Κριτική ματιά στο άρθρο του κ. Βαθιώτη, «Απέχω, άρα υπάρχω» ή «Όποιος ψάχνει βρίσκει…»
ληξουριώτισσα –
Για αρχή, διευκρινίζω ότι τόσο ο κ. Βαθιώτης [1] όσο και όλοι οι προγενέστεροι αρθρογράφοι που είχαν χρησιμοποιήσει, κατά καιρούς, τον ευφάνταστο-ουτοπικό, λογοπαιχνιδιάρικο, ταπεινο-φιλάρεστο τίτλο «Απέχω, άρα υπάρχω», παραφράζουν την φιλοσοφική αρχή του Ντεκάρτ, «Dubito ergo cogito, ergo sum» (1644), πρωτοεμφανισθείσα το 1637, στα γαλλικά, στο έργο του «Αγόρευση περί της Μεθόδου». [2] Ελληνιστή, «Αμφιβάλω άρα σκέφτομαι, [σκέφτομαι] άρα υπάρχω»!
Επί του λαϊκοτέρου, ακόμα, η σοφιστική αυτή παράφραση του απτού φιλοσοφικού επινοήματος του Ντεκάρ, θα μπορούσε να αποδοθεί με το «Λάμπω δια της απουσίας».
Μιας και περί της «Μεθόδου» ο λόγος του Ντεκάρ, θα κάνω, γενικεύοντας, την διαπίστωση ότι όσοι προβάλλουν την αποχή ως λύση ή, τουλάχιστον, ως παραγωγική πολιτική στάση, διαπράττουν μεθοδολογικό λάθος, τοποθετώντας το ζητούμενο («Είναι η αποχή η λύση/δρομολογεί την λύση, στην πολιτειακή κρίση;), στα δεδομένα («Η αποχή είναι η λύση/δρομολογεί την λύση στην πολιτειακή κρίση»).
Εξάλλου, όσον ξέρω, η ιστορία δεν καταγράφει κάποιο περιστατικό κατάρρευσης καθεστώτος εξ αιτίας της αποχής των πολιτών από την εκλογική διαδικασία.
Ααα, κι’ όμως` υπάρχει μια έντεχνη αναφορά, ναι, σε ένα μυθιστόρημα του Σαραμάγκου, όπως διαβάζουμε σε, κατά μέρος, ομώνυμο άρθρο του 2010, της παρ’ ολίγο συναδέλφου του κ. Βαθιώτη, δημοσιογράφου Μαρίας Χούκλη:
«Γιατί όλοι οι πολιτικοί όλων των κομματικών εκφάνσεων τρέμουν τόσο πολύ την αποχή; Να έχουν διαβάσει το Περί φωτίσεως του Σαραμάγκου λίγο δύσκολο το βλέπω. Ο προφητικός Πορτογάλος έστησε το μύθο του με αφορμή κάποιες δημοτικές εκλογές, κάπου, κάποτε και έβαλε έναν λαό να ψηφίζει κατά 70% λευκό προκαλώντας σοκ στην πολιτική ηγεσία του τόπου, η οποία φοβισμένη από το αποτέλεσμα, προκηρύσσει επανάληψη των εκλογών. Αυτή τη φορά η λευκή ψήφος αγγίζει το 83%. Η κυβέρνηση θορυβημένη , χαρακτηρίζει την στάση των πολιτών «καθαρή και απροκάλυπτη τρομοκρατία», αναστέλλει το Σύνταγμα και κηρύσσει στρατιωτικό νόμο. Εγκαταλείπει την πόλη μαζί με τις αρχές ασφαλείας, νομίζοντας ότι θα προκληθεί χάος. Η πόλη όμως θα λειτουργήσει: οι κάτοικοι θα αυτο-οργανωθούν και η κοινωνία θα επιβιώσει. Οι ιθύνοντες πανικόβλητοι, επιστρέφουν και με τους πάσης φύσεως μηχανισμούς θα επαναφέρουν τη «δημοκρατική ομαλότητα»» [3]
Για την ιστορία, στην οποία άοκνα ανατρέχει και ο κ. Βαθιώτης, να πούμε ότι η επαγγελματική διαδρομή της κ. Χούκλη, ξεκινάει μεν από την νομική, στερεώνεται δε στην δημοσιοκραφ… εεε, δημοσιογραφία («Τον Απρίλιο του 2016 επιβλήθηκε η ποινή της επίπληξης στη Μαρία Χούκλη από την ΕΣΗΕΑ για τη μεροληπτική της στάση την περίοδο πριν από το δημοψήφισμα του 2015» [2]) και επιβραυ… εεεε, επιβεβαιώνεται στη πολιτική («Σήμερα είναι ειδική σύμβουλος του Υφυπουργού στον Πρωθυπουργό Ακη Σκέρτσου της κυβέρνησης Κ. Μητσοτάκη [2]»)
Πάντως, αίσθηση δεν κάνει, τόσο, το γεγονός ότι ο κ. Βαθιώτης «ανακυκλώνει» ένα παλαιότερό του άρθρο για τις τωρινές ανάγκες περί υπέρ της αποχής, προπαγάνδας (ζούμε, εξάλλου, μας λένε, με δανεικό χρόνο, στον ρυθμό της κλισμα… εεεε… κλιματικής αλλαγής, με όρους… βιωσιμότητας!)`
Πραγματική και κακιά αίσθηση κάνει το γεγονός ότι το προχθεσινό άρθρο του κ. Βαθιώτη έκανε πρεμιέρα, στο «Τρικλοποδιά», ήδη στις 9 Δεκεμβρίου του 2015, ενώ, κατά των λεγομένων του καθηγητού, ο ίδιος, προ-πανδημικά, ήταν τσαλαταμπουρομένος στον «γυάλινο πύργο», στο «κελί», της νομικής, μη αντιλαμβανόμενος τι καιρό κάνει απ’ έξω.
Κύριε Βαθιώτη:
θαυμάσανε όλοι όταν παραιτηθήκατε, αν και τα αίτια δεν είχαν κάποιο σπουδαίο ειδικό βάρος στην κατεύθυνση που θέλετε να πετύχετε συστήνοντας την αποχή, από την εκλογική διαδικασία, χθες και σήμερα`
θορυβήθηκαν όλοι όταν ανακοινώσατε, πλήρης ταπείνωσης, ότι ένα σπίρτο είχατε και το κάψατε, παραιτούμενος` ότι τέρμα οι διαδικτυακές εμφανίσεις` ότι απέχετε από την διδασκαλία, αυτοθυσιαζόμενος και γράφετε βιβλία για να ζήσετε`
επεκρώτησαν, οι περισσότεροι, όταν ο ομοιδεατισμός σας έφερε μαζί με τον κ. Δασκαλάκη και τον κ. Δαπέργολα, πολυγραφότατοι οι ίδιοι, σχηματίζοντες οι τρεις σας, ένα οχυρό πάνω στον οποίο θα έσπαγε η νέα τάξη, το κεφάλι της`
πιστεύαμε ότι στο σκληρό πόκερ που είχατε ανοίξει με το «σύστημα» κρατάγατε κάποιο άσσο στο μανίκι ενώ εσείς «κρατούσατε»… πάσο!
ληξουριώτισσα
[2] https://en.wikipedia.org/wiki/Cogito,_ergo_sum
[3] https://www.protagon.gr/epikairotita/politiki/apexw-ara-yparxw-3965000000
[4] https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%B1%CF%81%CE%AF%CE%B1_%CE%A7%CE%BF%CF%8D%CE%BA%CE%BB%CE%B7
