Η εφαρμογή της Διονυσιακής Γεωστρατηγικής-Γεωπολτικής του Ισραήλ μέσα από την Παλαιά Διαθήκη.
Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός αναλυτής.*
Ανέκαθεν στο Ισραήλ από τα αρχαία χρόνια υπήρχαν διάφοροι πολιτικοί-κοινωνικοί και θρησκευτικοί σχηματισμοί. Ο διχασμός της Ισραηλινής κοινωνίας οδήγησε τους Ιουδαίους σε καθεστώς σκλαβιάς από Αιγύπτιους. Βαβυλώνιους και Ρωμαίους.
Γράφει ο Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Γεωστρατηγικός-Γεωπολιτικός αναλυτής και αρχισυντάκτης του εβδομαδιαίου ηλεκτρονικού περιοδικού Mytilenepress. Οι τρεις παγκόσμιες καινοτομίες μου Project Manager. Contact : [email protected]
Πάγια αρχή μου είναι ότι όλοι οι λαοί, όλοι οι άνθρωποι, έχουν δικαίωμα να πιστεύουν οπού θέλουν. Όλα αυτά με την απαραίτητη προυπόθεση να μην επιβάλλουν τα πιστεύω τους σε τρίτους, είτε δια της βίας, είτε με πλάγιους τρόπους. Από όλους τους προαναφερόμενους, εξαιρείται, ένα μικρό μέρος βάση των παγκόσμιων Φιλοσοφικών-μαθηματικών σταθερών, μέτρον άριστον και μηδέν άγαν. Η ελευθερία πίστεως είναι θεόδοτη. Ο ίδιος ο Θεός έδωσε το δικαίωμα στους ανθρώπους να πιστεύουν όπου επιθυμούν. Προσωπικά είμαι υπέρ της συνυπάρξεως των λαών και των διαφορετικών θρησκευτικών πεποιθήσεων, για αυτό στηρίζω τον μεγάλο Σύριο ηγέτη Ασσάντ, ο οποίος επέτυχε να συνυπάρχουν ειρηνικά, Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι.
Αναφέρομαι πάντοτε στους Φοίνικες που από μονοθεϊστές της Π. Διαθήκης και πιστοί των προφητών, εγκατέλειψαν τον Θεό, άλλαξαν και έγιναν οπαδοί του δωδεκαθέου. Δεν αναφέρομαι σε όλους τους Φοίνικες.
ΕΙΜΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ-ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΑΙ ΔΙΝΩ ΜΑΧΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ. ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΟΙ ΠΙΣΤΟΙ ΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΑΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΕΧΟΥΝ ΜΙΑ ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΣΤΗΝ ΖΩΗ. ΔΙΝΩ ΜΑΧΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΚΛΕΙΣΕΙ ΤΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟ-ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟ ΜΕΣΟ ΜΑΖΙΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΕΩΣ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟ ΑΙΓΑΙΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΘΡΑΚΗ. ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΠΙΒΙΩΣΕΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΚΑΙ ΔΙΑΔΟΧΗ. ΣΕ ΜΕΡΙΚΟΥΣ ΜΗΝΕΣ ΔΕΝ ΘΑ ΒΡΊΣΚΟΜΑΙ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΚΛΙΚ ΕΠΑΝΩ ΣΤΟ ΛΟΓΟΤΥΠΟ.
Μυτιλήνη (Mytilenepress) : Ο αρχιραβίνος του Ισραήλ γιος του Rav Ovadia Yossef: Θα πάμε όλοι στο εξωτερικό!»
Έκτοτε είναι πραγματικά αμφίβολο εάν υπήρξαν ξανά διχασμένοι οι Ισραηλίτες σε τόσο μεγάλο βαθμό. Μένοντας επί αιώνες χωρίς κράτος άλλαξαν πολιτική και αντιμετώπισαν διαφορετικά τα πράγματα. Την σημερινή εποχή προβληματίζει η περίπτωση της Ισραηλινής κοινότητας-φατρίας Haredim. Εν τούτοις αυτό το καθεστώς ομοιάζει με τις περιγραφές της Παλαιάς Διαθήκης.
Το αυξανόμενο κοινωνικό χάσμα μεταξύ των κοσμικών και των ορθόδοξων κοινοτήτων επηρεάζει το Ισραήλ σε όλα τα επίπεδα. Όπως είναι διαχρονικά αποδεδειγμένο μια διχασμένη κοινωνία δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις εξωτερικές προκλήσεις άλλων εθνών-κρατών. Μια συγκεκριμένη φατρία θεωρείται ότι αποτελεί ωρολογιακή βόμβα στα θεμέλια του Ισραηλινού έθνους !!!
Η κοινότητα Haredim είναι η πιο αναπτυσσόμενη. Αυτή η πληθυσμιακή αλλαγή έρχεται σε μια περίοδο έντασης και πολέμου για την Ισραηλινή κοινωνία. Οι αντιμαχόμενες παρατάξεις προκαλούν τριγμούς στην κυβέρνηση του Bibi και στο Ισραηλινό κράτος. Κορωνίδα της αντιπαλότητας των δύο πλευρών αποτελεί η στράτευση των Haredim.
Το έτος 2018 η βουλή του Ισραήλ ψήφισε τον αμφιλεγόμενο νόμο «Εθνικό Κράτος», ο οποίος δηλώνει επίσημα ότι μόνο οι Εβραίοι πολίτες έχουν το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση. Η Ελλάδα και το Ισραήλ είναι το μοναδικά έθνη στον κόσμο, τα οποία προσδιορίζουν με το θρήσκευμα, την εθνική ιδιότητα. Ο επαναπατρισμός ενός Εβραίου μπορεί να απορριφθεί για θρησκευτικούς λόγους. Μηδενική θρησκευτική ανοχή. Αν γράψεις στα δικαιολογητικά ότι είσαι Εβραίος χριστιανός σου απαγορεύεται η είσοδος στο Ισραήλ. Αν είσαι Ιουδαίος Χριστιανός σε υποχρεώνουν να αρνηθείς εγγράφως το βάπτισμά σου, για να μπεις στην χώρα δηλώνοντας άθεος ή αγνωστικιστής. Οι Θρησκευτικές ελευθερίες είναι ανύπαρκτες.
Ο Εβραίος προς επαναπατρισμό δεν έχει επιλογή άλλου θρησκεύματος παρά να είναι Ιουδαιστής !!! Κατά την είσοδό στο Ισραήλ, ένας δυνητικός επαναπατρισμένος συμπληρώνει την στήλη σχετικά με τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις. Μπορεί να γράψει ότι είναι άθεος ή αναποφάσιστος ώστε να εισέλθει ομαλά στην χώρα. Ακόμη και αν είναι 100% Εβραίος στην καταγωγή, και εν τούτοις δηλώνει Χριστιανός δεν θα περάσει τον έλεγχο στο Ισραήλ.
Την ίδια ώρα όλη η οικογένειά του κάτω από τις ίδιες συνθήκες, μπαίνει ομαλά. Γράψε «άθεος» ή «αναποφάσιστος» και όλα είναι εντάξει. Υποδεικνύοντας όμως διαφορετική θρησκεία στο ερωτηματολόγιο, τονίζεις ότι δεν θεωρείς τον εαυτό σου Εβραίο. Αυτά αναφέρει ο ειδήμονας Λεβ Βερσίνιν παραχώρησε μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη απόλυτος γνώστης και εκ των έσω του Εβραϊκού εθνικισμού δίνει εντυπωσιακές πληροφορίες και προβαίνει σε αποκαλύψεις όπως αυτή.
Αυτός ο νόμος χαρακτηρίστηκε από το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων-Διεθνή Αμνηστία ως καθεστώς apartheid. Η ανερχόμενη κοινότητα Haredim αποτελεί ένα υπερπολύτιμο εργαλείο συμβατικού-υβριδικού πολέμου στο Παλαιστινιακό.
Στα πλαίσια αυτά έχουν μια διαφορετική αντιμετώπιση σε σχέση με τους άλλους πολίτες. Οι πολιτικές υπέρ των Haredim δημιουργούν κοινωνικές ανισότητες και αντιθέσεις. Σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύτηκε από το Kohelet Policy Forum, ένας άνεργος Haredi λαμβάνει κατά μέσο όρο τέσσερις φορές περισσότερες κρατικές επιδοτήσεις από έναν Ισραηλινό που δεν είναι Haredim !!! Εν τούτοις το επίμαχο σημείο τριβής είναι η απαλλαγή από την στράτευση των μελών της κοινότητας Haredim.
Στα πρώτα χρόνια του κατοχικού κράτους μόνο μερικές εκατοντάδες μαθητές από το Εβραϊκό-θρησκευτικό σχολείο επωφελήθηκαν από την σχετική νομοθεσία. Το έτος 1977 ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Menachem Begin επέκτεινε την νομοθεσία περί στρατιωτικής απαλλαγής σε ολόκληρη την κοινότητα Haredim.
Αυτή ήταν μια απόφαση η οποία διχάζει τους Ισραηλινούς καθώς οι υπόλοιποι πολίτες ήταν υποχρεωμένοι να υπηρετήσουν στον στρατό. Η έλλειψη συνεισφοράς των Haredim στην οικονομία-στρατό και τα προνόμια των επιδομάτων τους κάνουν μισητούς σε μεγάλο τμήμα της κοινωνίας. Εν τούτοις παρά την δημόσια κατακραυγή οι Haredim είναι εξαιρετικά σημαντικοί για τους παράνομους εποικισμούς. Για αυτό καταλαμβάνουν και θέσεις στην πολιτική.
Το ένα τρίτο των εποίκων στην Δυτική Όχθη είναι Haredim. Για να καταδείξει το αυξανόμενο πολιτικό βάρος η πολιτική φατρία Haredim-Shas συμμετείχε στις εκλογές και έλαβε 11 έδρες στην Κνεσέτ του Ισραήλ στις εθνικές εκλογές του 2022 !!! Η επιτυχία και στις εκλογές του Δημοτικού Συμβουλίου στην Ιερουσαλήμ δείχνει την άνοδο της φατρίας. Η επιρροή των Harfedim στην Ισραηλινή κοινωνία είναι εμφανής.
Ο ταχύτερα αναπτυσσόμενος πληθυσμός της χώρας είναι παρών σε κάθε εθνική κυβέρνηση και καθορίζει κάθε οικονομική, κοινωνική, στρατιωτική πολιτική του Ισραήλ. Το Ανώτατο Δικαστήριο του Ισραήλ αποφάσισ οι Εβραίοι Haredim να λαμβάνουν επιδοτήσεις για τις θρησκευτικές τους σπουδές και να πηγαίνουν στο στρατό.
Μέσα σε αυτό το καθεστώς ο Αρχιραβίνος του Ισραήλ Yitzhak Yosef απείλησε ότι θα εγκαταλείψει το Ισραήλ εάν αναγκαζόταν να υπηρετήσει την στρατιωτική του θητεία. Η εντολή του Ανωτάτου Δικαστηρίου προκάλεσε σύγχυση στην κοινότητα, με τα μέλη να ορκίζονται να μην εφαρμόσουν τον νόμο και μην υπηρετήσουν στον Ισραηλινό στρατό».
Η ισραηλινή στρατιωτική θητεία αποδοκιμάζεται εδώ και πολύ καιρό στην κοινότητα Haredim, Για αυτό οι Εβραίοι Haredim δε που αποφάσισαν να παραβιάσουν τους κοινωνικούς κανόνες και να ενταχθούν στον Ισραηλινό στρατό είναι σε ένα συγκεκριμένο τάγμα μάχης στην Δυτική Όχθη που ονομάζεται Netzah Yehuda. Αυτοί πλέον δεν είναι αποδεκτοί από την κοινότητα των Haredim.
Οικονομικοί αναλυτές αναφέρουν ότι το τίμημα που καταβάλλει το Ισραήλ λόγω του συνεχιζόμενου πολέμου στην Γάζα, ο αποκλεισμός από την Υεμένη όλων των πλοίων που συνδέονται με το Ισραήλ και οι καθημερινές στρατιωτικές επιχειρήσεις της Χεζμπολάχ στο βόρειο τμήμα της χώρας έχουν καταπονήσει σημαντικά τους οικονομικούς πόρους. Ενδεικτικό είναι ότι από το 2020 δόθηκαν 136 εκατομμύρια δολάρια στους Haredim.
Με βάση όλα τα προαναφερόμενα η κυβέρνηση Νεταχιάχου βρίσκεται μπροστά σε ένα κρίσιμο και κομβικής σημασίας ζήτημα για το έθνος του Ισραήλ. Απαλλαγή από τον στρατό και επιδοτήσεις για τους Haredim η όχι ; Το θέμα είναι λεπτό καθώς οι αποφάσεις του Bbi θα έχουν επιπτώσεις στην Ισραηλινή κοινωνία σε πολιτικό, οικονομικό και γεωστρατηγικό-γεωπολιτικό επίπεδο. Το Ισραήλ είναι διχασμένο. Περίπου ο μισός πληθυσμός είναι υπέρ των Haredim.
Η πολιτική άνοδος της φατρίας Haredim μέσα από τον θρησκευτικό θεμελιωτισμό έθεσε σε κίνδυνο το σιωνιστικό μοντέλο ενός κοσμικού-εθνικού κράτους. Οι κοσμικοί εθνικιστές αρχίζουν να αμφισβητούν την θρησκευτική δεξιά του Νετανιάχου προκαλώντας ισχυρούς τριγμούς στο έθνος-κράτος του Ισραήλ.
7 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2023,
Στις 7 Οκτωβρίου 2023 δεν είχαμε μόνον τον θάνατο και το καθεστώς ομηρίας πολλών ανθρώπων. Παράλληλα είδαμε τις Γεωστρατηγικές και Γεωπολιτικές τακτικές του Ισραήλ, Ο Bibi αποφάσισε να κάνει μια ακόμη επίδειξη ισχύος στον Αραβικό κόσμο. Εν τούτοις τμήμα του Ισραηλινού λαού εκτιμά ότι ακόμη και μια μεγαλειώδης νίκη σε συνδυασμό με την απελευθέρωση των αιχμαλώτων δεν επαρκεί για να διατηρηθεί η ειρήνη στην περιοχή. Ούτε η δημιουργία ενός Παλαιστινιακού κράτους θα ήταν αρκετή μετά από την γενοκτονία που έχει συντελεστεί στην Γάζα.
Μια νίκη ενάντια σε Χεζμπολάχ-Ιράν θα εδραιώσει την Ισραηλινή-Βιβλική κυριαρχία. Το Τέλ Αβίβ σχεδιάζει να αφανίσει τα ηγετικά στελέχοι της Χεζμπολάχ. Στόχος όλων αυτών των ενεργειών είναι η εδραίωση-εξάπλωση του Σιωνισμού. Όμως τα δεδομένα δεν είναι και τόσο ευνοϊκά για την επίτευξη των στόχων. Κάποιοι πιο ψύχραιμοι και ρεαλιστές στο Ισραήλ ζητούν κατάπαυση του πυρός και συνθηκολόγηση με την Χαμάς και ειρηνική επίλυση. Εν τούτοις η κυβέρνηση του Ισραήλ πιστεύει ότι αυτό θα δείξει αδυναμία και θα υπονομεύσει το μέλλον του κράτους-έθνους. Παράλληλα πιστεύουν ότι ο τερματισμός των πολεμικών επιχειρήσεων θα δημιουργήσει ανασφάλεια στον Ισραηλινό λαό.
Οι παράγοντες του Ισραήλ θεωρούν ότι μια συνθήκη ειρήνης υπονομεύσει την ασφάλεια των Ισραηλινών που ζούνε στο εξωτερικό με συνέπεια να κινδυνεύουν από τρομοκρατικά χτυπήματα Μωαμεθανών. Μέσα από τις διαρκείς πολεμικές αντιπαραθέσεις οι Παλαιστίνιοι απειλούν το δόγμα του Βιβλικού Ισραήλ και του Σιωνισμού. Με βάση τις μέχρι στιγμής εξελίξεις υπάρχει ενδεχόμενο να επεκταθεί ο πόλεμος σε Λίβανο και ενδεχομένως στην Συρία και το Ιράν. Η εκτίμηση μου είναι ότι οι πιθανότητες για επέκταση του πολέμου δεν είναι μεγάλες καθώς η Συρία είναι ήδη σε πόλεμο με την υποστήριξη του Ιράν και το Ισραήλ έχει ως de facto σύμμαχο την Αμερική.
Ο Νετανιάχου φαίνεται να χάνει τον έλεγχο της κατάστασης. Το ενδεχόμενο ήττας στην Γάζα και ενός πολέμου με το Ιράν οδηγεί τον πρωθυπουργό του Ισραήλ σε κινήσεις επικίνδυνες και παράτολμες. Οι πόλεμοι του Ισραήλ είναι καθαρά θρησκευτικής φύσεως. Τo πώς ορίζεται η έννοια του δικαίου, διαφέρει ανάλογα με τις θρησκευτικές, πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές πεποιθήσεις ενός έθνους, στα πλαίσια μιας ορισμένης ιστορικής περιόδου.
Επίσης δύο αντικρουόμενες εκδοχές για τα αίτια του πολέμου, είναι λογικό να παρουσιασθούν ως δίκαιες. με αξιόπιστα επιχειρήματα επιχειρήματα από την κάθε πλευρά. Οι πόλεμοι αποδοκιμαζόταν εν μέρη στην αρχαία Ελλάδα, εν τούτοις η νομιμότητα τους δεν αμφισβητήθηκε ποτέ. Oι αρχαίες Ελληνικές πόλεις έδιναν μεγάλη βαρύτητα στις αιτίες για την προσφυγή σε πόλεμο. “Πόλεμος πάντων μεν πατήρ εστί, πάντων δε βασιλεύς, και τους μεν θεοὺς έδειξε τους δε ανθρώπους, τους μεν δούλους εποίησε τους δε ελευθέρους.”
Ο πόλεμος είναι ο πατέρας όλων, ο βασιλεύς των πάντων, και άλλους τους κατέστησε θεούς και άλλους ανθρώπους, άλλους τους έκανε δούλους και άλλους ελεύθερους. (Ηράκλειτος Fragmenta, απόφθεγμα 53, H. Diels and W. Kranz, «Die Fragmente der Vorsokratiker», vol. 1, 6th edn.,Berlin: Weidmann, 1951: 150-182). (1) Στα πλαίσια της αιώνιας σύγκρουσης των δύο παγκόσμιων πολιτισμών του Αριστόκλειου και του Διονυσιακού, παρά τα θαύματα, τις διδασκαλίες και την Ανάσταση του Χριστού, η ιστορία της ανθρωπότητας είναι κατά κύριο λόγο στρατιωτική, γραμμένη με αίμα και φρικτά μαρτύρια-καταστροφές. Διαχρονι
Τα υπόλοιπα γεγονότα έχουν δευτερεύουσες συνέπειες, σε σχέση με όσα διαδραματίζονται στα πεδία των μαχών. Πατήρ πάντων ο πόλεμος, όπως δίδαξε ο Μέγας προσωκρατικός Φιλόσοφος Ηράκλειτος. Μερικούς αιώνες αργότερα ο υποστράτηγος των ΗΠΑ Smedley Butler στις αρχές του προηγούμενου αιώνα έγραψε ότι ο πόλεμος είναι μια απάτη. Σύμφωνα με τον Αμερικανό υποστράτηγο Butler στους πολέμους μόνο μια μικρή ομάδα μυημένων είναι ενημερωμένοι για την πραγματικότητα.
Οι πόλεμοι είναι μια πραγματική απάτη που οργανώνεται προς όφελος ενός μικρού αριθμού ατόμων που ελέγχουν την εξουσία. Όλοι αυτοί οι πόλεμοι πραγματοποιούνται σε βάρος των λαών και παράλληλα δίνουν το δικαίωμα σε έναν μικρό αριθμό να αυξήσει την περιουσία του. Η παρατήρηση του στρατηγού Μπάτλερ περιγράφει άριστα τον υποτιθέμενο πόλεμο Ρωσίας-Αμερικής Ουκρανίας την ίδια στιγμή που εδώ και αρκετά χρόνια διεξάγεται ανελέητος υβριδικός πόλεμος μεταξύ των δύο χωρών. Ας μην ξεχνάμε ότι μεταξύ άλλων ο πόλεμος είναι η τέχνη της εξαπάτησης.
Το φαινόμενο του πολέμου αποτελεί διαχρονικό αντικείμενο επιστημονικών μελετών στην γεωστρατηγική-γεωπολτική, τις Διεθνείς σπουδές και τις στρατιωτικές σχολές. Ο πόλεμος είναι μια πράξη βίας με στόχο την υποταγή-εξαναγκασμό στις επιθυμίες του αντιπάλου. Ο επεκτατικός πόλεμος είναι το μέσον για την επίτευξη άνομων σκοπών επί του αντιπάλου. Η ειρήνη και η αγάπη υποστηρίζονται και προωθούνται σχεδόν από όλες τις θρησκείες. Εν τούτοις στις πιο αιματοβαμμένες σελίδες της ανθρωπότητας σε πολέμους, την μεγαλύτερη ευθύνη φέρουν τα ιερατεία των θρησκειών.
Εμπόλεμες συρράξεις και αδελφοκτόνοι εμφύλιοι. Διαχρονικά οι θρησκευτικές-πολεμικές συρράξεις υπήρξαν αναπόσπαστο κομμάτι της ανθρώπινης κοινωνίας και στο όνομα των θεών σφαγιάστηκαν, βασανίστηκαν και μετανάστευσαν εκατομμύρια άνθρωποι. Από τα αρχαία χρόνια τα έθνη όρισαν κανόνες ηθικής και νομικής δεοντολογίας, όμως ανέκαθεν τα ιερατεία είχαν έναν ισχυρό ρόλο, επιβάλλοντας την αδίστακτη εξουσία τους στους λαούς με καταστροφικές συνέπειες. (Εμφύλιοι πόλεμοι στην αρχαία Ελλάδα και οι τέσσερις Σταυροφορίες).
Οι πολεμικές αντιπαραθέσεις στο όνομα των θεών γινόταν στην πραγματικότητα για να αποκτούν οι αχριερείς των θρησκειών εξουσία-δύναμη και πλούτο. Η κινητήριος δύναμη της θρησκείας κινητοποιούσε τις μάζες οι οποίες πολεμούσαν για την πίστη, την πατρίδα, την ελευθερία, την περιουσία, και την ζωή. Το περί δικαίου αίσθημα το οποίο επικαλούνταν τα ιερατεία έκανε λιγότερο ειδεχθής και αποκρουστικές τις πολεμικές διαμάχες.
Ο ινδουισμός καταδικάζει απερίφραστα όλες εκείνες τις πράξεις που μπορεί να προκαλέσουν την απώλεια της ζωής κάθε ζώντος πλάσματος, παράλληλα όμως υπάρχει το πολεμικό έπος Μαχαμπαράτα, που μιλά για επικά επιτεύγματα επιφανών ανδρών στα πεδία των μαχών. Ο πολεμοχαρής Κρίσνα οδηγεί τον πολεμιστή Αρτζούνα στην μάχη (Kurukshetra). Ο Αρτζούνα βλέποντας στην πλευρά των αντιπάλων του φίλους, συγγενείς και δασκάλους διστάζει να πολεμήσει και σκέφτεται να καταθέσει τα όπλα για να μην τους βλάψει. Ο Κρίσνα του εξηγεί ότι πρέπει να είναι πιστός στο ρόλο του ως ευγενής- πολεμιστής και τον διατάζει να κάνει το καθήκον του προς το έθνος και τους θεούς. Στην Ιουδαϊκή θρησκεία οι πόλεμοι έχουν σημαντική θέση και στην Παλαιά διαθήκη αναφέρονται πολεμικές συγκρούσεις.
Ακόμη και η απόλυτη θρησκεία αγάπης ο χριστιανισμός απέκτησε έναν αμυντικό στρατιωτικό χαρακτήρα μετά την ανάληψη διοικήσεως του Imperium Romanum από τους Έλληνες. Κατά την μεσαιωνική εποχή οι θρησκευτικές πολεμικές αντιπαραθέσεις εναντίον των εκάστοτε απίστων λαών, αποτελούσε το βασικότερο κίνητρο για επίθεση και πόλεμο από έθνη. Όμως πολέμους είχαμε και ενάντια στους ομόδοξους Το σχίσμα στην Χριστιανική εκκλησία μεταξύ Κωνσταντινούπολης και Ρώμης, ήταν ο πυρήνας των πολεμικών επιχειρήσεων.
Για αυτό οι σταυροφόροι στο δρόμο κατέκτησαν την Ελληνική-Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Στην σύγχρονη εποχή με την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης ξεκίνησε εμφύλιος πόλεμος στην Γιουγκοσλαβία. Σλάβοι Χριστιανοί-Ορθόδοξοι, Βόσνιοι Μωαμεθανοί και Κροάτες Καθολικοί επιδόθηκαν σε ανελέητες πολεμικές αντιπαραθέσεις επί χρόνια με βάση τις αρχές των δύο παγκόσμιων πολιτισμών.
Οι σύγχρονες υπερδυνάμεις της εποχής μας θα πολεμήσουν για θρησκευτικές, πολιτιστικές-κοινωνικές, οικονομικές και εδαφικές αιτίες. Γεωστρατηγικά έχουμε ένα εκτενέστατο θρησκευτικό, πολιτικό-στρατιωτικό, πολιτιστικό πλέγμα συμφερόντων και κυριαρχίας ανάμεσα στις δύο αυτοκρατορίες-υπερδυνάμεις Ρωσία-Κίνα και Αμερική-ΝΑΤΟ.
Ένα από τα πιο επικίνδυνα μέσα που χρησιμοποιούνται από την νέα τάξη είναι οι θρησκευτικές οργανώσεις οι οποίες διέπονται από ένα ανελέητο και τυφλό θρησκευτικό φανατισμό. Με αυτές τις μεθόδους επιδιώκουν την δημιουργία μεσαιωνικών καθεστώτων για να εξυπηρετήσουν την κυριαρχία του Σιωνισμού. Ένα από τα βασικά θέματα που διακατέχουν την Βίβλο (Παλαιά Διαθήκη) είναι η κριτική-έλεγχος των βασιλιάδων, των πλούσιων και των διεφθαρμένων δικαστών που παραβίαζαν τις Δέκα Εντολές που έδωσε ο Θεός στον Μωυσή.
Οι άνθρωποι του Θεού (Προφήτες) είχαν ως στόχο να δημιουργηθεί μια δίκαιη και ισότιμη κοινωνία προστατεύοντας τους φτωχούς από την οικονομική καταπίεση-εξαπάτηση της δουλείας του χρέους και την απώλεια της γης. Αν οι προφήτες ζούσαν στην εποχή μας θα καταδικάζονταν από τον Bibi για παραβίαση των πιο θεμελιωδών νόμων του βιβλικού Ιουδαϊσμού, με βάση την δική του Βιβλική ερμηνεία. Εκείνους τους αιώνες οι προφήτες του Θεού περιέγραψαν πολλές φορές ότι ο Κύριος ήταν εξαιρετικά δυσαρεστημένος επειδή το Ισραήλ παρέκκλινε από τις εντολές του με συνέπεια να αποσύρει την προστασία του και να καταδικάσει τον λαό του Ισραήλ.
Για αυτό κατακτήθηκε το Ιουδαϊκό έθνος. Οι βιβλικοί προφήτες απέδωσαν την ήττα του Ισραήλ το 722 π.Χ. στην τιμωρία του Κυρίου για την παραβίαση της διαθήκης που προσέφερε. Η τιμωρία του Ισραήλ ταίριαζε με το έγκλημα. Ακριβώς όπως η πλούσια πιστώτρια ελίτ είχε αφαιρέσει τους την γη και οι δέκα φυλές του Ισραήλ απελάθηκαν στην Μεσοποταμία και την Μηδία. Το γεωγραφικό μέγεθος της Ιουδαίας μειώθηκ σε μια περιοχή γύρω από την Ιερουσαλήμ.
Ο Ιεζεκιήλ, ο προφήτης των εξόριστων Ιουδαίων οδηγήθηκε στην Βαβυλωνία το 597 π.Χ. ως όμηρος. Κατά την περίοδο της αιχμαλωσίας έγινε ήταν η βασική επιρροή του Έσδρα και της ιερατικής σχολής που επεξεργάστηκε τις πρώιμες πηγές της Τορά. Η Τορά οριστικοποιήθηκε όταν οι Εβραίοι επέστρεψαν από την Βαβυλώνα. Οι Ιουδαίοι επεξεργάστηκαν τις βαβυλωνιακές έννοιες της οικονομικής δικαιοσύνης στον Ιερό Μωσαϊκό Νόμο.
Για αυτό ο προφήτης Ιεζεκιήλ αναφέρει : «Ο λόγος του Κυρίου ήρθε σε μένα: Το τέλος είναι τώρα επάνω σας και θα εξαπολύσω την οργή μου εναντίον σας. Θα σε κρίνω σύμφωνα με την συμπεριφορά σου και θα σου ανταποδώσω για όλες τις απεχθείς πρακτικές σου», αναφέροντας την πόλωση του πλούτου από τους πλουσιότερους Εβραίους, τη διαφθορά των δικαστηρίων και την παραβίαση της αρχικής διαθήκης με τον Κύριο. Οι προφήτες δεν συμπαθούσαν τους άδικους Εβραίους.
Για αυτό αν βρισκόταν σήμερα στο Ισραήλ θα αντιδρούσαν. Ήταν αντισιωνιστές και θα κατέκριναν τους δεξιούς πολιτικούς που τώρα καταργούν τα δικαστήρια της χώρας, ενθαρρύνουν τις μαζικές δολοφονίες αμάχων και καταστρέφουν τις υποδομές μιας ολόκληρης κοινωνίας; Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι κανένας θρησκευτικός παράγοντας δεν επιβεβαιώνει τον ισχυρισμό του Νετανιάχου ότι ενεργεί βάσει βιβλικής δέσμευσης ως δικαιολογία για την διάπραξη γενοκτονίας με την κατάληψη της παλαιστινιακής γης και την καταστροφή του υπάρχοντος πληθυσμού.
Κυριολεκτικά ο Bibi ομοιάζει με μάγο που προσπαθεί να αποσπάσει την προσοχή του κοινού από αυτό που πραγματικά συμβαίνει. Ο Νετανιάχου ισχυρίζεται ότι ενεργεί με βάση τις Βιβλικές εντολές ως δικαιολογία για την γενοκτονία των Παλαιστινίων. Αλλά αυτό που ισχυρίζεται ότι είναι ένα σύμφωνο από την παράδοση του Μωυσή είναι ορθό ; Στην πραγματικότητα φαίνεται ότι είναι η μοχθηρή απαίτηση από τον δικαστή και τον εξέχοντα Σαμουήλ που λέει στον Σαούλ, τον στρατηγό που ήθελε να κάνει βασιλιά: « Τώρα πήγαινε και χτυπήστε τον Αμαλήκ [έναν εχθρό του Ισραήλ] και καταστρέψτε εντελώς όλα όσα τους ανήκουν. Μην τους λυπηθείτε, σκοτώστε άνδρες και γυναίκες, παιδιά και βρέφη, βοοειδή και πρόβατα, καμήλες και γαϊδούρια » (Α’ Σαμουήλ 15:3).
Αυτά τα λόγια δεν ήταν λόγια του Κυρίου και ο Σαμουήλ δεν ήταν ο Μωυσής. Και δεν υπήρχε γενική υπόσχεση για υποστήριξη των Εβραίων ανεξάρτητα από το πώς συμπεριφέρονται. Ακολουθώντας το αίτημα του Σαμουήλ για κατάκτηση ως μέσο για να γίνει ο Σαούλ αρκετά δημοφιλής ώστε να γίνει βασιλιάς είχε ήδη παραβιάσει τις εντολές του Κυρίου . Δεν υπάρχει καμία απόδειξη για αυτό στον εορτασμό του Νετανιάχου για την συμφωνία του Σαμουήλ και του Σαούλ να γίνει δημοφιλής μέσω στρατιωτικής κατάκτησης.
Παρά τις παροτρύνσεις ο Σαμουήλ επέπληξε για κακή συμπεριφορά τον Σαούλ λέγοντάς του ότι ο Κύριος είχε αποφασίσει να βρεθεί άλλος άνθρωπος για να είναι βασιλιάς του Ισραήλ. Δεν ήταν ο Κύριος που έδωσε εντολή να καταστραφεί ο Αμαλέκ, αλλά ένας προφήτης που επιθυμούσε να τοποθετήσει έναν βασιλιά στο θρόνο. Η επίκληση μιας τέτοιας εντολής είναι εκ πρώτης όψεως απόδειξη της πρόθεσης διάπραξης γενοκτονίας. Αλλά αυτό φαίνεται λιγότερο σημαντικό για τον Νετανιάχου από το να ικανοποιήσει την επιθυμία των Ισραηλινών για εκδίκηση.
Ο Bibi δεν αναφέρει το γεγονός ότι ο Σαούλ δεν υπάκουσε τις εντολές του Κυρίου και ότι ο Κύριος τον απέρριψε ως βασιλιά. Eπίσης δεν αναγνωρίζει το πλαίσιο, μερικά κεφάλαια νωρίτερα, στο Α’ Σαμουήλ 12:15, το οποίο περιγράφει τη διαφθορά των δικαστών και την προειδοποίηση του Σαμουήλ ότι: « Αν δεν υπακούτε στον Κύριο, αν επαναστατείτε ενάντια στις εντολές του, o Θεός θα είναι εναντίον σου ». Η προειδοποίηση του Κυρίου ότι « αν επιμείνεις να κάνεις το κακό, εσύ και ο βασιλιάς σου θα σαρωθείς » θα έπρεπε να είχε προβληματίσει τον σημερινό πρωθυπουργό του Ισραήλ. .
Η Αγία Γραφή είναι αξιοσημείωτη για την κριτική στους βασιλιάδες που κυβέρνησαν την Ιουδαία-Ισραήλ. Είναι στην πραγματικότητα μια μακρά ιστορία κοινωνικής επανάστασης στην οποία οι οί ηγέτες προσπάθησαν συχνά με επιτυχία να νικήσουν μια εγωιστική-επιθετική ολιγαρχία, που καταγγέλθηκε επανειλημμένα για την απληστία της να εξαθλιώνει οικονομικά τους λαούς, να αρπάζει τα εδάφη τους και να τους υποβιβάζει σε δούλους.
Η διαφθορά της Ισραηλινής ελίτ οδήγησε στην εγκατάλειψη από τον Θεό. Ποια ήταν η διαθήκη που έγινε στο Χωρήβ κοντά στο όρος Σινά; Ο Κύριος έδωσε στον Μωυσή τις Δέκα Εντολές που είχαν ηθικό σκοπό την κοινωνική δικαιοσύνη και τον καταμερισμό του πλούτου. Έκανε μια συμφωνία που δεσμεύει όλους τους μελλοντικούς Εβραίους να υπακούουν σε αυτές τις εντολές (Έξοδος 19-23 και Δευτερονόμιο 5:2 και 28:43).
Από την αρχή ο Θεός απείλησε να τιμωρήσει τους Εβραίους εάν παραβίαζαν την Παλαιά Διαθήκη. Τα λόγια των προφητών αναφέρουν τους πολλούς τρόπους με τους οποίους οι επόμενες γενιές παραβίασαν την διαθήκη. Η ισονομία και η προστασία των φτωχών ήταν ο ρόλος των αρχαίων προφητών. Είχαν εντολή από τον Θεό να αφυπνίσουν τον Ισραηλινό λαό και να τον προστατέψουν από τα τυραννικά καθεστώτα. Για αυτό οι Ιουδαίοι έχασαν τις μάχες εναντίον των ξένων εθνών, τους οποίους οι προφήτες περιέγραψαν ως όργανα του Κυρίου για να τους τιμωρήσουν για την ανυπακοή τους.
Τα εδάφια Δευτερονόμιο 28:21-25 προειδοποιούν τους Ιουδαίους ότι αν δεν υπακούσουν στις εντολές του Κυρίου. Ο Κύριος θα τους χτυπήσει με ασθένειες μέχρις ότου σας εξολοθρεύσει από την γη που έχουν στην κατοχή τους και ότι « θα γίνετε νικημένοι μπροστά στους εχθρούς σας. Το Δευτερονόμιο (29, 24-25) υπενθυμίζει στους Ιουδαίους ότι αν ο Κύριος τους κάνει να υποφέρουν αυτό που έκανε στα Σόδομα και τα Γόμορρα, τον Αδμάθ και τον Ζεβοΐμ, « είναι επειδή αυτός ο λαός έχει εγκαταλείψει τη διαθήκη του Κυρίου, του Θεού των πατέρων τους και την διαθήκη που έκανε μαζί τους όταν τους έβγαλε από την Αίγυπτο ».
Οι προφήτες περιέγραψαν τι σήμαινε η υπακοή στη διαθήκη. Τα εδάφια Ησαΐας 5:3 και 8 ανέφεραν την οικονομική ανισότητα ως το μεγαλύτερο πλήγμα της Ιουδαϊκής κοινωνίας, κατηγορώντας τους ηγέτες και τα ιερατεία για την απληστία και την ασυδωσεία. Αλίμονο σε εσάς που προσθέτετε το ένα σπίτι στο άλλο, που προσθέτετε το ένα χωράφι στο άλλο, μέχρι να μην υπάρχει πια ελεύθερος χώρος στην γη ». Αυτή ακριβώς είναι η μοίρα που επιφυλάσσει στους Παλαιστίνιους που εκδιώχθηκαν από τα εδάφη τους από το σημερινό Ισραήλ που ενεργεί ως κράτος εποίκων.
Τα εδάφια Ησαΐας 10:1-3 αναφωνούν: « Αλίμονο σε εκείνους που φτιάχνουν άδικους νόμους, σε εκείνους που εκδίδουν καταπιεστικά διατάγματα με σκοπό να στερήσουν τα δικαιώματά από τους φτωχούς και να ληστέψουν τον καταπιεσμένο λαό, λεηλατώντας τις χήρες και τα ορφανά. Τι θα κάνετε την ημέρα της κρίσης όταν η κακοτυχία έρχεται από μακριά; » Και στο 29:13-15: « Ο Κύριος είπε: «Αυτοί οι άνθρωποι έρχονται σε μένα με το στόμα τους και με τιμούν με τα χείλη τους, αλλά η καρδιά τους είναι μακριά από εμένα. Η λατρεία που μου αποδίδουν αποτελείται μόνο από κανόνες που διδάσκονται από άνδρες. Αλλοίμονο σε εκείνους που καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για να κρύψουν τα σχέδιά τους από τον Κύριο .”
Ο επόμενος προφήτης, ο Ιερεμίας κατηγορεί το Ισραήλ ότι εγκατέλειψε τον Κύριο και παραβίασε την διαθήκη, φέρνοντας καταστροφή μέσω της κακίας και της πλάνης » Αποκαλώντας το Ισραήλ άπιστο (3:8 και 20-21), Mέσα σε αυτό το θέατρο του παραλόγου κατά την σημερινή εποχή είδαμε μεταξύ άλλων ότι αρκετοί Δυτικοί αμερόληπτοι αναλυτές γνωρίζουν καλύτερα τις γραφές από τον Bibi. Τα αρχαία χρόνια ένα τμήμα από τους Φοίνικες-Σημίτες, εγκατέλειψαν τον αληθινό Θεό της Παλαιάς Διαθήκης και έγιναν πιστοί των ειδώλων. Από τότε άλλαξε οριστικά η παγκόσμια ιστορία.
Κανένα άλλο έθνος δεν επέδειξε τόσο μεγάλη πίστη, ζήλο και αφοσίωση στους άρχοντες του σκότους πλην του Φοινικικού-Ιουδαϊκού έθνους. Οι Ιουδαίοι μυήθηκαν στον παγανισμό από τους Αιγύπτιους και εν συνεχεία από τους Βαβυλώνιους. Με βάση τα Διονυσιακά αξιώματα οι Φοίνικες Ιουδαίοι εισέβαλαν στην αρχαία Ελλάδα. Με γενοκτονίες και ανελέητες σφαγές επιβάλουν τον Διονυσιακό πολιτσμό-θρησκεία στους Έλληνες. Οι αρχαίοι Σιωνιστές ως γνήσιοι συνεχιστές των παραδόσεων τους πίστευαν στον θεό Savazio, για αυτό έφεραν την Ολύμπια θρησκεία στην Ελλάδα,
Στην Ελληνική μυθολογία-ιστορία με το όνομα Σαβάζιος είναι γνωστή μία αρχαία θεότητα. Ετυμολογικά το δεύτερο συνθετικό του ονόματος (-ζιος) προέρχεται από την ρίζα Dyeus. Aπό εκεί βγαίνουν και οι λέξεις Δίας και θεός, (Λατινικά deus). Στην κλασική Ελλάδα τον ονόμασαν Διόνυσο. Ο “θεός” Σαβάζιος είναι ο Διόνυσος (Λεξικό Σούδα).
Ο Σαβάζιος αποτελεί τον βασικότερο και σημαντικότερο “θεό” του Ιουδαϊκού έθνους. Ο βιογράφος, φιλόσοφος, ιστορικός, θεουργός και αρχιερέας του μαντείου των Δελφών Πλούταρχος γράφει στα Συμποσιακά του (ΙV 6) ,ότι οι Εβραίοι λάτρευαν τον Διόνυσο, και ότι η ημέρα των Σαββάτων ήταν εορτή του Σαβαζίου !!! Ένας μύστης αναφέρει την πραγματική θρησκεία των Ισραηλιτών. Διαβάστε σχετικά το αρχαίο κείμενο των Συμποσιακών. (1) O Φρυγικός Savazios είναι ο “θεός” των αχαλίνωτων ερωτικών οργίων-σεξουαλική μαγεία και των καταστροφών. Για αυτό μοιραζόταν την διοίκηση του Φοινικικού μαντείου των Δελφών με τον έτερο “θεό” των καταστροφών, τον Ιουδαϊκής καταγωγής Απόλλων.
ΤΟ ΦΟΙΝΙΚΙΚΟ ΜΑΝΤΕΙΟ ΤΩΝ ΔΕΛΦΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΕΣ ΣΤΟΝ ΑΡΧΑΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΟΣΜΟ.
Οι Δελφοί ήταν το μεγαλύτερο μαντείο της αρχαιότητας. Εκεί όλοι οι λαοί της Ανατολικής Μεσογείου όπως οι Έλληνες, οι Αιγύπτιοι, οι Φρύγες, οι Λυδοι και οι Πέρσες, αναζητούσαν την πρόβλεψη των Φοινικικών ιερατείων για πάσης φύσεως ζητήματα.
Όλοι οι αξιωματούχοι και οι θεσμικοί παράγοντες της Ανατολής κατέφευγαν στην θεϊκή ετυμηγορία. Μέσα από τους αιματηρούς εμφύλιους πολέμους και την Δελφική Αμφικτυονία, το Φοινικικό μαντείο υπήρξε παγκόσμιο πνευματικό, πολιτικό, οικονομικό και γεωστρατηγικό-γεωπολιτικό κέντρο κατά τους αρχαίους αιώνες. Εκείνη την εποχή το μαντείο υπήρξε η ανώτατη πολιτική-στρατιωτική και οικονομική εξουσία των εθνών της Ανατολικής Μεσογείου. Οι σκοτεινοί παράγοντες της αρχαίας θρησκείας καθόριζαν τις τύχες των κρατών της ανατολής.
Εκείνοι αποφάσιζαν για την οικονομία, την πολιτική, τους πολέμους και τις κοινωνικές εξελίξεις. Δεν είναι σχήμα λόγου είτε υπερβολή καθώς το μαντείο αποτελούσε το διεθνές νομισματικό ταμείο του αρχαίου κόσμου !!! Πολλές Ελληνικές πόλεις κράτη καθώς και ξένα, διατηρούσαν στους Δελφούς θησαυροφυλάκια για την φύλαξη των προσφορών και των πολύτιμων αντικειμένων τους. Κανένας πόλεμος, καμία πολιτική-οικονομική, κοινωνική και πνευματική δραστηριότητα δεν γινόταν χωρίς την έγκριση του μαντείου. Οι Δελφοί απέκτησαν τεράστια δύναμη μέσα από τους πολέμους που υποκίνησαν και την ομοσπονδιακή ένωση δώδεκα φυλών Στερεάς και Θεσσαλίας (Δελφική Αμφικτυονία). Όλοι οι “ιεροί” πόλεμοι προκλήθηκαν από τους ιερείς-θεουργούς του Φοίβου και του Savaziou.
Η πολιτική σημασία των Δελφών ήταν τεράστια καθώς υποκινούσαν όλους τους πολέμους που έλαβαν χώρα κατά την αρχαιότητα. Ενδεικτικό ήταν ότι ο δεύτερος Ιερός πόλεμος, έγινε για τον έλεγχο του μαντείου-χρυσωρυχείου πάντα. Οι Αθηναίοι με παρότρυνση του Δελφικού ιερατείου βοήθησαν τους Φωκείς να εντάξουν το ιερό στην ομοσπονδία τους, προκαλώντας την οργή των Σπαρτιατών, οι οποίοι επανέφεραν προσωρινά τους Δελφούς στην πρότερη κατάστασή τους, αλλά οι Αθηναίοι αντεπιτέθηκαν και η πόλη αποδόθηκε τελικά στους Φωκείς.
Μέχρι τον τρίτο Ιερό Πόλεμο όλα αυτά, όταν με παρέμβαση του Φιλίππου οι Δελφοί επέστρεψαν στη Δελφική Αμφικτυονία, η οποία ελεγχόταν ωστόσο πια από τους πανίσχυρους Μακεδόνες. Ένας Δ’ Ιερός Πόλεμος θα ξεσπούσε λίγο αργότερα, καθώς το μαντείο παραήταν πλούσιο και σημαντικό για να μένει ανεξάρτητο.
Οι Φοίνικες ίδρυσαν το μαντείο των Δελφών. Από την Θήβα και τους Δελφούς προερχόταν όλα τα δεινά του Ελληνικού έθνους. Στην μυθολογία-ιστορία, αναφέρονται πολλοί χρησμοί του Φοινικικού μαντείου, για χιλιάδες-φοβερές θυσίες, στους «θεούς»-δαίμονες, της αρχαίας θρησκείας. Αμέτρητα ήταν τα αθώα θύματα, κυρίως αγνοί νέοι. Τα άτυχα παιδιά, θυσιάστηκαν από τους αιμοσταγείς-αλλοδαπούς ιερείς του παγανισμού, με εντολή του Δελφικού ιερού. Ο σκοτεινός παγανισμός ήταν η θανατηφόρα μάστιγα του Ελληνισμού.
Η αρχαία θρησκεία κατέστρεψε τον Ελληνισμό και παράλληλα κατέρρευσε κάτω από το βάρος των γενοκτονιών και των αισχρών εγκλημάτων της. Το απόγειον της κακουργίας και του ανθελληνισμού των σκοτεινών παραγόντων της αρχαίας Θρησκείας, ήταν οι τρομερές διώξεις των σοφών επιστημόνων στην Αθήνα, με δίκες-καταδίκες “περί αθεΐας” και την θανάτωση πολλών φιλοσόφων, επιστημόνων, πολιτικών, ποιητών, σοφιστών, ρητόρων κλπ.
Οι Φοινικικές ορδές κατέκτησαν τους Έλληνες με άγριες σφαγές και οργανωμένες γενοκτονίες. Απέσπασαν τις περιουσίες των αρχαίων Ελλήνων και τους έκαναν είλωτες όπως στην Σπάρτη. Τους επέβαλαν την θρησκεία τους, το δωδεκάθεο και χρησιμοποίησαν ακόμη και τα ιερά για την νέα θρησκεία. Εμφύλιοι πόλεμοι. Η επίκληση λόγων για τις άγριες εμφύλιες πολεμικές συρράξεις στην αρχαία Ελλάδα, είναι εφικτό να διαπιστωθούν με βάση τον Πελοποννησιακό Πόλεμο και τους κίβδηλους χρησμούς τους οποίους έδινε το Φοινικικό μαντείο των Δελφών.
Ο Θουκυδίδης αφιέρωσε ένα σημαντικό μέρος της ιστορίας του, στις αιτίες του εμφυλίου ανάμεσα στην Αθήνα και την Σπάρτη. Ο Πελοποννησιακός πόλεμος ήταν ο τρομερότερος εμφύλιος της αρχαίας Ελλάδος, ευθύνεται σε σημαντικό βαθμό για την παρακμή στην αρχαία εποχή, είχε και αυτός όπως όλοι οι εμφύλιοι θρησκευτικά κίνητρα. Πίσω από αυτή την τρομερή γενοκτονία βρισκόταν για πολλοστή φορά το Δελφικό μαντείο και με τις Φοινικικής καταγωγής Πυθίες παρακινούσε τους Σπαρτιάτες και τους Αθηναίους σε φονικότατες συγκρούσεις και απίστευτες θηριωδίες, μέσα από τους εκατέρωθεν κίβδηλους χρησμούς τους οποίους έδινε σκόπιμα (Θουκιδiδης Ιστορία. Α-4).
Οι σκοτεινοί παράγοντες της αρχαίας θρησκείας υποκίνησαν τον Πελοποννησιακό πόλεμο για να τιμωρήσουν-πλήξουν και να απομακρύνουν από την εξουσία της Αθηναϊκής πολιτείας τον Περικλή και τους σοφούς φίλους του Αναξαγόρα, Ιπποκράτη, Ηρόδοτο, Φειδία οι οποίοι αμφισβητούσαν την ύπαρξη των Ολύμπιων Θεών και με τις διδασκαλίες τους αποδομούσαν την ξενόφερτη θρησκεία από την Αίγυπτο. Ενδεικτικά αναφέρει ο Ευριπίδης : ” Αν οι θεοί κάνουν αισχρές πράξεις δεν είναι θεοί¨ (Martin Nilson, “Η ιστορία της αρχαίας Ελληνικής θρησκείας”, σελίδα 287). Είναι γνωστό σε όλους ότι οι Ολύμπιοι δαίμονες διακατεχόταν από τις πιο ανώμαλες και παρά φύσιν σεξουαλικές επιθυμίες. Η Επιρροή του Αναξαγόρα, του Ιπποκράτη και των άλλων σοφών-φίλων του Περικλή στους Αθηναίους πολίτες ήταν πολύ μεγάλη και η Ολύμπια θρησκεία κινδύνευε με κατάρρευση. Για αυτό οι σατανικοί ιερείς υποκίνησαν τον Πελοποννησιακό πόλεμο, με στόχο την ανατροπή του Περικλή, την απομάκρυνση των “άθεων” φίλων του και τον περιορισμό της Ελληνικής φιλοσοφίας που άνθιζε στην Αθήνα.
Στον αντίποδα στην Σπάρτη εκείνη την εποχή δεν υπήρχε τόσο υψηλό φιλοσοφικό επίπεδο. Οι Μεσσηνιακοί πόλεμοι που κατέστρεψαν την Πελοπόννησο, είχαν θρησκευτικό-πνευματικό κίνητρο. Εκεί έγιναν τρομερές ανθρωποθυσίες, όπως στα εκατομφόνια, από τους Σπαρτιάτες και τους Μεσσήνιους. Ακόμη γινόταν αμέτρητες θυσίες αιχμαλώτων στον Δία. Όμως μετά από τριακόσια χρόνια αγρίων πολέμων, απίστευτης γενοκτονίας, οι Σπαρτιάτες επικράτησαν και έκαναν τους Μεσσήνιους είλωτες. Το 660 π.Χ. οι Κορίνθιοι με αρχηγό τον τύραννο Κύψελο, έσφαξαν τους Κερκυραίους.
Το απόγειον του ανθελληνισμού και του εωσφορισμού, ήταν η αποστολή 300 αιχμαλώτων αγοριών, στις Σάρδεις για να ευνουχιστούν προς τιμήν της Κυβέλης !!! Ο Σπαρτιάτης Κλεομένης το 505 π.Χ. σε μια από τις εκστρατείες του εναντίον των Αργείων, ανάγκασε τον άμαχο πληθυσμό, να καταφύγει στο “ιερό” άλσος. Στην συνέχεια έβαλε φωτιά και έκαψε πέντε χιλιάδες άμαχους. Απανθρακώθηκε-αφανίστηκε το άνθος των νέων του Άργους. Η ιδιότητά τους ως ικέτες των κοινών «θεών», δεν έπαιξε κανέναν απολύτως ρόλο.
Μια ακόμη γενοκτονία προκάλεσαν οι τέσσερις φοβεροί ιεροί πόλεμοι, (595-332 π. Χ.), οι οποίοι για τριακόσια περίπου χρόνια αποδεκάτισαν την Ελλάδα. Ονομάστηκαν ιεροί, διότι έγιναν με υποδείξεις του μαντείου των Δελφών (Θουκιδίδης, Ιστορία Α΄3). Οι πόλεμοι έγιναν για να έχει την πολιτική-στρατιωτική και την οικονομική ηγεμονία όλων των Ελλήνων. Υπεύθυνοι για μια ακόμη φορά τα αδίστακτα Δελφικά Ιερατεία. Ενδεικτικό της τρομερής γενοκτονίας, ήταν ότι το 219 π. Χ., ο επικεφαλής της Αιτωλικής Συμπολιτείας, ο στρατηγός Σκόπας κυριεύει το Δίον, την ιερή πόλη των Μακεδόνων και καταστρέφει τα πάντα. Γκρεμίζει όλα τα κτίσματα, και στην συνέχεια, πυρπολεί ακόμη και τους χώρους λατρείας.
Οι ίδιες βαρβαρότητες έγιναν, και στο ιερό της Δωδώνης, από τον στρατηγό των Αιτωλών Δωρίμαχο. Στην συνέχεια, ο Φίλιππος με τους Μακεδόνες, πέρασαν σε αντίποινα, «πυρπόλησαν και κατεδάφισαν τα ιερά και ανέτρεψαν η κατέστρεψαν 2.000 ανδριάντες». Όμως δεν περιορίστηκαν στην Αιτωλία, αλλά εισέβαλαν και στην Αττική, το 200 π. Χ., όπως εξιστορεί ο Λίβιος, όπου ισοπέδωσαν, και τα μνημεία και ανέσκαψαν τους τάφους, διασκορπίζοντας τα οστά των νεκρών !!!
Από κάθε πόλεμο οι αλλοδαπό ιερείς των Δελφών απαιτούσαν ως θέληση του Ιουδαίου Απόλλωνα και του Φρυγικού Διόνυσου-Savaziou την δεκάτη από τα αιματοβαμμένα λάφυρα. Χαρακτηριστικό ήταν ότι είχαν την αναίδεια και την ανεντιμότητα να ζητούν από τις πόλεις ποσοστά ακόμη και από τους Περσικούς πολέμους, κατά τους οποίους το Δελφικό ιερό, ήταν με την πλευρά των ηττημένων και ομόθρησκων Περσών, καθώς έδινε αποτρεπτικούς χρησμούς, για να μην πολεμήσουν οι Έλληνες. Επίσης οι Φοίνικες ιερείς έδιναν χρησμούς παγίδες και υποδαύλιζαν τα μίση μεταξύ των αρχαίων πόλεων.
Οι Έλληνες που επισκεπτόταν το Φοινικικό μαντείο, έβλεπαν κάθε φορά τα αιματοβαμμένα λάφυρα των εμφυλίων πολέμων. Το αποτέλεσμα ήταν φρικτό-οδυνηρό και δυσβάσταχτο, καθώς ενθυμούμενοι τι έγινε στο πρόσφατο παρελθόν, οδηγήθηκαν σε νέους εμφύλιες διαμάχες. Αρκετούς χρησμούς για τους Ελληνικούς εμφυλίους πολέμους τους είχε δώσει ο Φρυγικός “θεός” Savazios μαζί με τον Ιουδαϊκής καταγωγής Απόλλων.
Την εποχή των Περσικών πολέμων το μαντείο των Δελφών ήταν μονίμως με το μέρος των Περσών, και καλούσαν τους Έλληνες, μέσω ψευδοχρησμών να μην πολεμήσουν. Η Ελλάδα ήταν το κέντρο του πολιτισμού, εντούτοις όλοι οι σημαντικοί αρχαίοι Φιλόσοφοι διώχθηκαν, φονεύθηκαν και δημεύτηκαν οι περιουσίες τους. Σε κάθε πόλεμο που γινόταν με τους Πέρσες, οι Φοίνικες ιερείς έδιναν αποτρεπτικούς χρησμούς στους Έλληνες να μην πολεμήσουν, διότι οι Μηδοι ήταν ομόθρησκοι τους. Ενδεικτικός είναι ο χρησμός της Αριστονίκης η οποία προδοτικά είπε στους Έλληνες : “Τι κάθεσθε ταλαίπωροι, φύγετε στα πέρατα της γης, εγκαταλείψτε τις οικίες σας και την ακρόπολη σας. Ο ερχόμενος από την Ασία Άρης θα καταστρέψει τα πάντα, και όχι μόνον τα δικά σας τείχη, αλλά και τα τείχη των άλλων πόλεων θα απολεσθούν. Φύγετε λοιπόν από το οχυρό σας, έστω και αν αυτό γεμίζει θλίψη τις ψυχές σας. ” (Κ. Παπαρηγόπουλου Ιστορια Γ΄, σελίδα 94 και Ηρόδοτος-VII,140). Τους ίδιους χρησμούς έδωσε η Αριστονίκη και σε άλλες πόλεις όπως στους Αργείους και στους Κρήτες. Σε όλες αυτές τις πόλεις η Αριστονίκη είπε να τηρήσουν ουδετερότητα απέναντι στον πόλεμο Περσών–Ελλήνων και να υποταχθούν στους σατανιστές, βάρβαρους Ασιάτες εισβολείς (Ηρόδοτος .VII,148-169). Όταν οι Έλληνες αρχηγοί δεν δεχόταν αυτούς τους χρησμούς, γιατί ήθελαν να πολεμήσουν, τότε έδιναν νέους χρησμούς παγίδες.
Στις Πλαταιές οι θρησκευτικοί παράγοντες των Δελφών απαγόρευαν μέσω των χρησμών στους Έλληνες να πολεμήσουν. Ούτε να αμυνθούν δεν τους επέτρεπαν για να μην προσβληθεί ο δαίμονας Απόλλων. Είχαν περάσει πλέον αρκετές ημέρες όπου οι Έλληνες παρέμειναν παθητικοί-θεατές στον ίδιο τους τον θάνατο.
Οι Έλληνες στρατιώτες τραυματιζόταν από τους Πέρσες χωρίς να έχουν το δικαίωμα να αμυνθούν, ενώ ταυτόχρονα εξαιτίας της παρατεταμένης απραξίας τελείωναν τα τρόφιμα και το νερό. Εκείνη ακριβώς την χρονική στιγμή έρχεται το τελειωτικό χτύπημα στους Έλληνες με έναν ακόμη “χρησμό” από την σφηκοφωλιά των Δελφών. Ο νέος κίβδηλος χρησμός έλεγε ότι εάν θέλουν οι Αθηναίοι να νικήσουν τους Πέρσες, θα πρέπει να εγκαταλείψουν της Πλαταιές και να πολεμήσουν στην Αττική, διότι εκεί υπάρχει ναός της Ίσιδας-Δήμητρας της εωσφορικής θεάς από την Αίγυπτο. Ο Έλληνας στρατηγός Παυσανίας με το επιτελείο του είδε τον θανάσιμο κίνδυνο και την ολοκληρωτική καταστροφή. Για αυτό σκέφτηκε όπως ο Παυσανίας και σε συνεννόηση με το επιτελείο του, έβαλαν τους Πλαταιείς να παραχωρήσουν τα εδάφη τους, στους Αθηναίους, ώστε να πολεμήσουν σε δικό τους έδαφος, με βάση τον ψευδοχρησμό. Το άριστο αυτό Ελληνικό σχέδιο ευνοούσε και το γεγονός ότι υπήρχε στις Πλαταιές, δαιμονικός ναός της Αιγύπτιας Ίσιδας-Δήμητρας, για αυτό θα ήταν σε θέση να κάμψουν αντιρρήσεις των Αθηναίων. Μετά από αυτό το πολύ ευφυέστατο τρόπο δεν χρειάστηκε να φύγουν καθόλου οι Αθηναίοι, διότι ήταν πλέον Αθηναϊκό έδαφος οι Πλαταιές, υπό την Αθηναϊκή εξουσία.
Όμως για να είναι απολύτως σίγουρος ο Μέγας Παυσανίας και το επιτελείο του, έβαλαν τον στρατηγό Αρίμνηστο να πει στους Αθηναίους ότι είχε δεί “όνειρο”. Στο “όνειρο” εκείνο τον διέταζε ο αρχηγός των των θεών ο Δίας, να “μεταφέρει” στους Αθηναίους την εντολή του, να πολεμήσουν στις Πλαταιές, μαζί με τους υπόλοιπους Έλληνες. Οι αφελείς Αθηναίοι μετά από όλα όσα τους είπε, ο στρατηγός Αρίμνηστος, ήταν πλέον πεποισμένοι ότι έπρεπε να πολεμήσουν στις Πλαταιές, διότι αυτή ήταν η “εντολή” του Δια. Για αυτό οι Αθηναίοι έκαναν αμέσως ολόκληρο το Αιγυπτιακό τελετουργικό προς τιμήν της Δήμητρας.
Με αυτόν τον τρόπο απέφυγαν οι πολυμήχανοι Έλληνες την θανάσιμη Φοινικική παγίδα από τους Δελφούς. Με αυτόν τον τρόπο έμειναν οι Αθηναίοι στις Πλαταιές, και όλοι μαζί οι Έλληνες πολέμησαν ενάντια στους Πέρσες με αποτέλεσμα μια ακόμη νίκη, η οποία τους εξασφάλιζε πλέον την πολυπόθητη ελευθερία. Μετά το τέλος της μάχης των Πλαταιών, ο στρατηγός Παυσανίας, κατευθύνθηκε στην Φοινικική Θήβα. Ο Έλληνας στρατηγός Παυσανίας απαίτησε να του παραδώσουν τους προδότες, οι οποίοι ήταν αρχηγοί των Φοινίκων της Θήβας και πολέμησαν με τους ομόθρησκους τους Πέρσες, ενάντια στους Έλληνες. Οι αρχηγοί των Φοινίκων ήταν ο Τιμηγενίδης και ο Ατταγίνης.
Όμως οι υπόλοιποι Φοίνικες της Θήβας αρνήθηκαν στον Παυσανία, την παράδοση των ομοεθνών τους. Μάλιστα οι δολοπλόκοι Φοίνικες χρησιμοποίησαν και την προσφιλή τους διαχρονική τακτική, σε μια απέλπιδα προσπάθεια τους να αποφύγουν την παράδοση των αρχηγών τους. Για αυτό πρότειναν στον Σπαρτιάτη Παυσανία, ένα πολύ υψηλό χρηματικό ποσό, με σκοπό να τον εξαγοράσουν, ώστε να μην εκτελέσει τους προδότες.
Όπως ήταν φυσικό ο στρατηγός Παυσανίας διότι ήταν γνήσιος Έλληνας αρνήθηκε την πρόταση των Φοινίκων- δωδεκαθειστών για δωροδοκία. Τότε αναγκάστηκαν να παραδώσουν στον Ήρωα Σπαρτιάτη Στρατηγό, τους Σημίτες αρχηγούς. Ένας εκ των αρχηγών ο Ατταγίνης ο οποίος πολέμησε μαζί με τους Πέρσες ενάντια στους Έλληνες, επέτυχε να διαφύγει κατά την διάρκεια των διαπραγματεύσεων του Παυσανία με τους Φοίνικες-παγανιστές της Θήβας. Ο Έλληνας Παυσανίας οδήγησε τους προδότες Φοίνικες παγανιστές στην Κόρινθο, όπου τους εκτέλεσε για εσχάτη Προδοσία. Αυτός ήταν ένας ακόμη πολύ σοβαρός λόγος για τον οποίο τον είχαν κατηγορήσει άνανδρα-προδοτικά και θανατώθηκε, ως κοινός εγκληματίας, ο Παυσανίας από το Φοινικικό ιερατείο. Εάν ο Ήρωας-Σπαρτιάτης Στρατηγός Παυσανίας ήταν προδότης-Ιουδαίος και χρηματιζόταν, τότε θα αποδεχόταν την πρόταση να πάρει το υψηλό χρηματικό ποσό που του πρότειναν οι Σημίτες της Θήβας ώστε να μην εκτελέσει τους προδότες αρχηγούς τους.
Ο μεγάλος Παυσανίας σε σχέση με τους άλλους δύο Έλληνες αρχηγούς των Περσικών πολέμων, είχε κάνει ένα ακόμη μεγάλο επίτευγμα. Αυτό ήταν η θανάτωση των αρχηγών της Θήβας οι οποίοι πολέμησαν μαζί με τους υπόλοιπους Φοίνικες της Θήβας ενάντια στους Έλληνες κατά την μάχη των Πλαταιών. Επίσης εάν οι αρχαίοι Σπαρτιάτες και o Παυσανίας ήταν “Ιουδαίοι” θα πολεμούσαν στο πλευρό των Περσών και των Σημιτών της Θήβας στην μάχη των Πλαταιών.
Ακόμη ο Εθνικός Ήρωας Λεωνίδας και οι 300 Σπαρτιάτες δεν θα έπεφταν στις Θερμοπύλες και οι Δωριείς Σπαρτιάτες-Λάκωνες δεν θα είχαν εκδιωχθεί από την Πελοπόννησο, δεν θα συμμετείχαν στην κάθοδο των Δωριέων, και δεν θα έπαιρναν στον Τρωικό πόλεμο εάν ήταν Ιουδαϊκής καταγωγής. Συνεπώς οι αρχαίοι Σπαρτιάτες δεν ήταν Ιουδαϊκής καταγωγής όπως ψευδώς αναφέρεται σε διάφορα ιστορικά άρθρα και εργασίες. Στο σημείο αυτό να αναφέρω ενδεικτικά την άδικη και απάνθρωπη δολοφονία του Αισώπου, η οποία ήταν ένα από τα χιλιάδες εγκλήματα των Δελφών.
Ο Σιωνισμός σήμερα βρίσκεται σε αντίθεση με την Βίβλο. Αυτό είναι κατανοητό δεδομένου ότι η ιδεολογία του προέρχεται από μια πολύ κοσμική-Διονυσιακή ομάδα παρά την πρόσφατη εξαγορά της από Εβραίους που αυτοπροσδιορίζονται ως Ορθόδοξοι.
Η ρητορική που χρησιμοποιεί ο Bibi είναι αδόκιμη με βάση την Αγία Γραφή. Η Βίβλος διδάσκει ότι ο πλούτος και η περιουσία πρέπει να διανέμονται δίκαια και να μην συγκεντρώνονται στα χέρια μιας ολιγαρχίας. Οι στίχοι 1 και 9 της Εξόδου 23 παρέχουν μια εικόνα για το πώς έπρεπε να αντιμετωπίζονται οι ξένοι της εποχής–: «Μην ακολουθείτε το πλήθος κάνοντας το κακό, αλλά καθιερώστε το νόμο της δικαιοσύνης και του ελέους: Μην καταπιέζετε τον ξένο ; Εσείς οι ίδιοι ξέρετε τι είναι να είσαι ξένος επειδή ήσασταν ξένος στην Αίγυπτο .»
Είναι δικαιοσύνη και έλεος να κόβουν το νερό, τα τρόφιμα, τα φάρμακα και τα καύσιμα σε έναν ολόκληρο πληθυσμό ; Είναι βιβλική δικαιοσύνη όταν βομβαρδίζουν νοσοκομεία ; Καθώς δισεκατομμύρια σε όλο τον κόσμο παρακολουθούν τις σφαγές των στην Γάζα-Δυτική Όχθη, αναλυτές επισημαίνουν ότι η διαμάχη Ισραήλ-Παλαιστίνης θα έχει απρόβλεπτες συνέπειες. Υπενθυμίζω ότι Μαλαχίας ομιλεί για την επιμονή του Κυρίου σχετικά με την διαθήκη του Ισραήλ ως προϋπόθεση της υποστήριξής του. «Θυμήσου τον νόμο του δούλου μου Μωυσή, τα διατάγματα που του έδωσα στο Χωρήβ για όλο το Ισραήλ». Εάν συνεχίσουμε να μην υπακούουμε ξανά σε αυτούς τους νόμους, ο Κύριος απείλησε: «Θα έρθω και θα καταραστώ τη γη».
