ΛΟΓΙΑ ΚΥΡΙΟΥ

«Δώρησαί  μοι του οράν τα εμά πταίσματα και μη κατακρίνει τον αδελφόν μου».

GEWKWN – 

ΛΟΓΙΑ ΚΥΡΙΟΥ

Ο Κύριος, σας γνωρίζει από την ώρα που ετοιμάζεσθε για την ελευσιν στην Γη, γνωρίζει ήδη τα έργα σας που θα τελέσετε επάνω στην Γη, γ’ αυτό έδωσε και την μετάνοια κάτω στην Γη, γ’ αυτό έδωσε και την εξομολόγησιν που πολλοί από εσάς έχουν ήδη ξεχάσει.

Ένα να ξέρετε, πριν την ελευσιν σας ΓΙΝΕΤΑΙ Η ΟΜΟΛΟΓΙΑ Η ΔΙΚΗ ΣΑΣ, γ’ αυτό και όταν είσθε στην Γη γίνεται και έξω-ομολογία, δηλαδή η εξομολόγησης, η κατάθεσης της ψυχής των πράξεων σας, επειδή παρέκλινε η ψυχή ( έξω-ομολογία = έξω του παραδείσου )    Για να σας κάνω κατανοητό τι γίνεται με την πρώτη ομολογία και τι γίνεται με την ομολογία την δεύτερη, δηλαδή την ομολογία των πράξεων σας, σας λέω ότι ………ΕΡΧΕΣΤΕ ΜΕ ΖΩΗ ΚΑΙ ΦΕΥΓΕΤΕ ΜΕ ΑΙΩΝΙΑ ΖΩΗ ………ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΕΤΕ….

ΛΟΓΙΑ ΚΥΡΙΟΥ

Όταν κάνετε εξομολόγηση φανταστείτε ένα μεγάλο συμβούλιο που έρχεται ( που φτάνει ) σ’αυτό μια επιστολή για να διαβάσουν για κάποιον κάτι, που περιέχετε μέσα σε αυτήν την επιστολή, τότε εκεί μπαίνει ο βαθμός αξιολογήσεως……ΔΗΛΑΔΗ : Πόσο ανοικτα τα είπατε… .Πόσο καθαρα τα γράψατε…. Και πόσο ανοικτα τα ‘’κρύψατε’’ Και στο τέλος της εξομολογήσεως βάζετε εσείς πολύ πλατιά την υπογραφή σας, ποια είναι η υπογραφή σας; ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΠΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ, Η ΕΥΧΗ. Γι’αυτό προσέξτε όταν θα βάζετε την υπογραφή σας αγαπημένα μου παιδιά, την εξομολόγηση, εσείς με τα δικά σας λόγια την λέτε έτσι (εξομολόγηση) ΕΜΕΙΣ ΕΔΩ ΛΕΜΕ ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΨΥΧΗΣ.

Η εξομολόγηση δεν είναι απλά, πήγατε και ξεφορτώσατε και βγήκατε έξω και φορτώσατε πάλι, όταν σας Είπα για κατάθεση ψυχής μέσα στην επιστολή που Μας στέλνετε…… Εμείς αξιολογούμε την επιστολή, δεν την γυρίζουμε πίσω αλλά ανοίγουμε μια ‘’θυρίδα ‘’ για τον κάθε έναν, για οποιανδήποτε ψυχή, του οποιουδήποτε σώματος……Αυτή η αξιολόγηση (της επιστολής) περνά από όλων τα χέρια ……..

Πρώτα από τα χέρια ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΙΟΥ ΠΑΤΡΟΣ, ΜΕΤΑ ΑΠ ΕΜΕΝΑ, ΚΑΙ ΕΠΕΙΤΑ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΡΜΟΔΙΟΥΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΟΡΙΣΘΕΙ ΓΙ’ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ, ΚΑΙ ΟΤΑΝ Η ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΠΟΥ ΔΙΝΟΥΜΕ ΜΠΑΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΘΥΡΙΔΑ, ΣΥΓΚΡΙΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΜΕ ΤΗΝ ΤΩΡΙΝΗ, ΚΑΙ ΑΥΤΗΝ ΜΕ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΠΟΥ ΘΑ ΕΛΘΕΙ.

ΟΤΑΝ ΔΕ ΕΛΘΕΙ Η ΩΡΑ ( ΝΑ ΕΛΘΕΤΕ ΕΔΩ) ΕΣΕΙΣ (οι ίδιοι) ΘΑ ΠΑΡΑΛΑΒΕΤΕ ΤΗΝ ΘΥΡΙΔΑ ΣΑΣ ΚΑΙ ΟΛΑ ΘΑ ΤΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ, ΔΙΟΤΙ ΕΤΣΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΙΟ ΔΙΚΑΙΟ ΚΑΙ ΠΙΟ ΗΘΙΚΟ.

ΕΜΕΙΣ κάναμε την αξιολόγηση και γνωρίζουμε,  και με βάση αυτήν ………δίνουμε και καθήκοντα εκεί που είσαστε ΚΑΙ ΔΟΚΙΜΑΣΙΕΣ……..ΕΣΕΙΣ ΟΜΩΣ ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΟΤΑΝ ΒΑΖΕΤΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΣΑΣ.

Μην κλείνετε την επιστολή σας με ένα ΝΑΙ η με ένα ΟΧΙ, να τα λέτε με σαφήνεια, και με εξήγηση όταν εξομολογήστε.

Έτσι είναι η εξομολόγηση παιδιά μου, ΕΜΕΙΣ ΤΩΡΑ ΚΡΥΒΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΒΑΘΜΟΥΣ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΕΛΘΕΤΕ ΕΔΩ, ΘΑ ΤΑ ΒΡΕΙΤΕ ΟΛΑ…….Η ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗ δηλαδή ελεώ, συγχωρώ, αλλά είναι και αξιολόγηση, και σας ξαναλέω, ΑΥΤΗ Η ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ μπαίνει στην θυρίδα και η άλλη που θα έλθει και η άλλη και αξιολογούνται ( συγκρίνονται ) όλες στο τέλος, και γίνονται άπειρες άπειρες συγκρίσεις γιατί άπειρες είναι και οι εξομολογήσεις σας που γίνονται στην Γη που ζείτε.

ΣΧΟΛΙΟ :  όταν βρεθούμε μπροστά στην ουράνια επιτροπή θα μας ρωτήσουν ‘’ τηρήσατε την εντολή, μην κρίνεις και μην κατακρίνεις;  ‘’    και εμείς θα απαντήσουμε ΝΑΙ το κάναμε αλλά για να υπερασπίσουμε τις Γραφές, και εσένα τον Θεό μας,   και θα μας απαντήσει  η ΕΠΙΤΡΟΠΗ   ‘’ σας έχει πει κανείς ότι Ο ΘΕΟΣ χρειάζεται αυτόκλητους συνηγόρους, οι οποίοι να κάνουν το έργο του Θεού;  να κρίνουν τον συνάνθρωπο τους, να τον βρίζουν και  να τον καταδικάζουν;   Ποιοι είστε εσείς που τολμάτε να ακυρώνετε το ΕΛΕΥΘΕΡΟΝ που έδωσε Ο ΘΕΟΣ στον άνθρωπο ;  ‘’

Δυστυχώς ασχολούμαστε να κρίνουμε και να κατακρίνουμε τον συνάνθρωπο μας και ξεχάσαμε τι μας είπε Ο ΚΥΡΙΟΣ,  ‘’ πείνασα και δεν μου δώσατε να φάω,  Δίψασα και δεν μου δώσατε να πιω,

Ήμουν ξένος και δεν με περιμαζέψατε,  Γυμνός και δεν με ντύσατε, Άρρωστος και φυλακισμένος και δεν ήρθατε να με δείτε’’.

Μην σφετερίζεσαι το έργο του Θεού. Μην γίνεσαι αντίπαλος του Κυρίου, αρπάζοντας το αξίωμα που κράτησε για τον εαυτό Του. 

Η κατάκριση, κατά + κρίνω,  είναι δαιμονική κατάσταση. Ο πρώτος που έπεσε στο αμάρτημα αυτό είναι ο διάβολος. Ο διάβολος κατέκρινε και διέβαλε το Θεό στους πρωτοπλάστους και εν συνεχεία έγινε δάσκαλος της κατακρίσεως και στους ανθρώπους.

Τίποτε δεν παροργίζει τόσο τον Θεό και τίποτε δεν απογυμνώνει τόσο τον άνθρωπο από τη χάρη, ώστε να φτάσει και σε εγκατάλειψη από μέρους του Θεού, όσο το να κατηγορεί τον πλησίον του να τον κρίνει ή να τον κατακρίνει ή να τον εξουθενώνει.

Ο καθένας ας προσέχει τον εαυτό του και τις δικές του κακίες, τα δικά του λάθη. Η εξουσία να κρίνει και να καταδικάζει, ανήκει μόνο στον Θεό, που γνωρίζει και την κατάσταση του καθενός και τη δύναμη, τον τρόπο της ζωής και τα χαρίσματά του, την ιδιοσυγκρασία και τις ικανότητές του, ανήκει στον Θεό που κρίνει ανάλογα με το καθένα απο αυτά, όπως ο ίδιος μόνος τα γνωρίζει.

Ο Κύριος είπε: «εκ γαρ των λόγων σου δικαιωθήση και εκ των λόγων σου καταδικασθήση». Από τα λόγια μας θα δικαιωθούμε και από τα λόγια μας θα κατακριθούμε.