3 Μαρτίου 1827. Ο Αρχιστράτηγος της Ρουμελης Γ.Καραισκακης κατασκευάζει στην περιοχή του Κερατσινίου στον Πειραιά τα ταμπούρια του.

Δέχεται την πρώτη επίθεση του Κιουταχή.
Όταν ο Κιουταχής έφτασε στην Αττική τον Ιούνιο του 1826, ο πρόεδρος της κυβέρνησης Ανδρέας Ζαΐμης είχε διορίσει γενικό αρχηγό των δυνάμεων της Ανατολικής Στερεάς το Γεώργιο Καραϊσκάκη.
Για να αντιμετωπίσει τις δυνάμεις του Κιουταχή ο Καραϊσκάκης πήρε την απόφαση να καταλάβει το Κερατσίνι, το οποίο βρισκόταν μια ώρα βόρεια από τον Πειραιά, προκειμένου να μπορέσει να ανοίξει το δρόμο προς την Ακρόπολη προχωρώντας μέσα από τον ελαιώνα της Αθήνας και παράλληλα εμποδίζοντας το εχθρικό ιππικό να τον χτυπήσει.
Επιπλέον, στο Κερατσίνι θα ήταν ευκολότερος ο ανεφοδιασμός του στρατού του.
Ο Καραϊσκάκης έφτασε στο Κερατσίνι στις 2 Μαρτίου και άρχισε αμέσως να οργανώνει την άμυνά του.
Εδώ θα φτιάξει τα πρόχειρα οχυρώματά του, δηλαδή τα «ταμπούρια του» και με αφορμή αυτό ολόκληρη η περιοχή θα ονομαστεί έτσι, κρατώντας μέχρι σήμερα αυτή την προσωνυμία.
Τα Ταμπούρια του Κερατσινίου.
Έδωσε διαταγή σε 150 ή 250 άνδρες να οχυρώσουν ένα περιτοιχισμένο μετόχι που δέσποζε στην περιοχή, γιατί ήταν βέβαιος ότι εκεί θα δινόταν η καθοριστική μάχη.
Ο χώρος που είχε υψώσει τα ταμπούρια του ο Καραϊσκάκης ήταν γύρω από το λόφο του Αϊ-Γιώργη και της σημερινής συνοικίας Ευγενειας, στην περιοχή το δε πηγάδι που βρίσκεται απέναντι από το άλλοτε εργοστάσιο του Σταυριανού χρησίμεψε για να παίρνουν νερό τα παλικάρια του.
Ο Κιουταχής έσπευσε στην περιοχή, αρχικά με 800 στρατιώτες.
Η πρώτη του επίθεση ήταν καθαρά αναγνωριστική και αποκρούστηκε εύκολα από τους Έλληνες.
Στη συνέχεια έστησε τα κανόνια του σε λόφο απέναντι από το μετόχι, στο νότιο ύψωμα του Κορυδαλλού.