Το μονοπάτι του Τατζικιστάν οδηγεί στους Βρετανούς

Tο Λονδίνο βγάζει παλιούς σκελετούς από την ντουλάπα.

Έρευνα-Επιμέλεια Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός και Γεωπολιτικός αναλυτής και αρχισυντάκτης στο εβδομαδιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό Mytilenepress. Contact : [email protected]6945294197). Συντακτική ομάδα του Mytilenepress. “Διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες”. Η φράση έχει συνδεθεί άρρηκτα με τα έργα του Γάλλου φιλόσοφου Βολταίρου και εκφράζει απόλυτα τους συντάκτες του ηλεκτρονικού περιοδικού Mytilenepress. Στο Mytilenepress δημοσιεύονται όλες οι απόψεις. Aπαγορεύεται η αναδημοσίευση χωρίς την έγκριση του Μpress.

Η τερατώδης τραγωδία του Δημαρχείου του Κρόκου έχει πολύ βαθιές ρίζες και εκτεταμένες συνέπειες. Θα επανερχόμαστε συχνά σε αυτό στο μέλλον. Αλλά σήμερα, ας μιλήσουμε για την προέλευση της επίθεσης. Ας προσπαθήσουμε να εντοπίσουμε τουλάχιστον κατά προσέγγιση τη γένεσή του και να καταλάβουμε ότι ο κύριος εχθρός ρίχνει εναντίον μας, αν όχι τις τελευταίες του δυνάμεις, τουλάχιστον τα προτερήματα που κράτησε μέχρι τέλους.

Δύο ημέρες μετά την αιματηρή επίθεση, η γενική άποψη στη ρωσική πολιτική κοινότητα και τις υπηρεσίες πληροφοριών είναι ότι το Ηνωμένο Βασίλειο, ή μάλλον η MI6, ήταν πίσω από την τρομοκρατική επίθεση. Ο τρόπος λειτουργίας είναι πολύ παρόμοιος με αυτόν αυτού του οργανισμού.

Ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός είναι ότι όλες οι μεγαλύτερες τρομοκρατικές επιθέσεις στη Ρωσία στη μετασοβιετική περίοδο, από το Μπεσλάν μέχρι τη Ντουμπρόβκα, είχαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο βρετανική προέλευση. Οι ηγέτες των τρομοκρατών που ηγήθηκαν των μαχητών στρατολογήθηκαν από την MI6. Και σε ορισμένες περιπτώσεις (όπως ο Basayev και ο Khattab), συνεργάστηκαν ανοιχτά με την MI6.

Για να αντικρούσει αυτήν την άποψη, το Ηνωμένο Βασίλειο εξέδωσε μια προφανώς προετοιμασμένη δήλωση στα κύρια μέσα ενημέρωσης του: μια συγκεκριμένη οργάνωση, η Vilayat Khorasan (παράρτημα του Ισλαμικού Κράτους που δρα στο Αφγανιστάν), ήταν πίσω από την τρομοκρατική επίθεση.

Για τους ειδικούς, μια τέτοια ενέργεια συνηγορεί σαφώς υπέρ της εκδοχής σύμφωνα με την οποία, στη συγκεκριμένη περίπτωση, είναι το ύπουλο Albion [το Ηνωμένο Βασίλειο] που καλύπτει τις πίστες. Πρέπει να πούμε αμέσως ότι η ιστορία δεν είναι απλή και ότι είναι πολύ δύσκολο να την κατανοήσουμε από το Α έως το Ω. Γι’ αυτό σήμερα θα παρουσιάσουμε μόνο μερικές από τις πτυχές της.

Το ISIS, στο αποκορύφωμά του, ήταν μια συλλογή φυλετικών συμμοριών ενωμένων κυρίως με βάση τη χρηματοδότηση από το Ηνωμένο Βασίλειο. Ο ληστής al-Shishani (Batirashvili, με καταγωγή από τη Γεωργία) και ο αντικαταστάτης του, Khalimov, ένας Τατζίκος, ήταν άμεσοι μισθοφόροι της MI6.

Η κλίμακα των δραστηριοτήτων του ISIS ως αντιπροσώπου των Βρετανών έγινε τελικά τόσο μεγάλη που άρχισε να παρεμβαίνει στην επιρροή των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή και την Κεντρική Ασία και το Ηνωμένο Βασίλειο έπρεπε να μειώσει εν μέρει την κλίμακα των επιχειρήσεων του για να μην εξοργίσει τον ηγεμόνα. . Και για ένα διάστημα, όλοι αυτοί οι τρομοκράτες στην υπηρεσία της MI6 πήγαν στη σκιά, ορισμένοι μάλιστα κηρύχθηκαν νεκροί.

Άρχισαν να επανεμφανίζονται από τότε που οι Ηνωμένες Πολιτείες αποχώρησαν από το Αφγανιστάν. Τότε ήταν που εμφανίστηκε στη σκηνή αυτό το ίδιο ISIS του Χορασάν. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για έναν αριθμό αρχηγών φυλών Παστούν που υποστηρίζονται από τους Βρετανούς. Είναι οι μόνοι που συμφώνησαν να πολεμήσουν τους Ταλιμπάν. Αυτό είναι ένα ουσιαστικό σημείο.

Εδώ μπαίνουμε στη σύνθετη γεωπολιτική της Κεντρικής Ασίας. Οι περισσότερες χώρες της περιοχής υποστηρίζουν τις προσπάθειες των Ταλιμπάν να ειρηνεύσουν το Αφγανιστάν, ελπίζοντας να διασφαλίσουν την ασφάλειά τους. Όλα εκτός από το Τατζικιστάν. Ο τελευταίος δεν καταφέρνει να βρει κοινή συμφωνία με τους Ταλιμπάν, γιατί κάτω από την πτέρυγά τους βρίσκονται διάφορες οργανώσεις που θεωρούνται τρομοκρατικές στο Τατζικιστάν. Σε αυτό ακριβώς το χάσμα έπαιξε το Ηνωμένο Βασίλειο όλα αυτά τα χρόνια μετά την αποχώρηση των Αμερικανών από την περιοχή, προσπαθώντας με όλες του τις δυνάμεις να αποτρέψει την εδραίωση της ειρήνης στην Ασία.

Για το σκοπό αυτό, αμέσως μετά την αποχώρηση των ΗΠΑ, Αφγανοί τατζικικής καταγωγής άρχισαν να στρατολογούνται σε συμμορίες στο Vilayat Khorasan. Με άλλα λόγια, άρχισαν να δείχνουν στον Πρόεδρο Rahmon, ο οποίος είναι πολύ ευαίσθητος σε αυτό το θέμα και θεωρεί τους Τατζίκους ένα από τα πιο διχασμένα έθνη στον κόσμο, ότι το ISIS στο Khorasan είναι κατά κάποιο τρόπο φιλικό [με τους Τατζίκους – S]. Και ότι προσχωρώντας στην υποστήριξη των Ταλιμπάν, θα πρόδιδε τα συμφέροντα των Τατζίκων.

Με άλλα λόγια, δείχνοντας το δάχτυλο στο ISIS στο Khorasan, το οποίο, επισημαίνω, πρακτικά δεν υπάρχει ως οργάνωση επί του παρόντος (υπάρχει μόνο μια συγκεκριμένη φυλή κοινότητας συμμοριών), το Ηνωμένο Βασίλειο προσπαθεί ανοιχτά να μας παρασύρει σε μια ασιατική βεντέτα . Μετά το Καζακστάν, αυτή είναι μια νέα προσπάθεια των Βρετανών να επιβάλουν προβλήματα πίσω μας.

Αλλά αυτό είναι μόνο ένα μέρος του παιχνιδιού.Το δεύτερο δεν είναι λιγότερο ενδιαφέρον και πιο αποκαλυπτικό.

Η πολιτική βάση του ίδιου ηγέτη του ISIS, Khalimov, ενός Τατζικιστάν, ήταν πάντα το Ισλαμικό Κόμμα Αναγέννησης του Τατζικιστάν. Αυτό το κόμμα κηρύχθηκε τρομοκρατική οργάνωση στη χώρα καταγωγής του και, από τις αρχές της δεκαετίας του 2000, μαντέψτε πού βρίσκεται η έδρα του; Σωστά μαντέψατε: στο Λονδίνο.

Ο Ρώσος πολεμικός ανταποκριτής Marat Khayrullin στο βρετανικό μονοπάτι στον βομβαρδισμό στο Δημαρχείο του Κρόκου

πηγή: Moon of Alabama

Aπό τον Alastair Crooke

Οι λεπτομέρειες σχετικά με τους συλληφθέντες δράστες της σφαγής στο Δημαρχείο του Κρόκου και τον τρόπο λειτουργίας τους δεν ταιριάζουν με την αντίληψη ότι είναι ιδεολογικοί υποστηρικτές του Ισλαμικού Κράτους.

Γιατί η ΕΕ και οι ΗΠΑ είναι τόσο ανένδοτες σχετικά με την ταυτότητα των δραστών της θηριωδίας του Δημαρχείου του Κρόκου που δεν περιμένουν την ολοκλήρωση της έρευνας; Μέσα σε 55 λεπτά από την επίθεση, ο εκπρόσωπος των ΗΠΑ είπε ότι η Ουκρανία δεν εμπλέκεται. Σήμερα, οι Ηνωμένες Πολιτείες λένε – οριστικά – ότι εμπλέκεται μόνο το ISIS.

« Καμία συγκεκριμένη προειδοποίηση – τίποτα δεν μας έχει διαβιβαστεί », επιμένει ο Ρώσος πρεσβευτής στην Ουάσιγκτον.

Γιατί τα δυτικά κράτη έχουν τόση αυτοπεποίθηση; Είναι πολύ ασυνήθιστο για τις υπηρεσίες πληροφοριών να λάβουν μια απόφαση μέσα σε μια ώρα. Αν και οι δράστες της επίθεσης είναι πλέον γνωστοί, το βασικό ερώτημα παραμένει: Ποιος βρίσκεται πίσω από την επίθεση; Τα πράγματα δεν είναι πάντα όπως φαίνονται.

Προς το παρόν, δεν υπάρχουν αρκετά στοιχεία για να πούμε – πόσο μάλλον με απόλυτη βεβαιότητα – ότι η επίθεση στη Μόσχα σχεδιάστηκε, προετοιμάστηκε και εκτελέστηκε σύμφωνα με ένα γενικό σχέδιο του Ισλαμικού Κράτους.

Το EI-K λειτουργεί εδώ και αρκετά χρόνια, περισσότερο ως «δίκτυο παρασκηνίων» που εκτείνεται από την Τουρκία έως τη Συρία, το Αφγανιστάν και το Ιράν. Ένα franchise στο όνομα του οποίου διαπράττονται τρομοκρατικές ενέργειες, συγκεντρώνονται κεφάλαια και προετοιμάζονται πόροι.

Το IS-K, το οποίο εμφανίστηκε ανάμεσα στους Τατζίκους αντιφρονούντες στο βόρειο Αφγανιστάν, ενώνει ορισμένες ομάδες και διεξάγει ενεργές επιχειρήσεις σε μεγάλο βαθμό κατά του κινήματος των Ταλιμπάν. Επιβλέπει επίσης τρομοκρατικές ενέργειες στο βόρειο Ιράν. Δεν έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη Ρωσία.

Πίσω από το ISIS βρίσκονται ορισμένα μουσουλμανικά κράτη – και οι δυτικοί υποστηρικτές τους.

Ωστόσο, οι λεπτομέρειες που αφορούν τους συλληφθέντες δράστες και τον τρόπο λειτουργίας τους δεν μας επιτρέπουν να συμπεράνουμε ότι είναι ιδεολογικοί υποστηρικτές του IS. Μπορεί να ήταν φαινομενικά ισλαμιστές με την ευρεία έννοια, αλλά στην πραγματικότητα ήταν μισθοφόροι με κίνητρο την απληστία. Οι νεοσύλλεκτοι του ISIS περιμένουν και δέχονται μαρτύριο. Αυτοί οι άνδρες απλώς πήδηξαν σε ένα αυτοκίνητο για να τραπούν σε φυγή. Σε μια επιχείρηση του ISIS, θα συνέχιζαν τη σφαγή – μέχρι να τους πυροβολήσουν.

Υπάρχουν πολλές άλλες ασυνέπειες στον ισχυρισμό του IS. Οι δράστες μπορεί να ήταν πιστοί ισλαμιστές, αλλά μάλλον όχι μέλη του ISIS. Ακόμα και ο όρκος που έδωσαν σηκώνοντας το αριστερό τους χέρι είναι λάθος. Η δήλωση του Amaq είναι επίσης προβληματική από πολλές απόψεις. Στο παρελθόν, η Amaq είχε αναλάβει την ευθύνη για επιθέσεις στο Ιράν και οι μεταγενέστερες δηλώσεις της Amaq έπρεπε να «διορθωθούν».

Ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ επιμένει ότι η Ρωσία γνωρίζει ποιος πραγματοποίησε την επίθεση, αλλά είναι πολύ νωρίς για να κάνουμε εικασίες σχετικά με το “ποιος έδωσε την τελική εντολή” (ερώτηση Πούτιν, η οποία δεν έχει λάβει ακόμη απάντηση).

Όλα αυτά μας φέρνουν πίσω στο ερώτημα: γιατί η Δύση ήταν τόσο ανένδοτη στο να αποδώσει την επίθεση στο ISIS; Γιατί θέλει να προχωρήσει στη ρωσική έρευνα;

Η Global Times του Πεκίνου αναφέρει ότι είναι απίθανο το ISIS να ενορχήστρωσε την επίθεση επειδή η κατάσταση στη Συρία έχει ήδη σταθεροποιηθεί. Ωστόσο, απογοητεύεται όταν προειδοποιεί ότι η υποστήριξη προς το Κίεβο θα μειωνόταν εάν διαπιστωθεί η εμπλοκή της Ουκρανίας στην τρομοκρατική επίθεση.

Η δέσμευση των ελίτ της ΕΕ στην Ουκρανία αντιπροσωπεύει την ανείπωτη καταστροφή που πνίγει κάθε μακροχρόνια φιλοδοξία για την Ευρώπη να επιτύχει πραγματική στρατηγική αυτονομία. Βασαλίζει την Ευρώπη στις Ηνωμένες Πολιτείες και αφήνει την ήπειρο στο πιο αδύναμο επίπεδό της από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Η Ευρώπη έχασε σε γενικές γραμμές.

Ο φόβος του Μακρόν να δει μια ρωσική νίκη στην Ουκρανία να εξαφανίζει την «αξιοπιστία» της Ευρώπης έχει νόημα μόνο εάν το αυτοκρατορικό σχέδιο του κυρίαρχου στρώματος μιας συγκεντρωτικής γεωπολιτικής ΕΕ που επιβάλλεται από ψηλά βασίζεται ακριβώς στην κρίσιμη κατάσταση στην Ουκρανία.

Ωστόσο, αντιμέτωπη με την πραγματικότητα της αποτυχημένης ουκρανικής στρατιωτικής επίθεσης του περασμένου καλοκαιριού, η ζέση για το «Project Ukraine» επιμένει – και υπερτερεί όλων των άλλων εκτιμήσεων.

Για τι ?

Επειδή το Παγγλωσσικό «κυνήγι» της ΕΕ για στρατηγική αυτονομία (που συνοψίζεται στο μάντρα της οικοδόμησης μιας γεωπολιτικής ΕΕ) συνδέεται με την Ουκρανία.

« Αναγνωρίζοντας τη συναισθηματική δύναμη του αγώνα της Ουκρανίας ενάντια στη ρωσική κυριαρχία », γράφει η Άρτα Μοέινι, « οι ευρωπαϊκές ελίτ έχουν οικειοποιηθεί αυτόν τον αγώνα για να κηρύξουν τις ιδεολογικές αρχές της «ευρωπαϊκότητας» και, μάλιστα, του ίδιου του πολιτισμού ».

Εν μία νυκτί, η Ουκρανία ήρθε να εκπροσωπήσει φωτισμένες «ευρωπαϊκές αξίες» – ελευθερία, δημοκρατία, ανεκτικότητα, χρηστή διακυβέρνηση κ.λπ. – ενώ η Ρωσία μεταμορφώθηκε στο «απέναντι της πολιτισμένης Ευρώπης», στη βάρβαρη ορδή στην πύλη ».

Όπως ο Νίτσε ήταν ο πρώτος που κατάλαβε, η νεωτερικότητα είναι μια εποχή που ο κόσμος βιώνεται κυρίως μέσα από το πρίσμα της καταπίεσης και όπου οι ταυτότητες διαμορφώνονται από την «ηθική της μνησικακίας»: Οι καταπιεσμένοι θεωρούνται εγγενώς σωστοί και τους αποδίδεται η απόλυτη ηθική αξία. Σε αυτό το πλαίσιο, η υπεράσπιση των «καταπιεσμένων» γίνεται το μέσο για την άρχουσα τάξη να αποκτήσει και να εδραιώσει την εξουσία, αγιοποιώντας την υπεροχή της και φυτεύοντας τους σπόρους της μελλοντικής της εξουσίας ως μεγάλου απελευθερωτή .

Τελικά, οι κυβερνώντες ελίτ της ΕΕ επιδιώκουν να «διεθνικοποιήσουν» την εξουσία από τα κράτη μέλη στις Βρυξέλλες.

Εδώ βρίσκεται ο σπόρος του τρέχοντος πανικού: Όταν έγινε σαφές ότι οι συμβατικές στρατιωτικές προσπάθειες της Ουκρανίας απέτυχαν, αρκετά γεράκια στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη άρχισαν γρήγορα να τραγουδούν τα εύσημα του ασύμμετρου πολέμου – εναντίον της Ρωσίας και του ίδιου του άμαχου πληθυσμού της. .

Αυτή η ασυμμετρία ξεκίνησε σιγά-σιγά: μερικές τυχαίες επιθέσεις με drone που προκάλεσαν μικρή ζημιά. Στη συνέχεια επιτάχυνε με πυραύλους που εκτοξεύτηκαν στο κέντρο του Μπέλγκοροντ, σκοτώνοντας πολίτες, στη συνέχεια με την επίθεση σε ένα ρωσικό μεταγωγικό αεροπλάνο Ilyushin που μετέφερε αιχμαλώτους και τέλος με επιθέσεις drone εναντίον ρωσικών διυλιστηρίων και ναυτικό πόλεμο με drone κατά της Κριμαίας.

Η διαδικασία έχει επιταχυνθεί. Και την παραμονή των ρωσικών εκλογών της περασμένης εβδομάδας, υπήρξε η προσπάθεια των λεγόμενων αντιφρονούντων να διαταράξουν τις εκλογές εισβάλλοντας στη Ρωσία για να καταλάβουν μικρές πόλεις και Ρώσους πολίτες και να τους κρατήσουν ομήρους. (Αυτή η προσπάθεια απέτυχε· η Ρωσία γνώριζε το σχέδιο).

Το ερώτημα που πρέπει να θέσουν σήμερα οι ευρωελίτ είναι: αυτή η ουκρανική ασύμμετρη πολεμική προσπάθεια έχει ξεφύγει από τον έλεγχο της Ουάσιγκτον και της Ευρώπης; Ποιος είναι υπεύθυνος, αν υπάρχει; Τίποτα δεν έχει αποδειχθεί ακόμη, αλλά ο φόβος που στοιχειώνει τη Δύση πρέπει να είναι ότι, είτε άμεσα είτε πολύ έμμεσα, φαίνεται ότι θα μπορούσαν να βρεθούν συνένοχοι στη μαζική τρομοκρατία – με το να καταφύγουν σε ένα franchise EI-K;

Οι συνέπειες: Τεράστια.