Η Ρωσία είπε την αλήθεια όταν είπε ότι η ΕΕ είναι γεμάτη από μαριονέτες του ΝΑΤΟ

Του Andrew Korybko
Αμερικανός πολιτικός αναλυτής  *  

Μερικά από τα μέλη της ΕΕ του ΝΑΤΟ θα ασκήσουν πιέσεις για τα αντιρωσικά συμφέροντα του προστάτη τους του «βαθιού κράτους», αλλά όλα θα εξαρτηθούν από ό,τι αποφασίσει να κάνει η κυβέρνηση Μπάιντεν σχετικά με την πρόταση «εξίσωσης ασφαλείας» του Κρεμλίνου, επειδή οι σύμμαχοι της Αμερικής θα αναγκαστούν να ακολουθήσουν Το προβάδισμά της, δεδομένου ότι η Ρωσία είχε δίκιο όταν τους περιέγραψε ως μαριονέτες του ΝΑΤΟ υπό την ηγεσία των ΗΠΑ στο τέλος της ημέρας.

Ο Ρώσος αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Αλεξάντερ Γκρούσκο δήλωσε την Κυριακή ότι «η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται υπό τον απόλυτο έλεγχο του ΝΑΤΟ στον τομέα της στρατιωτικής ασφάλειας. Αυτό είναι όλο. Και από σήμερα, οι φιλοδοξίες του να παίξει έναν ανεξάρτητο στρατιωτικό πολιτικό ρόλο, να γίνει λιγότερο εξαρτημένος από τις Ηνωμένες Πολιτείες δεν βρίσκουν πρακτική εφαρμογή». Αυτή είναι η αλήθεια και είναι εξαιρετικά χρήσιμο να υπενθυμίσουμε σε όλους μετά τη δημοσίευση των λεπτομερειών του Κρεμλίνου σχετικά με την πρότασή του για την « εξίσωση ασφαλείας » προς τις ΗΠΑ στα τέλη της περασμένης εβδομάδας.

Με λίγα λόγια, η Ρωσία προτείνει στις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ να της δώσουν νομικά δεσμευτικές εγγυήσεις ότι το μπλοκ δεν θα επεκταθεί περαιτέρω ανατολικά, δεν θα σταθμεύσει στρατεύματα σε χώρες που δεν ήταν μέρος της συμμαχίας τους πριν από το 1997 και ότι θα σταματήσουν ανάπτυξη πυραύλων χερσαίου μέσου και μικρού βεληνεκούς ο ένας κοντά στον άλλο, συμπεριλαμβανομένης της Ουκρανίας. Πρόκειται για ρεαλιστικές προτάσεις που θα μπορούσαν να βάλουν τέλος στην αδήλωτη πυραυλική κρίση που προκαλείται από τις ΗΠΑ στην Ευρώπη και να σταθεροποιήσουν βιώσιμα το δυτικό μισό της Ευρασίας.

Το πρόβλημα, ωστόσο, είναι ότι η ανατρεπτική αντιρωσική φατρία των μόνιμων στρατιωτικών, μυστικών και διπλωματικών γραφειοκρατιών των ΗΠΑ (« βαθύ κράτος ») προσπαθεί ενεργά να σαμποτάρει αυτό που ουσιαστικά ισοδυναμεί με τη σύναψη ενός « συμφώνου μη επίθεσης ». μεταξύ της χώρας τους και της Ρωσίας. Το κάνουν αυτό αξιοποιώντας το εκτεταμένο δίκτυο επιρροής τους στις χώρες της Βαλτικής, την Πολωνία και την Ουκρανία, προκειμένου να προκαλέσουν μια άλλη κρίση Ανατολής-Δύσης μεταξύ αυτών των δύο που θα έβαζε αμέσως τέλος στις συνομιλίες τους.

Ωστόσο, ακριβώς επειδή οι χώρες της ΕΕ είναι μαριονέτες του ΝΑΤΟ και το ίδιο το μπλοκ αναμφισβήτητα καθοδηγείται από τις ΗΠΑ, η κυβέρνηση Μπάιντεν θα μπορούσε να ξεπεράσει αυτές τις προκλήσεις προωθώντας τα ρεαλιστικά της σχέδια για αποκλιμάκωση των εντάσεων με τη Ρωσία. Ωστόσο, το κίνητρό του δεν είναι ανιδιοτελές, καθώς η κυρίαρχη αντικινεζική φατρία «βαθού κράτους» των ΗΠΑ ελπίζει ότι ένα τέτοιο αποτέλεσμα θα μπορούσε να της επιτρέψει να αναδιατάξει ορισμένες από τις δυνάμεις της με βάση την Ευρώπη στην Ασία-Ειρηνικό για να «περιορίσει» περαιτέρω την Κίνα.

Ως εκ τούτου, οι ΗΠΑ βρίσκονται σε ένα μεγάλο στρατηγικό σταυροδρόμι. Η σημερινή ηγεσία της μπορεί είτε να υποταχθεί στην ανατρεπτική αντιρωσική παράταξη του «βαθιού κράτους» να διατηρήσει άνευ προηγουμένου εντάσεις με τη Ρωσία και έτσι να μην είναι σε θέση να «περιορίσει» ταυτόχρονα αυτήν και την Κίνα με οποιονδήποτε αποτελεσματικό τρόπο, είτε η κυβέρνηση Μπάιντεν μπορεί να αποκλιμακώσει ρεαλιστικά. εντάσεις με τη Ρωσία συμφωνώντας με την πρόταση της Μόσχας για την «εξίσωση ασφαλείας» προκειμένου να «περιορίσει» αποτελεσματικότερα την Κίνα στη συνέχεια.

Η τελική της επιλογή εξαρτάται από την έκβαση της διαμάχης της στο «βαθύ κράτος» μεταξύ της κυρίαρχης αντικινεζικής φατρίας και των αντι-ρώσων ανταγωνιστών της. Είτε έτσι είτε αλλιώς, οι ΗΠΑ θα αποδειχθούν αναξιόπιστες σε έναν ή τον άλλον σύνολο εταίρων. Ορισμένοι από τους κεντροευρωπαϊκούς εταίρους της δεν θα είναι ευχαριστημένοι με την επίτευξη ενός «συμφώνου μη επίθεσης» με τη Ρωσία, ενώ μερικοί από τους Ασιάτες εταίρους της θα πιστεύουν ότι οι ΗΠΑ δεν κάνουν αρκετά για να τους βοηθήσουν να «περιορίσουν» την Κίνα, εάν το κάνουν Δεν αναδιατάσσει ορισμένες από τις δυνάμεις της στην Ασία-Ειρηνικό.

Αυτό το μεγάλο στρατηγικό δίλημμα είναι εξ ολοκλήρου δημιούργημα των ΗΠΑ, καθώς πίστευαν αλαζονικά ότι θα μπορούσε να συγκρατήσει ταυτόχρονα τη Ρωσία και την Κίνα, αν και είναι αδύνατο για την Αμερική να το κάνει αυτό με οποιονδήποτε αποτελεσματικό τρόπο. Πρέπει είτε να διατηρήσει αυτήν την αντιπαραγωγική πορεία (από την οπτική γωνία του μονοπολικού ηγεμονικού οράματος της ηγεσίας της) είτε να την επαναπροσδιορίσει με τέτοιο τρόπο ώστε η πραγματιστική αποκλιμάκωση των εντάσεων με τη Ρωσία στην Ευρώπη να της επιτρέψει να «περιορίσει» αποτελεσματικότερα την Κίνα στην Ασία. -Ειρηνικός.

Θα ήταν καλύτερο εάν οι ΗΠΑ δεν επιδίωκαν να περιορίσουν καμία από τις δύο μεγάλες δυνάμεις της Ευρασίας, αλλά επειδή αυτή η πολιτική δεν είναι ρεαλιστική, θα πρέπει να επιλέξει μία από αυτές τις δύο προτεινόμενες επιλογές. Μερικά από τα μέλη της ΕΕ του ΝΑΤΟ θα ασκήσουν πιέσεις για τα αντιρωσικά συμφέροντα του προστάτη τους του «βαθούς κράτους», αλλά όλα θα εξαρτηθούν από ό,τι αποφασίσει η κυβέρνηση Μπάιντεν, επειδή οι σύμμαχοι της Αμερικής θα αναγκαστούν να ακολουθήσουν το παράδειγμά της, καθώς η Ρωσία είχε δίκιο όταν τους περιέγραψε ως Τίποτα παρά μόνο μαριονέτες του ΝΑΤΟ υπό την ηγεσία των ΗΠΑ στο τέλος της ημέρας.