Ευρήματα αποδεικνύουν την εγκατάσταση μινωιτών Κρητών στην Ινδία, από το 3.300 π.Χ.!

Του Γιώργου Λεκάκη

Μέχρι τώρα τα Τσισκιανά Επανωχωρίου Καντάνου Σέλινου Χανίων, ήταν γνωστά για τον ΙΝ του Αγίου Ευτυχούς (των αρχών του 15ου αι.).[1] Ο άγιος από την Σεβαστή Κιλικίας, τιμάται στο χωριό, κάθε 24 Αυγούστου.
Αλλά σε πρόσφατη ανασκαφή ευρέθη και αρχαίο ιερό! Σε αυτό ευρέθησαν πήλινα ειδώλια ταύρων διαφόρων μεγεθών!
Ήταν ένα μικρό, αγροτικό ιερό και εξυπηρετούσε κυρίως τους κοντινούς οικισμούς
Σύμφωνα με αναθηματική επιγραφή που βρέθηκε στην ανασκαφή, στο ιερό αυτό λατρευόταν ο θεός Ποσειδών, όχι ως θεότης της θαλάσσης, αλλά για τις χθόνιες ιδιότητές του, ως κυρίαρχος δηλαδή των δυνάμεων της γης, των σεισμών και της γονιμότητος.
Σημειώνω ότι τα Τσισκιανά, ευρισκόμενα σε υψόμετρο 500 μ., έχουν θέα προς το Νότιο Κρητικό πέλαο…
Οι τελετουργίες γίνονταν στο ύπαιθρο, όπου υπήρχε βωμός για τις θυσίες των ζώων. Δίπλα του, και κάτω από αυτόν, υπήρχαν ειδικά διαμορφωμένοι χώροι (άνδηρα) για την τοποθέτηση των αναθημάτων. Εκεί είχαν τοποθετηθεί οι πολυάριθμοι πήλινοι ταύροι, μέρος των οποίων εκτίθεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Χανίων, απ’ όπου και οι πληροφορίες και η παρακάτω φωτογραφία.

Κάποια από τα ειδώλια ταύρων που βρέθηκαν στα Τσισκιανά,
όπως εκτίθενται σε κεντρική προθήκη του Αρχαιολογικού Μουσείου Χανίων.
Φωτ. Γ. Λεκάκη.

Η ανάθεσις των πήλινων ταύρων στο ιερό, εκτός από τον συμβολισμό της δυνάμεως και της γονιμότητος δηλώνει (σ.σ.: ίσως) και την οικονομική αδυναμία των πιστών να θυσιάσουν έναν ζωντανό ταύρο.
Τα μέχρι τώρα ευρήματα χρονολογούν την λειτουργία του ιερού από τον 4οαιώνα π.Χ. μέχρι τον 2ο μ.Χ.

ΠΗΓΗ: Αρχαιολογικό Μουσείο Χανίων.

Η επεξηγηματική επιγραφή για το εύρημα στο Αρχαιολογικό Μουσείο Χανίων.
Φωτ. Γ. Λεκάκη.

Παρόμοια ειδώλια ταύρου έχουν βρεθεί στον Βρύσινα, κ.ά.

Αρχαία πήλινα ειδώλια ταύρου, δικέφαλου ταύρου και κεφαλής ταύρου
από το ιερό του Βρύσινα.

Το σύμβολο του ταύρου, σε όλες του τις μορφές, εν όλω ή εν μέρει, είναι αδιαμφισβήτητο ότι το ευρίσκουμε στην Κρήτη, την οποία και χαρακτηρίζει. Όπως επίσης χαρακτηρίζει ολόκληρο τον μινωικό κρητικό πολιτισμό: Τα κέρατα του ταύρου είναι επίσης χαρακτηριστικό, που μεταφράζονται και ως ο διπλούς πέλεκυς (λάβρυς) των Κρητών. Υπάρχει επίσης ακόμη και ο διπρόσωπος ταύρος[2]. Στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου θα ιδούμε μέχρι και ταυρόμορφη άμαξα να σέρνουν ταύροι! Ας παραλείψω τον κατ’ εξοχήν κρητικό μύθο του μινώταυρου…
Τον ταύρο-σύμβολο ευρίσκουμε ακόμη και σε σφραγιδόλιθους ήτοιχογραφίες (ταυροκαθάψια).
Το σύμβολό τους οι Κρήτες το μετέφεραν όπου πήγαν! Το βρίσκουμε παντού στον κόσμο!
Τι σημαίνει, λοιπόν, όταν τον ίδιο ακριβώς ταύρο, από το ίδιο εργαστήρι λες, σάμπως από τον ίδιο τεχνίτη, τον βρίσκουμε στα πέρατα της Ασίας;
Ίδια ακριβώς αρχαία ειδώλια ταύρων, επίσης πολυάριθμα, ευρέθησαν στην κοιλάδα του Ινδού ποταμού… Αυτοί οι ιεροί μινωικοί ταύροι, που ευρέθησαν στον Ινδό, είναι 5.300 χρόνων! Πρόκειται για 5 ειδώλια (89 χλστ., 106,7 γραμμ. ) του 3300 – 2000 π.Χ.… Από τερακότα. Προέλευση; Αποκτήθηκε, λένε, από μια παλαιά βρετανική συλλογή, που αγοράσθηκε από έναν ιδιώτη συλλέκτη στο Λονδίνο, που αποκτήθηκε μεταξύ 1960 και 1990…
Δυστυχώς βγήκαν προσφάτως σε δημοπρασία, και δεν θα τα ξαναδεί ανθρώπου μάτι, ούτε επιστήμονα, για να τα μελετήσει και να πιστοποιήσει του λόγου το άληθες… Μας έμειναν μόνον κάποιες φωτογραφίες…

Οι κρητικοί ιεροί ταύροι, επίσης από πηλό, του 3300-2000 π.Χ.
που βρέθηκαν στην Κοιλάδα του Ινδού!

Και δεν είναι μόνον εκεί. Και στον βράχο Bhimbetka της Ινδίας υπάρχουν βραχογραφίες με ταυροκαθάψια…
Το ταξείδι των μινωιτών Κρητών προς την Ινδία, συμπεριελάμβανε και κατοίκηση σε μόνιμους οικισμός, και βάσει ευρημάτων τουλάχιστον από το 3300 π.Χ….

Περισσότερα προσεχώς…

ΠΗΓΗ: Γ. Λεκάκη “Σύγχρονης Ελλάδος περιήγησις” (υπό έκδοσιν).

ΣΗΜΕΙΩΣΗ:

[1] Πρόκειται για έναν μονόχωρο, καμαροσκέπαστο με πλούσιο τοιχογραφικό διάκοσμο ναό. Μεταξύ των παραστάσεων ξεχωρίζει αυτή του «Θρήνου», η οποία θεωρείται ένα από τα πιο αντιπροσωπευτικά και ωραία δείγματα της Μακεδονικής Σχολής στην κρητική αγιογραφία. Αλλά και άλλες, όπως ηΣταύρωση, οι Τιμωρίες, οι Κολασμένοι, ο Γολγοθάς, η Προδοσία κλπ.
Το χωριό είναι επίσης γενέτειρα του οπλαρχηγού Φραγκιά Τσισκάκη.

[2] Σχετιζόμενος με την κρητική διπλοπροσωπία Διός-Ευρώπης, αλλά και την φρυγική του Άττυος, την θρακική του Διονύσου, την ελευσινιακή Δήμητρος-Περσεφόνης, την ηπειρωτική Διός-Διώνης, κ.ά. και εν τέλει την ρωμαϊκή του Ιανού.