της πρόσκλησης σας για παλιννόστηση. Το ζωτικό μέτρο που θα εμποδίσει την πλήρη εξαφάνιση της Κοινότητας μας, είναι η προτροπή και ενεργή υποστήριξη των μελών της νέας γενιάς της εκπατρισμένης Κοινότητας μας να τους δοθεί η δυνατότητα της παλιννόστησης.
Στην κατεύθυνση όλων αυτών οι προτάσεις μας που ανανεώνουμε είναι:
– Με βάση τους ισχύοντες νόμους, χωρίς περαιτέρω καθυστερήσεις και εμπόδια η διενέργεια εκλογών για ανάδειξη νέων διοικήσεων στα Ευαγή μας Ιδρύματα.
– Με την υποστήριξη της Διεύθυνσης πολιτών Εξωτερικού της Τουρκίας που υπάγεται στην Πρωθυπουργία της Τουρκίας, ο σχεδιασμός και άμεση εφαρμογή ενός πενταετούς προγράμματος παλινόστησης που απευθύνεται προς τους νέους της εκπατρισμένης Κοινότητας μας.
Παράρτημα στο Υπόμνημα
Υποβληθέν προς τον Πρόεδρο της Τουρκίας
κύριο Recep Tayyip Erdoğan
(7/12/2017)
Τα σκληρά μέτρα κατά της Ρωμαίικης Κοινότητας δεν είχαν σχέση με την κατάσταση των Ελληνοτουρκικών σχέσεων ή άλλων εξωτερικών ζητημάτων της χώρας.
Ακόμα και τις περιόδους που οι δύο χώρες είχαν εγκάρδιες σχέσεις τα μέτρα κατά της Ρωμαίικης Κοινότητας υπήρξαν σκληρά (π.χ. ο νόμος της απαγόρευσης επαγγελμάτων 1932, η αφαίρεση του δικαιώματος διοίκησης του βακουφίων 1936, τα μέτρα της κυβέρνησης CHP[1] 1941-44, η σχεδίαση του Πογκρόμ της 6-7/9/1955 το 1946 από το CHP αλλά και οι απελάσεις του 1964 που σε 6 μήνες μείωσαν τον πληθυσμό της Κοινότητας από 90 σε 30 χιλιάδες).
Επομένως οι αιτίες που έχουν εξαναγκάσει η Κοινότητα μας να ζει κατά 98% εκπατρισμένη σήμερα οφείλονται σε αντιλήψεις που έβλαψαν σοβαρά την ενδυνάμωση των δικαιωμάτων του ανθρώπου και του κράτους νόμων δικαίου στην Τουρκία.
loading...
