Προς κον Πρωθυπουργό, ενταύθα,

Με φιλική προαίρεση θα θέλαμε να σας προειδοποιήσουμε ότι στο επίπεδο της παραβατικότητας του δρόμου, είτε πρόκειται για αντεξουσιαστές, είτε πρόκειται για λοιπούς Ελληνες ή αλλοεθνείς παραβατικούς, υπάρχει ΣΟΒΑΡΟΤΑΤΟ πρόβλημα. 

Μεγάλη δε μερίδα ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας, ακόμα και “Κεντρόστροφων” ας μου επιτραπεί ο όρος (αλλά και άλλων κομμάτων, ας μη γελιόμαστε), δυσκολεύονται, όσο εύποροι ή μη και αν είναι, και όσον και εάν κατοικούν σε “ευγενείς” ή μη περιοχές, ΔΥΣΦΟΡΟΥΝ με το γεγονός ότι (φαίνεται να) υπάρχει μια επιλεκτική μεταχείριση συγκεκριμένων παραβατικών ομάδων. Ιδίως όταν υφίστανται επί δεκαετίες τις συνέπειες αυτής της επιλεκτικής στάσης των κυβερνώντων ένεκα της δράσης αυτών των ομάδων. 

Των οποίων τα μέλη, επίσης όπως φαίνεται από σχετικές έρευνες που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, ψηφίζουν σχεδόν καθ΄ολοκληρίαν το κόμμα της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως ή συγγενείς εξωκοινοβουλευτικούς πολιτικούς σχηματισμούς. 

Δε θα αναφερθούμε δε σε συγγενείς έρευνες που δείχνουν εδώ και δεκαετίες, όσμωση ανάμεσα στον αντεξουσιαστικό χώρο (whatever this means) και στους παραβάτες του κοινού ποινικού δικαίου ή λοιπές παραβατικές ομάδες. Αυτά τα γνωρίζουν οι υφιστάμενοι αρμόδιοι επί του αντικειμένου υπουργοί σας. 

Εκείνο που ανησυχεί όμως μεγάλη μερίδα εν δυνάμει και ψηφοφόρων σας είναι μήπως η αξιωματική αντιπολίτευση και ο διχαστικός και πολιτικά αδίστακτος αρχηγός της, η οποία καταφανώς θωπεύει αυτές τις ομάδες, επιτύχει την εργαλειοποίηση τους σαν πολιτικό όπλο δίκην “ταγμάτων εφόδου”. Και με την πρώτη ευκαιρία ενός νέου θανάτου παραβατικού ημεδαπού ή αλλοδαπού, προκαλέσει ένα νέο “Δεκέμβρη” του 2008 και δη “βελτιωμένο και επηυξημένο”. 

Με τραγικά αποτελέσματα, όπου είτε θα πρέπει να γίνει αιματοχυσία με τραγικές συνέπειες για την κοινωνική συνοχή που είναι απαραίτητη για την περαιτέρω πορεία της χώρας προς την ανάκαμψη και την πρόοδο, είτε θα επαναληφθεί η αφάσια στάση του κυρίου Παυλόπουλου (του οποίου την υποψηφιότητα ως προέδρου της Δημοκρατίας εσείς γενναιότατα καταψηφίσατε), οπότε θα εδραιωθεί η σε ήδη υπάρχουσα εντύπωση ιδιότυπης ομηρίας από μέρους της κυβέρνησης προς ορισμένες δυναμικές παραβατικές μονάδες του πληθυσμού. 

Πράγμα που σε αυτή την περίπτωση θα δώσει σε πάρα πολλούς το μήνυμα ότι δεν προστατεύονται, ή προστατεύονται ελλιπώς και οι οποίοι μπορεί και να αρχίσουν να αλληθωρίζουν προς ατραπούς σκοτεινές, ή μισοφωτισμένες, οι οποίες όμως θα αφουγκραστούν την ανασφάλεια τους και θα χαϊδέψουν τα αυτιά τους. Όπως έγινε από την αντίθετη πλευρά όπου ένα κόμμα του 3% δεν μπορεί πλέον να πέσει κάτω από 20%-25% διότι εκμεταλλεύτηκε κάποιες περιστάσεις και απέκτησε δυσανάλογα με το πολιτικό του βάρος, πολιτικά ερείσματα. . 

Κύριε Πρωθυπουργέ, 

Αυτή τη στιγμή υπάρχει ένα μεγάλο τμήμα του Ελληνικού λαού το οποίο χωρίς να φταίει, “τρωει ξύλο” εδώ και δεκαετίες χωρίς να αντιδρά. Πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις το λοιδορούν και το υβρίζουν, ενώ τους ταϊζει και τους ψηφίζει. Του διαρρηγνύουν τα σπίτια. Του καίνε τα αυτοκίνητα. Του καίνε τα μαγαζιά.  Το υπερφορολόγησαν εν μέσω οικονομικής κρίσης, οι μεν για να “βάλει πλάτη να βγούμε από την κρίση”, οι δε, διότι ομολογούν ευθαρσώς ότι είναι πολιτική επιλογή να αφανίσουν αυτή την τάξη των “μενουμευρωπαίων” διότι για αυτό ψηφίστηκαν από τους ψηφοφόρους τους. 

Μιλάμε για ένα τμήμα του πληθυσμού, το οποίο σαν κερασάκι στην τούρτα, υπέστη περιορισμούς, κυνηγητά, επιπλέον οικονομική ζημία από την υγειονομική κρίση, και συνεχίζει να υπομένει τα πάνδεινα. 

Δεν γνωρίζω γιατι δεν επιχειρείται τουλάχιστον η αναδιάρθρωση της αστυνομίας (όπως και του νομικού-θεσμικού πλαισίου λειτουργίας της) με ένα σύγχρονο curriculum εκπαίδευσης και δημιουργία κανόνων εμπλοκής που να αντιστοιχεί στα δεδομένα της αυξημένης δραστηριότητας του οργανωμένου εγκλήματος αλλά και της πολιτικά εξτρεμιστικής παραβατικότητας σήμερα. Νομίζω οι φίλοι μας οι Γάλλοι αντιμετωπίζουν συγγενείς καταστάσεις και έχουν εμπειρία και επί του  πεδίου, αλλά και του νομικού πλαισίου. 

Καλοδεχούμενοι βέβαια οι εξοπλισμοί, αλλά εδώ φαίνεται να έχουμε ΚΑΙ πρόβλημα εσωτερικής ασφάλειας. Με μικρό κλάσμα των εξοπλιστικών εξόδων, πιθανότατα θα μπορούσε να θωρακιστεί εκπαιδευτικά, νομικά, υλικά, κοινωνικά αλλά ΚΑΙ μισθολογικά η αστυνομία να κάνει τη δουλειά της και να ξέρουν και οι παράνομοι τι τους περιμένει αν αντιδράσουν απειθώς ή θέτοντας σε κίνδυνο την ασφάλεια των πολιτών και των οργάνων της τάξεως, αλλά και οι αστυνομικοί εάν αυθαιρετήσουν εναντίον αυτών που προστατεύουν. 

Αλλιώς, αυτή η “δημιουργική ασάφεια” δίνει την εντύπωση ότι άλλος κυβερνάει, αλλά άλλος κάνει κουμάντο στους δρόμους και τα πεζοδρόμια. Και ότι είσαστε σε μια ιδιότυπη ομηρεία απέναντι στην περίεργη αυτή Ελληνικής κοπής “αριστερά” και την πολιτική,  κοινωνική και ποινική παραβατικότητα που αυτή προστατεύει, χωρίς κανένα αντάλλαγμα, χωρίς καμία ανταπόκριση, αλλά έχοντας απέναντί σας ένα περίεργο, υστερικό και ιδεοληπτικό και πλέον προβλέψιμο στη φθήνια και την κακεντρέχεια πολιτικό αντίπαλο. Ο οποίος καίγοντας την ύπαιθρο το καλοκαίρι και τις πόλεις το χειμώνα αργά ή γρήγορα θα βρει τον τρόπο να ξαναβάλει τη σπίθα μιας “εξέγερσης” με απρόβλεπτες συνέπειες για την κυβέρνηση, την κοινωνία, και στην τελική, την ίδια τη δημοκρατία μας. Είδαμε τη σπορά του 2008 τα επόμενα χρόνια μέχρι το 2015.  

Και φανταστείτε δε τις συνέπειες εάν, μαγικώ τω τρόπω, αυτό συμβεί ενώ βρισκόμαστε στη μέση εθνικής κρίσης ή σε στάδιο ένοπλης αντιπαράθεσης με τους προαιώνιους εχθρούς μας από την άλλη πλευρά του Αιγαίου. 

Πράγματα που πληρώνονται στην κάλπη και στην περίπτωση τη δική σας θα είναι και παντελώς άδικο, διότι σε άλλους τομείς έχει ήδη παραχθεί έργο δύο και τριών κυβερνητικών θητειών σε διάστημα διετίας σε πολλά πράγματα. Προσέξτε όμως και την εσωτερική ασφάλεια, για όνομα του Θεού. Είναι κρίμα. 

“Δεν μπορείς να διαπραγματευτείς με την Τίγρη ενώ το κεφάλι σου είναι στο στόμα της”. 

Winston Churchill. 

Με κάθε καλή προαίρεση, 

King Kenway II (KKII)