Το άρθρο 120 παράγραφος 4 του Ελληνικού συντάγματος προέρχεται από την Ορθοδοξία-Αριστόκλειο πολιτισμό και την Ιερή Επανάσταση του 1821.
Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός αναλυτής.
Η νόμιμη άμυνα επιτρέπεται και είναι δίκαιη όταν τεθούν σε κίνδυνο οι βασικές ανθρώπινες αξίες η ελευθερία, η αξιοπρέπεια, η τιμή, η επιβίωση και η ζωή.
Γράφει ο Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός-Γεωπολιτικός αναλυτής και αρχισυντάκτης του εβδομαδιαίου ηλεκτρονικού περιοδικού Mytilenepress. Οι τρεις παγκόσμιες καινοτομίες μου-Project Manager. Contact : [email protected]
Πάγια αρχή μου είναι ότι όλοι οι λαοί, όλοι οι άνθρωποι, έχουν δικαίωμα να πιστεύουν οπού θέλουν. Όλα αυτά με την απαραίτητη προυπόθεση να μην επιβάλλουν τα πιστεύω τους σε τρίτους, είτε δια της βίας, είτε με πλάγιους τρόπους. Από όλους τους προαναφερόμενους, εξαιρείται, ένα μικρό μέρος βάση των παγκόσμιων Φιλοσοφικών-μαθηματικών σταθερών, μέτρον άριστον και μηδέν άγαν. Η ελευθερία πίστεως είναι θεόδοτη. Ο ίδιος ο Θεός έδωσε το δικαίωμα στους ανθρώπους να πιστεύουν όπου επιθυμούν.
Τo πώς ορίζεται η έννοια του δικαίου και το περί δικαίου αίσθημα, διαφέρει ανάλογα με τις θρησκευτικές, πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές πεποιθήσεις ενός έθνους, στα πλαίσια μιας ορισμένης ιστορικής περιόδου.
Επίσης δύο αντικρουόμενες εκδοχές για τα αίτια του πολέμου, είναι λογικό να παρουσιασθούν ως δίκαιες. με αξιόπιστα επιχειρήματα επιχειρήματα από την κάθε πλευρά. Οι πόλεμοι αποδοκιμαζόταν εν μέρη στην αρχαία Ελλάδα, εν τούτοις η νομιμότητα τους δεν αμφισβητήθηκε ποτέ. Oι αρχαίες Ελληνικές πόλεις έδιναν μεγάλη βαρύτητα στις αιτίες για την προσφυγή σε πόλεμο. “Πόλεμος πάντων μεν πατήρ εστί, πάντων δε βασιλεύς, και τους μεν θεοὺς έδειξε τους δε ανθρώπους, τους μεν δούλους εποίησε τους δε ελευθέρους.”
Ο πόλεμος είναι ο πατέρας όλων, ο βασιλεύς των πάντων, και άλλους τους κατέστησε θεούς και άλλους ανθρώπους, άλλους τους έκανε δούλους και άλλους ελεύθερους. (Ηράκλειτος Fragmenta, απόφθεγμα 53, H. Diels and W. Kranz, «Die Fragmente der Vorsokratiker», vol. 1, 6th edn.,Berlin: Weidmann, 1951: 150-182). (1) Στα πλαίσια της αιώνιας σύγκρουσης των δύο παγκόσμιων πολιτισμών του Αριστόκλειου και του Διονυσιακού, παρά τα θαύματα, τις διδασκαλίες και την Ανάσταση του Χριστού, η ιστορία της ανθρωπότητας είναι κατά κύριο λόγο στρατιωτική, γραμμένη με αίμα και φρικτά μαρτύρια-καταστροφές. Διαχρονι
Τα υπόλοιπα γεγονότα έχουν δευτερεύουσες συνέπειες, σε σχέση με όσα διαδραματίζονται στα πεδία των μαχών. Πατήρ πάντων ο πόλεμος, όπως δίδαξε ο Μέγας προσωκρατικός Φιλόσοφος Ηράκλειτος. Μερικούς αιώνες αργότερα ο υποστράτηγος των ΗΠΑ Smedley Butler στις αρχές του προηγούμενου αιώνα έγραψε ότι ο πόλεμος είναι μια απάτη. Σύμφωνα με τον Αμερικανό υποστράτηγο Butler στους πολέμους μόνο μια μικρή ομάδα μυημένων είναι ενημερωμένοι για την πραγματικότητα.
Οι πόλεμοι είναι μια πραγματική απάτη που οργανώνεται προς όφελος ενός μικρού αριθμού ατόμων που ελέγχουν την εξουσία. Όλοι αυτοί οι πόλεμοι πραγματοποιούνται σε βάρος των λαών και παράλληλα δίνουν το δικαίωμα σε έναν μικρό αριθμό να αυξήσει την περιουσία του. Η παρατήρηση του στρατηγού Μπάτλερ περιγράφει άριστα τον υποτιθέμενο πόλεμο Ρωσίας-Αμερικής Ουκρανίας την ίδια στιγμή που εδώ και αρκετά χρόνια διεξάγεται ανελέητος υβριδικός πόλεμος μεταξύ των δύο χωρών. Ας μην ξεχνάμε ότι μεταξύ άλλων ο πόλεμος είναι η τέχνη της εξαπάτησης.
Διαχρονικά οι θρησκευτικές-πολεμικές συρράξεις υπήρξαν αναπόσπαστο κομμάτι της ανθρώπινης κοινωνίας και στο όνομα των θεών σφαγιάστηκαν, βασανίστηκαν και μετανάστευσαν εκατομμύρια άνθρωποι. Η επίκληση λόγων για τις άγριες εμφύλιες πολεμικές συρράξεις στην αρχαία Ελλάδα, είναι εφικτό να διαπιστωθούν με βάση τον Πελοποννησιακό Πόλεμο και τους κίβδηλους χρησμούς τους οποίους έδινε το Φοινικικό μαντείο των Δελφών.
Ο Θουκυδίδης αφιέρωσε ένα σημαντικό μέρος της ιστορίας του, στις αιτίες του εμφυλίου ανάμεσα στην Αθήνα και την Σπάρτη. Ο Πελοποννησιακός πόλεμος ήταν ο τρομερότερος εμφύλιος της αρχαίας Ελλάδος, ευθύνεται σε σημαντικό βαθμό για την παρακμή στην αρχαία εποχή, είχε και αυτός όπως όλοι οι εμφύλιοι θρησκευτικά κίνητρα. Πίσω από αυτή την τρομερή γενοκτονία βρισκόταν για πολλοστή φορά το Δελφικό μαντείο και με τις Φοινικικής καταγωγής Πυθίες παρακινούσε τους Σπαρτιάτες και τους Αθηναίους σε φονικότατες συγκρούσεις και απίστευτες θηριωδίες, μέσα από τους εκατέρωθεν κίβδηλους χρησμούς τους οποίους έδινε σκόπιμα (Θουκιδiδης Ιστορία. Α-4).
Οι σκοτεινοί παράγοντες της αρχαίας θρησκείας υποκίνησαν τον Πελοποννησιακό πόλεμο για να τιμωρήσουν-πλήξουν και να απομακρύνουν από την εξουσία της Αθηναϊκής πολιτείας τον Περικλή και τους σοφούς φίλους του Αναξαγόρα, Ιπποκράτη, Ηρόδοτο, Φειδία οι οποίοι αμφισβητούσαν την ύπαρξη των Ολύμπιων Θεών και με τις διδασκαλίες τους αποδομούσαν την ξενόφερτη θρησκεία από την Αίγυπτο. Ενδεικτικά αναφέρει ο Ευριπίδης : ” Αν οι θεοί κάνουν αισχρές πράξεις δεν είναι θεοί¨ (Martin Nilson, “Η ιστορία της αρχαίας Ελληνικής θρησκείας”, σελίδα 287). Είναι γνωστό σε όλους ότι οι Ολύμπιοι δαίμονες διακατεχόταν από τις πιο ανώμαλες και παρά φύσιν σεξουαλικές επιθυμίες.
Η Επιρροή του Αναξαγόρα, του Ιπποκράτη και των άλλων σοφών-φίλων του Περικλή στους Αθηναίους πολίτες ήταν πολύ μεγάλη και η Ολύμπια θρησκεία κινδύνευε με κατάρρευση. Για αυτό οι σατανικοί ιερείς υποκίνησαν τον Πελοποννησιακό πόλεμο, με στόχο την ανατροπή του Περικλή, την απομάκρυνση των “άθεων” φίλων του και τον περιορισμό της Ελληνικής φιλοσοφίας που άνθιζε στην Αθήνα.
Στον αντίποδα στην Σπάρτη εκείνη την εποχή δεν υπήρχε τόσο υψηλό φιλοσοφικό επίπεδο. Οι Μεσσηνιακοί πόλεμοι που κατέστρεψαν την Πελοπόννησο, είχαν θρησκευτικό-πνευματικό κίνητρο. Εκεί έγιναν τρομερές ανθρωποθυσίες, όπως στα εκατομφόνια, από τους Σπαρτιάτες και τους Μεσσήνιους. Ακόμη γινόταν αμέτρητες θυσίες αιχμαλώτων στον Δία. Όμως μετά από τριακόσια χρόνια αγρίων πολέμων, απίστευτης γενοκτονίας, οι Σπαρτιάτες επικράτησαν και έκαναν τους Μεσσήνιους είλωτες. Το 660 π.Χ. οι Κορίνθιοι με αρχηγό τον τύραννο Κύψελο, έσφαξαν τους Κερκυραίους.
Το φαινόμενο του πολέμου αποτελεί διαχρονικό αντικείμενο επιστημονικών μελετών στην γεωστρατηγική-γεωπολιτική, τις Διεθνείς σπουδές και τις στρατιωτικές σχολές. Ο πόλεμος είναι μια πράξη βίας με στόχο την υποταγή-εξαναγκασμό στις επιθυμίες του αντιπάλου. Ο επεκτατικός πόλεμος είναι το μέσον για την επίτευξη άνομων σκοπών επί του αντιπάλου.
Η ειρήνη και η αγάπη υποστηρίζονται και προωθούνται σχεδόν από όλες τις θρησκείες. Εν τούτοις στις πιο αιματοβαμμένες σελίδες της ανθρωπότητας σε πολέμους, την μεγαλύτερη ευθύνη φέρουν τα ιερατεία των θρησκειών.
Εμπόλεμες συρράξεις και αδελφοκτόνοι εμφύλιοι. Διαχρονικά οι θρησκευτικές-πολεμικές συρράξεις υπήρξαν αναπόσπαστο κομμάτι της ανθρώπινης κοινωνίας και στο όνομα των θεών σφαγιάστηκαν, βασανίστηκαν και μετανάστευσαν εκατομμύρια άνθρωποι. Από τα αρχαία χρόνια τα έθνη όρισαν κανόνες ηθικής και νομικής δεοντολογίας, όμως ανέκαθεν τα ιερατεία είχαν έναν ισχυρό ρόλο, επιβάλλοντας την αδίστακτη εξουσία τους στους λαούς με καταστροφικές συνέπειες. (Εμφύλιοι πόλεμοι στην αρχαία Ελλάδα και οι τέσσερις Σταυροφορίες).
Οι πολεμικές αντιπαραθέσεις στο όνομα των θεών γινόταν στην πραγματικότητα για να αποκτούν οι αχριερείς των θρησκειών εξουσία-δύναμη και πλούτο. Η κινητήριος δύναμη της θρησκείας κινητοποιούσε τις μάζες οι οποίες πολεμούσαν για την πίστη, την πατρίδα, την ελευθερία, την περιουσία, και την ζωή. Το περί δικαίου αίσθημα το οποίο επικαλούνταν τα ιερατεία έκανε λιγότερο ειδεχθής και αποκρουστικές τις πολεμικές διαμάχες.
Ο ινδουισμός καταδικάζει απερίφραστα όλες εκείνες τις πράξεις που μπορεί να προκαλέσουν την απώλεια της ζωής κάθε ζώντος πλάσματος, παράλληλα όμως υπάρχει το πολεμικό έπος Μαχαμπαράτα, που μιλά για επικά επιτεύγματα επιφανών ανδρών στα πεδία των μαχών.
Ο πολεμοχαρής Κρίσνα οδηγεί τον πολεμιστή Αρτζούνα στην μάχη (Kurukshetra). Ο Αρτζούνα βλέποντας στην πλευρά των αντιπάλων του φίλους, συγγενείς και δασκάλους διστάζει να πολεμήσει και σκέφτεται να καταθέσει τα όπλα για να μην τους βλάψει. Ο Κρίσνα του εξηγεί ότι πρέπει να είναι πιστός στο ρόλο του ως ευγενής- πολεμιστής και τον διατάζει να κάνει το καθήκον του προς το έθνος και τους θεούς. Στην Ιουδαϊκή θρησκεία οι πόλεμοι έχουν σημαντική θέση και στην Παλαιά διαθήκη αναφέρονται πολεμικές συγκρούσεις.
Ακόμη και η απόλυτη θρησκεία αγάπης ο χριστιανισμός απέκτησε έναν αμυντικό στρατιωτικό χαρακτήρα μετά την ανάληψη διοικήσεως του Imperium Romanum από τους Έλληνες. Κατά την μεσαιωνική εποχή οι θρησκευτικές πολεμικές αντιπαραθέσεις εναντίον των εκάστοτε απίστων λαών, αποτελούσε το βασικότερο κίνητρο για επίθεση και πόλεμο από έθνη. Όμως πολέμους είχαμε και ενάντια στους ομόδοξους Το σχίσμα στην Χριστιανική εκκλησία μεταξύ Κωνσταντινούπολης και Ρώμης, ήταν ο πυρήνας των πολεμικών επιχειρήσεων.
Για αυτό οι σταυροφόροι στο δρόμο κατέκτησαν την Ελληνική-Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Στην σύγχρονη εποχή με την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης ξεκίνησε εμφύλιος πόλεμος στην Γιουγκοσλαβία. Σλάβοι Χριστιανοί-Ορθόδοξοι, Βόσνιοι Μωαμεθανοί και Κροάτες Καθολικοί επιδόθηκαν σε ανελέητες πολεμικές αντιπαραθέσεις επί χρόνια με βάση τις αρχές των δύο παγκόσμιων πολιτισμών.
Η χριστιανική πίστη μέσω του στυλοβάτη του Ελληνισμού-Ορθοδοξίας και του Imperium Romanum Αγίου Γρηγορίου (Θεολόγου-Ναζιανζηνού) και του Μέγα Αθανάσιου επιτρέπει υπό συνθήκες τον πόλεμο και την χρήση των όπλων για καθαρά αμυντικούς σκοπούς. Αυτό είναι μια αναγκαία υποχώρηση. Όταν κινδυνεύουν τα αγαθά της ζωής, η τιμή, η ελευθερία, η πατρίδα και η οικογένεια, οφείλουμε ως χριστιανοί να τα υπερασπιστούμε πολεμώντας ακόμη και μέχρι θανάτου εάν χρειαστεί. Ο Κύριος έλεγε: “Μείζονα ταύτης αγάπη ουδείς έχει ίνα τις θει την ψυχήν αυτού υπέρ των φίλων αυτού”.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη αγάπη από το να θυσιαστεί κανείς για αυτούς που αγαπάει. Όταν θυσιαστεί κανείς στον πόλεμο για να υπερασπίσει την γυναίκα του, τα παιδιά του, τους δικούς του είναι επαινετή πράξη. Βέβαια όλοι οι Χριστιανοί πριν φτάσουν στην χρήση των όπλων οφείλουν να εξαντλήσουν κάθε ειρηνικό μέσο και μόνο σαν έσχατο όπλο επιτρέπεται να χρησιμοποιήσουν τον πόλεμο.
Ο Μέγας Αθανάσιος μας διδάσκει : “Ενώ η αφαίρεση της ζωής του άλλου ανθρώπου βιαίως (φόνος), είναι καθ’ εαυτόν παράνομος, το να πεθάνεις στον πόλεμο, άρα και το να φονεύσεις τους εχθρούς και ορθό είναι και νόμιμο είναι και αξιέπαινο”. Στις εθνικές εορτές τιμούμε τους αμυντικούς πολέμους του έθνους μας, καθώς και όσους θυσιάστηκαν για την πατρίδα. Όλες οι εθνικές εορτές, συνδέονται με επίσημες δοξολογίες και με προσευχή. Αυτό μας δείχνει ότι η Εκκλησία-Ορθοδοξία ευλογεί τους δικαίους και αμυντικούς πολέμους. Ενδεικτικά σας αναφέρω ότι την σημαία του 21’ κρατάει ένας δεσπότης.
Κρείττων γαρ επαινετός πόλεμος ειρήνης χωριζούσης Θεού, μας δίδαξε με τις ευλογίες του Ιησού Χριστού, ο Άγιος Γρηγόριος. Μετάφραση : Προτιμώ και επαινώ τον πόλεμο, από μια “ειρήνη” η οποία θα με χωρίσει από τον Χριστό. Ο Άγιος Γρηγόριος είπε ότι δεν γίνεται να κατηγορήσουμε έναν χριστιανό που παίρνει το όπλο για να κατατροπώσει τον εχθρό. Όλα αυτά από την στιγμή που ο εχθρός έχει ως σκοπό να αφανίσει τον Έλληνα, την πίστη του και την πατρίδα του. Δεν γίνεται να αγαπάμε τους πάντες, ακόμη και τους εχθρούς μας.
Δεν είναι ηθικό-λογικό και Χριστιανικό να τους επιτρέπουμε να μας σφάξουν, διότι τότε δεν θα είμαστε στην ζωή, για να διαδώσουμε το έργο του Χριστού, δεν θα μπορούμε να αγαπήσουμε, και να βοηθήσουμε ανθρώπους. Επίσης με αυτήν την νεοταξική-εωσφορική “λογική”, θα είχε εξαφανιστεί από τον χάρτη πολλούς αιώνες πριν το Ελληνικό έθνος.
Ο ίδιος ο Ιησούς επιτρέπει την νόμιμη άμυνα, διαφορετικά δεν θα ευλογούσε, τους προγόνους μας, να αμύνονται επί τόσους αιώνες και να έχουμε την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Για αυτόν τον λόγο επέτρεψε για πρώτη και μοναδική φορά σε όλο τον κόσμο να διακόπτουν την Θεία λειτουργία, το μνημόσυνο του, μέσα στον κορυφαίο ναό του Χριστιανισμού, την Αγία Σοφία και να ψάλλουν τον Βασιλιά Νικηφόρο, ως Αργαλέο θάνατο των Σαρακηνών*. Ακόμη και τόσο γενναίος πολεμιστής και μεγάλος στρατηγός-αυτοκράτορας που ήταν, μπροστά στον Θεό, δεν ήταν παρά ένας απλός άνθρωπος μέχρι εκείνη την στιγμή, καθώς δεν είχε γίνει ακόμη Άγιος.
Όμως γιατί οι καταστροφές των Αράβων επί αιώνες ήταν αμέτρητες εις βάρος των αθώων Ελλήνων, για αυτό έκανε ο Ιησούς, μια εξαίρεση. Τα μαρτύρια των Ελλήνων δεν είχαν τέλος όλους εκείνους τους αιώνες, από τους εισβολείς με σφαγές, κλοπές, εμπρησμούς, βιασμούς, σκλάβωμα γυναικών. Ο Σωτήρας Χριστός ευλόγησε να διακόπτουν την δοξολογία του μέσα στην Αγία Σοφία και να υμνούν τον Νικηφόρο τον Β Φωκά. Είναι ο μοναδικός βασιλιάς στον οποίο έγινε η ύψιστη τιμή να διακόπτουν το μνημόσυνο του θεού, μέσα στην Αγία Σοφία τον κορυφαίο ναό της οικουμένης και να ψάλλουν εκείνον ως Αργαλέο θάνατο των Σαρακηνών*.
Ουδέποτε στα παγκόσμια χρονικά έγινε μια τέτοια τιμή σε οποιοδήποτε άλλο βασιλιά. Ούτε στον κορυφαίο αυτοκράτορα όλων των εποχών τον Βασίλειο τον Β, δεν έγινε τέτοια τιμή, ούτε σε κανέναν άλλο βασιλιά. Αυτό ήταν ξεκάθαρα ένα δείγμα, ότι ο Νικηφόρος θα γινόταν Άγιος. Για αυτούς τους λόγους δεν ονομάστηκε Αραβοκτόνος, καθώς ήδη εν ζωή ονομάστηκε Pallida Mors Saracenorum.
Ένα ακόμη ενδεικτικό παράδειγμα ότι ο Ιησούς Χριστός και η Υπεραγία Θεοτόκος ευλογούν και επιτρέπουν την νόμιμη άμυνα στο Ελληνικό έθνος, είναι η καταδρομική ενέργεια του στρατηγού Ευστάθιου.Δαφνομήλη. Σε διαφορετική περίπτωση δεν θα επέτρεπε η Παναγία την ημέρα που την εορτάζουν άπαντες οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, να συλλάβουν οι τρεις Έλληνες (Δαφνομήλης, Μ. Ιγερινός, Νικήτας) τον Ιβάτζη και να τον τυφλώσουν. Συνεπώς είναι μια ακόμη ιστορική απόδειξη, ότι η μητέρα του Θεανθρώπου είναι σύμφωνη με τις διδασκαλίες του Αγίου Γρηγόριου-Θεολόγου.(1)
Η Ελευθερία και η Αξιοπρέπεια είναι οι δύο μεγαλύτερες πανανθρώπινες αξίες τις οποίες δημιούργησαν και τις δίδαξαν οι αρχαίοι Έλληνες σοφοί σε όλη την ανθρωπότητα. Εν τούτοις το σημαντικότερο όλων ήταν ότι δεν ήταν θεωρητικοί διδάσκαλοι των δύο υπέρτατων αξιών. Τις δύο μέγινετες πανανθρώπινες αξίες τις δίδαξαν πολεμώντας χάνοντας τις ζωές τους και τραυματιζόμενοι στα πεδία των μαχών.
Η ελευθερία και η αξιοπρέπεια είναι τα ιερότερα και σημαντικότερα αγαθά της Αριστόκλειας παιδείας. Απαιτούνται σκληροί αγώνες και αιματηροί ενίοτε για να διατηρηθούν αυτές οι δύο υπέρτατες αρχές από τα έθνη. Μετά από την κατάπτωση τους οι αρχαίοι Αθηναίοι αναζήτησαν μεθόδους για να απελευθερωθούν και να μην είναι δουλοπάροικοι μέσα στην ίδια τους την πατρίδα. Αυτό είχε ως συνέπεια να ξεκινήσει μία διαδικασία αλλαγών στην Αθηναϊκή κοινωνίας-πολιτεία με στόχο το κοινό όφελος. Επιστήμονες-νομοθέτες, σοφοί, πολιτικοί και λαός συνεργάζονται αρμονικά για να έρθουν οι αλλαγές στο πολίτευμα.
Η Δημοκρατία ήταν ο μόνος τρόπος οργάνωσης της πολιτείας των Αθηναίων με γνώμονα την επιβίωση και την κυριαρχία. Όλοι οι πολίτες του Αθηναϊκού κράτους είχαν υψηλές αξίες-πραγματική παιδεία και ζούσαν με άριστο τρόπο για να φτάσουν στο υψηλότερο πολιτιστικό και πολιτικό επίπεδο. Η αληθινή δημοκρατία αποτελεί τον μοναδικό πολίτευμα που παρέχει όλα τα εχέγγυα για την συνέχεια ενός έθνους. Βασική προυπόθεση για όλα τα προαναφερόμενα είναι να λειτουργούν-συνυπάρχουν αρμονικά όλες οι κοινωνικές τάξεις και όλοι οι κλάδοι μαζί με τους θεσμούς. Για αυτό σε κάθε τομέα του Αθηναϊκής δημοκρατίας βρισκόταν οι Άριστοι.
Η κατεύθυνση της πολιτείας προς το άριστο αποτελεί την μοναδική διέξοδο για τους θεσμούς-πολιτική, την παιδεία, την δικαιοσύνη, την φιλοπατρία, την ηθική, την ευτυχία. Ο Στρατιωτικός-Ιστορικός Θουκυδί
Ο Ύπατος των φιλόσοφων και ο μέγιστος των σοφών όλης της ανθρωπότητας αναφέρει ότι η εξουσία ανήκει στον λαό καθώς αυτός δίνει τα θεσμικά αξιώματα σε εκείνους που αναδεικνύονται άριστοι. Tα βασικά αξιώματα του Αριστοκλή σχετικά με τον ιδανικό φιλόσοφο-βασιλέα αποτελούν η παιδεία, η γενναιότητα, η ηθική, η αγάπη και η αφοσίωση στα Ελληνικά ιδεώδη. Ο φιλόσοφος-βασιλιάς διαθέτει την δύναμη της γνώσης (Ισχύς διά της γνώσεως), διότι η παιδεία είναι η αρχή των πάντων.
Για να φέρει την ηθική-δικαιοσύνη, την ανδρεία και την ευημερία ως άριστος ηγεμόνας, είναι απαραίτητη προϋπόθεση η σωστή Ελληνική αγωγή. Ο Ύπατος των Φιλοσόφων για την θέση του ιδανικού ηγεμόνα εξαιρεί τους απαίδευτους. Οι άνθρωποι χωρίς γνώση οι οποίοι ζούνε μέσα στο απόλυτο σκοτάδι, την παρακμή και την εξαθλίωση. Σύμφωνα με τον Μέγα Αριστοκλή η κακία είναι αμάθεια. Επίσης δεν επιτρέπει να διεκδικήσουν την θέση του ηγεμόνα ούτε οι θεωρητικοί φιλόσοφοι. Λαμβάνει την καλύτερη εκπαίδευση. Για αυτό έχει την ηθική ευθύνη προς την πατρίδα, να γίνει αρχηγός και ανιδιοτελής κυβερνήτης με σοφία και δικαιοσύνη. Διότι έχει πολύ υψηλή παιδεία, σε ζητήματα κοινωνικά-πολιτικά και φιλοσοφικά, είναι ο ικανότερος, από τους άλλους σοφούς.
Η αξία ενός φιλοσόφου–βασιλιά φαίνεται από τις προσπάθειες του, για την ηθική-πνευματική βελτίωση των πολιτών, την ενίσχυση της πατρίδας σε πολιτικό, στρατιωτικό, κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο. Ο ηγεμόνας αυτός δεν διέπεται από αρχομανία, και εξουσιαστικές τάσεις, καθώς αναλαμβάνει την εξουσία, για το καλό της πατρίδας. Η προσωπική του ολοκλήρωση έρχεται μέσα από την πραγματοποίηση των ηθικών-πνευματικών και πολεμικών του καθηκόντων.
Το άρρωστο πάθος για την εξουσία, όπως επίσης και η ανάληψή της από ανθρώπους στερημένους από πνευματικές-ηθικές αρετές, προκαλεί αντιδικίες, πολέμους και καταλήγει στην καταστροφή της Ελλάδος. Οι φιλόσοφοι και οι άνθρωποι με πραγματική-υψηλή παιδεία σύμφωνα με τον Αριστοκλή, είναι οι μόνοι ικανοί να κυβερνήσουν τις πόλεις και την Ελλάδα, διότι είναι οι μοναδικοί οι οποίοι, έχουν καλύτερο πνευματικό, ηθικό, κοινωνικό και βιοτικό επίπεδο.
Δέχτηκαν μεγαλύτερες τιμές και αναγνώριση από οποιονδήποτε άλλο βασιλιά και πολιτικό. Είναι ολοφάνερο ότι ο Πλάτωνας είναι πιστός στα ιδεώδη του Βασιλιά Θησέα. Ο μεγάλος ήρωας Θησέας ήταν ο πρώτος Έλληνας βασιλιάς παγκοσμίως, ο οποίος δίδαξε ότι οι βασιλείς επωμίζονται τα περισσότερα βάρη από όλους τους άλλους, ενώ τους καρπούς των προσπαθειών τους, πάντοτε τους μοιράζονται με όλους τους πολίτες.
Ακόμη ο Θησέας δίδαξε ότι σε κάθε μάχη, σε κάθε πόλεμο, καθημερινά τις περισσότερες φορές από οποιονδήποτε άλλο στρατιώτη, βάζει την ζωή του σε κίνδυνο ο εκάστοτε Έλληνας Βασιλιάς. Για αυτό όλοι οι Έλληνες Βασιλείς, στρατηγοί κατά την αρχαία και μεσαιωνική εποχή, όπου οι πρόγονοι μας ήταν διοικητές της Ελληνικής- Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, έκαναν επιθέσεις, ολομόναχοι, ενάντια σε χιλιάδες αντιπάλους. Αυτό το έκαναν για να πάρουν θάρρος οι Έλληνες στρατιώτες για να κερδηθούν οι μάχες και οι πόλεμοι υπέρ της Ελληνικού-Ρωμαϊκού κράτους. Το ίδιο έκαναν και όλες οι επόμενες γενιές Ελλήνων στρατιωτικών μέχρι και την σύγχρονη Ελληνική ιστορία (1821-1940). Οι αρχαίοι Έλληνες σοφοί δεχόταν να τους κυβερνούν οι ικανότεροι-άριστοι. Οι Αθηναίοι στήριζαν-ευνοούσαν τους ηθικούς και ικανούς ανθρώπους για να τους διοικήσουν. Για αυτό όλες οι πολιτειακές δομές είχαν στελεχωθεί με τους αξιότερους. Όλα αυτά γινόταν με βάση το κοινό συμφέρον.
Η κυριαρχία από την Εκκλησία του Δήμου στα περισσότερα και σημαντικότερα θέματα είχε καταλυτικό ρόλο στα επιτεύγματα των Αθηναίων σε κάθε έκφανση ζωής. Οι Άριστοι-ικανότεροι ελεγχόταν και εμποδιζόταν από την Εκκλησία του Δήμου για να μην μετατραπούν σε δυνάστες-τυράννους, Την εξουσία είχε ο λαός της αρχαίας Αθήνας. Οι Αθηναίοι στήριζαν και προωθούσαν τους ανθρώπους με αρετές-παιδεία και εμπόδιζαν όσους ήθελαν να αποκτήσουν αξιώματα για να κάνουν κακό στην πόλη και στους εαυτούς τους. Περί αυτών μας διδάσκει ο Μέγας Αριστοκλής.
Η ΑΓΝΟΙΑ ΚΑΙ Η ΑΛΑΖΟΝΕΙΑ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΕ ΔΕΙΝΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ.
Ο Σωκράτης σταματά τον Αλκιβιάδη και του απευθύνει μια σειρά από ερωτήσεις. Αρχικά τον ρώτησε που πηγαίνει. Ο Αλκιβιάδης απάντησε ότι πηγαίνει να προσευχηθεί. Τότε ο Σωκράτης του είπε, ότι πολύ οι οποίοι πηγαίνουν να προσευχηθούν στους “θεούς”, χωρίς να το γνωρίζουν εξαιτίας της άγνοιας και της αμάθειας τους, νομίζουν ότι προσεύχονται και ζητάνε καλά πράγματα για τους ίδιους, και για όλους τους δικούς τους. Όμως στην πραγματικότητα, χωρίς καθόλου να το καταλαβαίνουν ζητούν εκείνοι οι ίδιοι την καταστροφή, τον αφανισμό τους, καθώς και όλων των δικών τους ανθρώπων.
Όλα αυτά συμβαίνουν εξαιτίας της αμάθειας και της πνευματικής-ηθικής εξαθλιώσεως. Το ίδιο ακριβώς γίνεται στην σημερινή εποχή όπου οι παρηκμασμένοι και αμαθείς ραγιάδες προσεύχονται στον Χριστό να τους δώσει χρήματα, αξιώματα, ακριβά σπίτια-αυτοκίνητα και ωραίες γυναίκες για να κάνουν πάσης φύσεως σεξουαλικές ανωμαλίες. Φυσικά όπως όλοι γνωρίζουν, τέτοιου είδους προσευχές δεν τις κάνει ποτέ αποδεκτές ο Ιησούς Χριστός, παρά μόνον ο εωσφόρος, με τις γνωστές καταστροφικές συνέπειες, για τους ίδιους, την κοινωνία και το έθνος.
Στο έργο Αλικιβιάδης μεταξύ άλλων ο Αριστοκλής κάνει αναφορά και για την μεγάλη έλλειψη ικανοτήτων όλων όσων επιζητούν αξιώματα, τα οποία δεν τα αξίζουν. Φυσικά δεν ξεχνά να κάνει αναφορά, και στην αιώνια Ελληνική μάστιγα τους Φοίνικες-Σημίτες, εωσφοριστές του δωδεκαθέου, οι οποίοι όλους τους Έλληνες, που πολεμούσαν για την πατρίδα, τους έστελναν στην εξορία στις φυλακές, και στον θάνατο μέσω της θανατικής ποινής για το “αδίκημα” της προδοσίας (Μηδισμός).
Να περάσουμε να δούμε τι έχουν αναφέρει σχετικά με την κατοχή της Ελλάδας. Γιώργος Κοντογιώργης : Οι Έλληνες δεν ψηφίζουν με την αληθινή έννοια της ψήφου. Οι Έλληνες απλά καλούνται να νομιμοποιήσουν μεταξύ εκείνων των επιλογών που προτείνουν οι μηχανισμοί του συστήματος. Αυτό το σύστημα παράγει σκουπίδια, δεν παράγει φιλοδοξία, άρα δεν παράγει προσωπικότητες, τις αποκλείει.
Οι πολιτικοί περιορίζουν αυτοβούλως τον ορίζοντά τους στη λογιστική των δανειστών. Είναι μοιραίο λοιπόν να μην αίρονται τα αίτια της κρίσης, να πηγαίνουμε από το κακό στο χειρότερο, ή τουλάχιστον να παραμένουμε σε κρίση. Οδηγηθήκαμε στα μνημόνια γιατί λεηλατήθηκε η χώρα και αποδομήθηκε το κράτος από την πολιτική τάξη. Το κράτος στην Ελλάδα δεν παράγει πολιτικές δημοσίου συμφέροντος, ούτε και λειτουργεί για την εξυπηρέτηση του πολίτη. Έχει μεταβληθεί σε ξένο σώμα προς την κοινωνία. Παρέδωσαν την χώρα στους ξένους και λειτουργούν ως εντολοδόχοι τους.
Προτίμησαν αυτό, αντί να εκθεμελιώσουν το σύστημα της καταστροφής που έστησαν. Είναι αξιοσημείωτο ότι τα μνημόνια δεν άγγιξαν το πολιτικό σύστημα, την δημόσια διοίκηση, την δικαιοσύνη, ούτε καν τη νομοθεσία που οικοδομεί την διαπλοκή και την διαφθορά. Για αυτό το κράτος όχι μόνο δεν είναι παραγωγικό, αλλά δημιουργεί ανυπέρβλητα εμπόδια στις υγιείς δυνάμεις της χώρας. Το συμπέρασμα είναι ότι αυτό το κράτος στρέφεται εναντίον της κοινωνίας. Δεν είναι τυχαίο ότι οι πολιτικοί έχουν κάνει ιδεολογία την καλυμμένη εχθρότητα προς την κοινωνία. και περιφρονούν την πολιτισμική βάση της κοινωνίας. Η Ελλάδα είναι παγιδευμένη σε δύο καθεστώτα επάλληλης κατοχής: Το πρώτο είναι η εσωτερική κατοχή της κομματοκρατίας, που έχει μεταβάλει το κράτος σε δυνάστη.
Το δεύτερο είναι η εξωτερική κατοχή, στην οποία την υπέβαλαν οι εσωτερικοί της δυνάστες, όλοι αυτοί που αρνούνται πεισματικά να υπερβούν τον εαυτό τους και να ανατάξουν την χώρα. Έχουν παραδώσει την χώρα, λειτουργώντας σαν εντεταλμένοι λογιστές των δανειστών, γιατί το μόνο που τους ενδιαφέρει, το μόνο που έμαθαν στην πολιτική είναι να λειτουργούν ως νομείς της. Δεν είναι τυχαίο ότι χρησιμοποιούν τη Βουλή ως καθαρτήριο των ανομιών τους και ως μέσον θέσμισης προνομίων. Η Ελλαδα υπό καθεστώς διπλής “κατοχής” – slpress.gr https://slpress.gr/
Στο ίδιο μήκος κύματος, και ο Γιώργος Κασιμάτης : ” “Είτε μας αρέσει, είτε δεν μας αρέσει, στη χώρα έχει γίνει πραξικόπημα. Είναι κατανοητό ότι κάποιοι έχουν αμφιβολίες, ότι κάποιοι ευελπιστούν και ελπίζουν, Είναι κατανοητό πως είναι φρικτή η αλήθεια που γνωρίζουμε, αν και μας την κρύβουν, και δεν θέλουμε να την πιστέψουμε, να την αποδεχθούμε. Είτε μας αρέσει, είτε δεν μας αρέσει, στη χώρα έχει γίνει πραξικόπημα, με πολύ καλά οργανωμένο σχέδιο και με εναλλαγές στην θέση του κατ’ επίφασην πρωθυπουργού. Το πολιτικό σύστημα γνωρίζει πάρα πολύ καλά τι συμβαίνει, όπως γνωρίζει πάρα πολύ καλά σε τι έχει συναινέσει, ενώ γνωρίζει πάρα πολύ καλά και την κατάληξη των όσων μέχρι σήμερα ζούμε. Στην Ελλάδα έγινε πραξικόπημα και η χώρα παραδόθηκε άνευ όρων σε καρτέλ οικονομικών συμφερόντων, σε συμφέροντα τρίτων χωρών και αποτελεί ταυτόχρονα το μέγιστο “πείραμα” της νέας τάξης πραγμάτων για την απόλυτη κατοχή μιας χώρας χωρίς να προηγηθεί πόλεμος.
Οι πραξικοπηματίες κυβερνούν ενώ ταυτόχρονα μετέχουν σε σχέδιο ολικής απώλειας της εθνικής κυριαρχίας και ανεξαρτησίας. Στην Ελλάδα έγινε πραξικόπημα, από όλους εκείνους που γνώριζαν πως η θέση τους για το υπόλοιπο της ζωής τους είναι σε κάποιο κελί μίας υπόγειας φυλακής και αντάλλαξαν την τιμωρία τους με την δική μας δουλεία και με την άλωση της χώρας εις το διηνεκές. Αυτούς τους πραξικοπηματίες πρέπει να τους απομακρύνουμε εμείς, γιατί δεν θα το κάνει κανένας άλλος για εμάς. Είτε το πιστεύουμε, είτε όχι, όλοι γνωρίζουμε πως είναι πλέον ζήτημα ζωής και θανάτου. Ή αυτοί, ή εμείς. Δείτε την σχετική παραπομπή στο τέλος με τον Αντώνιο Αργυρό, για το άρθρο 120 παράγραφος 4 του Ελληνικού συντάγματος.
Παράδοση της Ελλάδας στην Τουρκία καταγγέλει και ο Θεόδωρος Κατσανέβας δικαιώνοντας για μια ακόμη φορά την στήλη Επικρατέειν η Απόλλυσθαι. Να περάσουμε να δούμε μερικά αποσπάσματα από το επίμαχο άρθρο του : “Η οικονομική και εθνική παρακμή οδηγεί στον οριστικό αφανισμό με την επερχόμενη ισλαμοποίηση και μετατροπή της πατρίδας μας σε τουρκικό προτεκτοράτο υπό γερμανική εποπτεία, με τη μεθοδευμένη εισβολή Μουσουλμάνων εποίκων. Το όλο σκηνικό μεθοδεύεται από το Βερολίνο. Οι Γερμανοί που κάνουν κουμάντο στην Ευρώπη, είχαν και έχουν άριστες σχέσεις με την Τουρκία και μια τέτοια προοπτική φαίνεται πως βολεύει τις επιδιώξεις τους. Οι Έλληνες δεν είναι εύκολα διαχειρίσιμος λαός.
Η χώρα μας ποτέ δεν υπήρξε σύμμαχος της Γερμανίας και τα αισθήματα των Ελλήνων απέναντί της ήταν και είναι ιδιαίτερα αρνητικά. Η παράδοση της Ελλάδας στην Τουρκία και μάλιστα χωρίς να πέσει ούτε μια ντουφεκιά, μπορεί να ηρεμήσει το γειτονικό μας “θηρίο”. Και η Ευρώπη της Γερμανίας να εξασφαλίσει έτσι την ένταξή Τουρκίας και Ελλάδας μαζί στον κύκλο συμφερόντων της απομακρύνοντάς την από τη Ρωσία αλλά και τις ΗΠΑ. Βολική είναι επίσης η προοπτική της μετατροπής της Ελλάδας σε αποθήκη Μουσουλμάνων μεταναστών για την άντληση φτηνού εργατικού δυναμικού και επιβολή της αρχής του “διαίρει και βασίλευε.”
https://slpress.gr/politiki/i-
Η Ελλάδα σήμερα θυμίζει την εποχή της αρχαίας Ρώμης, των Κομνηνών και της Αλώσεως της αυτοκρατορίας το 1204 μ.Χ. Επίσης αποτελεί μια θλιβερή μορφή ζωής όπως πολύ σωστά είχε αναφέρει και ο G. Ostrogorsky για το Ελληνικό βασίλειο της Νίκαιας. Όπως τότε το ίδιο και την σύγχρονη εποχή το κράτος-έθνος βρίσκεται σε πλήρη οικονομική, εθνική, κοινωνική, ηθική παρακμή-απαξίωση και απομόνωση.
Η Ελλάδας εξαθλιώνεται ραγδαία ηθικά-πνευματικά, φτωχοποιείται και εξαναγκάζεται, να καταβάλει έναν τεράστιο φόρο υποτέλειας-ραγιαδισμού, πληρώνοντας κατασκευασμένα χρέη,σύμφωνα με τους ειδήμονες. Η πολιτική-στρατιωτική, η οικονομική και η εθνική μας ισχύς εκμηδενίστηκαν. Η ηθική-πνευματική, η κοινωνική, η στρατιωτική, η οικονομική κατάρρευση, οδηγούν στην εθνική παρακμή-σήψη και κατ επέκτασιν στον αφανισμό. Η νέα τάξη έχει πλέον επιβληθεί στην Ελληνική επικράτεια και βιώνουμε την εξουσία της, σε όλους τους βασικούς θεσμούς του έθνους. Ειδικά η νέα τάξη κυριάρχησε στην κλασική Ελληνική παιδεία, και στην Ορθοδοξία.
Η παιδεία ως θεσμός έχει απωλέσει οριστικά την ιδιότητα του εθνικιστικού-παιδαγωγικού και κοινωνικού χαρακτήρα. Όλες οι κοινωνικές τάξεις υποκύπτουν σταδιακά στην παγκοσμιοποίηση. Η εθνική ανεξαρτησία και η δυνατότητα των Ελλήνων να ορίζουν ανεξάρτητη εθνικιστική παιδαγωγική και Ορθόδοξη θρησκευτική πολιτική, μειώθηκε δραματικά και τείνει να εξανεμιστεί.
Οι φίλοι της Διονυσιακής Κουλτούρας κυριαρχούν παντού, με αποτέλεσμα να ελέγχουν κάθε πτυχή της ζωής των σκλαβωμένων Ελλήνων. Η νέα τάξη ελέγχει εκτός από την Ελληνική παιδεία, την μουσική, τον κινηματογράφο, το θέατρο, την λογοτεχνία, τα ΜΜΕ, την μόδα, τον αθλητισμό κλπ. Ελάχιστοι είναι αυτοί οι οποίοι εξαιρούνται, από κάθε τομέα. Ομαδικά και οργανωμένα από όλους τους κλάδους επιβουλεύονται την Ορθοδοξία και προσπαθούν να αφανίσουν καθετί χριστιανικό. Προωθούν την απομάκρυνση από την Ηθική Χριστιανική ζωή. Ισοπεδώνουν τους Έλληνες και την Ορθοδοξία. Στο διάβα τους εξαφανίζουν κάθε έννοια ηθικής, και αξιοπρέπειας. Έκαναν την πλειοψηφία των πολιτών, να είναι κατώτεροι και από τα ζώα. Η νέα ηθική που επιβάλλουν οι κρατούντες έχει ως βασικό δόγμα την σεξουαλική λατρεία-μαγεία. Δεν υπάρχει κανένα όριο και κανένας ηθικός δισταγμός.
Η εχθρική προς το ανθρώπινο γένος νέα τάξη πραγμάτων έχει αφαιρέσει σχεδόν ολοκληρωτικά κάθε ίχνος ανθρωπισμού, λογικής, παιδείας, και πολιτισμού. Επέτυχαν να ζούνε οι περισσότεροι, χωρίς ηθικές αρχές, γνώσεις, και να είναι εχθρικοί-ανταγωνιστικοί μεταξύ τους. Ζούμε σε μια εποχή καθαρά σαρκική, όπου κυριαρχούν τα πιο κτηνώδη και αισχρά ένστικτα.
Είναι ιστορικά αποδεδειγμένο ότι ο Διονυσιακός πολιτισμός κατέστρεψε δύο παγκόσμιες αυτοκρατορίες Περσική-Ρωμαϊκή, και οδήγησε στην κατάρρευση-κατάκτηση τον αρχαίο Ελληνικό κόσμο. Όταν ένα έθνος απολέσει την ηθική της Αριστόκλειας παιδείας, ακολουθεί κατά σειρά η πνευματική, η πολιτική, η στρατιωτική, η οικονομική και η κοινωνική παρακμή.
Η ελευθεριότητα των ηθών που επέτρεψαν οι νεοταξίτες έχει ως στόχο την πνευματική-κοινωνική παρακμή, για να επακολουθήσει η αναίμακτη κατάκτηση και την καταστροφή του Ελληνικού έθνους.
ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΔΑΝΙΚΟ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ;
Η μόνη σωτηρία είναι η απελευθέρωση του έθνους. Εν συνεχεία θα πρέπει να γίνει αλλαγή του πολιτεύματος και δια παντός κατάργηση των κομμάτων. Όσοι πολιτεύονται, θα είναι αποδεδειγμένα Έλληνες. Η επιλογή των υποψηφίων, θα γίνεται με βάση, τις διδαχές, του ύπατου των φιλοσόφων, του Αριστοκλή. Οι υποψήφιοι θα επιλέγονται με βάση τον πρότερο, έντιμο και ηθικό βίο, και δεν κατεβαίνουν με δική τους επιθυμία στις εκλογές, αλλά κατόπιν προσκλήσεως-προτάσεως, των συμπολιτών τους, οι οποίοι τους έκριναν ως άξιους.
Η εκλογική διαδικασία θα γίνεται όπως στην αρχαία Αθήνα με κλήρο. Όσοι εκλεγούν, δεν θα έχουν ποτέ ξανά δικαίωμα να είναι στις επιλογές των Ελλήνων, ως υποψήφιοι. Πάνω από όλα όμως, όσοι παρανομήσουν, θα τους αφαιρείται, αμέσως το πολιτικό αξίωμα, και θα τιμωρούνται παραδειγματικά. Από την στιγμή που ο λαός, δεν γνωρίζει την ιστορία του, και δεν ζει με βάση τις πατροπαράδοτες, Ελληνοχριστιανικές αξίες, δεν υπάρχει καμία ελπίδα, επιβιώσεως. Φυσικά πάνω από όλα θα εφαρμοστεί η πολιτική του κορυφαίου Έλληνα όλων των εποχών.
ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ ;
Ο Μέγας Βουλγαροκτόνος είναι ο μεγαλύτερος Έλληνας πολιτικός, διότι επέτυχε το απόλυτο σε όλους τους τομείς, παράλληλα, πολεμούσε πολύ γενναία στην πρώτη γραμμή στα πεδία των μαχών. Ο Βασίλειος έκανε τις μεγαλύτερες επιτυχίες, τα μεγαλύτερα επιτεύγματα από όλους τους υπόλοιπους Έλληνες, σε πολιτικό, κοινωνικό και στρατιωτικό επίπεδο. Oι επιτυχίες του Βασιλείου Β σε πολιτικό, στρατιωτικό, επίπεδο δεν ήταν ποτέ βασισμένες επάνω στην βαρύτατη φορολογία των φτωχών Ελλήνων υπηκόων. Ουδέποτε το έκανε άλλος βασιλιάς αυτό το πράγμα στον υπέρτατο βαθμό.
Μια στρατιωτική, μια πολιτική, μια κοινωνική επιτυχία για να έχει ηθική αξία, δεν πρέπει ποτέ να επιτυγχάνεται, εις βάρος της οικονομικής ευημερίας, της αξιοπρέπειας και της ελευθερίας των πολιτών η των υπηκόων. Υπήρξε ο μέγιστος, προστάτης των φτωχών και των αδικημένων. Ο Βασίλειος ήταν ο μοναδικός Έλληνας, στα παγκόσμια χρονικά από καταβολής κόσμου, ο οποίος βοήθησε τόσο πολύ τους φτωχούς. Κανένας άλλος δεν βοήθησε τόσους πολλούς φτωχούς ανθρώπους. Επίσης κανένας άλλος Βασιλιάς, δεν εξίσωσε κοινωνικά τους φτωχούς με τους πλούσιους. Κατάργησε το δικαίωμα εξαγοράς της θανατικής ποινής από τους ισχυρούς οικονομικά, και με νόμο τους υποχρέωσε να πληρώνουν τις ετήσιες φορολογικές υποχρεώσεις των αδύναμων Ελλήνων.
Επίσης ο Βασίλειος μεγάλωσε με δικά του έξοδα όλα τα ορφανά παιδιά των σκοτωμένων Ελλήνων στρατιωτών. Κλείνοντας την σημερινή μου εργασία Γεωστρατηγικής και εθνικής επιβίωσης να αναφέρω ότι ο Μέγας Αριστοκλής θεωρούσε ως τέλειος πολίτευμα τον συνδυασμό ολιγαρχίας-δημοκρατίας με βάση της παγκόσμιες μαθηματικές-φιλοσοφικές σταθερές Μηδέν Άγαν και Μέτρον Άριστον.
